τον πρόλαβα στα τελευταία του και ήμουν αμούστακο παιδί …. και μας λέει ένα βράδυ χαριτολογώντας …. μάγκες απόψε έχω καινούργια μασέλα σκίζω και τον Καζαντζίδη …. αθάνατος ο Πρόδρομος
Όλοι οι μεγάλοι καλλιτέχνες μιμήθηκαν. Όλοι οι άνδρες τη δεκαετία του 50 και του 60 "πάτησαν" πάνω στον Τσαουσάκη (Καζαντζίδης, Γαβαλάς κα.). Οι δισκογραφικές και οι μετέπειτα τραγουδιστές (δεκαετία 60-70) επεξεργάστηκαν και αναβάθμισαν ποιοτικά την ερμηνεία. Αυτό συμβαίνει σε όλες τις τέχνες. Δυστυχώς πολλοί σήμερα νομίζουν ότι αυτοί αποτελούν την αρχή της τέχνης. Χάθηκε η μελέτη των παλαιότερων, χάθηκε η ορθή φωνητική τοποθέτηση, χάθηκε το λαϊκό τραγούδι, χάθηκαν οι μεγάλοι συνθέτες. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όλοι αυτοί άκουσαν (δεκαετία 20-30) μεγάλους οργανοπαίκτες και όργανα όπως κανονάκι και ούτι (Κων/λη) αλλά και τραγουδιστές Εσκεναζυ, Ντάλγκα, Ρούκουνα. Η ψευτοκομματικοποίηση του τραγουδιού, ο πλήρης εκδυτικισμός, τα ημιτόνια και οι τόνοι, η άναρχη εμπορευματοποίηση, ο ακαταλαβίστικος στίχος, απέβαλαν όλα τα λαικά στοιχεία του τραγουδιού από το 70-80 και μετά. Οι άνδρες προσπάθησαν να τραγουδούν σαν γυναίκες και οι γυναίκες σαν άνδρες καμία γλαφυρότητα καμία τέχνη στην ερμηνεία μόνο ένταση και εφέ. Απλά να φωνάξουμε, γιαυτό και οι περισσότεροι παρέδωκαν φωνητικά νωρίς. Τον κύκλο του αειμνήστου Τσαουσάκη κατά την άποψή μου έκλεισε ο Πάνος ο Γαβαλάς ο οποίος θεωρώ τελειοποίησε την ερμηνεία , δηλ. τον τρόπο εκφοράς κάθε συλλαβής κάθε σύμφωνου κάθε φωνήεντου χωρίς αναστεναγμούς και στολίδια με ένα φειντ ιν και ενα φειντ αουτ σε κάθε συλλαβή. Ο Τσαουσάκης εδώ μπορεί να δείχνει ερμηνευτικά "πρωτόγονος" αν όμως τον ψάξεις θα δεις ότι σε σύντομο χρόνο λαρυγγισμοί κυλούν, υπάρχουν λαρυγγισμοί υποταγμένοι στον χρόνο και τη μελωδία. Οι μετά του 70 υπέταξαν το τραγούδι σε αυτούς. Νομίζω ότι μετά από 100 200 χρόνια οι μουσικολόγοι και οι λαικοί τραγουδιστές θα μελετούν μέχρι την δεκαετία του 70. Το πιθανότερο είναι στο βαθύ μέλλον οι Έλληνες να γνωρίζουν τον Τσαουσάκη και τον Καζαντζίδη και να αγνοούν τον Πάριο, τον Πουλόπουλο, την Αλεξίου και τον Νταλάρα. Δεν είναι τυχαίο ότι οι νέοι μουσικοί σήμερα επανεκδίδουν τραγούδια παλιά Χιώτη, Τσιτσάνη ρεμπέτικα,,, δεν βρίσκουν κανένα στοιχείο στη νεότερη εποχή. ΣΗΜΑΣΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΦΩΝΗΣ ΑΛΛΑ Ο ΤΡΟΠΟΣ, όλοι ακούν τον Τσιτσάνη ! Παρέλειψα τον μέγιστο Στράτο που σφράγισε στον τάφο του το λαικό τραγούδι.
Πρόδρομος Τσαουσάκης ένα κεφάλαιο μουσικής από μόνος του. ΚΟΛΏΝΑ στην ελληνική μουσική ιστορία που δυστυχώς μέχρι σήμερα ουδείς κατάφερε να τον φτάσει.... Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που κάποτε τον άκουσα στην Χαροκόπου... Ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει
Ποοοοοσο αγαπω αυτην την εκτελεση....
Αρχοντας
ΠΡΟΔΡΟΜΕ ΕΙΣΑΙ Ο ΜΕΓΙΣΤΟΣ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ!
Αριστούργημα !!!!!
Ο Τσαουσάκης τραγουδάει σαν να μιλάει !!
τον πρόλαβα στα τελευταία του και ήμουν αμούστακο παιδί …. και μας λέει ένα βράδυ χαριτολογώντας …. μάγκες απόψε έχω καινούργια μασέλα σκίζω και τον Καζαντζίδη …. αθάνατος ο Πρόδρομος
Όλοι οι μεγάλοι καλλιτέχνες μιμήθηκαν. Όλοι οι άνδρες τη δεκαετία του 50 και του 60 "πάτησαν" πάνω στον Τσαουσάκη (Καζαντζίδης, Γαβαλάς κα.). Οι δισκογραφικές και οι μετέπειτα τραγουδιστές (δεκαετία 60-70) επεξεργάστηκαν και αναβάθμισαν ποιοτικά την ερμηνεία. Αυτό συμβαίνει σε όλες τις τέχνες. Δυστυχώς πολλοί σήμερα νομίζουν ότι αυτοί αποτελούν την αρχή της τέχνης. Χάθηκε η μελέτη των παλαιότερων, χάθηκε η ορθή φωνητική τοποθέτηση, χάθηκε το λαϊκό τραγούδι, χάθηκαν οι μεγάλοι συνθέτες. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όλοι αυτοί άκουσαν (δεκαετία 20-30) μεγάλους οργανοπαίκτες και όργανα όπως κανονάκι και ούτι (Κων/λη) αλλά και τραγουδιστές Εσκεναζυ, Ντάλγκα, Ρούκουνα. Η ψευτοκομματικοποίηση του τραγουδιού, ο πλήρης εκδυτικισμός, τα ημιτόνια και οι τόνοι, η άναρχη εμπορευματοποίηση, ο ακαταλαβίστικος στίχος, απέβαλαν όλα τα λαικά στοιχεία του τραγουδιού από το 70-80 και μετά. Οι άνδρες προσπάθησαν να τραγουδούν σαν γυναίκες και οι γυναίκες σαν άνδρες καμία γλαφυρότητα καμία τέχνη στην ερμηνεία μόνο ένταση και εφέ. Απλά να φωνάξουμε, γιαυτό και οι περισσότεροι παρέδωκαν φωνητικά νωρίς. Τον κύκλο του αειμνήστου Τσαουσάκη κατά την άποψή μου έκλεισε ο Πάνος ο Γαβαλάς ο οποίος θεωρώ τελειοποίησε την ερμηνεία , δηλ. τον τρόπο εκφοράς κάθε συλλαβής κάθε σύμφωνου κάθε φωνήεντου χωρίς αναστεναγμούς και στολίδια με ένα φειντ ιν και ενα φειντ αουτ σε κάθε συλλαβή. Ο Τσαουσάκης εδώ μπορεί να δείχνει ερμηνευτικά "πρωτόγονος" αν όμως τον ψάξεις θα δεις ότι σε σύντομο χρόνο λαρυγγισμοί κυλούν, υπάρχουν λαρυγγισμοί υποταγμένοι στον χρόνο και τη μελωδία. Οι μετά του 70 υπέταξαν το τραγούδι σε αυτούς. Νομίζω ότι μετά από 100 200 χρόνια οι μουσικολόγοι και οι λαικοί τραγουδιστές θα μελετούν μέχρι την δεκαετία του 70. Το πιθανότερο είναι στο βαθύ μέλλον οι Έλληνες να γνωρίζουν τον Τσαουσάκη και τον Καζαντζίδη και να αγνοούν τον Πάριο, τον Πουλόπουλο, την Αλεξίου και τον Νταλάρα. Δεν είναι τυχαίο ότι οι νέοι μουσικοί σήμερα επανεκδίδουν τραγούδια παλιά Χιώτη, Τσιτσάνη ρεμπέτικα,,, δεν βρίσκουν κανένα στοιχείο στη νεότερη εποχή. ΣΗΜΑΣΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΦΩΝΗΣ ΑΛΛΑ Ο ΤΡΟΠΟΣ, όλοι ακούν τον Τσιτσάνη ! Παρέλειψα τον μέγιστο Στράτο που σφράγισε στον τάφο του το λαικό τραγούδι.
τα είπες όλα φίλε
Σπουδαίο τεκμήριο το βιντεάκι τόσο γιά τον Πρόδρομο και τον Ιορδάνη αλλά και την Αλεξάνδρα
Ήμουν Διοικητής ως Υπολοχαγός στους Κήπους του Έβρου, είχε έλθει στο κέντρο του Κανατά 1978.ΜΕΓΙΣΤΟΣ..
Πρόδρομος Τσαουσάκης ένα κεφάλαιο μουσικής από μόνος του. ΚΟΛΏΝΑ στην ελληνική μουσική ιστορία που δυστυχώς μέχρι σήμερα ουδείς κατάφερε να τον φτάσει....
Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που κάποτε τον άκουσα στην Χαροκόπου...
Ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει
τεραστεια απωλεια απο το μουσικο στερεωμα ο ΜΕΓΙΣΤΟΣ ΤΩΝ ΜΕΓΙΣΤΩΝ ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΤΣΑΟΥΣΑΚΗΣ
Ιστορικό ντοκουμέντο