2025 2 Φεβ. Το πάρε δώσε με το Θεό. ΚΥΡΙΑΚΗ ΥΠΑΠΑΝΤΗΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ , Λουκ. 2,22-40 π.Νικηφόρος

2025 2 Φεβ. Το πάρε δώσε με το Θεό. ΚΥΡΙΑΚΗ ΥΠΑΠΑΝΤΗΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ , Λουκ. 2,22-40 π.Νικηφόρος
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ
Ι.ΝΑΟΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΛΑΡΙΣΗΣ
Το πάρε δώσε με το Θεό
Όταν ήμασταν παιδιά, υπάρχει και τώρα ακόμη, τραγουδούσαμε ένα τραγούδι ωραίο: «Πάρ' την καρδιά μου, Κύριε, γιατί για Σένα επλάσθη». «Πάρ' την καρδιά μου, Κύριε, για Σένα έχει πλαστεί». Κι αν έχετε προσέξει, όλοι μας θέλουμε κάτι να προσφέρουμε στον Θεό. Το πρόσφορό μας, το λαδάκι μας, το θυμίαμά μας… κάτι θέλουμε να προσφέρουμε στον καλό Θεό. Γιατί άραγε αυτή η κίνησης και η τάση του ανθρώπου;
Για πάμε λίγο πίσω. Μετά την πτώση των πρωτοπλάστων, ποια ήταν η πρώτη πράξης που έκανε ο Κάιν και ο Άβελ; Πρόσφεραν θυσία στον Θεό (Γεν.4,1-4). Γιατί να προσφέρω στον Θεό, τι συμβαίνει; Δεν τους δίδαξε κανείς ότι έτσι πρέπει να κάνουν. Αλλά γιατί;
Διότι μέσα στον παράδεισο, ο Αδάμ και η Εύα παρήκουσαν μεν την εντολή του Θεού, αλλά κλέψαν τον καρπό που ανήκει στον Θεό και τον έφαγαν. Κλέψαν, παρήκουσαν… έκλεψαν και έφαγαν (Γεν.3,6-7).
Και τώρα ο άνθρωπος αισθάνεται ότι πήρε κάτι που ανήκει στον Θεό και πρέπει να το επιστρέψει. Πώς όμως να το επιστρέψει; Εκείνο ήτανε του παραδείσου, του Θεού. Εμείς είμαστε γεμάτοι, φορτωμένοι με αμαρτίες. Ό,τι και να προσφέρουμε, βρώμικο θα είναι.
Θέλουμε να επιστρέψουμε στον Θεό. Τι να επιστρέψουμε όμως;
Και δείτε τι λέμε σε ένα τροπάριο Αναστάσιμο: «Τι ανταποδώσωμεν τω Κυρίω περί πάντων, ων ανταπέδω κεν ημίν;» (Στιχηρό Αίνων Ηχ. Βαρύς). Τι να δώσουμε στον Κύριο σε σχέση με όλα αυτά που εκείνος μας έχει προσφέρει;
Και τα Χριστούγεννα ένα άλλο τροπάριο λέει: «Τι Σοι προσενέγκωμεν Χριστέ, ότι ώφθης επί γής ως άνθρωπος δι' ημάς;» (Ιδιόμελον Εσπερινού Χριστ. (ήχος β'). Τι να σου προσφέρουμε Κύριε. Εσύ ήρθες και έγινες άνθρωπος για εμάς. Εμείς τι να σου προσφέρουμε; Ό,τι και να σου προσφέρουμε, βρώμικο είναι. Αμαρτωλό είναι.
Και η αγάπη του Θεού, βλέποντας αυτόν τον καημό του ανθρώπου, λέει: «Άνθρωπε, μη φοβάσαι. Θα έρθω εγώ και θα γίνω άνθρωπος αντί για σένα» (Ησ.7,14 & Ματθ.1,23). Και έρχεται.
Και πηγαίνει στη μήτρα της Υπεραγίας Θεοτόκου, αφού της ζητήσει την συμμετοχή και τη συνεργασία. Και εκείνη λέει: «Ιδού, η δούλη Κυρίου, γένοιτό μου κατά το ρήμα σου» (ΛΟΥΚ1,38). Παραδίδει, προσφέρει τον εαυτό της στον Κύριο. Και όπως λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, μέσα στη μήτρα της Υπεραγίας Θεοτόκου: «Εκ των παρθενικών αιμάτων της Υπερευλογημένης Θεοτόκου και της πρώτης γενέσεως του Αδάμ, πλάθει την σάρκα, την οποία φόρεσε και γίνεται Θεάνθρωπος» (Ιω. Δαμασκηνου ΕΚΔΟΣΙΣ ΑΚΡΙΒΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ. Γ(1) 45. Περί τῆς θείας οἰκονομίας καί περί τῆς δι' ἡμᾶς κηδεμονίας καί τῆς ἡμῶν σωτηρίας. Ε.Π.Ε τ.1 σελ.282).
Και έρχεται τώρα ως Θεάνθρωπος. Και αυτό που λέμε στην Θεία Λειτουργία, γίνεται: «Ο προσφέρων, ο προσφερόμενος και ο προσδεχόμενος» (Θ.Λειτουργία, ευχή Χερουβικού Ύμνου). Αυτός προσφέρει, ο ίδιος προσφέρεται και ο ίδιος προσδέχεται.
Ποιος άλλος θα μπορούσε να τα κάνει όλα αυτά;
Γι' αυτό και όταν λέμε: «Τα σα εκ των σων Συ προσφέρωμεν» (Θ.Λειτουργία. Αγ.Αναφορά), κάνουμε πολύ μεγάλο λάθος να νομίζουμε ότι προσφέρουμε εμείς. Τι προσφέρουμε; Πάνω στην Αγία Τράπεζα είναι ο άρτος, ωραία, το ψωμί. Το ψωμί το δικό του είναι, του Θεού είναι το ψωμί; Εμείς το φτιάξαμε. Εκείνος σιτάρι μας έδωσε. Το κρασί δικό του είναι; Δικό μας είναι, εμείς το κάνουμε. Γιατί δεν λέμε τα δικά μας από αυτά που μας έδωσες και τα φτιάξαμε, σου τα προσφέρουμε και λέμε: «Τα σα εκ των σων». Γιατί στην ευχή, πριν την Μεγάλη Είσοδο στο χερουβικό λέμε «Συ είσαι που προσφέρεις». Δεν είμαι εγώ ο παπάς. Τι προσφέρω εγώ; Τι είναι τα χέρια μου για να προσφέρω εγώ και εμείς όλοι μας; Είναι λερωμένα όλα. «Συ προσφέρεις». Και αυτό που προσφέρεται, είσαι εσύ πάλι το πιο τέλειο που υπάρχει σε αυτόν τον κόσμο ως Θεάνθρωπος. Και ποιος το προσδέχεται ως Θεός; Ο ίδιος το προσδέχεται.
Γι' αυτό και βλέπετε, η Υπεραγία Θεοτόκος, μη έχοντας τι άλλο να προσφέρει, έρχεται στο ναό, σήμερα η ημέρα της Υπαπαντής, και αυτά τα σπλάγχνα της, τον Υιό της, τον καρπό της κοιλίας της, της προσφοράς της, τον παίρνει και τον προσφέρει, δια του Συμεών, στον Θεό.
Και λέει ο Συμεών: «Σήμερον Συμεών εν ταις αγκάλαις τον Κύριον της Δόξης». Ένα τροπάριο λέει (εορτή της Υπαπαντής), «Τον Κύριον της Δόξης υποδέχεται. Ποιος; ο Συμεών. Ποιον; Αυτόν που έπλασε τον κόσμο όλο; Αυτόν κρατάω στην αγκαλιά μου; Αυτόν κοινωνώ; Αυτόν που έπλασε τον κόσμο όλο». Τι ωραία αγάπη Θεού, προς τους ανθρώπους. Τι ομορφιά!.......
Διαβάστε όλόκληρο το κείμενο ΕΔΩ: galilea.gr/202...
Διόρθωση κειμένου, Θ. & Χ.Σ.
Μορφοποίηση και παραπομπές από τον ομιλούντα.