4.SINIF | TÜRKÇE 3.TEMA | DİNLEME METNİ (SAYGI)

SAYGI
24 Nisan, Cuma
Otobüsteydim bugün. Bir adam bindi. Sarmısak yemiş, yanımda durmadı benim, uzağa gitti, gene
de duyuluyordu ağzının kokusu. Burnumu tıkadım. Ben zaten inecektim ama gideceğim yere varmamış olsam da inerdim, çekilir şey değildi o koku.
Nasıl yaparlar bunu? Kendi keyiflerinden başka hiçbir şey düşünmezler mi bu adamlar? Şunu
bunu rahatsız edeceklermiş, umurlarında değil. Onlar sarmısağı yesin de yüzlerce kişi bundan rahatsız olsun, zararı yok.
Sarmısak yemesinler demiyorum. Ben sevmem o nesneyi ama bunca yüzyıldır insanoğlu yiyor
onu, demek bir tadı var, bir iyiliği de var. Yesinler, kimsenin zevkine karışacak değilim ama sarmısak
yedikten sonra dalmasınlar kalabalığın içine, düşünsünler biraz, düşünsünler de ötekini berikini rahatsız etmesinler. Yalnız ben rahatsız olmuyorum, nice kimseler rahatsız oluyor. Sarmısak yemeyi
seveni gördüm ama kendisi yemeden sarmısak kokusundan hoşlananı görmedim. Akşam yenmez
mi bu? Çoluk çocuk akşam yemeğinde yersiniz o sarmısağı, sonra oturursunuz evinizde, olur biter.
Şu adama bir çatayım, dedim içimden. Söylemeliydim düşündüklerimi. Bir kavgadır çıkardı. Bilirim, otobüstekilerin çoğu da ondan yana olurdu. Canı istemiş de sarmısak yemiş o adamcağız! Ne
karışırmışım ben? Belki bir de alaturkalık, alafrangalık tartışması açarlardı (...) Göze alamadım.
Ama almalı göze. (...) Kimsenin işine, keyfine karışmak değildir bu. İnsanları biraz da ötekini berikini düşünmeğe, şunu bunu rahatsız etmekten çekinmeğe çağırmaktır. Bana öyle geliyor ki bu da
bir yurttaşın başlıca ödevlerindendir. Böyle (...), tartışmaları, (...) göze almazsak bu ülke sarmısak
kokusundan kurtulamaz. Yani bu toplumun insanları yalnız kendilerini düşünüp başkalarına aldırmamaktan, bütün kötülüklerin anası olan bu huydan silkinemez.
Nurullan Ataç, Günce 1953-1955
LÜTFEN AŞAĞIDAKİ LİNKTEN ABONE OLUNUZ.
/ @hayatboyuders
#HAYATBOYUDERS #TÜRKÇE #İNGİLİZCE #4sınıf #dinlememetni