17 Temmuz günlerden Pazartesi sabahtan kütüphaneye gitmiştim. Başka şehirde tatildeydim ama işte sonuç yılıydı. Hem havanın sıcaklığından kurtulmak hem hayatın sıkıcılğını unutmak için kitaplara gönülmüştüm. Taşıyamayacağım kadar kitap almıştım okuyacağıma inanmıştım. Çalışmaya ara verip kitap okumaya geçerken kenardan geçen bir erkek dikkatimi çekti. Bambaşkaydı. Yüz hatları saçı bakışı her şeyi başkaydı ve nedense beni kendine çeken bir şeyi vardı. Normalde temas etmeyi hiç sevmeyen biri olarak o an ona koşup sarılmak gelmişti. Önüme dönüp kendime güldüm. Kitaplar belki unutturur dedim ama unutmaya çalışmak yormuştu. Kütüphanede çok kalmıştım hatta eve varmam gereken saati geçeli saatler olmuştu ama kalkmak gelmiyordu ağır geliyordu bir şeyler. Arkadaşlarım teker teker kalkıyorlardı. Onlar kalkınca o çocuk ve arkadaşları geldi oturmaya. Sohbet ediyor gibiydik daha doğrusu o konuşuyordu ama benim ben ya her şeye özgüvenli bir şekilde laf yetiştiren ben ona gelince sadece gülümseyebildim. Utandım ya ben orada utandım hiç olmaması gereken yerde Bana pembe monster verdi halen saklarım o tenekeyi. Annem öyle der teneke ama benim için o tenekeden daha fazlası. Hayatımda hep kendime söz vermimdir asla ama asla KEŞKE dememek için yaşayacağım diye ama işte onla geçen belki bir kaç dakika belki bir kaç saat bana öyle bi KEŞKE dedirtti ki… Bu olaydan 3 gün sonra biz o şehirden ayrıldık. Artık benim için o imkansızdı. Adını soy adını hiçbir şeyini bilmiyordum ama ama yok işte böyle aşık olacağımı da bilmiyordum Kendi kendime gülüyordum ona gelince kendi kendime gülüyordum ama Şuan tek yaptığım onu düşününce göz yaşlarımı tutmak oluyor. Aşka inanmayan beni, öyleeee bi aşık etti ki görse(KEŞKE) inanmaz…
Oturup yıldızlardan bakalım dünyadaki neslimize
oradaki sevgililer özenip birer birer gün olur erişirler ikimize
@@sarkilaranlatir haydi gel benimle ol
17 Temmuz günlerden Pazartesi sabahtan kütüphaneye gitmiştim. Başka şehirde tatildeydim ama işte sonuç yılıydı. Hem havanın sıcaklığından kurtulmak hem hayatın sıkıcılğını unutmak için kitaplara gönülmüştüm. Taşıyamayacağım kadar kitap almıştım okuyacağıma inanmıştım. Çalışmaya ara verip kitap okumaya geçerken kenardan geçen bir erkek dikkatimi çekti. Bambaşkaydı. Yüz hatları saçı bakışı her şeyi başkaydı ve nedense beni kendine çeken bir şeyi vardı. Normalde temas etmeyi hiç sevmeyen biri olarak o an ona koşup sarılmak gelmişti. Önüme dönüp kendime güldüm. Kitaplar belki unutturur dedim ama unutmaya çalışmak yormuştu. Kütüphanede çok kalmıştım hatta eve varmam gereken saati geçeli saatler olmuştu ama kalkmak gelmiyordu ağır geliyordu bir şeyler. Arkadaşlarım teker teker kalkıyorlardı. Onlar kalkınca o çocuk ve arkadaşları geldi oturmaya. Sohbet ediyor gibiydik daha doğrusu o konuşuyordu ama benim ben ya her şeye özgüvenli bir şekilde laf yetiştiren ben ona gelince sadece gülümseyebildim. Utandım ya ben orada utandım hiç olmaması gereken yerde Bana pembe monster verdi halen saklarım o tenekeyi. Annem öyle der teneke ama benim için o tenekeden daha fazlası. Hayatımda hep kendime söz vermimdir asla ama asla KEŞKE dememek için yaşayacağım diye ama işte onla geçen belki bir kaç dakika belki bir kaç saat bana öyle bi KEŞKE dedirtti ki…
Bu olaydan 3 gün sonra biz o şehirden ayrıldık. Artık benim için o imkansızdı. Adını soy adını hiçbir şeyini bilmiyordum ama ama yok işte böyle aşık olacağımı da bilmiyordum
Kendi kendime gülüyordum ona gelince kendi kendime gülüyordum ama Şuan tek yaptığım onu düşününce göz yaşlarımı tutmak oluyor.
Aşka inanmayan beni, öyleeee bi aşık etti ki görse(KEŞKE) inanmaz…
Çok güzel ❤️❤️❤️😍😍😍
Çok seviyorum❤❤❤
kahkalarımızdan rahatsız olan ınsanları almısız hayatımıza