Wat fijn jullie openhartigheid! Dank jullie wel, heel dapper. Ik ben zelf zus van 2 broers met een verslavingsproblematiek, waarvan er 1 in 2016 is overleden. Iedereen met dergelijke ervaringen heeft zijn eigen verhaal en tegelijk is er veel herkenning. Dankbaar voor dit kanaal, niemand hoeft als naaste, of als degene die de ziekte heeft, zich alleen te voelen, want dat ben je niet, dat voel je zo. Laten we openheid creëren en delen.
Respect voor jullie openheid tijdens dit gesprek… En vreselijk wat een moeilijke keuzes rationeel kunnen we alles zeggen en denken maar emotioneel je moet er maar aanstaan.. Heel veel sterkte nog in herstel.. René bedankt weer voor deze podcast.
Zelden zó trots geweest op een collega als tijdens dit interview. Alle elementen zitten er in. Een echt MUST SEE voor alle naasten. Als mijn collega Bo het goed vindt, wordt de link naar dit interview standaard opgenomen in alle communicatie naar de familie. Ook jij Rene van Collem wat een klasbak ben je d'r ook. Het lijkt zo simpel wat je doet, maar dat is het natuurlijk totaal niet. De veiligheid en betrokkenheid druipt van het scherm; de juiste verhouding tussen je eigen verhaal en die van de geïnterviewden blijft altijd dik in orde. Daar kunnen de landelijke omroepen nog wat van leren!!!
Dankjewel Daan! Heel lief wat je allemaal zegt 🙏. Patricia en Bo hebben het geweldig gedaan. Zo bijzonder en kwetsbaar dat ze dit gedeeld hebben. Mooi als jullie het willen delen in communicatie 🙏💙
Je doet het goed, Rene! Veel rust, geduld, kennis, begrip en goede vragen (heb maar een stukje geluisterd, want kost me ook veel tijd en energie, en heb die bijna niet door hoe m’n leven eruit ziet, maar interessante podcasts en chapeau dat je dit zo goed oppakt!!) Toevoeging: ook heel goed hoe je af en toe over jezelf/je eigen ervaring deelt. In sommige podcasts is er de neiging van de "host" het af toen wat té veel op zichzelf te betrekken/té veel kennis en ervaring te delen ÓF juist hélemaal niet. Jij doet dit precies goed en heel natuurlijk tussendoor. Weet het eigenlijk precies goed te doseren (dát wel, haha - O, gemeen grapje, maar volgens mij kan je het wel hebben: anders had ik het niet gemaakt ;)). Maar mijn complimenten dus!
Zoveel herkenning.....jarenlang stond ik er alleen voor.....heb meegevochten om mn zoon weer op de rit te krijgen. Het is een moeilijke tijd geweest... Hij heeft zijn strijd opgegeven...was op. Vandaag precies 4 maanden geleden heeft hij zn leven los gelaten. T is zo stil geworden😢 Hoop dat hij zn rust gevonden heeft....ik gun t hem zo❤😢
Hoi René ik zit in dezelfde situatie en zo herkenbaar. Maar ik zit nog in beginstadium. Ik hoor over grenzen stellen. Maar wat te doen als deze grenzen overschreden worden. Hij kan best wel agressief worden. Wij zitten momenteel in een vakantiehuis omdat de situatie voor ons ondraaglijk wordt thuis.
Mooie interviews ook bijzonder om te lezen hoelang naasten hun zoon en broertje blijven beschermen. Als zoon van een verslavingsarts heb ik geleerd dat er altijd een verhaal zit achter een verslaving dat hoor ik hier ook weer in. Wel heb ik het idee dat er weer een verslavingsproblematiek gaat komen door het gebruik van drugs onder de jongeren. Hopelijk gaan wij niet terug naar pandemie van verslaving die er was in jaren 70 / 80. Bijzondere verhalen!
Het is bewonderenswaardig dat de familie de moed heeft om hun verhaal te delen. Mijn respect gaat uit naar hen. Verslaving kan ontstaan door onverwerkte trauma's en zelfafwijzing. Als ouder is het essentieel om je kind onvoorwaardelijke liefde te tonen, vooral tijdens de puberteit. Zoek samen hulp, zoals bij AA, om verslaving te voorkomen.
Opnieuw een enorm mooie podcast. Ik hoop dat je het vaker met twee gasten gaat doen, houdt de dynamiek lekker in het gesprek. Misschien kan je het zelfs doen met twee mensen die geen familie zijn maar wel beide iets te maken hebben met verslaving?
Noemt men tegenwoordig alles een ziekte! Als iemand kiest om aan die troep te beginnen dan weet men dat je daar zelf als gezin meer ellende mee/door krijgt. Wat die vader deed is het beste wat je kan doen dat je afstand neemt van je kind. Je blijf altijd wel iemands kind ook al ben je dan volwassen. Lijkt mij toch dat je als ouders zijnde het goede hebt meegeven aan je kind/kinderen. Het blijft je eigen verantwoordelijkheid als je besluit om die rommel te nemen. Je kent daardoor je eigen grenzen niet eens meer en hebt totaal geen besef wat je anderen hiermee aandoet wat niet alleen je ouders zullen zijn die daar de slachtoffers van zijn. Vind wel doordat zij geen besef hebben en er vallen door hun gebruik van die rommel slachtoffers dat je dan niet hoort te zeggen dat zij zichzelf niet waren en dan afdoet dat ze er dus niets aan konden doen. Komt bij mij over als! jammer dan voor degene die daar het slachtoffer van is geworden.
Ik heb een verslaafde broer die door alle drugs ook nog eens schizofrenie en psychoses ontwikkeld heeft. Afgelopen jaar heeft hij voor maanden in het ziekenhuis gelegen en ook op de IC vanwege GHB gebruik. Artsen wisten niet of hij het zou overleven. Na ontslag is hij op dezelfde dag weer gaan gebruiken. Ik heb hem ook al vaarwel gezegd. Hij is niet wie hij ooit was. Ik heb al m’n afscheid genomen.
Kippenvel…….en ontlading van emoties…..het zou (bijna) ons verhaal kunnen zijn….vooral gezien binnen deze gezinssamenstelling en de problematiek…..de broer-zus verhouding …moeder-zoon en vader-zoon lijken wel identiek….. Wat ontzettend goed en treffend verwoord allemaal! Ik heb al heel wat podcast geluisterd René maar deze komt echt binnen …..zo herkenbaar!! Ik ben niet alleen…
Wat herken je in het verhaal van Patricia en Bo? Verslaving is een 'familie ziekte'..Hoor graag je reactie❤
Wat fijn jullie openhartigheid! Dank jullie wel, heel dapper. Ik ben zelf zus van 2 broers met een verslavingsproblematiek, waarvan er 1 in 2016 is overleden. Iedereen met dergelijke ervaringen heeft zijn eigen verhaal en tegelijk is er veel herkenning. Dankbaar voor dit kanaal, niemand hoeft als naaste, of als degene die de ziekte heeft, zich alleen te voelen, want dat ben je niet, dat voel je zo. Laten we openheid creëren en delen.
Dankjewel voor je reactie! zeer verdrietig dat je 1 broer verloren bent aan verslaving.. véél sterkte en nogmaals dank, 🙏
Respect voor jullie openheid tijdens dit gesprek… En vreselijk wat een moeilijke keuzes rationeel kunnen we alles zeggen en denken maar emotioneel je moet er maar aanstaan.. Heel veel sterkte nog in herstel.. René bedankt weer voor deze podcast.
Zelden zó trots geweest op een collega als tijdens dit interview. Alle elementen zitten er in. Een echt MUST SEE voor alle naasten.
Als mijn collega Bo het goed vindt, wordt de link naar dit interview standaard opgenomen in alle communicatie naar de familie.
Ook jij Rene van Collem wat een klasbak ben je d'r ook. Het lijkt zo simpel wat je doet, maar dat is het natuurlijk totaal niet. De veiligheid en betrokkenheid druipt van het scherm; de juiste verhouding tussen je eigen verhaal en die van de geïnterviewden blijft altijd dik in orde. Daar kunnen de landelijke omroepen nog wat van leren!!!
Dankjewel Daan! Heel lief wat je allemaal zegt 🙏. Patricia en Bo hebben het geweldig gedaan. Zo bijzonder en kwetsbaar dat ze dit gedeeld hebben. Mooi als jullie het willen delen in communicatie 🙏💙
✨😌💪✊✨
Je doet het goed, Rene! Veel rust, geduld, kennis, begrip en goede vragen (heb maar een stukje geluisterd, want kost me ook veel tijd en energie, en heb die bijna niet door hoe m’n leven eruit ziet, maar interessante podcasts en chapeau dat je dit zo goed oppakt!!)
Toevoeging: ook heel goed hoe je af en toe over jezelf/je eigen ervaring deelt. In sommige podcasts is er de neiging van de "host" het af toen wat té veel op zichzelf te betrekken/té veel kennis en ervaring te delen ÓF juist hélemaal niet. Jij doet dit precies goed en heel natuurlijk tussendoor. Weet het eigenlijk precies goed te doseren (dát wel, haha - O, gemeen grapje, maar volgens mij kan je het wel hebben: anders had ik het niet gemaakt ;)). Maar mijn complimenten dus!
Dankjewel!! Dat is fijn om te horen🙏🌟
Zoveel herkenning.....jarenlang stond ik er alleen voor.....heb meegevochten om mn zoon weer op de rit te krijgen. Het is een moeilijke tijd geweest... Hij heeft zijn strijd opgegeven...was op. Vandaag precies 4 maanden geleden heeft hij zn leven los gelaten. T is zo stil geworden😢 Hoop dat hij zn rust gevonden heeft....ik gun t hem zo❤😢
Tjeetje kan ik daarop zeggen..vreselijk verdrietig. Ik wens je en iedereen die van hem houdt ongelooflijk veel sterkte, liefde en kracht!🩵🌟💫
@@renevancollem26 Dankjewel.
Mooie podcast!!
Dankjewel voor weer een diepgaand en respectvol gesprek, inderdaad mooi in balans.
Bo en Patricia goede moed gewenst🙏
Hoi René ik zit in dezelfde situatie en zo herkenbaar. Maar ik zit nog in beginstadium. Ik hoor over grenzen stellen. Maar wat te doen als deze grenzen overschreden worden. Hij kan best wel agressief worden. Wij zitten momenteel in een vakantiehuis omdat de situatie voor ons ondraaglijk wordt thuis.
Mooie interviews ook bijzonder om te lezen hoelang naasten hun zoon en broertje blijven beschermen. Als zoon van een verslavingsarts heb ik geleerd dat er altijd een verhaal zit achter een verslaving dat hoor ik hier ook weer in. Wel heb ik het idee dat er weer een verslavingsproblematiek gaat komen door het gebruik van drugs onder de jongeren. Hopelijk gaan wij niet terug naar pandemie van verslaving die er was in jaren 70 / 80. Bijzondere verhalen!
Leuke podcast!
Ga zo door!! 👍🏽
Het is bewonderenswaardig dat de familie de moed heeft om hun verhaal te delen. Mijn respect gaat uit naar hen.
Verslaving kan ontstaan door onverwerkte trauma's en zelfafwijzing. Als ouder is het essentieel om je kind onvoorwaardelijke liefde te tonen, vooral tijdens de puberteit. Zoek samen hulp, zoals bij AA, om verslaving te voorkomen.
Dankjewel voor je reactie!🙏🌈
Vaak hebben de ouders ook onverwerkte trauma’s.
Opnieuw een enorm mooie podcast. Ik hoop dat je het vaker met twee gasten gaat doen, houdt de dynamiek lekker in het gesprek. Misschien kan je het zelfs doen met twee mensen die geen familie zijn maar wel beide iets te maken hebben met verslaving?
Herkenbaar, dank weer voor dit prachtige openhartige gesprek 💕
Dankjewel voor je reactie! 🙏🌟
Noemt men tegenwoordig alles een ziekte! Als iemand kiest om aan die troep te beginnen dan weet men dat je daar zelf als gezin meer ellende mee/door krijgt. Wat die vader deed is het beste wat je kan doen dat je afstand neemt van je kind. Je blijf altijd wel iemands kind ook al ben je dan volwassen. Lijkt mij toch dat je als ouders zijnde het goede hebt meegeven aan je kind/kinderen. Het blijft je eigen verantwoordelijkheid als je besluit om die rommel te nemen. Je kent daardoor je eigen grenzen niet eens meer en hebt totaal geen besef wat je anderen hiermee aandoet wat niet alleen je ouders zullen zijn die daar de slachtoffers van zijn. Vind wel doordat zij geen besef hebben en er vallen door hun gebruik van die rommel slachtoffers dat je dan niet hoort te zeggen dat zij zichzelf niet waren en dan afdoet dat ze er dus niets aan konden doen. Komt bij mij over als! jammer dan voor degene die daar het slachtoffer van is geworden.
Ik heb een verslaafde broer die door alle drugs ook nog eens schizofrenie en psychoses ontwikkeld heeft. Afgelopen jaar heeft hij voor maanden in het ziekenhuis gelegen en ook op de IC vanwege GHB gebruik. Artsen wisten niet of hij het zou overleven. Na ontslag is hij op dezelfde dag weer gaan gebruiken. Ik heb hem ook al vaarwel gezegd. Hij is niet wie hij ooit was. Ik heb al m’n afscheid genomen.
Wat ongelooflijk triest zeg...héél véél sterkte! 🌟
Ik heb niet goed gehoord welke praatgroepen geschikt zijn voor naasten.
@sparklesparkle5564 www.naranon.nl/
Of www.al-anon.nl/
Kippenvel…….en ontlading van emoties…..het zou (bijna) ons verhaal kunnen zijn….vooral gezien binnen deze gezinssamenstelling en de problematiek…..de broer-zus verhouding …moeder-zoon en vader-zoon lijken wel identiek….. Wat ontzettend goed en treffend verwoord allemaal! Ik heb al heel wat podcast geluisterd René maar deze komt echt binnen …..zo herkenbaar!! Ik ben niet alleen…