Με συγκινησες Αλίκη.. δώσε χρόνο στον εαυτό σου, αυτό κάνω και γω,απαλύνει ο πόνος, γεννιέται ξανά η ελπίδα , θα έρθει η μέρα πού θα αγαπηθεις έτσι όπως θα το χρειάζεσαι.
Ανατριχιάζω με το δεύτερο γράμμα γιατί κι εγώ κοντεύω τα 23 και έχω μια παρόμοια ιστορία. Από μικρή ειχα μεγαλωσει με παραμυθια και ήθελα να ασχοληθώ με το θέατρο, αφού η μητέρα μου, ανοιχτόμυαλη για την ηλικια της, με είχε πάει σε θεατρικη ομάδα και αυτό πάντα με ενθουσίασε. Όσο για τον πατέρα μου, αν και είχαμε πολύ καλή σχέση και γενικά τον θεωρώ έξυπνο άνθρωπο είχε ακριβώς αυτόν τον φόβο για μένα, έτσι ώστε από τα 14 μου χρονια που του είχα πει ότι θα μου άρεσε να γίνω εκπαιδευτρια σκύλων θυμάμαι ακόμη το κυριγμα που μου απήγγειλε για την επαγγελματική αποκατάσταση. Έτσι λοιπόν κι εγώ στα 18 μπήκα σε μια σχολή που άρμοζε στους υψηλούς βαθμούς μου, που όμως δεν μου άρεσε καθόλου. Στους πρώτους μήνες τα παράτησα κι έστειλα κρυφά ένα κείμενό μου σε ένα πρόγραμμα σεμιναρίων θεατρικής γραφής στην Αθήνα (είμαι από θεσσαλονικη). Όταν με ενημέρωσαν ότι με δέχονται πέταξα από τη χαρά μου αλλά προσγειωθηκα από τον φοβο να το ανακοινώσω στους δικούς μου. Τελικά, έπειτα από συμπαράσταση της μάνας μου, παρακολούθησα τα σεμινάρια πηγαινοερχομενη για έξι μήνες με νυχτερινά τραίνα Αθήνα θεσσαλονικη και, παρ όλο που ήμουν η πιο μικρή ηλικιακά, το έργο μου βραβεύτηκε στα τρία καλύτερα και ενσαρκώθηκε σε παράσταση. Ανάμεσα στο κοινό ειδα μια ηθοποιό που θαυμαζα. Επίσης, είδα τον πατέρα μου, να έχει έρθει κρυφά από μένα ντυμένο με κουστούμι να καμαρώνει, τη στιγμή που λίγους μήνες πριν μου έλεγε ότι δεν θα καταφέρω τίποτα με αυτό. Όταν τελείωσε αυτό το όμορφο ταξίδι αποφάσισα να δώσω με 10% σχολή θεάτρου, αλλά αν και είχα πολύ υψηλό βαθμό και ήμουν σίγουρη ότι θα περάσω μάλλον πολλοί ήταν σαν και μένα που δίναν για δεύτερη χρονιά απογοητευμένοι με τις πρώτες, υψηλοβαθμες επιλογές τους κι έτσι δεν τα κατάφερα. Λυπημενη και μην έχοντας τη δυναμη να συνεχίσω το όνειρό μου (η καλύτερα τον στοχο μου γιατι ονειρα βλεπουμε μοναχα στον υπνο μας) αποφάσισα να φοιτησω στη δεύτερη επιλογή μου, που θεωρητικά είχε καλύτερη "αποκατασταση" και ο πατέρας μου κάπως ηρέμησε. Και κάπως έτσι φτάνω στο τώρα όπου κοντεύω να τελειώσω τη σχολή, αλλά αποφασίζω να φύγω ερασμους στην Ισπανια για να βρω τον εαυτό μου και να αποφύγω την επιρροή του πατέρα μου. Ευχμτυχως έχω μια σχέση, δύσκολη περίπτωση μεν, αλλά που με στηρίζει δε, με έναν πραγματικό πολυπλευρο καλλιτεχνη της ζωής, τον οποίο φυσικά ο πατέρας μου απέρριψε πριν καν γνωρίσει, που με ακολούθησε εδω και με ενέπνευσε. Πλέον σκοπεύω να γυρίσω Ελλάδα μονάχα για την εξεταστική, μιας και έχω φτάσει σχεδόν στο τελος και μετά να ξαναφύγω για να ταξιδεψω σε πολλα μακρινά μερη του πανεμορφοου πλανήτη μας και να χαραξω τον δικό μου δρόμο. Λυπαμαι που δεν ειχα την δυναμη και τη σιγουρια να το κανω στα 18 αλλα νιώθω κατά βάθος ότι έχω κι εγώ αυτή τη Σοφία για την οποία μιλάει η Μαρία και ότι γνωρίζω ότι κάτι θα κάνω στο τέλος. Παρ όλα αυτα, εχθές κι όλας, όταν, μιλώντας με τον πατέρα μου στο τηλέφωνο του είπα ότι δεν θα επιστρέψω Ελλάδα το καλοκαίρι άρχισε πάλι να κοροϊδεύει να μου λέει ότι ζω με τα "φρικιά" και ότι το καλύτερο που έχω να κάνω είναι να ακολουθήσω ακαδημαϊκή καριέρα όπως εκείνος κι η μάνα μου. Του το έκλεισα. Με πληγώνει όμως που αναγκάζομαι να κόψω επαφή μαζί του και να λέω ψέματα. Με πληγώνει αλλά όσο σκέφτομαι πόσο κακό μου έχει κάνει και πως αυτό είναι το μόνο βάρος που έχω, το μόνο που νιώθω ότι με κρατάει πίσω, τόσο παίρνω δύναμη. Προσπαθώ να κρατησω τα θετικα εφοδια που μου εδωσε αλλα απο κει και περα να γνωρίσω ανθρώπους που με εμπνέουν όπως ο σύντροφός μου και να σπάσω τις αλυσίδες. Στην τελική, σκέφτομαι, τι κι αν έκανα φέτος τα νυχτερινά ταξίδια με το τρένο? Τι κι αν είχα αφήσει τα θέλω και τους φόβους μου κάπου κοντά στα Τέμπη; Πουτάνα όλα λοιπόν όπως λέει και η Μαρία και Viva la vida!!!
Μπράβο ρε κοριτσάρα πραγματικά !! Ζήσε και κανε πράγματα μόνο για εσένα, που σε γεμίζουν! Εύχομαι όλα τα καλά και ότι θελήσεις από την ζωή να στα δώσει εις διπλούν. Η Αγάπη, η υγεία και τα όνειρα θα μας πανε μπροστά πουτανα ολααα❤️❤️
Αχ Αλίκη μου...Κι εμένα έρχονται σκέψεις στο μυαλό (τώρα θα είχα ένα παιδί 4 χρονών) αλλά πίστεψέ με, θα ήμασταν μόνες μας να τα μεγαλώνουμε, κι αυτό δε μας αξίζει. Θα έρθει ο σωστός που θα γίνει και σωστός πατέρας..
Το γράμμα σου με έκανε και δάκρυσα! Μόνο όταν συναντήσεις τον αληθινό έρωτα και τον άνθρωπο που ήταν να είσαστε μαζί και ο Πι δεν ήταν αυτός, θα ξανανιώσεις εσύ. Όχι όπως πριν γιατί με τα χρόνια αλλάζουμε έτσι κ αλλιώς, αλλά ναί. Μην χάνεις την χαρά σου. Κάνε ταξίδια, δες το ήλιοβασιλεμα ξανά και νιώσε ευγνώμων για όσα έχεις τώρα και να ξέρεις πως το παιδάκι σου θα το έχεις με τον αληθινό άντρα που θα έρθει να σε αγαπήσει. Η γυναίκα παιδιά κάνει πολλά, οικογένεια μια φορά. Την αγάπη μου!
Καλύτερα που δεν σε χαιρετάει η κοπέλα μου, θα ήταν πολύ χειρότερο για σένα να ξεκόψεις μία για πάντα. Και όταν τον θυμάσαι κάθισε και γράψε τα άσχημα της σχέση σου και να τα διαβάζεις κάθε φορά που σου έρχεται η επιθυμία να είσαι κοντά του.
Όλα ξεκινούν από μας , από τις δικές μας πληγές και τράυματα .... αν δεν θεραπέυσουμε αυτά , δεν θα μπορέσουμε να είμαστε ευτυχισμένοι ... γιατί η ευτυχία μας εξαρτάται αποκλειστικά από μας και όχι από τα χειριστικά ψιχουλα που μας πετάνε !!!!
Δεν υπάρχουν τέλεια άντρες δεν υπάρχουν τελείες γυναίκες. Υπάρχουν άνθρωποι που καταλαβαίνουν τα λάθη τους και προσπαθούν να τα διορθώσουν και προσπαθούν να δώσουν ό,τι μπορούν περισσότερο στη σχέση. Δυστυχώς είναι ελάχιστοι και ελαχιστες.....
Sχεσεις με νάρκισσο. Εντυπωσιακή αρχή, εξουθενωτ😮ικό φινάλε. Ψάξου με ψυχολόγο, θες θεραπεία, γιατί μάντεψε, και η επόμενη σχέση σου είναι ίδια. Μάθε τα στοιχεία που σε εντυπωσιάζουν και αποκωδικοποιησετα
Να εισαι ευγνωμων που δεν τον παντρευτηκες ,δεν εκανες παιδια μαζι του και να περασειτε τραγικες καταστασεις....Τα επαθα ολα αυτα κιεγω και τα δυο παιδιά μου. 30 ολόκληρα χρόνια........😢😢😢😢😢😢😢😢😢
Αν δεν κανεις αποχη γλυκια μου μετα απο κακοποιητικη σχεση θα συνεχιζεται το ιδιο μοτιβο.Βρες τα με τον εαυτο σου αποκτησε αυτοεκτιμηση και θα μαθεις να καταλαβαινεις πολλα για τους ανθρώπους....Ηταν ΜΟΝΟ 4 χρόνια.
Είδαμε την Κυρία Σολωμού, στο Έλεος με τον Ψινάκη..Πρωτη φορά κάτσαμε να την ακούσουμε...Ψευτικα γέλια, ψεύτικη χαρά, υπεροπτης και αντιπαθητικη...Μια σκέτη προσποίηση...Δεν αλλάξαμε κανάλι, λόγω του Ψινάκη..
Μαρία είσαι ο πιο καθαρός και πιο ευθύς άνθρωπος που έχω γνωρίσει ❤❤ πιστεύω κ εγώ ότι κάνουμε όλοι μαζί ψυχοθεραπεία εδώ keep walking! 👩🏻🦯😁🥰
Έκλαψα με το 1ο γράμμα..
Κουραγιο Αλίκη, να τα υπερπηδησεις όλα τα εμπόδια όπως όλες μας ❤❤❤
Με συγκινησες Αλίκη.. δώσε χρόνο στον εαυτό σου, αυτό κάνω και γω,απαλύνει ο πόνος, γεννιέται ξανά η ελπίδα , θα έρθει η μέρα πού θα αγαπηθεις έτσι όπως θα το χρειάζεσαι.
Μαράκι μου για άλλη μια φορά ήσουν υπέροχη 💞ανυπομονώ για το επόμενο επεισόδιο.Σε λατρευω💠
Ανατριχιάζω με το δεύτερο γράμμα γιατί κι εγώ κοντεύω τα 23 και έχω μια παρόμοια ιστορία. Από μικρή ειχα μεγαλωσει με παραμυθια και ήθελα να ασχοληθώ με το θέατρο, αφού η μητέρα μου, ανοιχτόμυαλη για την ηλικια της, με είχε πάει σε θεατρικη ομάδα και αυτό πάντα με ενθουσίασε. Όσο για τον πατέρα μου, αν και είχαμε πολύ καλή σχέση και γενικά τον θεωρώ έξυπνο άνθρωπο είχε ακριβώς αυτόν τον φόβο για μένα, έτσι ώστε από τα 14 μου χρονια που του είχα πει ότι θα μου άρεσε να γίνω εκπαιδευτρια σκύλων θυμάμαι ακόμη το κυριγμα που μου απήγγειλε για την επαγγελματική αποκατάσταση. Έτσι λοιπόν κι εγώ στα 18 μπήκα σε μια σχολή που άρμοζε στους υψηλούς βαθμούς μου, που όμως δεν μου άρεσε καθόλου. Στους πρώτους μήνες τα παράτησα κι έστειλα κρυφά ένα κείμενό μου σε ένα πρόγραμμα σεμιναρίων θεατρικής γραφής στην Αθήνα (είμαι από θεσσαλονικη). Όταν με ενημέρωσαν ότι με δέχονται πέταξα από τη χαρά μου αλλά προσγειωθηκα από τον φοβο να το ανακοινώσω στους δικούς μου. Τελικά, έπειτα από συμπαράσταση της μάνας μου, παρακολούθησα τα σεμινάρια πηγαινοερχομενη για έξι μήνες με νυχτερινά τραίνα Αθήνα θεσσαλονικη και, παρ όλο που ήμουν η πιο μικρή ηλικιακά, το έργο μου βραβεύτηκε στα τρία καλύτερα και ενσαρκώθηκε σε παράσταση. Ανάμεσα στο κοινό ειδα μια ηθοποιό που θαυμαζα. Επίσης, είδα τον πατέρα μου, να έχει έρθει κρυφά από μένα ντυμένο με κουστούμι να καμαρώνει, τη στιγμή που λίγους μήνες πριν μου έλεγε ότι δεν θα καταφέρω τίποτα με αυτό. Όταν τελείωσε αυτό το όμορφο ταξίδι αποφάσισα να δώσω με 10% σχολή θεάτρου, αλλά αν και είχα πολύ υψηλό βαθμό και ήμουν σίγουρη ότι θα περάσω μάλλον πολλοί ήταν σαν και μένα που δίναν για δεύτερη χρονιά απογοητευμένοι με τις πρώτες, υψηλοβαθμες επιλογές τους κι έτσι δεν τα κατάφερα. Λυπημενη και μην έχοντας τη δυναμη να συνεχίσω το όνειρό μου (η καλύτερα τον στοχο μου γιατι ονειρα βλεπουμε μοναχα στον υπνο μας) αποφάσισα να φοιτησω στη δεύτερη επιλογή μου, που θεωρητικά είχε καλύτερη "αποκατασταση" και ο πατέρας μου κάπως ηρέμησε. Και κάπως έτσι φτάνω στο τώρα όπου κοντεύω να τελειώσω τη σχολή, αλλά αποφασίζω να φύγω ερασμους στην Ισπανια για να βρω τον εαυτό μου και να αποφύγω την επιρροή του πατέρα μου. Ευχμτυχως έχω μια σχέση, δύσκολη περίπτωση μεν, αλλά που με στηρίζει δε, με έναν πραγματικό πολυπλευρο καλλιτεχνη της ζωής, τον οποίο φυσικά ο πατέρας μου απέρριψε πριν καν γνωρίσει, που με ακολούθησε εδω και με ενέπνευσε. Πλέον σκοπεύω να γυρίσω Ελλάδα μονάχα για την εξεταστική, μιας και έχω φτάσει σχεδόν στο τελος και μετά να ξαναφύγω για να ταξιδεψω σε πολλα μακρινά μερη του πανεμορφοου πλανήτη μας και να χαραξω τον δικό μου δρόμο. Λυπαμαι που δεν ειχα την δυναμη και τη σιγουρια να το κανω στα 18 αλλα νιώθω κατά βάθος ότι έχω κι εγώ αυτή τη Σοφία για την οποία μιλάει η Μαρία και ότι γνωρίζω ότι κάτι θα κάνω στο τέλος. Παρ όλα αυτα, εχθές κι όλας, όταν, μιλώντας με τον πατέρα μου στο τηλέφωνο του είπα ότι δεν θα επιστρέψω Ελλάδα το καλοκαίρι άρχισε πάλι να κοροϊδεύει να μου λέει ότι ζω με τα "φρικιά" και ότι το καλύτερο που έχω να κάνω είναι να ακολουθήσω ακαδημαϊκή καριέρα όπως εκείνος κι η μάνα μου. Του το έκλεισα. Με πληγώνει όμως που αναγκάζομαι να κόψω επαφή μαζί του και να λέω ψέματα. Με πληγώνει αλλά όσο σκέφτομαι πόσο κακό μου έχει κάνει και πως αυτό είναι το μόνο βάρος που έχω, το μόνο που νιώθω ότι με κρατάει πίσω, τόσο παίρνω δύναμη. Προσπαθώ να κρατησω τα θετικα εφοδια που μου εδωσε αλλα απο κει και περα να γνωρίσω ανθρώπους που με εμπνέουν όπως ο σύντροφός μου και να σπάσω τις αλυσίδες. Στην τελική, σκέφτομαι, τι κι αν έκανα φέτος τα νυχτερινά ταξίδια με το τρένο? Τι κι αν είχα αφήσει τα θέλω και τους φόβους μου κάπου κοντά στα Τέμπη; Πουτάνα όλα λοιπόν όπως λέει και η Μαρία και Viva la vida!!!
Μπράβο ρε κοριτσάρα πραγματικά !! Ζήσε και κανε πράγματα μόνο για εσένα, που σε γεμίζουν! Εύχομαι όλα τα καλά και ότι θελήσεις από την ζωή να στα δώσει εις διπλούν. Η Αγάπη, η υγεία και τα όνειρα θα μας πανε μπροστά πουτανα ολααα❤️❤️
Οι Πάσχα σε
Να ομ 0π00πππ0000🎉ππποοπϊ
Να κάνεις αυτό που θέλεις, μην ακούς κανέναν μπράβο! 😊
Αχ Αλίκη μου...Κι εμένα έρχονται σκέψεις στο μυαλό (τώρα θα είχα ένα παιδί 4 χρονών) αλλά πίστεψέ με, θα ήμασταν μόνες μας να τα μεγαλώνουμε, κι αυτό δε μας αξίζει. Θα έρθει ο σωστός που θα γίνει και σωστός πατέρας..
Το γράμμα σου με έκανε και δάκρυσα! Μόνο όταν συναντήσεις τον αληθινό έρωτα και τον άνθρωπο που ήταν να είσαστε μαζί και ο Πι δεν ήταν αυτός, θα ξανανιώσεις εσύ. Όχι όπως πριν γιατί με τα χρόνια αλλάζουμε έτσι κ αλλιώς, αλλά ναί. Μην χάνεις την χαρά σου. Κάνε ταξίδια, δες το ήλιοβασιλεμα ξανά και νιώσε ευγνώμων για όσα έχεις τώρα και να ξέρεις πως το παιδάκι σου θα το έχεις με τον αληθινό άντρα που θα έρθει να σε αγαπήσει. Η γυναίκα παιδιά κάνει πολλά, οικογένεια μια φορά. Την αγάπη μου!
Η πιο ύπουλη τοξικότητα βρίσκεται τις περισσότερες φορές ανάμεσα στους συγγενείς και στις οικογενειακές σχέσεις.
Αρχίζω να πιστε'υω ότι τα περισσότερα γράμματα ει΄ναι παραμύθια, ότι γράφουν για εντυπωσιασμό η΄οτι άλλο , τα αυθεντικά γράμματα νομίζω ξεχωρίζουν
1ο γράμμα η ΑΛΊΚΗ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ
Ολόσωστη και υπέροχη!! ❤
Καλύτερα που δεν σε χαιρετάει η κοπέλα μου, θα ήταν πολύ χειρότερο για σένα να ξεκόψεις μία για πάντα. Και όταν τον θυμάσαι κάθισε και γράψε τα άσχημα της σχέση σου και να τα διαβάζεις κάθε φορά που σου έρχεται η επιθυμία να είσαι κοντά του.
Όλα ξεκινούν από μας , από τις δικές μας πληγές και τράυματα .... αν δεν θεραπέυσουμε αυτά , δεν θα μπορέσουμε να είμαστε ευτυχισμένοι ... γιατί η ευτυχία μας εξαρτάται αποκλειστικά από μας και όχι από τα χειριστικά ψιχουλα που μας πετάνε !!!!
Μαριααααα σ'αγαπώ😢😢😢❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤
Τέλειο το μπλουζάκι!!! 👌😘
Εισαι η καλυτερηηη❤❤❤❤
Δεν υπάρχουν τέλεια άντρες δεν υπάρχουν τελείες γυναίκες. Υπάρχουν άνθρωποι που καταλαβαίνουν τα λάθη τους και προσπαθούν να τα διορθώσουν και προσπαθούν να δώσουν ό,τι μπορούν περισσότερο στη σχέση. Δυστυχώς είναι ελάχιστοι και ελαχιστες.....
Sχεσεις με νάρκισσο. Εντυπωσιακή αρχή, εξουθενωτ😮ικό φινάλε. Ψάξου με ψυχολόγο, θες θεραπεία, γιατί μάντεψε, και η επόμενη σχέση σου είναι ίδια. Μάθε τα στοιχεία που σε εντυπωσιάζουν και αποκωδικοποιησετα
Να εισαι ευγνωμων που δεν τον παντρευτηκες ,δεν εκανες παιδια μαζι του και να περασειτε τραγικες καταστασεις....Τα επαθα ολα αυτα κιεγω και τα δυο παιδιά μου. 30 ολόκληρα χρόνια........😢😢😢😢😢😢😢😢😢
Ποσες περασαμε απο την θεση της αλικης?
Ontws
Παρούσα
Μου αρέσει το μπλουζάκι!!!!! Θέλω κι εγωωωωωωωωωωωωωω
48 λεπτά ΜΑΡΙΑ!!! ❤❤❤🥰🥰🥰
Αν δεν κανεις αποχη γλυκια μου μετα απο κακοποιητικη σχεση θα συνεχιζεται το ιδιο μοτιβο.Βρες τα με τον εαυτο σου αποκτησε αυτοεκτιμηση και θα μαθεις να καταλαβαινεις πολλα για τους ανθρώπους....Ηταν ΜΟΝΟ 4 χρόνια.
Συγγνώμη, η Αλίκη έγραφε ότι γνώρισε τον Ν. όταν ζούσε σε μια ρουτίνα που δεν άρμοζε στην ηλικία της …
Και μετά ψάχνει την Αλίκη πριν τον Ν που παρταρε; Κάτι δεν κολλάει
...εγω τα τριδιπλα μαρακι...🙄🤔🙃
Μια χαρά μιλάς κοπελιά! Δώσε πόνο! Για καλό το κάνεις.
Η Ρανια έχει γίνει και εμένα κάποτε κομμάτι μου
Είδαμε την Κυρία Σολωμού, στο Έλεος με τον Ψινάκη..Πρωτη φορά κάτσαμε να την ακούσουμε...Ψευτικα γέλια, ψεύτικη χαρά, υπεροπτης και αντιπαθητικη...Μια σκέτη προσποίηση...Δεν αλλάξαμε κανάλι, λόγω του Ψινάκη..
Να θέλω να αρχίσω από την αρχή και να μη μπορώ...να μη ξέρω
Ενσυναίσθηση τη περίεργο φαινόμενο
Κ με παιδί στα 11
Ταύτιση τρελη
δεκα χρόνια έχασα απ' την ζωή μου.κακοποιητικη θανατερα τοξική.ειμαι 37 αλλά όταν με ρωτούν λέω 40κφοβαμαι ότι τελείωσα
Και εγώ το ίδιο από τα 23 μέχρι και σήμερα που σε ένα μήνα γίνομαι 34.
Το μπλουζάκι αντιπροσωπεύει την κοινωνία που κρίνει και κατακρίνει ο ένας τον άλλον και Κανείς δεν κάνει αυτοκριτική. Σαν το μπλουζάκι το ιδιο