ΤΟ ΧΑΡΑΜΑ ΕΠΗΡΑ, ΤΑΝΙΑ ΤΣΑΝΑΚΛΙΔΟΥ
HTML-код
- Опубликовано: 21 окт 2024
- Ποίηση: Δ. Σολωμός(Ελεύθεροι Πολιορκημένοι σχεδίασμα Α΄)
Μουσική: Χ. Λεοντής(Παραστάσεις)
" Τὸ χάραμα ἐπῆρα
Τοῦ Ἥλιου τὸ δρόμο,
Κρεμώντας τὴ λύρα
Τὴ δίκαιη ῾ς τὸν ὦμο,
Κι᾿ ἀπ᾿ ὅπου χαράζει
Ὡς ὅπου βυθᾶ
Παράμερα στέκει
Ὁ ἄντρας καὶ κλαίει·
Ἀργὰ τὸ τουφέκι
Σηκώνει, καὶ λέει·
«Σὲ τοῦτο τὸ χέρι
»Τί κάνεις ἐσύ;
»Ὁ ἐχθρός μου τὸ ξέρει
»Πῶς μοῦ εἶσαι βαρύ.»
Τῆς μάνας ὢ λαύρα!
Τὰ τέκνα τριγύρου
Φθαρμένα καὶ μαῦρα,
Σὰν ἴσκιους ὀνείρου·
Λαλεῖ τὸ πουλάκι
Σ τοῦ πόνου τὴ γῆ,
Καὶ βρίσκει σπειράκι,
Καὶ μάννα φθονεῖ ... "
Στοίχοι :
Το χάραμα επήρα του ήλιου τον δρόμο,
Κρεμώντας την λύρα την δίκαιη στον ώμο
Κι απ' όπου χαράζει ως όπου βυθά ,
Τα μάτια μου δεν είδαν
Τόπον ενδοξότερον από τούτο το αλωνάκι.
Παράμερα στέκει ο άντρας και κλαίει
Αργά το τουφέκι σηκώνει και λέει :
Σε τούτο το χέρι τι κάνεις εσύ;
Ο εχθρός μου το ξέρει πως μου είσαι βαρύ.
Της μάνας Ω λαύρα! Τα τέκνα τριγύρου
Φθαρμένα και μαύρα σαν ίσκιους όνειρου.
Λαλεί το πουλάκι στου πόνου τη γη
Και βρίσκει σπυράκι και η μάνα φθονεί
Γρικούν να ταράζει του εχθρού τον αέρα
Μιαν άλλη, που μοιάζει τ' αντίλαλου πέρα
Και ξάφνου πετιέται με τρόμου λαλιά
Πολύ ώρα γρικιέται και ο κόσμος βροντά.
Αμέριμνον όντας τ' αράπη το στόμα
Σφυρίζει περνώντας στου Μάρκου το χώμα
Διαβαίνει και αγάλι ξαπλώνεται εκεί,
Που εβγήκι η μεγάλη του Μπάιρον ψυχή.
Προβαίνει και κράζει
τα έθνη σκιασμένα
Και Ω πείνα και φρίκη
Δεν σκούζει σκυλί!
Και η μέρα προβαίνει
Τα νέφια συντρίβει
Να, η νύχτα που βγαίνει
Κι αστέρι δεν κρύβει.
Γιατί το λέει έτσι????
Για κάποιο λόγο δεν λεει το "τα μάτια μου δεν είδαν τόπο ενδοξοτερο από τούτο το αλονάκι" που είναι κανονικά μετά το "απ' όπου χαράζει ως όπου βυθά"
@@ΓιάννηςΚλάδης-τ8π όντως!!