"Historia na śmierć i życie" Wojciech Tochman | audiobook
HTML-код
- Опубликовано: 16 сен 2024
- W Historii na śmierć i życie, reportażu z pogranicza true crime i dramatu psychologicznego Wojciech Tochman przywraca pamięć zamordowanej oraz opowiada o dziewczynie, która za udział w zbrodni zapłaciła wszystkim, co miała i co mogłaby mieć. Historia na śmierć i życie zaczyna się w połowie lat dziewięćdziesiątych na warszawskim Tarchominie i toczy przez ćwierć wieku zmieniającej się Polski, aż do dzisiaj. To zapis przemocy, bólu, zemsty i poszukiwania sprawiedliwości. Swoją książką Tochman składa hołd wybitnej reporterce Lidii Ostałowskiej, która jako pierwsza zaczęła dokumentować tę tragedię.
🎧 audtk.com/yt/g...
#WojciechTochman #MajaOstaszewska #reportaż #truecrime #dramatpsychologiczny #audiobookpl #audiobook
__________________________________________________________
⚫️ Gdzie nas znaleźć?
www: audioteka.com/...
Facebook: / audioteka
Instagram: / audioteka
Twitter: / audioteka
TikTok: / audioteka.pl
Dołącz do Audioteka Klub: audtk.com/yt/go...
bezczeszczenie pamięci Jolanty Brzozowskiej i gloryfikowanie zbrodniarki
czego się spodziewasz po tych żydowskich ścierwach!?
Po to następują zmiany by je uznać i uszanować. Resocjalizacja istnieje i to wydarzenie jest tego przykładem. Nie widzę tu ''gloryfikacji zbrodniarki'' tylko inne niz dotychczas spojrzenie na całość sprawy i na człowieka. Kobieta odbyła karę i ma prawo wyjść. Życia nikt nie zwróci Jolancie. Warto patrzeć na człowieka jak na istotę, która żyje, czuje i myśli. Każdy z nas ma prawo popełniać błędy i je naprawiać. Zbrodnia to okrutny czyn jednak człowiek to istota, która pod wpływem różnych czynników różnie reaguje i się zachowuje. Na takie negatywne postępowanie młodej wówczas dziewczyny wpłynęły zapewne różne rzeczy, emocje, środowisko. Nie każdy z nas też jest w stanie pojąć i przebaczyć takie czyny. Jednak dajmy ludziom szansę na życie po tym jak już karę odbyli i zmienili się.
@@asiulka1 Po pierwsze, kara dożywotniego pozbawienia wolności w swojej istocie jest karą eliminacyjną, mającą zastępować karę śmierci, trwale wykluczającą przestępcę ze społeczeństwa, zatem nie ma spełniać celów resocjalizacyjnych.
Po drugie, Monika Osińska tak naprawdę nie odbyła wymierzonej jej kary, bo karę dożywotniego pozbawienia wolności- jak sama nazwa wskazuje- "wykonuje" się do końca życia- sąd jedynie ją przedterminowo zwolnił.
Po trzecie, autor książki ze zbrodniarki czyni ofiarę wymiaru sprawiedliwości twierdząc, że została skazana na karę dożywocia "wyłącznie dlatego, że była kobietą", co samo w sobie jest już założeniem kuriozalnym i do tego nieudowodnionym. Nadto autor forsuje tezę, że kara dożywotniego pozbawienia wolności sama w sobie jest "torturą" i trzeba ją znieść- co świadczy o wątpliwie ideologicznym podejściu, nie mającym nic wspólnego z praktyką.
Wreszcie po czwarte autor jest nieuczciwy w swojej pracy i jest swoistym oszustem intelektualnym, dlatego, że:
- nie zawarł w książce wypowiedzi bliskich ofiary (mgliście wspominając, że nie zgodzili się na wypowiedź;
- nie odniósł się w ogóle do postaci Jolanty Brzozowskiej;
- nie konfrontuje swoich ocen procesu Moniki Osińskiej z prawnikami;
- bezpodstawnie oskarża szwagra ofiary o to, że "rozpętał nagonkę na Monikę Osińską" i przyczynił się przez to do takiego wymiaru kary (przy czym pomija fakt, że szwagier sam początkowo był przez śledczych uznany za potencjalnego sprawcę zabójstwa i był zatrzymany)
@@Pawon86 Kara dożywocia może być orzeczona bezwzględnie jak rownież z możliwością ubiegania się po 25 latach o przedterminowe zwolnienie i do tego drugiego typu kary zalicza się wyrok tej kobiety dlatego, że w chwili popelnienia przestępstwa była młodociana i kara dla ludzi do 21 r.ż. jest karą wychowawczą. Jeśli chodzi o ideologiczne podejście to raczej nie określiłabym tego tak ponieważ faktycznie sprawy, które są medialnie nagłośnione są również stosowane tam wysokie kary ''dla przykładu''. Proszę zapoznać się z innymi nawet bardziej brutalnymi morderstwami za które ludzie podostawali 25 lat. Kara dożywocia jest nieludzka i jest torturą dla ludzkiego umysłu. Proszę mi wierzyć, że grono osób skazanych na dożywocie wolałoby karę śmierci. Takie traktowanie ludzi, którzy dopuścili się tych czynów brutalnych nie eliminuje tego procederu w przyszłości więc warto się zastanowić dlaczego dochodzi do morderstw, jakie są tego przyczyny i co możemy zrobić by takie dramaty się nie powtarzały. Jest to tragedia nie tylko dla rodziny zmarłego/ zmarłej ale też dla sprawcy. Po co rozpatrywać ludzkie losy z poziomu emocjonalnego...tu zawsze będzie bunt i chęć zemsty. Wiem, że nie jest łatwo spojrzeć z poziomu serca i logicznego myślenia ale tylko taka postawa może przynieść coś dobrego w nieszczęściu, którego nie cofniemy, a możemy jedynie ukoić ból np. poprzez zrozumienie i wybaczenie.
Do tego - choćby człowiek był sceptyczny i nawet nie wyznawał poglądów zaczynających się od "-anty", obrońcami takich jednostek z różnych organizacji obrony praw człowieka są ciągle osoby o nazwiskach kończących się na "-man", "-berg" itp., przy okazji swoich dzialań krytykując całe państwo od góry do dołu, nazywając je (jak w rozmowie prawnikow po sztuce opartej o publikację) "prymitywnym". Jest to w sumie ciekawe.
wąż połyka własny ogon, a rewolucja feministyczna pożera własne dzieci. serio, nie rozumiecie, że te wywody nie przynoszą pożytku ani feminizmowi, ani debatom o stanie polskiego wymiaru sprawiedliwości i więziennictwa? to jest rozjazd między tym, co myślicie, że chcecie osiągnąć tą publikacją, a tym, co faktycznie robicie.