ΤΑΞΙΔΙ ΑΠΟΓΝΩΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΙΝΔΟ Κι όταν η θύμηση παίρνει τα βουνά, εκεί που σε τράνεψε το άβραστο γάλα κι η οξιά, πάρε κοντά σου και το τραγούδι τους. Μην ξεκινάς αυτό το ταξίδι χωρίς το τραγούδι των βουνών, το τραγούδι της μοναξιάς τους. Έφυγες για τον άξενο τόπο κι άφησες πίσω την ψυχή σου, το Είναι σου, που τώρα ψάχνεις να τα βρεις μες την ορφάνια των βουνών, των δικών σου βουνών. Ο μισεμός σου έφερε την καταστροφή, τον ολολυγμό, την οδύνη, τον οδυρμό, τη γύμνια μιας άλλης ψυχής που κουβαλάς και την απαρνιέσαι, που δε σου δίνει χαρά, γιατί δεν ξέρει αυτή από χαρά, δεν ακουμπάει καν στη χαρά της αφημένης στα βουνά ψυχής σου. Άσπρισαν τα μαλλιά σου, όσα απόμειναν από την καταφρόνια που έφερες και θέλεις να διώξεις, μα δε μπορείς. Και τώρα, έτσι ξεδιάντροπος, βουτηγμένος στην κατάντια σου, ξεκινάς για κει, που, αν σου είχε μείνει αξιοπρέπεια, δε θα γυρνούσες, δε θα τολμούσες να το σκεφτείς, για την ορφάνια που έσπειρες στον τόπο σου, στον τόπο που σε άνδρωσε, που σου έδειξε τον πολιτισμό της ψυχής σου, τον πολιτισμό που έφερε τον πολιτισμό στην οικουμένη. Καμάρωσε τώρα την ανολβία σου, το αμπλάκημά σου για μια ηδυπάθεια που έφερε τη χαυνότητα, τη χαμέρπεια, τον άτεγκτο μηδενιστικό κοσμοπολιτισμό που σήμερα απειλεί ακόμη και τη βιολογική σου οντότητα· έτσι κατάντησες να σε ρίχνουν στα τάρταρα, εκεί να λιμοκτονείς μέχρι να τελειώσεις, κατά πώς τους βολεύει. Δε φταίει κανείς, μα κανείς, έξω από σένα, τον άπληστο, τον καιροσκόπο, τον τυχάρπαστο, τον ενδόσιμο, τον επαίτη πλέον, που δεν ενωτίζεται και τώρα ακόμη άλλον από τον αψίκορο εαυτό του. Τράβα τώρα στα βουνά με το τραγούδι τους, μα κοίτα μην ξεχαστείς και πάρεις κοντά σου και αυτή την ξένη ψυχή, την αλλοτριωμένη από τα ψιμύθια του αλαλαγμού και της εμπορευματοποίησης των πάντων, γιατί δε θα γυρίσεις ζωντανός. Τα βουνά είναι περήφανα, αγνάντεψε την Πίνδο, κοίτα ψηλά εκεί που πάει να αγγίξει τον ουρανό, εκεί που επικοινωνεί με το θεό, ίσως και νιώσεις τη γύμνια σου, την αφορία της αφιλόστοργης ψυχής που εμφωλεύει στο σώμα σου.
Είναι τραγούδια μέσα από πόνο και αναστεναγμό εγώ πάντως τρελαίνομαι
Τραγούδια μέσα από την ξενιτιά τις Ελλάδας που οι γονείς μας άφηναν μόνους για να περασουμε εμείς καλά.(και πολλές μόνοι τους χωρίς τό σύντροφό τους).
Η ψυχή "εκπηδά εκ του Καθαρτηρίου" στο 17:28 και επικοινωνεί απευθείας με το Θεό !
ΤΑΞΙΔΙ ΑΠΟΓΝΩΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΙΝΔΟ
Κι όταν η θύμηση παίρνει τα βουνά, εκεί που σε τράνεψε το άβραστο γάλα κι η οξιά, πάρε κοντά σου και το τραγούδι τους. Μην ξεκινάς αυτό το ταξίδι χωρίς το τραγούδι των βουνών, το τραγούδι της μοναξιάς τους. Έφυγες για τον άξενο τόπο κι άφησες πίσω την ψυχή σου, το Είναι σου, που τώρα ψάχνεις να τα βρεις μες την ορφάνια των βουνών, των δικών σου βουνών. Ο μισεμός σου έφερε την καταστροφή, τον ολολυγμό, την οδύνη, τον οδυρμό, τη γύμνια μιας άλλης ψυχής που κουβαλάς και την απαρνιέσαι, που δε σου δίνει χαρά, γιατί δεν ξέρει αυτή από χαρά, δεν ακουμπάει καν στη χαρά της αφημένης στα βουνά ψυχής σου. Άσπρισαν τα μαλλιά σου, όσα απόμειναν από την καταφρόνια που έφερες και θέλεις να διώξεις, μα δε μπορείς. Και τώρα, έτσι ξεδιάντροπος, βουτηγμένος στην κατάντια σου, ξεκινάς για κει, που, αν σου είχε μείνει αξιοπρέπεια, δε θα γυρνούσες, δε θα τολμούσες να το σκεφτείς, για την ορφάνια που έσπειρες στον τόπο σου, στον τόπο που σε άνδρωσε, που σου έδειξε τον πολιτισμό της ψυχής σου, τον πολιτισμό που έφερε τον πολιτισμό στην οικουμένη. Καμάρωσε τώρα την ανολβία σου, το αμπλάκημά σου για μια ηδυπάθεια που έφερε τη χαυνότητα, τη χαμέρπεια, τον άτεγκτο μηδενιστικό κοσμοπολιτισμό που σήμερα απειλεί ακόμη και τη βιολογική σου οντότητα· έτσι κατάντησες να σε ρίχνουν στα τάρταρα, εκεί να λιμοκτονείς μέχρι να τελειώσεις, κατά πώς τους βολεύει. Δε φταίει κανείς, μα κανείς, έξω από σένα, τον άπληστο, τον καιροσκόπο, τον τυχάρπαστο, τον ενδόσιμο, τον επαίτη πλέον, που δεν ενωτίζεται και τώρα ακόμη άλλον από τον αψίκορο εαυτό του. Τράβα τώρα στα βουνά με το τραγούδι τους, μα κοίτα μην ξεχαστείς και πάρεις κοντά σου και αυτή την ξένη ψυχή, την αλλοτριωμένη από τα ψιμύθια του αλαλαγμού και της εμπορευματοποίησης των πάντων, γιατί δε θα γυρίσεις ζωντανός. Τα βουνά είναι περήφανα, αγνάντεψε την Πίνδο, κοίτα ψηλά εκεί που πάει να αγγίξει τον ουρανό, εκεί που επικοινωνεί με το θεό, ίσως και νιώσεις τη γύμνια σου, την αφορία της αφιλόστοργης ψυχής που εμφωλεύει στο σώμα σου.
ΣΤΟ 17:28 "Η ΨΥΧΗ ΕΚΠΗΔΑ ΕΚ ΤΟΥ ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ" ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΜΕ ΤΟ ΘΕΟ !
Νώντα μας έστειλες οι αλήθειες πειράζουν καί τέτοιες αλήθειες,,,,
ΣΤΟ 12:31 ΞΕΚΙΝΑ Η ΜΟΥΣΙΚΗ ..."ΑΠΟΓΕΙΩΣΗ" ! ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΕ ΨΥΧΗ,ΚΑΙ ΠΡΟ ΠΑΝΤΩΝ ΓΕΜΑΤΗ ΕΛΛΑΔΑ.!