TANIEC GÓRALSKI - TADEUSZ STYRCZULA-MAŚNIAK

Tadeusz Styrczula-Maśniak - ważny twórca i kontynuator niematerialnego dziedzictwa kulturowego Skalnego Podhala i Polski... Na filmie, w mistrzowskim/pełnym mocy i autentycznej energii tańcu góralskim.
Tadeusz Styrczula-Maśniak (1934-2020) szkołę podstawową rozpoczął z opóźnieniem spowodowanym okupacją niemiecką. Dobrze się uczył, to po ukończeniu 4 klasy zdał egzamin do klasy szóstej. Po ukończeniu szkoły uczęszczał do Technikum Budowlanego im. Władysława Matlakowskiego. Po zdaniu matury jako technik budowlany został powołany do służby wojskowej do Warszawy, gdzie grał w orkiestrze wojskowej. Po odbyciu służby wrócił do domu i przyjął się do pracy w Tatrzańskim Parku Narodowym jako strażnik i następnie pełnił funkcję podleśniczego. Nadzorował obszar około 1000 h w leśnictwie Kościelisko zwane doliną Mietusią. Był dobrym i sumiennym pracownikiem dla dobra i rozwoju Tatrzańskiego Parku Narodowego w którym przepracował dziesiątki lat aż do emerytury.
Od najmłodszych lat wychowywał się w takim klimacie rodzinnym, gdzie oprócz prac gospodarczych przydomowych ważnym było planowanie podjęcia nauki w odpowiednim zawodzie, myślenie co chce się w życiu robić i z czego żyć, aby zarobić w przyszłości na utrzymanie własnej rodziny. Obserwował starszych braci :Józka kiedy, wykonywał stolarkę, meble i rzeźbił oraz Staszka i zachwycał się jak robił uprzęże końskie ze skóry, z blachy miedzianej wycinał sprzączki i różne ozdoby do uprzęży, naprawiał wóz, robił sanie. Jak przyszli koledzy w niedzielę po południu zaprzęgli konia, wzięli skrzypce i basy, zagrali, zaśpiewali i pojechali do Witowa albo gdzie indziej i wrócili późnym wieczorem, to i młodsi bracia marzyli o tym, aby się tak przejechać. To była prawdziwa motywacja do nauki tańca, śpiewu i muzyki. Już w latach przedszkolnych młodsze rodzeństwo podsłuchiwało i pragnęło się uczyć, tak że z biegiem czasu starsi bracia dali zagrać na skrzypcach i basach. Kiedy rozpoczął naukę w szkole podstawowej w Kościelisku już umiał dobrze śpiewać i tańczyć to też zapragnął zorganizować zespól dziecięcy szkolny. Był głównym inspiratorem i jednym z założycieli tego zespołu wzorując się na Dorosłym zespole Związku Leśników. Umiał poprowadzić zespół, pokazać innym dzieciom jak należy tańczyć, patrzeć na inne dzieci i stosować się do nich. W późniejszych latach 1950 do 1955 r. uczęszczał do technikum Budowlanego w Zakopanem a wieczorami po za szkołą działał i intensywnie uczęszczał na próby i występował z zespołem „Twórczość Ludowa” W 1952 r. zakwalifikował się na Między Narodowy Festiwal Śpiewaków Tancerzy i instrumentalistów Ludowych w Berlinie jako tancerz i występował tam z Janem Gąsienicą-Sobczakiem tańcząc dwójkę. W 1955 r. wystąpił w konkursie Sabałowskim w Zakopanem ostatnim i zarazem największym konkursie który trwał kilka dni. W jury zasiadali najlepsi tancerze okresu międzywojennego oraz kompozytor Włodzimierz Kotoński a w którym wystąpiły 103 kapele, duża ilość śpiewaków i tancerzy. Na tym konkursie Tadeusz zdobył tytuł najlepszego tancerza Podhala. Grał również w kapeli jako basista która zdobyła II nagrodę. Po tym konkursie został wytypowany jako tancerz na V Światowy Konkurs Śpiewaków i Tancerzy Ludowych w Warszawie na którym zdobył 6 miejsce tańcząc jako trio na zmianę z Stanisławem Bachledą-Kubańskim i jedną tancerką. Na tej międzynarodowej imprezie muzyka/kwartet Maśniaków z prymistą Marianem zdobył I-szą nagrodę - "Złoty Medal oraz Tytuł Konkursowego Laureata". Było to najwyższe wyróżnienie z pośród wszystkich polskich zespołów biorących udział.
Po przemianach w Polsce i restytucji Związku Podhalan był jednym z członków założycieli zespołu im Klimka Bachledy przy Związku Podhalan odział Zakopane. W owym czasie przez kilka lat był to jedyny zespół promujący kulturę Podhala na terenie Zakopanego. Kierownikiem organizacyjnym była Anna Trzebunia a kierownikiem artystycznym Bolesław Karpiel-Bułecka. Zespół liczył średnio 35 osób w którym występowało pięcioro rodzeństwa Maśniaków. W muzyce grał Józef, Andrzej i Marian, tańczyli i odgrywali różne role Tadeusz i Bronisław . Pod koniec 1966 r. bracia mając inne spojrzenie na działalność i programy zespołu a na dodatek jako rzemieślnicy zrezygnowali z działalności w zespole Klimka Bachledy zakładając własny zespół pod patronatem zarządu głównego Związku Podhalan który został powołany do życia w latem 1967 r. jako „Ludowy Teatr Ziemi Podhalańskiej” . Tadeusz związał swą działalność z tym teatrem, potocznie nazywanym „MAŚNIAKI”
Fragment książki pt. "Podhalański rodowód ludzi gór" - Rudolf Klimek, Tadeusz Skorupa, Marian Styrczula-Maśniak , Zakopane - Harenda 2021

[@slimaknazboczu2407]

Super!

[@JoeMcCohn]

No w końcu jakieś nowe nagranie !