Землякі Яўгеніі Янішчыц ушаноўваюць памяць паэтэсы. Кожны год у бібліятэках Пінскага раёна праходзіць конкурс чытальнікаў "Янішчыцкі лістапад". Раённая бібліятэка ў Пінску носіць імя Я. Янішчыц. У Пінску ёсць вуліца яе імя. У школе, якую скончыла Жэня, у вёсцы Парэчча, існуе музей паэтэсы. У вёсцы, дзе жыла Жэня, таксама ёсць вуліца Яўгеніі Янішчыц.
Я толькі што выклаў новы відэаролік, у якім Яўгенія Янішчыц чытае свой верш "Добры вечар, землякі!". Там у якасці відэашэрагу ўзятыя кадры яе родных мясцінаў - вёсак Парэчча, Рудка і Велясніца Пінскага раёна (здымкі 1993 года). ruclips.net/video/l3NZI9CXsE4/видео.html
С Же ней Янищиць мы подружились на Всесоюзном фестивале поэзии братских республик в Горьком, я представлял Украину, она - Белорус. Это было чудное время. Мы после писали друг другу, собирались еще встретиться. Но увы, не суждено было...😮😮
Землякі Яўгеніі Янішчыц ушаноўваюць памяць паэтэсы. Кожны год у бібліятэках Пінскага раёна праходзіць конкурс чытальнікаў "Янішчыцкі лістапад". Раённая бібліятэка ў Пінску носіць імя Я. Янішчыц. У Пінску ёсць вуліца яе імя. У школе, якую скончыла Жэня, у вёсцы Парэчча, існуе музей паэтэсы. У вёсцы, дзе жыла Жэня, таксама ёсць вуліца Яўгеніі Янішчыц.
Дзякуй!!!
Я толькі што выклаў новы відэаролік, у якім Яўгенія Янішчыц чытае свой верш "Добры вечар, землякі!". Там у якасці відэашэрагу ўзятыя кадры яе родных мясцінаў - вёсак Парэчча, Рудка і Велясніца Пінскага раёна (здымкі 1993 года).
ruclips.net/video/l3NZI9CXsE4/видео.html
Цудоўна, што памяць жыве, але ж мала гучыць яе імя ў шырокай грамадскай прасторы!
@@user-cv5xz7tx4i 2:46 щ
Цудоўныя людзі, мела шчасце ведаць іх. Ніл Гілевіч быў настаўнікам у БДУ
Гэта праўда. Людзі незвычайныя.
С Же ней Янищиць мы подружились на Всесоюзном фестивале поэзии братских республик в Горьком, я представлял Украину, она - Белорус. Это было чудное время. Мы после писали друг другу, собирались еще встретиться. Но увы, не суждено было...😮😮
Адчуванне, што яны былі блізка знаёмыя
Так і было.
Нашы класікі...
Так, хаця і жылі зусім нядаўна, але ўжо класікі.
І чаму б не жыць, хоць сцяўшы зубы?😢