Ο χρόνος είναι ο χειρότερος γιατρός Σε καίει, σε σκορπάει και σε παγώνει Μα εσύ σε λίγο δεν θα βρίσκεσαι εδώ Κάποιοι άλλοι θα παλεύουν με τη σκόνη Θέλεις ξανά ν' αποτελειώσεις μοναχός Ενα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνει Κάτω απ' τα ρούχα σου ξυπνάει ο πιο παλιός θεός Μες τις βαλίτσες σου στριμώχνονται όλοι οι δρόμοι Ποιοι χάρτες σου ζεστάνανε ξανά το μυαλό Ποιες θάλασσες στεγνώνουν στο μικρό σου κεφάλι Ποιος άνεμος σε παίρνει πιο μακριά από δω Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι Σε ποιο όνειρο σε ξύπνησαν βρεμένο, λειψό Ποιοι δαίμονες ποτίζουν την καινούρια σου ζάλη Ποιος έρωτας σε σπρώχνει ποιο μακριά από δω Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι Το όνειρο που σ' έφερε μια μέρα ως εδώ Σήμερα καίγεται, σκουριάζει και σε διώχνει Μια σε κρατάει στη γη, μια σε ξερνάει στον ουρανό Το ίδιο όνειρο σε τρώει και σε γλυτώνει Θέλεις ξανά ν' αποτελειώσεις μοναχός Ενα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνει Κάτω απ' τα ρούχα σου ξυπνάει ο πιο παλιός θεός Μες τις βαλίτσες σου στριμώχνονται όλοι οι δρόμοι Ποια νήματα σ' ενώνουν με μια άλλη θηλιά Ποια κύματα σε διώχνουν απ' αυτό το λιμάνι Ποια μοίρα σε φωνάζει από την άλλη μεριά Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι Ποια σύννεφα σκεπάσαν τη στεγνή σου καρδιά Ποια αστέρια τραγουδάνε τη καινούρια σου ζάλη Ποιο ψέμα σε κρατάει στην αλήθεια κοντά Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι Ποιες λέξεις μέσα σου σαπίζουν και δεν θέλουν να βγουν Ποια ελπίδα σ' οδηγεί στην πιο γλυκιά αυταπάτη Ποια θλίψη σε κλωτσάει ποιο μακριά από παντού Πες μου ποιος φόβος σε νίκησε πάλι
Μπραβο τελειο
Α ρε Μαρία Δημητριάδη!
Αριστούργημα... Βαθειά εσωτερικότητα..
Καλη σου ωρα ρε Μαρία, όπου και να σαι
Φοβόμουν, και μου άρεσε
Γεια σου ρε ψυχάρα....καλό ταξίδι κ καλή αντάμωση...
❤❤❤❤❤❤❤
Ο χρόνος είναι ο χειρότερος γιατρός
Σε καίει, σε σκορπάει και σε παγώνει
Μα εσύ σε λίγο δεν θα βρίσκεσαι εδώ
Κάποιοι άλλοι θα παλεύουν με τη σκόνη
Θέλεις ξανά ν' αποτελειώσεις μοναχός
Ενα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνει
Κάτω απ' τα ρούχα σου ξυπνάει ο πιο παλιός θεός
Μες τις βαλίτσες σου στριμώχνονται όλοι οι δρόμοι
Ποιοι χάρτες σου ζεστάνανε ξανά το μυαλό
Ποιες θάλασσες στεγνώνουν στο μικρό σου κεφάλι
Ποιος άνεμος σε παίρνει πιο μακριά από δω
Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι
Σε ποιο όνειρο σε ξύπνησαν βρεμένο, λειψό
Ποιοι δαίμονες ποτίζουν την καινούρια σου ζάλη
Ποιος έρωτας σε σπρώχνει ποιο μακριά από δω
Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι
Το όνειρο που σ' έφερε μια μέρα ως εδώ
Σήμερα καίγεται, σκουριάζει και σε διώχνει
Μια σε κρατάει στη γη, μια σε ξερνάει στον ουρανό
Το ίδιο όνειρο σε τρώει και σε γλυτώνει
Θέλεις ξανά ν' αποτελειώσεις μοναχός
Ενα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνει
Κάτω απ' τα ρούχα σου ξυπνάει ο πιο παλιός θεός
Μες τις βαλίτσες σου στριμώχνονται όλοι οι δρόμοι
Ποια νήματα σ' ενώνουν με μια άλλη θηλιά
Ποια κύματα σε διώχνουν απ' αυτό το λιμάνι
Ποια μοίρα σε φωνάζει από την άλλη μεριά
Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι
Ποια σύννεφα σκεπάσαν τη στεγνή σου καρδιά
Ποια αστέρια τραγουδάνε τη καινούρια σου ζάλη
Ποιο ψέμα σε κρατάει στην αλήθεια κοντά
Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι
Ποιες λέξεις μέσα σου σαπίζουν και δεν θέλουν να βγουν
Ποια ελπίδα σ' οδηγεί στην πιο γλυκιά αυταπάτη
Ποια θλίψη σε κλωτσάει ποιο μακριά από παντού
Πες μου ποιος φόβος σε νίκησε πάλι
επρεπε να έχει πει και την αμνησία
ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΩ ΞΑΝΑΚΟΥΣΕΙ . ΤΡΕΛΑ
Το τραγούδι είναι Τρύπες . Αλλά αυτή η εκτέλεση είναι ότι καλύτερο έχω ακούσει!
Δηλαδη απo τις τρυπες ειναι διασκευη ?αυτο ειναι το original?
Το original είναι από Τρύπες.
Καλή προσπάθεια!
Αλλη ερμηνεια,ενδιαφερουσα,με ολο το σεβασμο λειπει η ενταση ,η απελπισια κ το παθος
Τα μισά τα κατάπιε. Όχι, δεν μου άρεσε.
Δεν έχασε η βενετια βελόνι σειρά
Ισως εσύ να το έλεγες καλύτερα.
Ποτέ δεν ξέρεις.