Ojej, Agnieszka jest taką empatyczni, wyrozumiałą i kochaną Istotą, A o tej lekcji że skrzydłami na życzenie to tylko słuchając to mi już łzy ze wzruszenia poleciały...❤ Piękne to było...❤ No a ja mam taki okropny problem wlasnie z przychodzeniem na czas i przeokropnie się z tym czuję... I całe życie z tym walczę, próbowałam różnych metod i nie udaje się, a to taki stres... ushhhh....
Zastanawiałam się, dlaczego przy pewnej osobie z pracy czuję się niekomfortowo i doszłam do wniosku, że ta osoba oczekuje ode mnie stałej aprobaty, np. pyta, czy coś dobrze zrobiła, czy mi się podoba jej praca albo czasami patrząc na mnie mówi, że chyba jej nie lubię, bo się do niej nie uśmiecham a ja czasami jestem zwyczajnie zmęczona pracą albo niewyspana. Ta koleżanka jest czesto roztrzęsiona, już taka przychodzi do pracy. Doszło do tego, że stale się zastanawiam, jak zachować się przy tej osobie, żeby była spokojna, zadowolona, sama wykonuję trudne prace, żeby się nie denerwowała, czuję się przy niej jak matka, ona jest dla mnie dzieckiem, mimo że jest starsza ode mnie. Dzięki tej rozmowie uświadomiłam sobie, że ona mnie wykorzystuje a ja dbam o nią bardziej niż o siebie, nie muszę tego robić.
Zdecydowanie tak! Może Pani zająć się w pierwszej kolejności sobą i swoimi potrzebami. Nauczyć się i wyćwiczyć w dobrym traktowaniu siebie i słuchaniu tego co płynie z Pani ciała, jakie informacje docierają. Ważna jest kolejność w dbaniu, zaczynając od siebie możemy też zadbać potem w konsekwencji i o koleżankę, nie naruszając przy tym siebie i nie przekraczając tym siebie. Wtedy pojawi się przestrzeń na zrównoważoną i otwartą relacje.
@@MarzenaMayaRostkowska nooo! egoizm murowany. Tego właśnie uczą od dzieciństwa-własne "Ja" na pierwszym miejscu. Dlatego nie możecie poznać prawdziwego Boga Biblii,bo sami dla siebie jesteście bogami,o czym mówi Bóg
pamietam jak mieszkałem z kolega który zaprosił pewnego dnia wspólnych przyjaciół (para z małym dzieckiem). Byłem bardzo zmęczony i powiedziałem ze muszę iść na 30 min się przespać. Później sypała się fala komentarzy jaki to jestem niewychowany i samolubny(mimo ze to nie ja zapraszałem, ale towarzyszyłem wizycie). dziecko później(najprawdopodobniej. za podpuszczeniem ojca)waliło i kopało w drzwi abym nie mógł spać bo byłem wrogiem nr 1 tego dnia. później słuchałem wykładu od kolegi na temat braku wychowania... i do momentu tego podcastu wierzyłem ze to ze mną jest coś nie tak
Bardzo dobrze rozumiem Pana sytuację. Cieszę się, że podkast wspiera. Wzmacnia wybieranie siebie i dbanie o swoje potrzeby, z całą konsekwencją, że może po drugiej stronie być ktoś niezadowolony.
Ależ ten wykład łączy się z moją pracą, tworzeniem wizerunku przez ludzi, w którym im towarzyszę. Jak ciężkie czasem bywają zderzenia ze sobą przed lustrem i jak piękne odkrywanie prawdy.
Bardzo dziękuję ❤ Na żywo doświadczę spotkanie z Jackiem Paszkowskim, ta rozmowa jest takim małym "przedbiegiem"😊 Cudnie przedstawiłyście temat Prawdy, bardzo do mnie przemówiły Wasze rozważania!!! Przytulam mocno, tą drogą to raczej bezpiecznie😂
@@MarzenaMayaRostkowska Tak ...jadę do Warszawy na warsztaty 27-28 maja. Bardzo się cieszę, choć to będzie moje pierwsze zetknięcie się z tą metodą i Jackiem Paszkowskim, na źywo. To byłoby niezwykłe gdybyśmy się spotkały🙃🙂
Dziękuję za poruszenie tematu formy przepraszania i jego etapów. Bardzo ważna kwestia, brakuje mi jeszcze dalszej części , szczególnie jeśli przewinienie jest większe niż spóźnienie i dotyczy poważniejszego zranienia drugiej osoby, jak wrócić i naprawić krzywdę, jak się ukorzyć żeby uzyskać przebaczenie. Może kiedyś poszerzy Pani ten temat?. Bardzo dziękuję za wszystkie dotychczasowe dialogi, słucham i sporo korzystam❤.
Cieszę się, że rozmowa inspiruje. Dla mnie skarbnicą wiedzy o tym czym jest przepraszanie jest książka dr Agnieszki Kozak i Jacka Wasilewskiego, "Uwięzieni w słowach rodziców". Polecam kanał mojej rozmówczyni, znajdzie tam Pani odpowiedzi. www.youtube.com/@agnieszka.kozak.ak75
Agnieszko, jakze wazne uwagi o mowieniu prawdy. Nauczylam sie tego wiele lat temu w Kanadzie. Ale gdy odwiedzam Polske zauwazam, ze inni odbieraja moja prawde negatywnie. Dlatego Twoje wypowiedzi trzeba rozszerzac online. A Feldenkrais praktykuje juz 3 lata przez Zoom z instruktorka z US. Swietne cwiczenia gdzie pozwalam sobie jak Ty Agnieszko byc zmeczona lub przysnac...😅
Dziewczyny-fascynująca rozmowa. Nagrywajcie wspólnie więcej. W jakiś przedziwny sposób wychwytujecie w sobie takie szczegóły które na pierwszy rzut ucha nie tak mialy brzmiec i inne podejście do sprawy się z tego robi. Czuje to jak właśnie zaciekawienie sieba na wzajem ogromny szacunek do twojej wizji i chęć bycia w twojej przestrzeni bez gwaltu. Krystalicznie czyste powietrze między wami. Dziękuję.
Rozumiem. Zawsze kiedy słyszy się coś takiego jak w podkaście jest odczucie zdziwienia, jeśli otoczenie i środowisko w którym się żyje, albo żyło ma inne "standardy".
Dziękuję panią. Jakże ważne i czule, prawdziwe. Skarbnica do wzięcia i praktykowania. 😘Jak można p. Agnieszko u pani na spotkanie online jako terapię.?
Witam, dziękujemy za dobre słowo. Pani Bogumiło, proszę napisać do dr Agnieszki na jej kanale RUclips: www.youtube.com/@agnieszka.kozak.ak75, albo na profilu na Facebooku.
Dziękuje , fantastyczne nagranie... co raz częściej trafiam na to co mogę usłyszeć ... PS. Gdzie znajdę więcej informacji jak nazywać swoje potrzeby i jak je odkrywać oraz "jak" mówić wprost wypowiadając swoje potrzeby w sposób "neutralny" ? Co może mi pomóc ?
Cieszę się, że nagranie się podoba. Zapraszam na kanał na RUclips dr Agnieszki Kozak, mówi tam o Porozumieniu bez przemocy i o tym jak nazywać swoje potrzeby. Są też o tym napisane przez nią książki.
Rozmowa cudowna, ale co zrobić jeśli przebywa się w otoczeniu osób niedojrzałych emocjonalnie i traktują dbanie o swoje potrzeby jako egoizm drugiej osoby i brak empati 😮
Zostawić to po ich stronie, drugiego człowieka nie można zmienić, nie brać takich uwag do siebie. Mieć i budować po prostu swój plan na siebie, uczyć się świadomości tego kim się jest, co się lubi, a czego nie. Nauczyć się realizować swoje potrzeby samodzielnie. Takiej pracy z poznania siebie i zbudowania własnych wartości, mocnych i świadomych granic nikt za nas nie zrobi.
Zgadza się, ale warto. Nagrodą jest poczucie, że z nami wszytko jest w porządku. Ucząc się tak rozumianej empatii wobec siebie, stajemy się jednocześnie bardziej otwarci na bliskich, bo znamy swoje granice i szanujemy innych.
Ludzie odsuwaja sie odemnie poniewaz wytykam I'm prawde w oczy jezeli mnie rania czy cos robia aby mnie zranic I oni sie wypieraja tego lub unikaja wyjasnienia dlaczego tak jest? Dlaczego ludzie nie maja odwagi przeprosic ..wola odejsc porzucic aby sie nie przyznac do prawdy
Może się zdarzyć, że po tym kiedy dbamy o swój wewnętrzny komfort mówiąc na głos i informując otoczenie o naszych potrzebach, nie zostaniemy przyjęci i wysłuchani. Taki jest koszt. Dlaczego ludzie nie mają odwagi przeprosić? Aby móc umieć przepraszać trzeba się tego nauczyć, tak jak i dziękować. Odwaga nie jest w nas od urodzenia, my ją zdobywamy przez swoje życie.
Pani Agnieszko, jest Pani wspaniałym nauczycuelem❤Jestem ogromnie wdzięczna,że Panią spotkałam na swojej drodze.Dziękuję🌺
dziękuję ! miałam cudownych nauczycieli, więc cieszę się, że i ja umiem uczyć :)
Gop😢🎉🎉🎉😢
To cudowne mówić o Swoich potrzebach i być uwzglednianą♥️ dziękuję za "prawdziwą" rozmowę
Muszę w spokoju posłuchać raz jeszcze bo to była/prawda o prawdzie ..
Jesteście wspaniale, Drogie Panie❤❤
Dziękujemy 😊
Ojej, Agnieszka jest taką empatyczni, wyrozumiałą i kochaną Istotą,
A o tej lekcji że skrzydłami na życzenie to tylko słuchając to mi już łzy ze wzruszenia poleciały...❤
Piękne to było...❤
No a ja mam taki okropny problem wlasnie z przychodzeniem na czas i przeokropnie się z tym czuję... I całe życie z tym walczę, próbowałam różnych metod i nie udaje się, a to taki stres... ushhhh....
Jestem wdzieczna za wspanialy wyklad pani Agnieszko . Duzo sie od pani ucze ☀️💚
dziękuję !
Dziękuję za inspirującą rozmowę ❤.
Zastanawiałam się, dlaczego przy pewnej osobie z pracy czuję się niekomfortowo i doszłam do wniosku, że ta osoba oczekuje ode mnie stałej aprobaty, np. pyta, czy coś dobrze zrobiła, czy mi się podoba jej praca albo czasami patrząc na mnie mówi, że chyba jej nie lubię, bo się do niej nie uśmiecham a ja czasami jestem zwyczajnie zmęczona pracą albo niewyspana. Ta koleżanka jest czesto roztrzęsiona, już taka przychodzi do pracy. Doszło do tego, że stale się zastanawiam, jak zachować się przy tej osobie, żeby była spokojna, zadowolona, sama wykonuję trudne prace, żeby się nie denerwowała, czuję się przy niej jak matka, ona jest dla mnie dzieckiem, mimo że jest starsza ode mnie. Dzięki tej rozmowie uświadomiłam sobie, że ona mnie wykorzystuje a ja dbam o nią bardziej niż o siebie, nie muszę tego robić.
Zdecydowanie tak! Może Pani zająć się w pierwszej kolejności sobą i swoimi potrzebami. Nauczyć się i wyćwiczyć w dobrym traktowaniu siebie i słuchaniu tego co płynie z Pani ciała, jakie informacje docierają. Ważna jest kolejność w dbaniu, zaczynając od siebie możemy też zadbać potem w konsekwencji i o koleżankę, nie naruszając przy tym siebie i nie przekraczając tym siebie. Wtedy pojawi się przestrzeń na zrównoważoną i otwartą relacje.
@@MarzenaMayaRostkowska , dziękuję, będzie to trudne, ale dam radę.
Bardzo dziękuję za fantastyczną rozmowę. Dziękuję za wyjaśnienia słowa przepraszam które często jest nadużywane.❤❤❤
@@MarzenaMayaRostkowska nooo! egoizm murowany. Tego właśnie uczą od dzieciństwa-własne "Ja" na pierwszym miejscu. Dlatego nie możecie poznać prawdziwego Boga Biblii,bo sami dla siebie jesteście bogami,o czym mówi Bóg
@@andrzejszutenbach834 Rozumiem, że Pan tak ma, że tak Pan widzi ten temat.
Dziękuję Paniom za tę rozmowę. Czekam na kolejne:)
Dziękuje ❤
pamietam jak mieszkałem z kolega który zaprosił pewnego dnia wspólnych przyjaciół (para z małym dzieckiem). Byłem bardzo zmęczony i powiedziałem ze muszę iść na 30 min się przespać. Później sypała się fala komentarzy jaki to jestem niewychowany i samolubny(mimo ze to nie ja zapraszałem, ale towarzyszyłem wizycie). dziecko później(najprawdopodobniej. za podpuszczeniem ojca)waliło i kopało w drzwi abym nie mógł spać bo byłem wrogiem nr 1 tego dnia. później słuchałem wykładu od kolegi na temat braku wychowania... i do momentu tego podcastu wierzyłem ze to ze mną jest coś nie tak
Bardzo dobrze rozumiem Pana sytuację. Cieszę się, że podkast wspiera. Wzmacnia wybieranie siebie i dbanie o swoje potrzeby, z całą konsekwencją, że może po drugiej stronie być ktoś niezadowolony.
Ależ ten wykład łączy się z moją pracą, tworzeniem wizerunku przez ludzi, w którym im towarzyszę. Jak ciężkie czasem bywają zderzenia ze sobą przed lustrem i jak piękne odkrywanie prawdy.
Cieszę się, że mógł się przydać. Pozdrawiam i życzę owocnej pracy.
Dziękuje za mądra rozmowę!
dziękujemy i my za wysłuchanie!
Dzięki, kolejna porcja wiedzy do przemyślenia!!! 🌻
Taka rozmowe mozna sluchac z przyjemnoscia kilka razy❤❤❤
Dziękujemy ❤
Dziękuję 🙂
Bardzo dziękuję ❤
Na żywo doświadczę spotkanie z Jackiem Paszkowskim, ta rozmowa jest takim małym "przedbiegiem"😊
Cudnie przedstawiłyście temat Prawdy, bardzo do mnie przemówiły Wasze rozważania!!!
Przytulam mocno, tą drogą to raczej bezpiecznie😂
Rozumiem, że wszystko dopiero przed Panią, może i spotkamy się na wspólnych zajęciach u Jacka. Przytulam również.
@@MarzenaMayaRostkowska Tak ...jadę do Warszawy na warsztaty 27-28 maja.
Bardzo się cieszę, choć to będzie moje pierwsze zetknięcie się z tą metodą i Jackiem Paszkowskim, na źywo. To byłoby niezwykłe gdybyśmy się spotkały🙃🙂
pięknie - ja właśnie dzisiaj jadę z Jackiem na warsztaty :)
Znakomity wykład 💓
Dziękuję ❤🎉❤❤
świetny wywiad - dostałam od Was tyle inspiracji. Pozostaję w ciekawości 'ćwiczenia na skrzydła' 😊
Cieszę się bardzo, dla mnie też "ćwiczenia na skrzydła" - wciąż pozostają tajemnicą, którą zamierzam zgłębić :)
Dziękuję za poruszenie tematu formy przepraszania i jego etapów. Bardzo ważna kwestia, brakuje mi jeszcze dalszej części , szczególnie jeśli przewinienie jest większe niż spóźnienie i dotyczy poważniejszego zranienia drugiej osoby, jak wrócić i naprawić krzywdę, jak się ukorzyć żeby uzyskać przebaczenie. Może kiedyś poszerzy Pani ten temat?. Bardzo dziękuję za wszystkie dotychczasowe dialogi, słucham i sporo korzystam❤.
Cieszę się, że rozmowa inspiruje. Dla mnie skarbnicą wiedzy o tym czym jest przepraszanie jest książka dr Agnieszki Kozak i Jacka Wasilewskiego, "Uwięzieni w słowach rodziców". Polecam kanał mojej rozmówczyni, znajdzie tam Pani odpowiedzi. www.youtube.com/@agnieszka.kozak.ak75
@@MarzenaMayaRostkowska dziękuję bardzo za link, to przyspieszy dotarcie do potrzebnej mi wiedzy. pozdrawiam serdecznie❤️
Wspaniala rozmowa!
Jedyny minus: "lubić", a nie "lubieć"!
Agnieszko, jakze wazne uwagi o mowieniu prawdy. Nauczylam sie tego wiele lat temu w Kanadzie. Ale gdy odwiedzam Polske zauwazam, ze inni odbieraja moja prawde negatywnie. Dlatego Twoje wypowiedzi trzeba rozszerzac online.
A Feldenkrais praktykuje juz 3 lata przez Zoom z instruktorka z US. Swietne cwiczenia gdzie pozwalam sobie jak Ty Agnieszko byc zmeczona lub przysnac...😅
Dziewczyny-fascynująca rozmowa. Nagrywajcie wspólnie więcej. W jakiś przedziwny sposób wychwytujecie w sobie takie szczegóły które na pierwszy rzut ucha nie tak mialy brzmiec i inne podejście do sprawy się z tego robi.
Czuje to jak właśnie zaciekawienie sieba na wzajem ogromny szacunek do twojej wizji i chęć bycia w twojej przestrzeni bez gwaltu.
Krystalicznie czyste powietrze między wami.
Dziękuję.
Dzięki za ciekawy i wzmacniający komentarz. Kto wie, może w przyszłości porozmawiamy jeszcze. Dobrego czasu!
😊 Bardzo to trudne ale nie niemożliwe.
Fajna rozmowa 😊
Dzięki
❤
Trudno jest rozwijac zintegrowana osobowośc, jak wymaga sie od nas odgrywania roznych rol
można też przestać je odgrywać a zacząć reżyserować :)
❤❤❤
To jest dla mnie abstrakcja ,to o czym mówicie . Tak bardzo jestem wyuczona czegoś zupelnie innego 😢
Rozumiem. Zawsze kiedy słyszy się coś takiego jak w podkaście jest odczucie zdziwienia, jeśli otoczenie i środowisko w którym się żyje, albo żyło ma inne "standardy".
Dziękuję panią. Jakże ważne i czule, prawdziwe. Skarbnica do wzięcia i praktykowania. 😘Jak można p. Agnieszko u pani na spotkanie online jako terapię.?
Witam, dziękujemy za dobre słowo. Pani Bogumiło, proszę napisać do dr Agnieszki na jej kanale RUclips: www.youtube.com/@agnieszka.kozak.ak75, albo na profilu na Facebooku.
@@MarzenaMayaRostkowska
Bardzo dziękuję. Pozdrawiam serdecznie.
Dziękuje , fantastyczne nagranie... co raz częściej trafiam na to co mogę usłyszeć ... PS. Gdzie znajdę więcej informacji jak nazywać swoje potrzeby i jak je odkrywać oraz "jak" mówić wprost wypowiadając swoje potrzeby w sposób "neutralny" ? Co może mi pomóc ?
Cieszę się, że nagranie się podoba. Zapraszam na kanał na RUclips dr Agnieszki Kozak, mówi tam o Porozumieniu bez przemocy i o tym jak nazywać swoje potrzeby. Są też o tym napisane przez nią książki.
Rozmowa cudowna, ale co zrobić jeśli przebywa się w otoczeniu osób niedojrzałych emocjonalnie i traktują dbanie o swoje potrzeby jako egoizm drugiej osoby i brak empati 😮
Zostawić to po ich stronie, drugiego człowieka nie można zmienić, nie brać takich uwag do siebie. Mieć i budować po prostu swój plan na siebie, uczyć się świadomości tego kim się jest, co się lubi, a czego nie. Nauczyć się realizować swoje potrzeby samodzielnie. Takiej pracy z poznania siebie i zbudowania własnych wartości, mocnych i świadomych granic nikt za nas nie zrobi.
Jakie to wszystko trudne. To zeby nie brac do siebie,widziec szerzej sytuacje a nie rozumiec slow bliskich osob jako komentarza/oceny siebie.
Zgadza się, ale warto. Nagrodą jest poczucie, że z nami wszytko jest w porządku. Ucząc się tak rozumianej empatii wobec siebie, stajemy się jednocześnie bardziej otwarci na bliskich, bo znamy swoje granice i szanujemy innych.
Z jakiego kraju jest prowadząca? Ciekawy akcent.
Ludzie odsuwaja sie odemnie poniewaz wytykam I'm prawde w oczy jezeli mnie rania czy cos robia aby mnie zranic I oni sie wypieraja tego lub unikaja wyjasnienia dlaczego tak jest? Dlaczego ludzie nie maja odwagi przeprosic ..wola odejsc porzucic aby sie nie przyznac do prawdy
Może się zdarzyć, że po tym kiedy dbamy o swój wewnętrzny komfort mówiąc na głos i informując otoczenie o naszych potrzebach, nie zostaniemy przyjęci i wysłuchani. Taki jest koszt.
Dlaczego ludzie nie mają odwagi przeprosić? Aby móc umieć przepraszać trzeba się tego nauczyć, tak jak i dziękować. Odwaga nie jest w nas od urodzenia, my ją zdobywamy przez swoje życie.
❤