yolunu arayan herkese selam olsun :) herkes bir şeyler paylaşmış,okuyabildiğim kadarını okudum,ben de paylaşmak istedim.çocukken Ne olacaksın diye sorduklarında çöpçü derdim sanırım en büyük hayalim bu.. Gerçek hayat acımasız.Bir karar verilmesi gerekiyor veriyor o anın şartlarına göre.Daha sonra şartlar değişiyor kararlar ve istekler de değişiyor elbette.27 yaşındayım mezun olduğum branşı uzun süre yaptım fakat içimde en ufak bir sevgi olmadı.Ne acı..Bu zamana kadar yeteneğim olan birçok şey yaptım.Canlı müzik yaptım mesela.Her şeyden çok severdim sahneleri,meğer öyle zannediyormuşum.İş olunca onu da sevemedim.bir sürü hobim var örgü örmekten tut,dikişe,kitap okumaya yaz yaz bitmez fakat hobilerim işe dönüştüğü an hobilerimden de soğuyorum.Gerçekten beni heyecanlandıracak,gerçekten sevdiğim için sıkılmadan yapacağım işi arıyorum.Bunun için kitaplar okuyup videolar izliyorum.Dışarda birçok alanda deneyim kazanıyorum.Denemekten vazgeçmiyorum.Umarım yakın zamanda bulurum ve bu yazdığım yorumu güncellerim.Herkese esenlikler :)
Ben buraya 2 yıl önce yazmıştım sonra kötü örnek olur belki diye sildim. 6 yıl memurluk yaptıktan sonra 26 yaşında memurluk gibi rahat bir işten istifa ettim. Çünkü memurluk ruhumu çürütmüştü. İstifa etmeme ailem dahil çevremdeki herkes karşı çıktı hatta bana deli gözüyle bakıldı. Şuan 28 yaşındayım. Siber güvenlik okuyorum, 2.sınıfa geçtim, sınıftaki çocuklarla aramda 10 yaş var ama sınıfın en başarılısı benim. 29.5 yaşında mezun olacağım. 20li yaşlarımın sonunda hayata yeniden başladım yani. Hiçbir şeyden korkmayın. Yarın ölme ihtimalinizin olduğu bir hayatta millet ne der korkusuyla yaşamayın. Millet ne yaparsanız yapın bir şey der zaten. O yüzden aklınızda ne varsa yapın gitsin. Destek arıyorsanız da gaz verebilirim size :)
Merhaba. Ben de 21 yaşındayım, siber güvenlik sektöründe kariyer yaptım. Mesleğin Mentalitesi ve yapılan işi sevdim çoğu şeyi kendim merak edip öğrendim bundan haz da aldım. Ancak bilgisayarın başında oturmak bana zulüm gibi geliyor başta çok zorlandım. Halen daha öyle. Bu yüzden bırakma kararı aldım. Zaten elime gelen her işte benim dışımda bir sıkıntıdan dolayı olmadı ya da yetişmedi o kadar çok çabalamama rağmen. Akla gelebilecek her platformdan ve şirketten işe başvurdum ancak olmadı. Bu durumun artık bir mesaj olduğunu anladım. Zaten ben enerjik bir insanım spor yapmak gezmek tozmak bana canlı hissettiriyor. Benim hikâyede böyleydi :)
Ben üniversite 2. Sınıftayım ama ne bölümümü istiyorum ne de bırakırsam ne yaparım bilmiyorum. Kaybolmuş durumdayım. Müziğe ilgim var ama 20li yaşlarımdayım müzik ile ilgili bir okula girmek için gereken yeterli bir eğitimim yok. Yksye hazırlanamam ne ortamım müsait ne de mentalitem ( insanlar küçümseyip üşeniyorsun diyor ama cidden yapamam ) çok mutsuzum kayboldum savruluyorum. Dile ve müziğe ilgim var ama onlara yönelemedim. Off böyle her gün kara kara ne yapsam diyorum ama hep tıkanıyorum bana bir öneriniz olur mu acaba? Ben neyi sevdiğimi de bilmiyorum kendimi tanımıyorum bu da cok yoruyor beni
senle aynı durumdayım makine mühendisliğini ikinci sınıf sonunda bıraktım tekrar yks çalışıyorum ama ne istediğimi nelerden hoşlandığımı bilmiyorum ne istediğimi bilmediğim için boşuna bırakmış gibi hissediyorum kendimi nasıl taniyacagimida bilmiyorum sana yararlı olurmuş yorumum bilmem tek diyebileceğim tek değilsin, değiliz umarım kendi isteklerimizi bulabiliriz
@tabiefenimm6343 Elbet bulunur sıkma canını. Ancak hayatının merkezine bunu almamalı, bu soru etrafında dönüp durmamalısın. Bir şeyleri yapmak istiyorsan yap. Ben farklı olucam ben daha iyi bir şey koymalıyım mükemmel olmalıyım deme. Sev kendini
O kadar iyi anlıyorum ki. 25 yaşına gireceğim bunalımdayım. Annemin isteği ile 2016da hemşireliğe gittim sevemedim bıraktım. Endüstri mühendisliğine geldim o dönem hayatımda olumsuzluklar oldu okula yansıttım bu bölümdede tutunamadım. Devam etmeye çalıştım ama isteyerek değil. Üni sınavına gireyim dedim ne istediğimi ne olacağımı bilmiyorum. Bu beni psikolojik olarak o kadar yıprattı ki stresten insanlar kilo verir ben aldıkça aldım. Tek bildiğim yarım kalan her şeyin insandan daha çok şey götürdüğü..
Aile istekleri, üniversite sınavı ve puanları, iş bulabilecek miyim endişesi bizlere o kadar büyük baskılar yapıyorlar ki. Keşke, biraz zaman tanısalar. 22 yaşında mezun olmak zorundaymışız gibi hissediyorum. Keşke anlasak kendimizi. Belki, ne hemşirelik ne mühendislik bize uygun olan şey. Kendimizi tanımamıza izin vermiyorlar
@@EzgiEkinci1 aynen öyle ve kendimi o kadar suçlu hissediyorum ki 7 yıl oldu mezun olalı liseden elimde hala diplomam yok 😆😆😆 içten içe kendimi yiyip bitiriyorum aslında
@@melisa-sl5dl kesinlikle hemşireliğe geçiş yapmalısın atandıktan sonra yine ne istersen okursun. Ben zorlayarak okulumu bitirmeye çalışıyorum bir kez daha pişman olmamak adına..
Endüstri mühendisliği sözde 3.sınıf öğrencisiyim.Alttan o kadar dersim var ki bahar dönemi 3.sınıf derslerini bile alamadım yaş 22 ne bir ögrenme isteği ne çaba var.Derslere sınavları geçmek için giriyorum .Ailemle ne zaman bunu konuşsam emeklerimin yazık olacağını söyleyip sinirleniyorlar. Ben her şeyi bırakmaya hazırım diyorum, inanmıyorlar.Boynumdaki zincirlerle 18 yaşından beri sürükleniyorum. Bulamadım işte sevdiğim bir şey.Hayatı hep sevdim ama beni böyle oradan oraya savuracağı hiç aklıma gelmedi.2023 yksye gireceğim, ona çalışacağım aynı zamanda mühendislik derslerine de . Bir şeyi bırakamamak o kadar yoruyor ki .Ailem bu kadar baskı yapmasa yarın gidip kaydımı sildirirdim mühendislik fakültesinden. Bilinmezlik... Sadece en iyi ne yapmam gerekiyorsa onu bulmak ve ilerlemek istiyorum.
aynısını bana da yaptılar. kayıp olan yıllarım, asgari ücretli çalıştığım işler ve sonrası işsizlik karşıladı beni. ne olurdu vakti zamanında bıraksaydım ki... aileler bazen bizi korumak isterken yanlış yönlendiriyorlar maalesef. gene de şimdiki aklım olsa 21 yaşındaki kendime şunu söylerdim: "artık reşitsin ve hangi bölümü okuyup okumayacağına sen karar verirsin. ailem bana destek çıkmıyorlar mı ? çıkmasınlar, hayat kurması gereken kişi benim."
25 yaşındayım. Birçok hayalim olmasına rağmen (bir kısmında başarısız olsam da ) Ne yapacağımı bilmediğim bir dönemdeyim ve kendimi herseye geç kalmış, başarısız hissederken bu videon çıktı karşıma. Kendimi bu konuda hep yalnız hissettiğimi düşünürdüm benzer düşünceye sahip olan birini görmek beni mutlu etti umarım bende yolumu bulurum , Teşekkürler Ezgi
29 yaşında atanmış bi öğretmenim meslekte 6. yılım ve ne olmak istediğimi daha yeni yeni fark ediyorum . Ne olmak istediğimi bilmesem de artik ne olmak istemediğimi biliyorum ve ücretsiz izne ayrılıyorum sonu büyük ihtimalle istifa olacak ve ben hayatımda ilk defa ipleri elime aldığımı kendim için karar vermenin nasıl bi ferahlık olduğunu hissediyorum. Ailem arkadaşlarım tabiki aptallık etme Bihter modunda ama ben sırf para için sevmediğim bi yerde sevmediğim insanlarla sevmediğim mesleği yapmayacağım artık. Şimdi değilse ne zaman😊 40 yaşına geldiğimizde de keşke 30 yaşında yapsaydık diyeceğiz buna eminim o yüzden yaş sadece bi sayı ben hala 18 hissediyorum hayatımı değiştirme gücüne sahibim çünkü bu kimsenin değil benim hayatım ve herkesin kendini tanıma gerçekleştirme yaşı farklıdır. Yolumuz açık olsun 🙃
@@Okuyankediiyapmak istediğim mahrum kaldığım hayalim olan her şeyi yapıyorum istifa etmedim şuan izindeyim ama sonu istifa çünkü yeni hayatımda çok mutluyum ☺️
Benzer durumlar. Bazılarımız kendimizi çok sonraları keşfedebilir.. Bizler kendimizi bulamadan bir seçime zorlanıyoruz tercih döneminde. O kısıtlı zamanda daha kendimizi bile tam tanıyıp keşfedemeden etrafın yorumlarıyla bir şeyler yapmaya çalışıyoruz. Bn de bu durumu yaşadım istemediğim bir bölüm okudum. Hem evden uzaklaşmak hem de maddi geliri olan bir bölüm okumak istiyordum. Halbuki ilgim olan tamemen bambaşka alanlardı. (sanat, edebiyat VS) Ama maddi durumdan ötürü yanlış tercihe sürüklenmiş bulundum. Şu an mezunum ama hiç bir şey yapasım yok gelmiyor. Anlayacağınız insanının kendi iç huzuru bir şeyler için karar verirken göz ardı edilemez.
Son cümlenizde öyle haklısınız ki.. Çok değişik baskılarla yaşıyoruz. İlla para kazandıran bi işin olsun, illa hemen tercih yap bak herkes okuyor sen boştasın. Sonra gene boştayız. Hem de daha ağır bir yükle
22 yaşındayım ve kendimi yeni tanımaya başladım. Tutkuyla yapacağım mesleği 22 yaşımda farkettim. Bir önlisans bölümünden mezun oldum. Ailem ikinci üniversiteye karşı olsa da pes etmiycem. Çünkü biliyorum vazgeçersem 10 yıl sonra geriye dönüp baktığımda çok pişman olucam. İşte bu yüzden pes etmicem. Sınıftakilerden 5 yaş büyük olmuş olucam ama bu benim için önemli değil. Allah yüzümüzü kara çıkarmasın. Allah en hayırlısını gönlümüze göre versin ❤
aynısıyım, lisans bitirdim 2 yıla yakın çalıştım sonra ayrıdım 3 senedir oyle ortalıkta dolanıyorum, bir miktar param var onunla oyalanıyorum. 28 yaşındayım ne yaptığımı ne yapmak istediğimi bilmiyorum. Her şeyden soğudum.
Ben de aynıyım yeni atandım ama başarılı olduğum için değil devlet çok alım yaptığı için bu da beni tatmin etmedi işimi de sevmedim zaten 😏 yeni bir meslek için sınava hazırlanıyorum tekrardan 🥺
müthiş tespit :) en az senin kadar senden daha fazla kararsız biri olarak bende buradayım. İş Güvenliği okudum hep mühendis olamak istediğim halde , sonra işe başladım o esnada farkında değil iken sonradan aslında tam bu işe uygun olduğumu anladım. o süreçte iki farklı üni de iki farklı bölüm okumaya başladım biri elektrik enerjisi biri ilahiyat ve arapça eğitimi için o yıllarda katar üni ye başvuruda bulundum. hoş kabul edilmedim o ayrı tabi :) arapça kurslarınada gidiyordum sonra ne mi oldu , evlendim :) her şey işimde dahil yarım kaldı. her zaman hayalini kurduğum sağlıklı nesil yetiştirmek için verimli bir anne olma şansım doğmuştu. Tereyağından sirkesine kadar evde yapılabilecek her şeyi yaptım büyük oranda doğal ve organik bir anne olmaya çalıştım . Tabi bunun için yetiştirilmediğimizden sanırım içgüdüsel hizmet aşkıda bir yere kadar yetebildi. Şimdi kızını Toros Dağlarının eteklerinde köpek ve kuzularla koşuşturarak büyütmek isteyen bir anneden artık evden çıkmak çalışmak ve kendini gerçekleştirmek isteyen bir anneye dönüştüm. Hala ne olacağımı neye yeteneğimin olduğunu bilmeden . Fakat artık tek olmadığım için eskisi kadar kolay hareket edemiyor, istediğim şeyleri hemen yapamıyordum. Tüm bu durum için çıkış kapısı olabilecek bir yol buldum kpss eğer uzak yerlere atamam olursa o zaman olduğumuz yerden ayrılabilirdik ve bende bu sıkışmışlığımdan kurtulurdum. Ama biricik kızımı ders çalışmak adına ihmal edebilmeyi göze alabilseydim...
sizi gönülden kutlarım, neler başarmışsınız! kpss çok ağrılı bir süreç ama kızınıza iyi bir hayat bırakmanın yolu bazen bu süreçlerden geçmektir belki de... siz kendinizi buldukça kızınıza rol model olacaksınız, kızınız çok şanslı :) yolunuz açık olsun
Şuanda sizin olduğunuz durumdayım. Yaşım 24 mezuna 3 defa kaldım. Eğer buda olursa 4 olacak. Yeniden hazırlanmayı düşünüyorum. 2023 sınavına girdiğimde 2 yıllık bir bölüm istiyordum ama demek ki hayırlısı değilmiş. Kafam çok karışıktı mezuna kalıp kalmamak konusunda. İnşallah bu sene başarılı olabilirim. Teşekkürler. ☺
Bende şu an aynı durumdayım 23 yaşındayım. Bir lisans bölümünden mezumum. Ne ales ne memurluk ne özel sektör hiç bir şey istemiyorum. Bir ilgi alanımda yok. boşluktayım. Bu youtube a yazdım bir şey olmak istemiyorum diye. siz çıktınız. çok teşekkür ederim deneyimlerinizi bizimle paylaştığınız için. çünkü çevremde bunu konuşabileceğim herkesle konuştum ve aldığım cevaplar aynı. herkes sevdiği işi yapmak zorunda değil, yapmıyor da. nasıl ya hayat bu kadar mı bu kadar boş mu hiç sevmediğim bir işte sadece " yaşamak " için mi yaşayacağım? peki bu yaşamak mı? çok yoruldum. ne istediğimi bilmemekten bir yola girememekten. mutlu olamıyorum. hiç bir şeyden zevk alamıyorum. videoyu izledikten sonra bir kursa yazılmaya karar verdim. resim, müzik, dikiş nakış... Bende deneyeceğim. en azından bunu yapmalıyım.
Keşke bu dediklerinizi daha genç yaşta yapabilseydik ama olmadı. O yüzden kendimiz için bunu yapmaya mecburuz. Kendimizi anlamaya ve öğrenmeye ihtiyacımız var ve söz seviyorum bu yolun sonunda kendinizi çok seveceksiniz ❤️
Hayatımızda ne çok ortak nokta varmış. Ben de senin gibi İnşaat Mühendisiyim. Ben de senin gibi 20 yaşımda bu mesleği sevmediğimi farkettim. Ben de senin gibi bitirdikten sonra işsiz kaldım ve başka alanlara yöneldim. Ben de senin gibi ALES'e ve YDS'ye girdim. Yaşımızda aynı sanırsam. Benim kız versiyonum gibisin resmen :)) Seninle tanışmayı isterdim doğrusu...
21 yaşındayım , geçen yıl delice düşünüyordum okuduğum bölümü sevmiyorum ne yapacağım diye şimdi de ara sıra düşünüyorum ama bu yılın geçen yıldan farkı resim yeteneğimi geliştirmem , piyano öğrenmeye başlamam ,düşüncelerimi yazıya dökmem ve bırazda teslimiyet artık geleceği çok düşünmüyorum şuan merak ettiğim şeyleri yaparak kendimi keşfediyorum bu yol güllük gülistanlık değil tabi bana şunu yap bunu yap diyen çevreme katlanıyorum ama en nihayetinde kendi kontrolümdeki şeylere az imkanım olsa bile benim müdahale ediyor olmam güzel bir his.
Öncelikle video için çok teşekkür ederiz iyi ki bu videoyu çekip atmışsın bana yalnız olmadığımı hissettirdin. Kendi hikayemi yazmak isterdim ama çooook geriden gelip sonra neyi kime anlatıyorum ben ya diye yorulup hepsini siliyorum yazdıklarımın oradan kendimi bildiğim için hiç girmeyeyim o işe :) Tek diyeceğim şu ki tam 7 yıl oldu eve kapandım çok mecbur olmadıkça hiç dışarı çıkmıyorum ailemin zoruyla çevrenin etkisiyle nefret ede ede sürekli sınavlarla uğraştım bundan başka çıkış yolu olmadığı kazındı beynime ve hep başarısız oldum başarısız oldukça depresyonla mücadele edip durdum hiçbir şeye hevesim kalmadı yapmak istediğim çok fazla şey olmasına rağmen hiçbir şey yapamadım hala da böyle ruhen bedenen zihnen ne kadar yorgun hissettiğimi kelimeler ile anlatmak bile yetmiyor malesef bende kendimi bulmaya çalışıyorum yıllardır. Birçok zaman kaybettim kimi kendi hatalarım kimi mecburiyetten. Öz disiplin kurmakta başarısız olup durdum geceleri düşünmekten uyuyamadığım için zamanla alışkanlık oldu ve gece hiç uyumamaya başladım iç sesimden kaçmak için dizi filmlerle kendimi oyalayıp durdum hala daha aynı hatayı yapıyorum ama ne olursa olsun o depresiflikten kendimi suçlayıp aşağılamaktan kurtulamıyorum çünkü bir şeyler başarmak istiyorum ama başaramıyorum artık harekete geçmek bile istemediğim zamanlar oluyor belkide sorunum evde kalmaktır bir işe girmek zorundayım artık işten kalan kısacık vakitte de değişebilir miyim artık yapmak istediğim şeylere halim vaktim kalır mı bilmiyorum. Yıllardır o kadar kaybolmuş hissediyorum ki... Umarım hepimiz çok geç olmadan kendi yollarımızı bulabilir ve mutlu bir hayat yaşarız çünkü ben gerçekten çok yoruldum.
@@4LY4_1 merhabalar, bu süreçte farkına vardığım bir şeyi size de anlatmak isterim belki işinize yarar 🥰 hayatta bir çok fırsata sahibiz ve aslında yaptığımız tercihlerle bambaşka hayata sahip olabiliriz. İşte, bizi düşüren veya düşündüren nokta bu. Tek bir seçme hakkımız var ve altından başarılı çıkmalıyız diye hissediyoruz. Olasılıklar içinde kayboluyoruz. Örneğin, çocukluğundan beri doktor olmak isteyen insanları düşünelim, tek hedefleri var ve bütün becerilerini emeklerini ona sarfediyorlar ve istediklerini alıyorlar. Hedefsizlik, bizi sağa sola sürüklüyor. Bir para kazanmalıyız, hayatımızı istediğimiz seviyeye getirip yaşamalıyız ama bazen bunun için yaptığımız işte en iyisi olmak zorunda değiliz. Sevgiler
Yemin ediyorum aynısını yaşıyorum ne istediğimi bilmiyorum gelecek kaygısı istediğim mesleklerde ne yazık ki işsiz kalmam garanti olan meslekler hiç bir zevkim kalmadı umudum kendime olan güvenim bile elimde olan tek şey sadece şarki söylemekten zevk aldığım ama o da para getirir mi hayır ne matematik yapabiliyorum ne sınava çalışabiliyorum tek endişem sevmediğim bir meslek seçmek istemiyorum ama ne istediğimi de bilmiyorum
eğer sesiniz güzelse ve/veya müzik yeteneğiniz varsa konservatuarı düşünün derim. dışarıdan bir çok meslek bize bir iş sağlamaz gibi duruyor ama her meslekte işi olan ve çok güzel kazançlar elde eden çok şanslı insanlar var.
Benim psikolojim cok bozuldu 2.yılın bahar döneminden beri ders kaydı yapmadım Mimarlık 2019 girişliyim benimle girenler şu an mezun olacak bu dönem içimde bir tereddütle ders kaydı yaptım sonra mimari tasarım -ll dersine katıldım bugün ve içim daraldı yapmak gelmedi sildim dersleri.. yaşım 23 oldu ve ben hala ne yapmak istediğimi bilmiyorum.. aileme bunu söylemedim çünkü hepsi mimar olmamı istiyor. Ben kpss ortaöğretime girdim 96 aldım ama anca adalet bakanlığında calısabilirim. Mimarlığa devam etsem okurken çalışmam nasıl olur, ya da başka bölüme mi geçmeliyim bilmiyorum yaşım geçti 27 -28 de mezun olacağım başka bölüm okursam da of of napmalıyım bilmiyorum.. 2 yıl gitmediğim için şu an programları dahi hatırlamıyorum o yüzden korkuyorum da. Ailemin durumunda bir problem yok maddi olarak ancak bir an önce mesleğimde iş hayatıma atılmamı istiyorlar hatta arkadaşlarının firmalarında iş dahi buluyorlar bu beni çok geriyor. O yüzden memurluk sınavına girdim en azından çalışıyor olayım diye. Ve onlara okulu yarım bıraktığımı söylemediğim için . Gerçekten çok kızacaklar eminim. Diyetisyenliğe geçmeyi düşünüyorum ama mezun olasıya kadar yaşım 27 28ye gelecek adliyede çalışırken yapabilir miyim izin almak sorun olur mu emin olamıyorum.. yaş konusunda takıntım sadece bir şeylere geç kalmak istemiyorum iş hayatı ,maaş vs. Hatta mezun olmadan evlilik bile sorun olabilir insanlar hala lise mezunu olan biriyle evlenmek istemeyebilirler gerçekten ne yapıcam hiç bilmiyorum ve başka şehre atama isteyip oraya nakil olurum büyük ihtimalle . Çünkü ailem mezun olmadığımı öğrensin istemiyorum .😢😞
Yaş konusunu anlayabiliyorum. 28 yaşındayım ve 2. Sınıf öğrencisiyim. Daha önce lisans bitirmeme rağmen. Bu yaş konusunu bence abartıyoruz. Ben de çok çekiniyordum ama öğrenen herkes beni tebrik ediyor 💪🏻 memur olma konusu ise bence olun. Asaletinizi aldıktan sonra isterseniz tekrar girerseniz veya açıköğretimden okursunuz. Sonuçta artık bir mesleğiniz var. Önemli olan herhangi bir mesleğe sahip olmak mı yoksa başka şeyler mi? Bunun üzerinde dikkatlice düşünün. Memuriyeti sevmezseniz bırakabilirsiniz sonuçta 💕
@@EzgiEkinci1 Benim için önemli olan şu an ailemin gözünde bir mesleği yapıyor olmak çünkü okula 2 yıldır gitmedim 2.sınıfım daha, mezun olmayacağımı söylemekten çekiniyorum . Katip veya bilgisayar işletmeni olabilirim ama mimarlığı bitirebilir miyim memurken ondan emin olamıyorum mimari tasarım ve yapı dersimiz var temel olarak, diğerleri genelde seçmeli oluyor derse gitmeme izin verirler mi işte ondan tereddütteyim 😕 bu bölümden mezun olsam bile cidden bu kadar yorucu bir mesleği yapmaktan emin değilim siz inşaat mühendisi olarak çalışıyor musunuz şu an şartlarınız nasıl benim için bu sektörün geliri de çok önemli ve hala ne yapmak istediğimi bilememek çok kötü hissettiriyor geç kalmış gibi hissediyorum 😢
@@erina4965 memur da olsanız eğitim hakkınız engellenemez. Akademisyenlerle konuşup en azından devamdan muaf olmanız lazım. Hem okuyan hem çalışan arkadaşlarımız da oldu. İş ve gelir konusuna gelirsek arkanızda çok sağlam destekler yoksa biraz hayal kırıklığı olan bir sektör. Bi çok kişi kariyer değişikliği yapmak zorunda kaldı hem işsizlikten hem de kötü çalışma koşullarından ve maaşlardan dolayı. Çevreniz varsa, mesleği seviyorsanız, kendi ofisimi açarım diyorsanız evet yapın bu mesleği. Bir mimarlık ofisde mimar olarak çalışmanın, eğer projelendirme ve tasadım yetkisi size verilmediyse, teknik ressamdan bir farkı yok. Çünkü, önünüze üstünden gelen bir tasarım olacak siz çizim programına geçireceksiniz.
@@raveturk3711 çok güzel açıklamışsınız. memurların bir çoğu ya açıköğretim okuyor ya da uzaktan eğitim veren okullarda. bence de tercih edilmesi gereken şey şu: ben ne olursa olsun memur mu olacağım? o zaman kpss ile girip konu kapanabilir. yoksa çalıştığım mesleğin ve beraber çalıştığım insanların veya projelerin önemi var mı? bazı mühendis arkadaşlarım kpss ile memur oldular ama devlette mühendislik yapmıyorlar. o zaman mühendislik okuyup üniversite hayatını eziyete dönüştürmenin anlamı yok. daha okunabilir ve aynı zamanda kpss çalışılabilir bir bölüm iş görüyor. ama hangi branş olursa olsun kpss 95 almadan atanmak çok zor :(
@@raveturk3711 Çok güzel açıklayıcı bir yazı yazmışsınız tecrübelerinizle gerçekten çok teşekkür ediyorum. Başka bir bölüme geçmek yerine mimarlığa devam etmeye karar verdim sanırım çünkü iki stajımı da verdim şimdi başka bir bölüme geçsem onun meslek stajları olacak vs. çalışırken benim için izin almak daha zor olacak. Memur olarakta çalışmak istiyorum. Gelirim olsun en azından artık 23 yaşındayım. Mimarlıkta 2 ana dersimiz oluyor genelde amir o kadar insiyatifsiz olmaz inşallah haftada 2 gün😔 en kötü projeyi birine yaptırtırım ya bilmiyorum gerçekten ne hissedeceğimi. Örneğin katip olsam 4-5 yıl sonra yazı işleri müdürlüğü sınavına girerim tabii Aöften bölümde okuyacağım. Azami sürem 3 yıl kaldı mimarlıkta acaba dersleri geçemezsem atıyorlar mı okuldan direkt yoksa 1 yıl hak verirler mi ki cidden napıcam kestiremiyorum 😕
Seni o kadar tebrik ediyorum ki. Üşenmedim tüm yorumları okudum herkesi dinlemek istedim. Ne kadar cok ayniymisiz. İstemediğimiz bölümden mezun olmak olur olmadik işlere gir cik yapmak mobbing stres ne yapcaginj bilemem hali ben ne yapıyorum ben ne istiyorum herkes yolunda sen yoluna hala giremedin neden başarısizsin hala neden ne istediğini bilmiyor veya yapmak istedigin seyi yapmıyor veya cesaret gostermiyorsun. Sadece insanları ve onlarin hayatını izliyorsun... Ahhh yillarca bu böyle oldu. Kendine bu reva mi? Kiyas etme artik yasadin bitti gitti önüne bak artik diye çığlık atmak istiyorum. Söyleyeceğim o kadar cok şeyim var ki ama burda durduracağım bi gun bu yerde anlatmak belki nasip olacak. Çünkü yazmaya bile tahammül edemiyorum o halimi yaşadığımızi düşününce aslinda ne cok seyi kaldırmışiz değil mi ? Sadece bir kere de kendimiz icin tüm her şeyi kaldirabilsek ? Buna cesaret etsek? evet aile arkadaş ortam cevre akraba gelecek kaygısı geçmişin beynini birakmamasi acaba acaba acaba... Ya hu bırak birak bırak. Bırak tüm her şeyi AN' a bak. İnanarak yaşa. Lütfen artık. 😔 Çok güzle günler seni beklicek sadece inan. Yolculuğa ada kendini sonuca değil. Hayat inandığını yolda istediğini şak diye önüne dikivericek . İnan . İnan 🤲🏻 Sana cok teşekkür etmek istiyorum ve bi gun seninle tanışmak isterim Ezgi. Ciddiyim. RUclips da böyle yine bin volüm stresle dolaşırken denk gledim iyi ki geldim.Videoyu acar acmaz dinlemeye başlarken cok samimi geldin ve ilk defa bir videoyu hızlamdirmadan dinledim sindire sindire. Bu kadar samimi ve cesaretle anlattığın için bu duygularıni düşüncelerini bizimle paylaştığın icin cok teşekkür ediyorum ilac gibi geldin. ❤ Umarım her sey gönlümüzce olacak . Olmalı! ❤❤️🩹
23 yaşındayım muhasebe okuyordum bıraktım açıktan bölümler yazdım bıraktım sınavlara girdim olmadı asla ne istediğimi bulamadım sürekli ordan oraya atladığım için bu yaşıma geldim hala elimde diplomam yok en ufak fikrim yok hevesim yok ne yapcağımı asla bulamıyorum çevrem işe gir çalış diyor ama ben böyle bir hayat istemiyorum ama bunun için de bir şey yapmıyorum yapamıyorum ne olcak bilemiyorum her sene hevesle başlayıp sonrasında salıyorum kazanamıyorum ne yapcam gerçekten en ufak fikrim yok yardım diye bağırıcam gerçekten
11e geçecem ve bende ne olmak istediğimi bilmiyorum yaz başlangıcindan belli ders çalışmaya calisiyorum ama neye niçin yani çalışıyorum sadece bı bölüm kazanmak için mi hayır bunu istemiyorum gerçekten seveceğim bir iş yapmak istiyorum ama ne sevdiğimi bilmiyorum . Tatile çıkacam kafam dağılsın istiyorum kitaplardan ve kontorumdan uzak kalıp kendimi keşfetmek istiyorum
28 yaşındayım ne yapacağımı bilmiyorum gerçekten bilmiyorum bi şeyler başarmak istiyorum içimde olmamışlığın verdiği özgüvensizlik eziklik var başarmak istiyorum daha çok şey çoğu insan kazandığı bölümü bitirip ordan devam eder mesleğine ben ne yaptığımı da bilmiyorum öğretmenlik kazandım sağlık bölümü kazandım yok daha farklı şeyler denedim onlarda olmadı ne yapacğımı ne edeceğimi bilmiyorum aşırı bi yorgunluk var üstümde hayatım hep keşkelerle dolu keşke keşke keşke demekten başka bi şey yapamadım he bi de bu sere de girdim sınava ingilizceden 56k yapmışım çok daha iyisini yapabilirdim yine keşke diyorum
bu hissiyatı emin ol ki çok iyi anlıyorum. bazen insanın elinden kendinde olanı kabul etmekten başka bişey gelmiyor :( bu hisle şöyle başa çıkabildim: başkalarının ne yaptığıyla değil kendim ne yaptığımla ilgileniyorum. inanın çok güzel yerlere gelmiş farklı farklı alanlardan tanıdıklarım var. bense hala üniversite okuyorum ama bu da benim yolum diyorum. keşke demek yerine, denediğim şeyler arasından sevip sevemediğim veya başarıp başaramadığım şeyleri kabullenip kendime yol çizmeye çalışıyorum
@@EzgiEkinci1sanırım çok güzel bi konuya değindiniz benle alakalı çünkü ben bunu istemeden çok ama çok yapıyorum sürekli başka hayatlarla kendimi kıyaslıyorum sürekli ve bu da beni inanılmaz derecede kötü hissettiriyor arkadaşlarımın çoğu evli çocuklu iş sahibi evli olmayanların çoğuda iş sahibi yani böyle yapa yapa kendimi mahvediyorum sizin yaptığınız gibi kendi hayatıma odaklanıp ordan devam etmem lazım böyle böyle kalan zamanımı da mahvedip hiçbi şeyden zevk tat almadan yaşlanıp gidecem diye korkuyorum Allah korusun neyse teşekkür ederim yorumunuz için gerçekten 🌸🌸🌸
24 yasindayim ne okulum var ne işim hayatımla ilgili sorunlarla baş ediyorum o kadar mutsuzum ki ve yaşımdan dolayı her şeye geç kalmış gibi hissediyorum benim de sorunum geç kalma hissi her şey çok imkansız ve umutsuz geliyor yas çok önemli gibi geliyor istediğim bi bölümüm var ama geç kalmış hissi gitmiyor
@@serpilgullu bu yorumlardaki ve ben seni anlıyoruz asla yalnız değiliz. Bu konu hakkında konuşmanın vakti geldi belki de benim de içimi dökmek istediğim bir alan
Bir yıl oldu bu videoyu paylaşmışsınız. İnşAllah şimdi iyi yerlerdesiniz. Ben de 30dayım yeni bir bölüm okumak istiyorum ve sağlık bölümlerine merakım var. Mesela tıbbı laboratuvar teknikleri ve ya paramedik. İşsiz kalmaktan korkuyorum sadece yaşdan ea gidiyor.
işsiz kalma korkunuzu anlıyorum. inanın hala öyle bir korkum var :) biz bu riski almadan sonunu bilemiyoruz maalesef. kendi açımdan bu riski almasam da işsiz kalmaya devam edecektim; şimdi alıyorum ve yeni bir olasılık oluşuyor hayatımda. her şey gönlünüzce olsun
Bu nasıl bu kadar ben olabilir :) lisans bitirdim ön lisans okudum, ve yarın dgs ye girip girmemekte tereddüt ediyordum. Ama yanlış değilmiş deneyebilirim yine :)
23 yaşındayım istediğim bir bölüm olmadığı için sınavlara girmedim hiç… ne yapmak istediğimi de bilmiyorum 🥺 nereye kadar böyle devam edeceğim bilmiyorum
Üniversite okumak, teoride bize meslek kazandırırken, bir yandan da kazandırmaz 😊 farklı bir ikilemi var üniversite okumanın. Eğer üzerine düşebileceğin uğraşların, yeteneklerin varsa onlara yoğunlaşmanı öneririm. Örneğin, tasarım yapmaktan hoşlanan biriysen bir bakarsın kendini grafik tasarıma yakın hissedersin. Anime sevdiğini hatta cosplay'e meraklı olduğunu varsayalım belki bi bakarsın kendini moda tasarımda bulursun. Yeteneği belirlemek en doğrusu. Sonrası temel eğitim 😊
ne kadar aynı şeyleri yaşıyoruz, ben 25 yaşındayım ve çok iyi bir üniversiteden, kolayca iş bulabileceğim bir bölümden mezunum. ama bir yanım nedense işimde kendimi kaybederim, her söyleneni yapan robota dönerim ve kendimi savunamam diye korkuyor. tekrar üniversite okumak istiyorum, okumak istediğim bölümü de biliyorum ama özgüvensizliğimden ve korkaklığımdan mı okumak istiyorum yoksa gerçekten o bölümü sevdiğim için mi bilmiyorum. insanların tepkilerini içselleştiriyorum herhalde. bana korkak diyecekler gibi geliyor(kimse demedi öyle bir şey de işte)
Ablacım yalnız değilsin ben bunun için çok çaba sarf ettim ama hayat biz planlar oluştururken kendiliginde şekil alıyor diye düşünüyorum artık. yks iki gün kalmış bu yıl meslek üni araştıracağıma çalışsaymışım :( tek çıkardığım ders bu yalnız olmadığım için bir yandan sevindim bir yandan da üzüldüm video için teşekkürler 🙂
kesinlikle öyle. bazen hayatın bize sunduklarını da değerlendirmek lazım. bunlar güzel tecrübeler. sınavda ve gelecek hayatında başarılar, mutluluklar dilerim :)
Sana inanamıyorum Ezgi inanamıyorum!! Resmen beni anlatmışsın. Başından sonuna kadar aynı. Her şeyiyle mi aynı olur hikayemiz. Hiçbir amacım, hedefim, hayalimdeki meslek yoktu. Ben de adı var diye hukuk yazdım. Fakülteye girdiğimin ilk yılı sevmediğimi biliyordum ama bırakma, yeniden hazırlanma cesaretim yoktu. Mezun olunca bu mesleği yapmak istemiyorum dedim aileme. Yasal stajına başla seversin, mesleğe gir yaparsın dediler. Stajı bitirdim ve sevmediğimi bir kere daha anladım ve bu mesleği bıraktım. Sonrasını uzun uzun anlatmayacağım çünkü belli bir noktaya kadar aynı gidiyor 🙂 Bu yıl ben de bilgisayar programcılığına başlayacağım. Ve hedef dgs tabii ki. Kanalını yeni keşfettim ve şimdiden bayıldım. Yeni videolarını sabırsızlıkla bekliyorum 💜
Merhaba hukuk ile ilgili tamamen aynı şeyleri yaşamışız, yıllardır yeni bir şey okuyayım diye düşünüp onu da yapmadim evde oturuyorum, bilgisayar programcılığı ben de düşünmüştüm ancak dgs ile pc mühendisliğine geçsen bile seni piyasada çalıştırmazlarmiş çünkü turkiyede yaşa bakiliyormus mühendislikte, eğer İngilizce yazılım mühendisliğine geçersen yurt dışına iş yapabilirsin diye düşünüyorum ama bunun için de yazılım okumaya gerek yok kurslar var gerçi biraz pahalı ama daha kısa yoldan garanti öğretiyorlar ama bu işi seviyor musun o da önemli gibi, istanbuldaysan seninle tutunamayanlar diye büro açalım, durum çok kötü aynı şeyi yaşamışız gerçekten çok üzgünüm ve bu geçmiyor , benimse hayalimdeki bölüm psikoloji ama çekingen kişiliğim hiçbir şeyi tekrar yapmama musade etmiyor kendimi sıkışmış gibi hissediyorum
@@umutask9124 Tutunamayanlar bürosu fikrine bayıldım. Her işte yaşa bakıyorlar, mühendisliği yok bunun. Devlet memuru olmak isterseniz bile bazen yaş şartı arıyorlar 😂
Daha lisedeyim daha bölüm bile seçmedim çok erken belki sonra düşüncelerim belirlenir ama ne olmak istediğimi onu geçtim hangi bölümü seçeceğimi de bilmiyorum yeteneğim,ilgi alanım da yok. Sayısalım çalişirsam iyi ama sevmiyorum. Hiçbir meslekten de ümidim yok. Videoda geleceğimi görmüş gibi hissediyorum
umarım güzel bir geleceğin olur. hangi alanı seçersen bil ki iyi bir matematik her zaman seni kurtarır. bana da zorla sayısal yazdırdılar hem de katsayı ardı üni sınavında. ne olmak istediğini bulmak için erken olabilir belki ama ne olmak istemediğini araştırmak daha kolay olabilir ve yol gösterici olabilir. sevgilerle
Bu video duygularıma o kadar çok tercüman oldu ki. Bende mühendislik mezunuyum girdiğim işte de mutlu olmadım çıktım. Aynı zamanda iki yıllık farklı bir bölüm okudum, yüksek lisans yaptım bir çok sınava girdim ama hala ne olmak istediğimi bilmiyorum . Uzun zamandır da kendime soruyorum ama cevabı yok. Belki bir yeteneğim olsaydı o yoldan ilerleyebilirdim ama yok . Şuan 26 yaşındayım tekrar üniversite sınavına hazırlanıp girmek istiyorum. Alanda uzmanlık sınavına hazırlanıyorum ama hala mutlu değilim ne yapmak istediğimi hangi meslek edinmek istediğimi bilmiyorum .
Almanyada yasiyorum.. bendede ayni durum. 4 bölüm degistirdim hala ne olmak istedigimi bilmiyorum. Suan ögretmenlikdeyim ama 40 sene ögretmenlik yapamam :( aile baskisiyla cok yanlis kararlar verdim suan okadar pismanim ki yas gelmis 27 elde var 0
kendimi gördüm sanki bende iki defa mezuna kalıp üç kere üniversite sınavın girdim hukuk için olmadı işletme yazdım istanbulda izmir de yaşıyorum online eğitimde gitmedim hiç istanbula sonra öyle çok severek okumadığım bölüm için ailemin yanından ayrılmak istemedim ve izmirdeki dokuz eylüle yatay geçiş yaptım. ben iki yıl kaybımı telafi etmek için yaz okulundan ders alırken diğer okulumdan uygunluk almadığım için derslerim sayılmadı ve beni birinci sınıftan başlattılar ama benim içimdeki hukuk sevgisi bitmediği için açıktan da adalet okumaya başlamıştım geçen yıl bu yıl önümde dgs var ama yorgun hissediyordum. Ne olacağımı bilememek beni strese sokuyor ve bana o stresle yaşamak zulüm gibi geliyo. Bu videoyu izlediğimde yalnız değilmişim dedim kendi kendime . Umarım hakkımızda hayırlısı olur. Erasmus ta yapar okuounu en güzel şekilde bitirirsin.
iyi dileklerin için teşekkür ederim. bu gelecek kaygısı yedi bitirdi bizi. 22 yaşında mezun oldum da ne oldu, hala bir şeyler için uğraşıyorum. gönlünden geçen hayatın olsun yasemin. ne oldu ne olacak diye düşünmektense yolumuza devam etmekmiş önemli olan
@@yaseminyldz6101 üzgünüm… ben de sizinle birebir aynı durumdayım, ben de hukuk için girdim iki kez olmadı maalesef tercih yapıp iibf yazdım 1.sınıf onlinedı. Şimdi sevmediğim bölüm için şehir değiştirmek istemiyorum, kendi şehrimde okumanın da bi faydası olmayacak çünkü okul adı önemli iibfde. O yüzden dondurup yks çalışmaya karar verdim. O bile bölüm derslerinden daha çekici geliyor şu an. Yıl kaybım haddini aştı ama mutsuzum o yüzden böyle karar verdim inşallah pişman olmam… inşallah sizin için de en hayırlısı neyse o olsun. Okuldan yüksek ortalamayla yatay geçiş veya çap denediniz mi
@@tugce2978 çap için de baraj var. Yatay geçiş içinde Baraja takılıyorum. Bende yks dgs ikisinede gireceğim bakalım onum de bir de kpss var şuan için hedefim kpss. İstediğin için çalışmaktan vazgeçme. Olmadiysada vardır bir hayır. İstemedigin bir bölüm okumaktan sa en azından adalet te okuyabilirsin. Hem adalet okuduktan sonra hem dgs hem yks iki sınav olur önünde şahsen ben bunun için öyle yaptım. Dgs ye ilk defa girdim. Bu yıl olmadı ama mesela kpss ile adliyede çalışma imkanı var. İlerde tekrar deneme şansım var. Hem yks hem dgs deneyeceğim. İstemediğin bir bölüm okumak çok zor bir şey. Bende devam ediyorum ama mecburiyetten. İİBF bölümlerini açıktan da okuyabilirsin. Ben ailem için sıkıntı olmasa açıktan okurdum ama sırf univeristem için devam ediyorum
Ablamm duygularıma tercuman oldun .Ben de diş hekimliği son sınıftayım .Bazen bu bölümü sevmediğimi düşünüyorum ve soruyorum kendime ne seviyorsun diye. Cevap gelmiyor :)
30 yasima geldim. 26 yasinda insaat müh. bitirdim fakat ben de senin gibi sevemedim bölümü. Bu yaşımda sudan cikmis balik gibi hissetmek cok kötü bir his. Yeniden okusam ne okuyacagim? Falan filan... Kafam allak bullak.
Ben de 1 sene mezuna kaldım.(korona mağdurlarındanım) Hiç de 1 sene kaybım olur diye korkmamıştım. En fazla ne olabilir ki diye düşündüm. Ben 2021'de girdim sınava ve çok zor bir sınavdı. Keşke 2020'de girdiğimde bir yere yerleşseydim dedim. Üstelik istediğim bölüm vs tuttuğu halde sırf korona var nasıl olsa evdeyim 1 sene daha çalışıp daha iyisini yaparım diye mezuna kalmıştım. Şuan o ilk sene istediğim bölüm içimde ukde kaldı ve açıktan okumayı düşünüyorum. Herkesin imtihanı farklı. Benim imtihanım da buymuş. Hayırlısı böyleymiş. Henüz 21 yaşındayım. Aöf'e kayıt olduğumda 22 olacağım. Erken bitirirsem 24-25 yaşıma gelmiş olacağım. Hatta o bölümü ilk senemde yazsaydım bu sene mezun olacaktım vs vs 😂😂 neyse işte hayat böyle bir şey...
Mezun senemde tek amacım yks den yuksek puan almaktı çünkü başka çarem yok olarak düşünüyordum. Yks den ortalama bir puan aldım beni puanım uzmdi beklediğim bir puanı çünkü ve puanıma göre yazabileceğim en mantıklı bölümü seçtim makine mühendisliği. İlk sene şehre alışamadım sandım kötü bir ilişkim oldu o yüzden mutsuzum sandım ikinci sınıfın başında hala alışmaya çalışıyordum derslerim kötü ondan alışamıyorum dedim derslere ağırlık verdim bölümumle alakalı kluplere projelere seminerlere katıldım ama gram ilgimi çekmiyordu iki yıl boyunca her yatay geçiş dönemi yaty geçiş yapmak istedim ama neye geçmek istediğimi de bilmiyordum makineyi birakiyim tamam ben bu mesleği sevmiyorum dedim ama sonrası koca bir boşluktu o yüzden yatay geçişte yapmadim staj yapıyım ozmn severim dedim stajda yaptım dier staj yapan arkadaşlarımla konuştuğumda deneyim kazanmak makineleri görmek üretimhanede olmak onlari baya keyiflendirmisti ama bana eziyet gibi geçmişti en son artık tamam birakicam dedim ve bıraktım yks çalışıyorum tekrar ama ne istediğimi hala bilmiyorum açıkçası böyle olunca çalışma motivasyonumda düşüyor geri dönsem mi diye düşünüyorum ve bunları düşünmek iki yıldır beni o kadar yordu ki intihar etmeyi bile düşünür hale geldim sevdiğim iş ne ne istiyorum bulmak istiyorum arrik
Bende okulu bıraktıktan sonra ne yapacağımı neye yeteneğimi ne işi isteyerek yaptığımi bir türlü bilmiyorum aklıma geliyor bir iki dakika sonra soğuyor ne yapmalıyım
@@MekiYalvaç en güzeli biraz dinlenmek ve bir şeyler denemek. Örneğin, grafik tasarımı yapabilirim diyorsanız evde biraz uğraşmak ve süreç üzerine düşünmek iyi gelebilir
Bu video bana çok iyi geldi çünkü benzer şeyleri bir başkasının da yaşadığını görmek her zaman güzel :) Ben sevdiğim bir bölümü okudum aslında ama okulumdan hiç mutlu değildim, pandemidir depremdir doğru düzgün hiç kampüse gitmedim, sosyoloji okuduğum için iş imkanları da çok kısıtlı o yüzden ben de Ales’e ve YDS’ye çalıştım ama Ales’e geçen ay piersingim yüzünden alınmadım çıkmadı orada ve beni almadılar oysa ki YDS’ye aynı piersingle girmiştim sonra hevesim kalmadı 😅 Ben de erasmusa gitmeyi çok istedim ama olmadı. Benim de elle tutulur bir becerim yok kitap okumak dışında ama bana da sevgilim ukulele aldı! Onu biraz da olsa çalabilmek iyi geldi. Şimdi acaba bir daha hazırlanıp psikoloji mi okusam diyorum ama kafam karışık…
22 yaşındayım 3 sene üniversite sınavına hazırlandım ne istediğimi bilmeden gittim üniversiteye sonra bıraktım diğer sene tekrar aynı bölüme gittim ve şuan hala emin değilim ne yapmak istediğimi bilmiyorum benzer durumda olup da yorumumu gören olursa yazarsa sevinirim
Merhaba , Ben 2020 2021 2022 yilinda üniversite sinavina girdim fakat hicbir hedefim olmadan lise de muhasebeden mezunum diye finans ve bankacılık bölümü sectim ve hicbir alakasi yok bu bolumu istemiyorum. Babam saygi duyuyor ama annem okumamda zorluyor fakat ben bölümü 4 değil 8 yilda bitiririm benim icin zaman ve para kaybi sonucta isteyerek ilerlemeyeceğim. Eğitim hayatim boyunca hep ailem karar verdi ve ben 21 yasina kadar sürüklendim. Su an okulu bırakmak istiyorum ama neye basarim var ne yaparken mutlu oluyorum bulamadım .
bunun en büyük sebebi yıllarca bu konuya hiç eğilmememiz veya ailemizin bizi yönlendirmemesi. farkındalık güzel bir şey, artık bizim bir şeyleri yönlendirme vaktimiz geldi :)
lise 3 e geçtim ne olmak istediğimi bilmiyorum tek bildiğim ingilizcede çok iyi olmasamda iyi olduğum ama aile zoruyla dil seçemedim eşit ağırlık seçtim:( gelecek çok korkutucu geliyor
Neyse ki ne olursan ol dil bilgini her zaman geliştirebileceksin ❤️ dil öyle bir artı ki bildiğin diller sayesinde bambaşka işler yapabileceksin. Yolun açık olsun
24 yaşındayım 2019 endüstri müh girişliyim 5 sene bitti ama mezun olamadım bugün de ailemin zoruyla memleketim orduda hemşireliğe kayıt yaptırdım özgüven 0 depresyon panik atak zirvede zaten çekingen biriydim pandemi deprem derken çok kötü oldum. ne okula gidip insan içine çıkacak durumum var ne de hemşirelik gibi zor bir işi yapmam mümkün değil okulu da bitiremem zaten bu hayat yaşanılacak gibi değil mutlu olduğum rahat nefes aldığım tek bir an yok ben çoktan pes ettim gidiciyim size başarılar arkadaşlar
O kadar bensin ki... Yaşımızdan okulun bitmemesine, yaşadığım panik atağa kadar aynı okurken kendimi gördüm. Bir kaç senem ne istediğimi arayarak geçti sonunda bulup o bölümü okuyordum fakat bu seferde psikolojik problemlerle karşı karşıya kaldım ve okulu dondurdum. İki yıl var bitirmeye fakat artık süreç o kadar uzadı ki zerre bitirme isteği kalmadı içimde. Zaten kaygılarım beni okuldan uzaklaştirdi daha da uzaklaştırmaya devam ediyor. Gitsem kendimden küçüklerle farklı bir sınıfta falan çok korkutucu düşünceler zihnimde hep. Gerçekten işin içinden çıkılacak gibi değil.
Ne okumak istedigimi, hayatta ne olmak istemedigimi bilmedigim icin ve bu konuda cok yalniz hissettigim icin burada arastirmak istedim. Belki benimle ayni durumu yasayan birileri vardir yalniz degilimdir diye. 18 yasindayim bu sene sinava girdim ve cokta kotu bir puan yapmadim. Tum sene tamamen hirstan dolayi calistim ne okumak istedigimi bilmedigim halde sadece kafami mesgul etmek icin calistim ama tercih zamani geldi ben yine ayniydim, okumak istedigim ilgimi ceken hicbir bolum yok. Mezuna kaliyim calisiyim diyorum kendime ama ortada bir soru var ne okuyacagim. Herkesin bir hedefi varken kendine bir yol cizmisken kendi hayatimda potansiyelim olmasına ragmen ne basarmak istedigimi bilmedigim icin elim kolum bagli bekliyorum. Senelerce sanatla ugrastim, bu yolda para bulamayacagim icin vazgecmek zorunda kaldim. Simdi de butun arkadaslarim hedefleri icin kendilerine bir hayat cizerken gunlerimi benim halim ne olacak diye dusunuyorum. Sirf sanatta para olmadigi icin senelerimi sevmedigim bir meslekle curutecegim mi diye kafa yoruyorum. Keske sayisala ilgim olsaydi bir bolume ilgim olsaydi diyorum ama istedigim bir bolum olsa da o bolume ileride ilgi duyacagimin garantisi olmadigini fark ettim videonuz ve yorumlar cok yardimci oldu. En azindan yalniz olmadigimi biliyorum.
Tamamen aynıyız ve ben düşşnmek amacıyla mezuna kaldım ve her gün bile fikirlerim değişiyor Tek farkımız sanat yerine benim de dile ilgim var(sanata da var ama olursam dil olurdu,cesaretim olsaydı…
@Livjice ay cok garip hissettim bu yorumu yazdigimi unutmusum cunku. Cidden inanilmaz kotu bir durumdaydim suan hala farkli sayilmam sadece bu dusunceyle bogusarak yasamak yerine zamana guvenmeyi seciyorum. Bu 3 ayda inanilmaz arastirma yapip cok fazla insanla konustum ve bizim gibi cok fazla genc var. Yalniz olmadigini bilmek insani azda olsa iyi hissettiriyor. Hala issizlik korkum inanilmaz var hala ne okuyacagimi bilmiyorum ama en azindan hala cok gencim ve bunun icin onumde denemem kendimi kesfetmem adina yillarim var. Emin ol kimse ne istedigini bilmiyor aslinda(:
@@Livjice ve ben de dilden girdim aslinda bu sene dilden hicbir sey istemememe ragmen cok calisip girdim. Eger dil bolumlerinde issizlik korkunc varsa kesinlikle olmasin. Sadece ingilizce okumak yerine farkli bir dil okumani tavsiye ederim. Her sirket her kurum yabanci dil bilen birine muhtac, eger universite yillarin boyunca kendini gelistirirsen asla issiz kalamazsin dilde
@@Avocados189 ben sayısalcıyım ve sayısalım da iyi Hiç ilgim yok diyemem var ama çok değil yani seneleeer boyu bu alanla bağlantışı şeyler yapmak istediğşmden emin değilim Dil okursam da çin japon va okurum zaten ama şu an yeniden sayısaldan hazırlanıyorum hedefim koç vs kazanıp çift anadal yapmak sayısal bir alanla dilden
Merhaba, suan 18 yaşındayım Polonya'da ingilizce hazırlık okuyorum( burada bolum secmeden herhangi bir üniversitede hazırlık okuyanabiliyor) ve seneye hangi bolumu seçeceğimi hala bilmiyorum ailem sayisalla ilgili bir bolum secmemi istiyor fakat benim bu alanda gercekten yetenegim yok yatkın değilim keske yatkın olsam bu alanda meslek seçmeyi cok isterdim...bunun harinince de kendime ne olmak istiyorsun gonlunden ne geçiyor dediğimde ise hicbir cevap bulamıyorum..ne zaman mutlu olsam icimdeki ses sen daha bölümünü bile secmedin ne olacağını bilmiyorsun mutlu olmayi haketmiyorsun diyor. Bu durum beni gunden güne yıpratıyor bana onerisi olan varsa lütfen söylesin çünkü suan buna cok ihtiyacim var..
Öncelikle çok gençsin. Şu an bambaşka bir ülkeyi ve kültürü deneyimliyorsun. Bu güzel günlerini, sırf bölümünü seçemedin diye mahvetme. İnsanlarla tanışma şansın varsa sor, bak bakalım meslekleri hakkında neler diyecekler
kendimi gördüm resmen tek farkımız ben bölümü 2.sınıfta bıraktım tekrar üst üste sınava hazırlandım tıpı kazanayım en azından garanti bölüm diye işsizlik sıkıntısı çekmem ama sınav anı batırdım nasipte mi yok ben mi salağım anlamıyorum
@@SenemToğrul bu sene üniye başladım mental olarak iyi değildim tekrar hazırlanmak istemedim bu kadar çalışmaya olmuyorsa bunda da bir hayır var dır diyorum allahım belki kötü bir şeyden saklıyordur.umarım siz de hakkınız da hayırlı olan bölüme yerleşirsiniz
Ben de sizinle aynı durumdayım, Isparta'da Bankacılık ve Finans bölümünde 4. sınıfta okuyorum1 ay sonra mezuniyetim var ve ne yapacağımı bilmiyorum. Bu bölümü de isteyerek okumadım. Kpss ye girmeyi düşünüyorum ama pek de umudum yok. Askere gittikten sonra, Hem çalışıp hem de aöf 2 yıllık ön lisans Web Tasarım bölümünde okumayı planlıyorum. Daha 22 yaşındayım ama kendimi geç kalmış gibi hissediyorum sizce nasıl bir yol haritası ? Mantıklı mı?
Merhaba yusuf , Bende finans ve bankacılık 2.sınıf öğrencisiyim ve bölümü yazarak kendime büyük hata yapmışım. Tercih zamanında muhasebe okudum boşa gitmesin diye bi bölümü tercih ettim ama olmadı Bende ne yapacağımı bilmiyorum yaş 21 :(( ailem zorla okutuyor ben istemiyorum bu bölümü. Neler yapabilirim ben de bilmiyorum ne yaptın ne ettin ?
Şuan aynı şeyi yaşıyorum .19 Yaşımdayım.Hemşirelik 1 . sınıf öğrencisiyim .İstemeyerek geldim,seversin dediler sevemedim ,stajda seversin dediler sevemedim.Önumde 3 yıl var .%50 Burslu okuduğum için çok fazla para gidiyor.Onlisans bir bölüm okumak istiyorum .Ailem bitir sonra istediğini yap diyor.Ama bölüm zaten zor ve çok emek istiyor bide sevmeyerek yaptığım için uzayacak gibi duruyor .Bunaldım artık .Bide İstanbul'da okuyorum her şey pahalı . Yaşadığım şehirde önlisans istediğim bölüm olan grafik tasarımı okumak istiyorum.Babam çok karşı önlisans okumama.İkna edemezsem napicam bilmiyorum.Aslinda kabul etse benimde geleceğe dair kaygım var.Hemsirelik mezunu olsam hemen iş bulabilicem iyi bir yerde okuduğum içinde avantajlıyim ama hiç sevmiyorum.Belki bu seçeceğim yolda daha fazla zorlanıcam ama bir başlangıç yapıp ilerisini de daha sonra düşünmek istiyorum .:((Ne olucak bilmiyorum .Bekliyorum sadece ...
Merhabalar, maalesef ailelerimiz daha bilindik ve kesin mesleklere sıcak bakıyorlar. Grafik tasarım okumak eminim ufkunu açacaktır ama bir yandan da bambaşka bir işte çalışırken veya bölümde okurken de kendini bu alanda geliştirebileceğin bir meslek. Sonuçta yaratıcı bir iş her şey senin parmaklarında ve zihninde 🥰🥰 ben de sırf mezun olayım bi diplomam olsun diye mezun oldum. Evet, diplomam var ama mesleğimi sevmiyorum ve yapmak istemiyorum
@@EzgiEkinci1 Evet kendimi bu bölümü okurkende gelistirebilirim grafik tasarım konusunda ama ücretli okumam ve İstanbul'un pahalı olması bunu engelliyor gibi.Cok kafam karışık ne yapsam bilmiyorum.Elbet bu günlerde geçicek bakalım . Ama şu dönem bu konu yüzünden bunaldım , hiç bir duzenim kalmadı .
@@tugbaburhan2296 pahalılık, yaşanılan yerden bağımsız, herkesin canını sıkmaya başladı. aslında udemy gibi yerlerden veya halk eğitimlerden şansını deneyebilirsin. hangi üniversitedesin bilmiyorum ama eğer üniversiten izin veriyorsa ve üniversitende grafik bölümü varsa oradan fazladan ders alabilirsin :)
@@EzgiEkinci1 Üniversitemin sağlık dışında bölümü yok maalesef .Bende bunu düşündüm ama sağlıktan başka bölümü yok .Evet hayat çok pahalı maalesef hepimiz için bu çok zor .Ailem ile konuşacağım tekrardan . Teşekkür ederim tavsiyeleriniz için . :)) Videolarınız çok güzel takipte kalacağım .
Merhaba Tuğba ben hemşirelik mezunuyum ve işten kaçmak için 1 yıldır çalışmıyorum hem de tam burslu birincilikle girmiştim bölüme:)) kendime kötülük yaptım ve okulu bitirdim kimse bana bırak demedi ben sana demek istedim sevmiyosan lütfen zorlama bırak çünkü bu iş sevmeyerek yapılacak bi iş değil cefası cok fazla insan illaki sevmedigi bir işi yapacaksa bari biraz daha az yıpratıcı olsun istiyor.Umarim seni uzmemistir bu yorum ama 3 yıl sonra benim gibi kendine çok kizmani istemem sevgiler:)
merhaba abla bende 22 yaşımdayım mimarlık okuyorum cidden yanlış bi meslek seçimi yaptım senin gibi bende bilgisayar ve yazılım okumak istiyorum girişimci olmak istiyorum şu andada önlisans okuyorum ekten cidden okumasam 30 una geldiğimde keşke okusaydım dememek için okuyucam çünkü bu mesleği yapmak istemiyorum zaten durumuda belli mimarlığın aynı senin gibi hiçbir yeteneğim yok bende kazanmak istiyorum yetenek bunun için dil öğreniyorum normalde yorum yazmam ama içimden geldi bakalım benim hikayem nasıl olucak
Merhabalar, sizi tanımadan ve tercihlerinizi bilmeden size yardımcı olamam. Şöyle yapın, bunu okuyun dersem hayatınızın kararını ben vermiş olurum. En doğrusu ne ben ne de çevrenizdekiler bilir. Tercih dönemi, telaşlı ve kararsız olmak çok normaldir. Gene de, kendi hayatımdan şunu söyleyebilirim: içten içe istemediğimi bildiğim bir şey yaptım ve bunun hatasını uzun yıllar ödedim. Lütfen, istemediğiniz şeyleri yapmayın
@@EzgiEkinci1 sağlıktan bir bölüm istiyorum ama 4 yıllık gelmiyor hemşirelik için ben de iki yıllığa gidip geçiş yapmak istiyorum ama çoğu kişi onlar hayal falan diyor
@@hamidedogan1519 dgs ile kontenjanlar az oluyor ama imkansız değil. Üniversite sınavında kaç farklı derse çalışıyorsunuz, DGSte Türkçe matematik ve geometri var, o kadar. Dgs daha kolay ama kontenjanı az. Herhangi bir üniversiteye giderim derseniz mutlaka bi yer gelir. Ama anladığım kadarıyla temeliniz çok iyi değil. Önlisans boyunca güzel bi çalışma ile hayalini dahi kuramayacağınız yerleri kazanmanız çok olası.
@ezgi ekinci ben 29 yaşındayım eylülde kısmet olursa öğretmen olacam ama mesleği yapmak istemiyorum ama mecburum(maddi açıdan) eğitimde çok zaman kaybetim ve şunu düşünüyorum yazılım mühendisliği okumak istiyorum direk kazanamayacağım için önce önlisans sonra dgs ile 4 yıla geçişki 2 sınıftan başlama durumuda var buda 5 yıl eder.yaş 34 dayanacak yazılıma ilgim varmı bilmiyor emin değil ne istediğim birtürlü öğrenemedim,sözelciyim bu arada sizce mesleğe devammı edim yoksa şansımı deniyimmi ,birde iş bulabilecekmiyim bitirirrsem yaşda var yane kısacası ben ne yapim ne önerirsiniz cevaplarsanız sevinirim
merhabalar, ben de inşaat mühendisliği bitirip 2 yıl mühendis olarak çalıştım. işsiz kaldım, kpss gibi sınavlara girdim. iki yıllık okudum ve şu an bilgisayar mühendisliği 2. sınıf öğrencisiyim. bölüme girince anladım ki bir çok insan daha var. ikinci üniversitelerini de okuyan. "sırf" parası var diye yıllarınızı atmayın. ilginizin veya yeteneğinizin olup olmadığını merak ediyorsanız eğer youtube, udemy gibi yerlerden bir kurs alın ve bakın. eğer amacınız paraysa zaten öğretmen olarak da para kazanmak üzeresiniz. "çok para" kazanmak ise bence bunun yolu eğitimden geçmiyor :) vizyondan, birikimden ve girişimcilikten geçiyor. kolay gelsin
12.sinifa geldim ve ortaokuldan beri bunu düşünüyorum arastirmadigim meslek yok ama hala daha bilmiyorum hangi alandan girsem onu bile bilmiyorum. Sayisal alandayim ama hic hayalim yokken bu bölümün zorluğuna katlanmak gerekir mi bilmiyorum
Bence ara ara da bilgisayar mühendisliğinde gördüğün dersler ya da projeler hakkında da videolar çeksen çok daha iyi olur. Mesela , şu dersten nefret ediyrum, şu yüzden zorlanıyorum, bu ders beni heyecanlandırdı, mutlu etti, şurası söyle zor, burası böyle kolay, tatlı...
Merhaba bende aynı sizin gibiyim yalnız değilmişim buna sevindim ben de ne yapacağımı bilmiyorum aslında ilgi ve yeteneklerim var birden fazla ama hangisine yöneleceğimi bilmiyorum grafik tasarımı animasyon da başarılıydım lisede ama devam etmedim üstünden yıllar geçti moda tasarımına çok ilgim var kıyafet tasarlayıp çiziyorum ama dikiş bilgim yok üniversite tıbbi sekreterlik okudum bu sene herkes atandı ben istemedim memur olmayı hastane ortamı bana göre değil tek yaptığım iyi şey İngilizcemi iyi dereceye getirmek oldu bana ne önerirsiniz
Anladığım kadarıyla oldukça yaratıcı bir insansınız. Aradan uzun yıllar geçse de dikiş de bilmeseniz bu alanları kaybetmeyin. Dikiş yapması da öğrenilir; tekrar anismasyon yapmak da ❤️ başarılar
Ben hangi mesleği seçeceğimi bilmiyorum aklımda bilgisayar mühendisliği var teknolojiye ilgim var ya pişman olursam diye korkum var yani çalış çalış misal 400 puan yap bide pişman olmak istemem ne yapacağımı bilmiyorum çok kararsızım :/ diğer meslekler beni hiç kendine çekmiyor maddi olarak değil sözel bölüm zaten geneli öğretmenlik ve ben yapamam eşit ağırlıkta deseniz şöyle bir sıkıntımda var sözelciyim ve sayısalcı olmak için kendimi zorluyorum ve bilgisayar yazılımı hakkında en ufak bir bilgim yok zorlanırmıyım yani ne yapmam lazım iş hayatı nasıl hep bilgisayar başında oturabilirmiyim onu bile bilmiyorum :/
Mühendislik okuduğunuzda, bölümden bağımsız, sizi zor matematik belki fizik dersleri bekliyor. Yazılım yapabilmek için illa onları bilmek zorunda değiliz aslında ama matematik her şeyden önce problem çözebilme yetisinş geliştirdiğini düşünüyorum. Eğer hedefinizde kararlıysanız, sayısal derslere yönelin derim. Gerçekten, ben çoğu insanın iyi bir öğretmene denk gelemediği için bazı derslere soğuk baktığını düşünüyorum. Benim de böyle bir hikayem var, kimya dersi ile ilgili. Tercih yapmadan, internetteki yazılım videolarına göz atın derim. Belki gerçekten seversiniz, belki sevmezsiniz. Başarılar.
22 yaşındayım, seneye üniversite sınavına sayısaldan hazırlanmayı düşünüyorum. Türk Dili ve Edebiyatı okudum. Mühendislik var aklımda ama Dijital oyun tasarımı ya da babamın istediği tıpı da yazabilirim. Çok kararsızım. Aşırı gelecek kaygısı yaşıyorum.
bende 21 yasindayim. yazilim muhendisligi 2. sinifim ve sanirim bolum degistirmek istiyorum. cunku yazilim iyi guzel hos dijital tasarima yoneliyordum bende ama rehabet cok var herkes cok iyi ve kendini kanitlamaj gerekiyor. bu meslekte kendine birseyler katmazsan diplomali issiz oluyorsun malesef. o yuzden bolumu dis hekimligine degistirmeyi dusunuyorum ama cok kararsizim cunku bambaska bir bolum :/
Ben de ne olmak istediğimi bilmiyorum , hemşirelik okuyorum ama hiç istemeyerek okuyorum,19 yaşındayım ne yapmam gerektiğini bilmiyorum hep maaşı iyi rahat falan deniliyor ama hiç istemiyorum gibi arada iyi geliyor bana arada hiç istemiyorum ve bunu aileme Dr söyleyemiyorum
Hemşirelik mesleğinin 9. Yılından yazıyorum kesinlikle gelme yaşın küçük bu bölümü kazanıp okuyorsan diğer bölümleri de yaparsın kendini bir yol haritası çiz ve kimse ile paylaşma o yolda ilerle sınavına çalış İstediğin bölümü Kazan ve oku Hayat hemşirelik yapmak için çok kısa bizim ülkemizde sağlık sektöründe çalışmak çok zor maaşları da o kadar iyi değil ikinci planda kalan meslek grubuyuz İnsanlarla uğraşmak çok zor Ben şu an başka bir bölüm için uğraşıyorum Yaşım 32 iki çocuk annesiyim hiçbirşey için geç değil Önümüzdeki 25 yıl sevmediğim bir işi yapmaktansa seveceğim bir işi yapmak için çaba veriyorum bende isteyerek tercih edip okumadım iş garantisi var diye ama çok pişmanım Keşke daha önceleri böyle bir değişime gitseydim hiçbirşey için geç değil
Bunu duyduğuma çok üzüldüm. Evet, hemşireler hem kpss olsun hem özel sektör olsun biraz daha rahat iş buluyorlar. Ama unutma ki, bunun nöbeti var, hemşire hasta ilişkileri var. Kimseye ayıp olmasın diye hayatımızı yakıyoruz. Çekinmeyin söyleyin hissettiklerinizi. Mesela ben kendimi hiç sağlık sektöründe düşünemiyorum. Yapı olarak size uygun değilse böyle bir sektör gerçekten çalışması daha zor olacaktır.
@@busraaran Çok teşekkür ederim şöyle aile ne der diye düşünüyordum ama şu andan itibaren onlara sevemediğimi söylediğimde bir şey demeyeceklerini düşünüyorum inşallah kabul ederler de istediğim şeyin peşinden giderim
@@hukusu2237 inanın hiçbir iş bu paralara yapılmaz hale geldi. Sağlıkçıların nöbet sistemleri, insan sağlığı üzerindeki sorumluluklarını düşününce sizlere hak vermemek elde değil. Her mesleğin şartları düzeltilmelidir artık.
Evet bnde herkes gibi RUclips yazdim sizi buldum bende acikta. Üniversite okudum çünkü ailem normal okumamai istemedi ve şu anda 24 yasindayim sinava girip üniversitesi okuyup okumama da cok karasizim cok gec kalmis hissediyorum köşeye sıkışmış gibiyim ne yapacağımı bilmiyorum 😢ve sayısalcıyım doktor diş hekimi bölümlerine ilgim küçüklükten beri var ama okumaya başlasam cok mu gec kalirim diye düşünüp duruyorum
bu algı bende de vardı. geç kalıcam, herkes işini gücünü almış ben geri kaldım gibi... bizim de hayatımız buymuş demek. kimisi 22sinde işe başlar kimisi 30unda, kimisi hiç başlayamaz. istediklerimizi yapamazsak asıl o zaman geç kalmış oluruz :)
merhabalar, inşaat mühendisiyim. daha sonra önlisans ile bilgisayar programcılığı okumuştum. şimdi ise bilgisayar mühendisliği okuyorum dgs ile geçiş yaptım
bu bir zamanlar benim de kafamı kurcalayan bir soruydu. ama sırf yaşım yüzünden beni iş almayan bir yerle asıl ben çalışmak istemem. 30 yaşına geldince elden ayaktan mı düşüyoruz?
ezgi hanım inşaat mühendisliğindeki derslerinizi saydıramadınız mı bazılarını saymaları gerekmezmiydi ,yoksa saydılar ama buna rağmen 1.sınıftan başlattılar sizde üstten ders alamadınız mı ?
maalesef hiçbir dersimi saymadılar. üzerinden 5 yıl geçtiği içinmiş. dersi aldığınızın üzerinden 5 yıl geçmeyecek. derss kredi/akts ve içerikleri tutacakmış. benim sadece 5 yıl geçtiği için saymadılar. ama mühendislik tamamlama öğrencileri oluyo onların her dersi sayılıyor.
Ben de 24 yaşına gelmiş işsiz bir hemşireyim. Evet yanlış duymadın İŞSİZ bir hemşire :D Sağlık meslek lisesi mezunu olduğum için orta öğretim kpss ile atanamadım hiç bir yere. Lisans mezunlarını atıyorlar artık. Ortaöğretim atamaları hem çok az hem de çok yüksek puanla oluyor. Geçen sürede bir kaç günlük özel hastane tecrübem oldu, işe başlar başlamaz mobinge uğradığım için 2. hafta istifa etmiştim. Bana hastaların yanında bağırıp çağırıyorlardı, eve geldiğimde o üniformayı yakmak istedim. Nefret etmiştim 1 haftada meslekten ama para kazanmak için devam etmem gerekiyordu. Daha sonra ise iş bulamadım, başvurduğum yerler 2 sene tecrübe istiyorlardı. Kimse bana bu sebepten dolayı iş vermediği için tecrübe edinemedim. Geçen sene tekrar girdim kpss ye 78 aldım ama yine atanamadım. Artık ümidimi kestim, özel sektörde de kimse bana iş vermiyor, tecrübeli çalışan arıyorlar. Bu sene tekrar üniversite sınavına girdim ve Gastronomi okumaya karar verdim. Bunun iki sebebi var, hem yemek yapmayı çok severim ve mesleğim gereği takım çalışmasına yatkınım hem de bir aşçı olarak, bir umutla yurt dışı imkanlarından yararlanıp daha iyi şartlarda bir yaşam sürmek istiyorum. Ama mezun olunca 28 yaşında olmak çok üzüyor beni, kimisine göre çok genç bir yaştır belki ama yaşıtlarıma bakınca evlenip çoluk çocuğa karıştılar, düzenli bir hayatları var bir çok arkadaşımın. Ben ise işsiz bir gastronomi öğrencisi olarak 28 yaşında mezun olacağım. Depresyona girmek üzereyim, bu gelecek kaygıları bitiriyor beni. 2027 yılına kadar ülkenin geleceği zaten belirsiz, Allah'a emanet yaşıyoruz. Aileme yük olmaktan bıktım artık. Hiç bir işe yaramayan, kendisine bile faydası olmayan biriyim ben
Bir çok endişeni ben dahil; bu videonun altındaki bir çok kişi yaşadı ve yaşıyor. 20li yaşlar çok enteresan, dediğin gibi iş kuran var, çocuğu olan var, işinde süper yerlere gelen var ve bi de bizim gibi olanlar var. Başkalarının hayat akışına gıpta ettiğimizde kendi hayatımızı ihmal ediyoruz. Ve evet işsiz hemşire hiç duymamıştım :) yolun izin açık olsun, gönlünden geçen hayat seni bulsun. Başarılar
Yorumlarda buluşalım! Eminim, yalnız değiliz.
Ben de unvden beri ne olmak istediğimi bilmiyorum 😢
👏Denemekten bile korkuyoruz en üzücüsü bu sanırım.
:(( ya da denemek için umudu kaybetmek...
Ya çalışıp yapıyoruz. Yada isyan etmekten başka bişey yapmıuoruz. 😏
Evet ben de öyle ve bu paradoksta sıkışıp kalıyorum
17 yaşında biri olarak bu tarz hislere sahibim . Videonuz çok samimi ve hoş olmuş. Teşekkür ederiz
yolunu arayan herkese selam olsun :) herkes bir şeyler paylaşmış,okuyabildiğim kadarını okudum,ben de paylaşmak istedim.çocukken Ne olacaksın diye sorduklarında çöpçü derdim sanırım en büyük hayalim bu.. Gerçek hayat acımasız.Bir karar verilmesi gerekiyor veriyor o anın şartlarına göre.Daha sonra şartlar değişiyor kararlar ve istekler de değişiyor elbette.27 yaşındayım mezun olduğum branşı uzun süre yaptım fakat içimde en ufak bir sevgi olmadı.Ne acı..Bu zamana kadar yeteneğim olan birçok şey yaptım.Canlı müzik yaptım mesela.Her şeyden çok severdim sahneleri,meğer öyle zannediyormuşum.İş olunca onu da sevemedim.bir sürü hobim var örgü örmekten tut,dikişe,kitap okumaya yaz yaz bitmez fakat hobilerim işe dönüştüğü an hobilerimden de soğuyorum.Gerçekten beni heyecanlandıracak,gerçekten sevdiğim için sıkılmadan yapacağım işi arıyorum.Bunun için kitaplar okuyup videolar izliyorum.Dışarda birçok alanda deneyim kazanıyorum.Denemekten vazgeçmiyorum.Umarım yakın zamanda bulurum ve bu yazdığım yorumu güncellerim.Herkese esenlikler :)
Yorumuna bayıldım 🥰🥰🥰🥰🥰
Ben buraya 2 yıl önce yazmıştım sonra kötü örnek olur belki diye sildim. 6 yıl memurluk yaptıktan sonra 26 yaşında memurluk gibi rahat bir işten istifa ettim. Çünkü memurluk ruhumu çürütmüştü. İstifa etmeme ailem dahil çevremdeki herkes karşı çıktı hatta bana deli gözüyle bakıldı. Şuan 28 yaşındayım. Siber güvenlik okuyorum, 2.sınıfa geçtim, sınıftaki çocuklarla aramda 10 yaş var ama sınıfın en başarılısı benim. 29.5 yaşında mezun olacağım. 20li yaşlarımın sonunda hayata yeniden başladım yani. Hiçbir şeyden korkmayın. Yarın ölme ihtimalinizin olduğu bir hayatta millet ne der korkusuyla yaşamayın. Millet ne yaparsanız yapın bir şey der zaten. O yüzden aklınızda ne varsa yapın gitsin. Destek arıyorsanız da gaz verebilirim size :)
Merhaba. Ben de 21 yaşındayım, siber güvenlik sektöründe kariyer yaptım. Mesleğin Mentalitesi ve yapılan işi sevdim çoğu şeyi kendim merak edip öğrendim bundan haz da aldım. Ancak bilgisayarın başında oturmak bana zulüm gibi geliyor başta çok zorlandım.
Halen daha öyle. Bu yüzden bırakma kararı aldım. Zaten elime gelen her işte benim dışımda bir sıkıntıdan dolayı olmadı ya da yetişmedi o kadar çok çabalamama rağmen. Akla gelebilecek her platformdan ve şirketten işe başvurdum ancak olmadı.
Bu durumun artık bir mesaj olduğunu anladım.
Zaten ben enerjik bir insanım spor yapmak gezmek tozmak bana canlı hissettiriyor.
Benim hikâyede böyleydi :)
@@raveturk3711 başarılarınızın devamını dilerim
Ben üniversite 2. Sınıftayım ama ne bölümümü istiyorum ne de bırakırsam ne yaparım bilmiyorum. Kaybolmuş durumdayım. Müziğe ilgim var ama 20li yaşlarımdayım müzik ile ilgili bir okula girmek için gereken yeterli bir eğitimim yok. Yksye hazırlanamam ne ortamım müsait ne de mentalitem ( insanlar küçümseyip üşeniyorsun diyor ama cidden yapamam ) çok mutsuzum kayboldum savruluyorum. Dile ve müziğe ilgim var ama onlara yönelemedim. Off böyle her gün kara kara ne yapsam diyorum ama hep tıkanıyorum bana bir öneriniz olur mu acaba? Ben neyi sevdiğimi de bilmiyorum kendimi tanımıyorum bu da cok yoruyor beni
senle aynı durumdayım makine mühendisliğini ikinci sınıf sonunda bıraktım tekrar yks çalışıyorum ama ne istediğimi nelerden hoşlandığımı bilmiyorum ne istediğimi bilmediğim için boşuna bırakmış gibi hissediyorum kendimi nasıl taniyacagimida bilmiyorum sana yararlı olurmuş yorumum bilmem tek diyebileceğim tek değilsin, değiliz umarım kendi isteklerimizi bulabiliriz
@tabiefenimm6343 Elbet bulunur sıkma canını. Ancak hayatının merkezine bunu almamalı, bu soru etrafında dönüp durmamalısın. Bir şeyleri yapmak istiyorsan yap. Ben farklı olucam ben daha iyi bir şey koymalıyım mükemmel olmalıyım deme. Sev kendini
O kadar iyi anlıyorum ki. 25 yaşına gireceğim bunalımdayım. Annemin isteği ile 2016da hemşireliğe gittim sevemedim bıraktım. Endüstri mühendisliğine geldim o dönem hayatımda olumsuzluklar oldu okula yansıttım bu bölümdede tutunamadım. Devam etmeye çalıştım ama isteyerek değil. Üni sınavına gireyim dedim ne istediğimi ne olacağımı bilmiyorum. Bu beni psikolojik olarak o kadar yıprattı ki stresten insanlar kilo verir ben aldıkça aldım. Tek bildiğim yarım kalan her şeyin insandan daha çok şey götürdüğü..
Aile istekleri, üniversite sınavı ve puanları, iş bulabilecek miyim endişesi bizlere o kadar büyük baskılar yapıyorlar ki. Keşke, biraz zaman tanısalar. 22 yaşında mezun olmak zorundaymışız gibi hissediyorum. Keşke anlasak kendimizi. Belki, ne hemşirelik ne mühendislik bize uygun olan şey. Kendimizi tanımamıza izin vermiyorlar
@@EzgiEkinci1 aynen öyle ve kendimi o kadar suçlu hissediyorum ki 7 yıl oldu mezun olalı liseden elimde hala diplomam yok 😆😆😆 içten içe kendimi yiyip bitiriyorum aslında
@@AylinAyla. olması bişey değiştirecek miydi acaba? mesela benimki öylece duruyor artık 🤗
@@raveturk3711 zor da olsa okuluma devam ediyorum.
@@melisa-sl5dl kesinlikle hemşireliğe geçiş yapmalısın atandıktan sonra yine ne istersen okursun. Ben zorlayarak okulumu bitirmeye çalışıyorum bir kez daha pişman olmamak adına..
Endüstri mühendisliği sözde 3.sınıf öğrencisiyim.Alttan o kadar dersim var ki bahar dönemi 3.sınıf derslerini bile alamadım yaş 22 ne bir ögrenme isteği ne çaba var.Derslere sınavları geçmek için giriyorum .Ailemle ne zaman bunu konuşsam emeklerimin yazık olacağını söyleyip sinirleniyorlar. Ben her şeyi bırakmaya hazırım diyorum, inanmıyorlar.Boynumdaki zincirlerle 18 yaşından beri sürükleniyorum. Bulamadım işte sevdiğim bir şey.Hayatı hep sevdim ama beni böyle oradan oraya savuracağı hiç aklıma gelmedi.2023 yksye gireceğim, ona çalışacağım aynı zamanda mühendislik derslerine de . Bir şeyi bırakamamak o kadar yoruyor ki .Ailem bu kadar baskı yapmasa yarın gidip kaydımı sildirirdim mühendislik fakültesinden. Bilinmezlik... Sadece en iyi ne yapmam gerekiyorsa onu bulmak ve ilerlemek istiyorum.
aynısını bana da yaptılar. kayıp olan yıllarım, asgari ücretli çalıştığım işler ve sonrası işsizlik karşıladı beni. ne olurdu vakti zamanında bıraksaydım ki... aileler bazen bizi korumak isterken yanlış yönlendiriyorlar maalesef. gene de şimdiki aklım olsa 21 yaşındaki kendime şunu söylerdim: "artık reşitsin ve hangi bölümü okuyup okumayacağına sen karar verirsin. ailem bana destek çıkmıyorlar mı ? çıkmasınlar, hayat kurması gereken kişi benim."
şu an ne yapıyorsun
@@yusuf8082hangi bölümü okuyordunuz????
Selam nasıl gidiyor hayat
25 yaşındayım. Birçok hayalim olmasına rağmen (bir kısmında başarısız olsam da ) Ne yapacağımı bilmediğim bir dönemdeyim ve kendimi herseye geç kalmış, başarısız hissederken bu videon çıktı karşıma. Kendimi bu konuda hep yalnız hissettiğimi düşünürdüm benzer düşünceye sahip olan birini görmek beni mutlu etti umarım bende yolumu bulurum , Teşekkürler Ezgi
Bu video bana da yalnız olmadığımı hatırlattı. Yolun açık olsun 🥰🥰🥰
senin bu yaptığını türkiyede ancak 1000 kişi yapabiliyor yani bu hitabet gücü..iysin bence yetenek var...
Gerçekten miii 🤗🤗🤗🤗🤗 ay çok mutlu olduummmm ayyy🤗🤗🤗
29 yaşında atanmış bi öğretmenim meslekte 6. yılım ve ne olmak istediğimi daha yeni yeni fark ediyorum . Ne olmak istediğimi bilmesem de artik ne olmak istemediğimi biliyorum ve ücretsiz izne ayrılıyorum sonu büyük ihtimalle istifa olacak ve ben hayatımda ilk defa ipleri elime aldığımı kendim için karar vermenin nasıl bi ferahlık olduğunu hissediyorum. Ailem arkadaşlarım tabiki aptallık etme Bihter modunda ama ben sırf para için sevmediğim bi yerde sevmediğim insanlarla sevmediğim mesleği yapmayacağım artık. Şimdi değilse ne zaman😊 40 yaşına geldiğimizde de keşke 30 yaşında yapsaydık diyeceğiz buna eminim o yüzden yaş sadece bi sayı ben hala 18 hissediyorum hayatımı değiştirme gücüne sahibim çünkü bu kimsenin değil benim hayatım ve herkesin kendini tanıma gerçekleştirme yaşı farklıdır. Yolumuz açık olsun 🙃
ne güzel söylediniz... şimdi değilse ne zaman :) inanın ben de hala kendimi 18 hissediyorum. herkese zaman farklı akıyor. yolumuz açık olsun :)
Şuan nasil gidiyor ? Bilg.muh. memnunmusunuz?@@EzgiEkinci1
İstifa ettin mi neler yapıyorsun
İngilizce @@benegeninhayalperesti
@@Okuyankediiyapmak istediğim mahrum kaldığım hayalim olan her şeyi yapıyorum istifa etmedim şuan izindeyim ama sonu istifa çünkü yeni hayatımda çok mutluyum ☺️
Benzer durumlar. Bazılarımız kendimizi çok sonraları keşfedebilir.. Bizler kendimizi bulamadan bir seçime zorlanıyoruz tercih döneminde. O kısıtlı zamanda daha kendimizi bile tam tanıyıp keşfedemeden etrafın yorumlarıyla bir şeyler yapmaya çalışıyoruz. Bn de bu durumu yaşadım istemediğim bir bölüm okudum. Hem evden uzaklaşmak hem de maddi geliri olan bir bölüm okumak istiyordum. Halbuki ilgim olan tamemen bambaşka alanlardı. (sanat, edebiyat VS) Ama maddi durumdan ötürü yanlış tercihe sürüklenmiş bulundum. Şu an mezunum ama hiç bir şey yapasım yok gelmiyor. Anlayacağınız insanının kendi iç huzuru bir şeyler için karar verirken göz ardı edilemez.
Son cümlenizde öyle haklısınız ki.. Çok değişik baskılarla yaşıyoruz. İlla para kazandıran bi işin olsun, illa hemen tercih yap bak herkes okuyor sen boştasın. Sonra gene boştayız. Hem de daha ağır bir yükle
22 yaşındayım ve kendimi yeni tanımaya başladım. Tutkuyla yapacağım mesleği 22 yaşımda farkettim. Bir önlisans bölümünden mezun oldum. Ailem ikinci üniversiteye karşı olsa da pes etmiycem. Çünkü biliyorum vazgeçersem 10 yıl sonra geriye dönüp baktığımda çok pişman olucam. İşte bu yüzden pes etmicem. Sınıftakilerden 5 yaş büyük olmuş olucam ama bu benim için önemli değil. Allah yüzümüzü kara çıkarmasın. Allah en hayırlısını gönlümüze göre versin ❤
@@SumaAslan emeklerin boşa çıkmasın. Yıllar elbette geçecek. Her şey gönlünce olsun 🫶
Duygularıma tercüman oldunuz💗 Tam da ihtiyacım olan videoydu, teşekkürler💐
size uzaktan da olsa destek olabildiğime çok sevindim :)
aynısıyım, lisans bitirdim 2 yıla yakın çalıştım sonra ayrıdım 3 senedir oyle ortalıkta dolanıyorum, bir miktar param var onunla oyalanıyorum. 28 yaşındayım ne yaptığımı ne yapmak istediğimi bilmiyorum. Her şeyden soğudum.
gerçekten, aynı kaderi yaşıyoruz....
Aynen öyle 27 yaşımdayım ne yapacağım bilmiyorum
Ben de aynıyım yeni atandım ama başarılı olduğum için değil devlet çok alım yaptığı için bu da beni tatmin etmedi işimi de sevmedim zaten 😏 yeni bir meslek için sınava hazırlanıyorum tekrardan 🥺
@@seymaa6463 hangi bölümden atandınız acaba
@@Brownwomen tıbbı sekreterlik
müthiş tespit :) en az senin kadar senden daha fazla kararsız biri olarak bende buradayım. İş Güvenliği okudum hep mühendis olamak istediğim halde , sonra işe başladım o esnada farkında değil iken sonradan aslında tam bu işe uygun olduğumu anladım. o süreçte iki farklı üni de iki farklı bölüm okumaya başladım biri elektrik enerjisi biri ilahiyat ve arapça eğitimi için o yıllarda katar üni ye başvuruda bulundum. hoş kabul edilmedim o ayrı tabi :) arapça kurslarınada gidiyordum sonra ne mi oldu , evlendim :) her şey işimde dahil yarım kaldı. her zaman hayalini kurduğum sağlıklı nesil yetiştirmek için verimli bir anne olma şansım doğmuştu. Tereyağından sirkesine kadar evde yapılabilecek her şeyi yaptım büyük oranda doğal ve organik bir anne olmaya çalıştım . Tabi bunun için yetiştirilmediğimizden sanırım içgüdüsel hizmet aşkıda bir yere kadar yetebildi. Şimdi kızını Toros Dağlarının eteklerinde köpek ve kuzularla koşuşturarak büyütmek isteyen bir anneden artık evden çıkmak çalışmak ve kendini gerçekleştirmek isteyen bir anneye dönüştüm. Hala ne olacağımı neye yeteneğimin olduğunu bilmeden . Fakat artık tek olmadığım için eskisi kadar kolay hareket edemiyor, istediğim şeyleri hemen yapamıyordum. Tüm bu durum için çıkış kapısı olabilecek bir yol buldum kpss eğer uzak yerlere atamam olursa o zaman olduğumuz yerden ayrılabilirdik ve bende bu sıkışmışlığımdan kurtulurdum. Ama biricik kızımı ders çalışmak adına ihmal edebilmeyi göze alabilseydim...
sizi gönülden kutlarım, neler başarmışsınız! kpss çok ağrılı bir süreç ama kızınıza iyi bir hayat bırakmanın yolu bazen bu süreçlerden geçmektir belki de... siz kendinizi buldukça kızınıza rol model olacaksınız, kızınız çok şanslı :) yolunuz açık olsun
Şuanda sizin olduğunuz durumdayım. Yaşım 24 mezuna 3 defa kaldım. Eğer buda olursa 4 olacak. Yeniden hazırlanmayı düşünüyorum. 2023 sınavına girdiğimde 2 yıllık bir bölüm istiyordum ama demek ki hayırlısı değilmiş. Kafam çok karışıktı mezuna kalıp kalmamak konusunda. İnşallah bu sene başarılı olabilirim. Teşekkürler. ☺
İstediğiniz olduktan sonra mezuna kalmanın bir önemi yok. Bol şans
Merhaba acaba şu an ne durumdasın bende seninle aynı şeyleri yaşıyorum instagramın varsa ordan konuşabilir miyiz
Bende şu an aynı durumdayım 23 yaşındayım. Bir lisans bölümünden mezumum. Ne ales ne memurluk ne özel sektör hiç bir şey istemiyorum. Bir ilgi alanımda yok. boşluktayım. Bu youtube a yazdım bir şey olmak istemiyorum diye. siz çıktınız. çok teşekkür ederim deneyimlerinizi bizimle paylaştığınız için. çünkü çevremde bunu konuşabileceğim herkesle konuştum ve aldığım cevaplar aynı. herkes sevdiği işi yapmak zorunda değil, yapmıyor da. nasıl ya hayat bu kadar mı bu kadar boş mu hiç sevmediğim bir işte sadece " yaşamak " için mi yaşayacağım? peki bu yaşamak mı? çok yoruldum. ne istediğimi bilmemekten bir yola girememekten. mutlu olamıyorum. hiç bir şeyden zevk alamıyorum. videoyu izledikten sonra bir kursa yazılmaya karar verdim. resim, müzik, dikiş nakış... Bende deneyeceğim. en azından bunu yapmalıyım.
Keşke bu dediklerinizi daha genç yaşta yapabilseydik ama olmadı. O yüzden kendimiz için bunu yapmaya mecburuz. Kendimizi anlamaya ve öğrenmeye ihtiyacımız var ve söz seviyorum bu yolun sonunda kendinizi çok seveceksiniz ❤️
Z
şuan hayatın nasıl gidiyor
Yorumlara bakayım dedim de aynı ben dediğim yorumu buldum.
Senden 15 yaş büyüğüm ve Benzer düşüncelere sahibim .👍
Demek ki hayatımızı değişmenin vakti gelmiş ☺️
Hayatımızda ne çok ortak nokta varmış. Ben de senin gibi İnşaat Mühendisiyim. Ben de senin gibi 20 yaşımda bu mesleği sevmediğimi farkettim. Ben de senin gibi bitirdikten sonra işsiz kaldım ve başka alanlara yöneldim. Ben de senin gibi ALES'e ve YDS'ye girdim. Yaşımızda aynı sanırsam. Benim kız versiyonum gibisin resmen :)) Seninle tanışmayı isterdim doğrusu...
gerçekten benzer şeyler yaşamışız :)
@@EzgiEkinci1inşaat müh lise önemli değil mi
Merhaba işsizlik gerçekten çok mu var yani özel sektör düşünürsek bile ben inşaat teknolojisi okuyup mühendislik düşünüyorum da
21 yaşındayım , geçen yıl delice düşünüyordum okuduğum bölümü sevmiyorum ne yapacağım diye şimdi de ara sıra düşünüyorum ama bu yılın geçen yıldan farkı resim yeteneğimi geliştirmem , piyano öğrenmeye başlamam ,düşüncelerimi yazıya dökmem ve bırazda teslimiyet artık geleceği çok düşünmüyorum şuan merak ettiğim şeyleri yaparak kendimi keşfediyorum bu yol güllük gülistanlık değil tabi bana şunu yap bunu yap diyen çevreme katlanıyorum ama en nihayetinde kendi kontrolümdeki şeylere az imkanım olsa bile benim müdahale ediyor olmam güzel bir his.
ne güzel özetlemişsin :)
Her cümlenin altına kaşe mi basarım. Olsaydı tabi (!)
Yalnız olmadığımıza o kadar eminim ki. Umarım her şey gönlünce olur Ezgi 🤍
en son kaşemi 2018 yılında Urfa projesine basmıştım, ey gidi..
her şey gönlümüzce olsun.
Yalnız değilmişim, teşekkürler ❤
@@semanurgovercile9252 bu video zaten bunun için çekildi. Yalnız değiliz 😊
Çok doğru yoldasın🌟👍🌿
Teşekkür ederim 💫☺️
Hiç bir şey için geç değil..
Öncelikle video için çok teşekkür ederiz iyi ki bu videoyu çekip atmışsın bana yalnız olmadığımı hissettirdin. Kendi hikayemi yazmak isterdim ama çooook geriden gelip sonra neyi kime anlatıyorum ben ya diye yorulup hepsini siliyorum yazdıklarımın oradan kendimi bildiğim için hiç girmeyeyim o işe :) Tek diyeceğim şu ki tam 7 yıl oldu eve kapandım çok mecbur olmadıkça hiç dışarı çıkmıyorum ailemin zoruyla çevrenin etkisiyle nefret ede ede sürekli sınavlarla uğraştım bundan başka çıkış yolu olmadığı kazındı beynime ve hep başarısız oldum başarısız oldukça depresyonla mücadele edip durdum hiçbir şeye hevesim kalmadı yapmak istediğim çok fazla şey olmasına rağmen hiçbir şey yapamadım hala da böyle ruhen bedenen zihnen ne kadar yorgun hissettiğimi kelimeler ile anlatmak bile yetmiyor malesef bende kendimi bulmaya çalışıyorum yıllardır. Birçok zaman kaybettim kimi kendi hatalarım kimi mecburiyetten. Öz disiplin kurmakta başarısız olup durdum geceleri düşünmekten uyuyamadığım için zamanla alışkanlık oldu ve gece hiç uyumamaya başladım iç sesimden kaçmak için dizi filmlerle kendimi oyalayıp durdum hala daha aynı hatayı yapıyorum ama ne olursa olsun o depresiflikten kendimi suçlayıp aşağılamaktan kurtulamıyorum çünkü bir şeyler başarmak istiyorum ama başaramıyorum artık harekete geçmek bile istemediğim zamanlar oluyor belkide sorunum evde kalmaktır bir işe girmek zorundayım artık işten kalan kısacık vakitte de değişebilir miyim artık yapmak istediğim şeylere halim vaktim kalır mı bilmiyorum. Yıllardır o kadar kaybolmuş hissediyorum ki... Umarım hepimiz çok geç olmadan kendi yollarımızı bulabilir ve mutlu bir hayat yaşarız çünkü ben gerçekten çok yoruldum.
@@4LY4_1 merhabalar, bu süreçte farkına vardığım bir şeyi size de anlatmak isterim belki işinize yarar 🥰 hayatta bir çok fırsata sahibiz ve aslında yaptığımız tercihlerle bambaşka hayata sahip olabiliriz. İşte, bizi düşüren veya düşündüren nokta bu. Tek bir seçme hakkımız var ve altından başarılı çıkmalıyız diye hissediyoruz. Olasılıklar içinde kayboluyoruz. Örneğin, çocukluğundan beri doktor olmak isteyen insanları düşünelim, tek hedefleri var ve bütün becerilerini emeklerini ona sarfediyorlar ve istediklerini alıyorlar. Hedefsizlik, bizi sağa sola sürüklüyor. Bir para kazanmalıyız, hayatımızı istediğimiz seviyeye getirip yaşamalıyız ama bazen bunun için yaptığımız işte en iyisi olmak zorunda değiliz. Sevgiler
Çok güzel olmuş canım benim devam etmelisin yürümelisin🥰🥰🥰
teşekkür ederim, çok mutlu ettiniz beni :)
Tatmin duygusu paradan daha önemli
kesinlikle
Doğal ve mükemmelsinn. 😊
Yemin ediyorum aynısını yaşıyorum ne istediğimi bilmiyorum gelecek kaygısı istediğim mesleklerde ne yazık ki işsiz kalmam garanti olan meslekler hiç bir zevkim kalmadı umudum kendime olan güvenim bile elimde olan tek şey sadece şarki söylemekten zevk aldığım ama o da para getirir mi hayır ne matematik yapabiliyorum ne sınava çalışabiliyorum tek endişem sevmediğim bir meslek seçmek istemiyorum ama ne istediğimi de bilmiyorum
eğer sesiniz güzelse ve/veya müzik yeteneğiniz varsa konservatuarı düşünün derim. dışarıdan bir çok meslek bize bir iş sağlamaz gibi duruyor ama her meslekte işi olan ve çok güzel kazançlar elde eden çok şanslı insanlar var.
Bütün söylediklerinle o hisslerle aynı hissleri yaşıyom tamda içinde olanları söyledin abone oldum💗
abone olduğunuz için öncelikle teşekkür ederim :) diğer konu içinse elbet bir yolunu bulucaz :)
Benim psikolojim cok bozuldu 2.yılın bahar döneminden beri ders kaydı yapmadım Mimarlık 2019 girişliyim benimle girenler şu an mezun olacak bu dönem içimde bir tereddütle ders kaydı yaptım sonra mimari tasarım -ll dersine katıldım bugün ve içim daraldı yapmak gelmedi sildim dersleri.. yaşım 23 oldu ve ben hala ne yapmak istediğimi bilmiyorum.. aileme bunu söylemedim çünkü hepsi mimar olmamı istiyor. Ben kpss ortaöğretime girdim 96 aldım ama anca adalet bakanlığında calısabilirim. Mimarlığa devam etsem okurken çalışmam nasıl olur, ya da başka bölüme mi geçmeliyim bilmiyorum yaşım geçti 27 -28 de mezun olacağım başka bölüm okursam da of of napmalıyım bilmiyorum..
2 yıl gitmediğim için şu an programları dahi hatırlamıyorum o yüzden korkuyorum da. Ailemin durumunda bir problem yok maddi olarak ancak bir an önce mesleğimde iş hayatıma atılmamı istiyorlar hatta arkadaşlarının firmalarında iş dahi buluyorlar bu beni çok geriyor. O yüzden memurluk sınavına girdim en azından çalışıyor olayım diye. Ve onlara okulu yarım bıraktığımı söylemediğim için . Gerçekten çok kızacaklar eminim. Diyetisyenliğe geçmeyi düşünüyorum ama mezun olasıya kadar yaşım 27 28ye gelecek adliyede çalışırken yapabilir miyim izin almak sorun olur mu emin olamıyorum.. yaş konusunda takıntım sadece bir şeylere geç kalmak istemiyorum iş hayatı ,maaş vs. Hatta mezun olmadan evlilik bile sorun olabilir insanlar hala lise mezunu olan biriyle evlenmek istemeyebilirler gerçekten ne yapıcam hiç bilmiyorum ve başka şehre atama isteyip oraya nakil olurum büyük ihtimalle . Çünkü ailem mezun olmadığımı öğrensin istemiyorum .😢😞
Yaş konusunu anlayabiliyorum. 28 yaşındayım ve 2. Sınıf öğrencisiyim. Daha önce lisans bitirmeme rağmen. Bu yaş konusunu bence abartıyoruz. Ben de çok çekiniyordum ama öğrenen herkes beni tebrik ediyor 💪🏻 memur olma konusu ise bence olun. Asaletinizi aldıktan sonra isterseniz tekrar girerseniz veya açıköğretimden okursunuz. Sonuçta artık bir mesleğiniz var. Önemli olan herhangi bir mesleğe sahip olmak mı yoksa başka şeyler mi? Bunun üzerinde dikkatlice düşünün. Memuriyeti sevmezseniz bırakabilirsiniz sonuçta 💕
@@EzgiEkinci1 Benim için önemli olan şu an ailemin gözünde bir mesleği yapıyor olmak çünkü okula 2 yıldır gitmedim 2.sınıfım daha, mezun olmayacağımı söylemekten çekiniyorum . Katip veya bilgisayar işletmeni olabilirim ama mimarlığı bitirebilir miyim memurken ondan emin olamıyorum mimari tasarım ve yapı dersimiz var temel olarak, diğerleri genelde seçmeli oluyor derse gitmeme izin verirler mi işte ondan tereddütteyim 😕 bu bölümden mezun olsam bile cidden bu kadar yorucu bir mesleği yapmaktan emin değilim siz inşaat mühendisi olarak çalışıyor musunuz şu an şartlarınız nasıl benim için bu sektörün geliri de çok önemli ve hala ne yapmak istediğimi bilememek çok kötü hissettiriyor geç kalmış gibi hissediyorum 😢
@@erina4965 memur da olsanız eğitim hakkınız engellenemez. Akademisyenlerle konuşup en azından devamdan muaf olmanız lazım. Hem okuyan hem çalışan arkadaşlarımız da oldu. İş ve gelir konusuna gelirsek arkanızda çok sağlam destekler yoksa biraz hayal kırıklığı olan bir sektör. Bi çok kişi kariyer değişikliği yapmak zorunda kaldı hem işsizlikten hem de kötü çalışma koşullarından ve maaşlardan dolayı. Çevreniz varsa, mesleği seviyorsanız, kendi ofisimi açarım diyorsanız evet yapın bu mesleği. Bir mimarlık ofisde mimar olarak çalışmanın, eğer projelendirme ve tasadım yetkisi size verilmediyse, teknik ressamdan bir farkı yok. Çünkü, önünüze üstünden gelen bir tasarım olacak siz çizim programına geçireceksiniz.
@@raveturk3711 çok güzel açıklamışsınız. memurların bir çoğu ya açıköğretim okuyor ya da uzaktan eğitim veren okullarda. bence de tercih edilmesi gereken şey şu: ben ne olursa olsun memur mu olacağım? o zaman kpss ile girip konu kapanabilir. yoksa çalıştığım mesleğin ve beraber çalıştığım insanların veya projelerin önemi var mı? bazı mühendis arkadaşlarım kpss ile memur oldular ama devlette mühendislik yapmıyorlar. o zaman mühendislik okuyup üniversite hayatını eziyete dönüştürmenin anlamı yok. daha okunabilir ve aynı zamanda kpss çalışılabilir bir bölüm iş görüyor. ama hangi branş olursa olsun kpss 95 almadan atanmak çok zor :(
@@raveturk3711 Çok güzel açıklayıcı bir yazı yazmışsınız tecrübelerinizle gerçekten çok teşekkür ediyorum. Başka bir bölüme geçmek yerine mimarlığa devam etmeye karar verdim sanırım çünkü iki stajımı da verdim şimdi başka bir bölüme geçsem onun meslek stajları olacak vs. çalışırken benim için izin almak daha zor olacak. Memur olarakta çalışmak istiyorum. Gelirim olsun en azından artık 23 yaşındayım. Mimarlıkta 2 ana dersimiz oluyor genelde amir o kadar insiyatifsiz olmaz inşallah haftada 2 gün😔 en kötü projeyi birine yaptırtırım ya bilmiyorum gerçekten ne hissedeceğimi. Örneğin katip olsam 4-5 yıl sonra yazı işleri müdürlüğü sınavına girerim tabii Aöften bölümde okuyacağım. Azami sürem 3 yıl kaldı mimarlıkta acaba dersleri geçemezsem atıyorlar mı okuldan direkt yoksa 1 yıl hak verirler mi ki cidden napıcam kestiremiyorum 😕
Seni o kadar tebrik ediyorum ki. Üşenmedim tüm yorumları okudum herkesi dinlemek istedim. Ne kadar cok ayniymisiz. İstemediğimiz bölümden mezun olmak olur olmadik işlere gir cik yapmak mobbing stres ne yapcaginj bilemem hali ben ne yapıyorum ben ne istiyorum herkes yolunda sen yoluna hala giremedin neden başarısizsin hala neden ne istediğini bilmiyor veya yapmak istedigin seyi yapmıyor veya cesaret gostermiyorsun. Sadece insanları ve onlarin hayatını izliyorsun... Ahhh yillarca bu böyle oldu. Kendine bu reva mi? Kiyas etme artik yasadin bitti gitti önüne bak artik diye çığlık atmak istiyorum. Söyleyeceğim o kadar cok şeyim var ki ama burda durduracağım bi gun bu yerde anlatmak belki nasip olacak. Çünkü yazmaya bile tahammül edemiyorum o halimi yaşadığımızi düşününce aslinda ne cok seyi kaldırmışiz değil mi ? Sadece bir kere de kendimiz icin tüm her şeyi kaldirabilsek ? Buna cesaret etsek? evet aile arkadaş ortam cevre akraba gelecek kaygısı geçmişin beynini birakmamasi acaba acaba acaba... Ya hu bırak birak bırak. Bırak tüm her şeyi AN' a bak. İnanarak yaşa. Lütfen artık. 😔 Çok güzle günler seni beklicek sadece inan. Yolculuğa ada kendini sonuca değil. Hayat inandığını yolda istediğini şak diye önüne dikivericek . İnan . İnan 🤲🏻
Sana cok teşekkür etmek istiyorum ve bi gun seninle tanışmak isterim Ezgi. Ciddiyim. RUclips da böyle yine bin volüm stresle dolaşırken denk gledim iyi ki geldim.Videoyu acar acmaz dinlemeye başlarken cok samimi geldin ve ilk defa bir videoyu hızlamdirmadan dinledim sindire sindire. Bu kadar samimi ve cesaretle anlattığın için bu duygularıni düşüncelerini bizimle paylaştığın icin cok teşekkür ediyorum ilac gibi geldin. ❤ Umarım her sey gönlümüzce olacak . Olmalı! ❤❤️🩹
23 yaşındayım muhasebe okuyordum bıraktım açıktan bölümler yazdım bıraktım sınavlara girdim olmadı asla ne istediğimi bulamadım sürekli ordan oraya atladığım için bu yaşıma geldim hala elimde diplomam yok en ufak fikrim yok hevesim yok ne yapcağımı asla bulamıyorum çevrem işe gir çalış diyor ama ben böyle bir hayat istemiyorum ama bunun için de bir şey yapmıyorum yapamıyorum ne olcak bilemiyorum her sene hevesle başlayıp sonrasında salıyorum kazanamıyorum ne yapcam gerçekten en ufak fikrim yok yardım diye bağırıcam gerçekten
11e geçecem ve bende ne olmak istediğimi bilmiyorum yaz başlangıcindan belli ders çalışmaya calisiyorum ama neye niçin yani çalışıyorum sadece bı bölüm kazanmak için mi hayır bunu istemiyorum gerçekten seveceğim bir iş yapmak istiyorum ama ne sevdiğimi bilmiyorum . Tatile çıkacam kafam dağılsın istiyorum kitaplardan ve kontorumdan uzak kalıp kendimi keşfetmek istiyorum
Bu zamanlarda kendinizi aramanız ne güzel 💐 para odaklı değil de, gerçekten ilgi duyduğunuz şeyleri düşünün 🤗 yolunuz açık olsun..
28 yaşındayım ne yapacağımı bilmiyorum gerçekten bilmiyorum bi şeyler başarmak istiyorum içimde olmamışlığın verdiği özgüvensizlik eziklik var başarmak istiyorum daha çok şey çoğu insan kazandığı bölümü bitirip ordan devam eder mesleğine ben ne yaptığımı da bilmiyorum öğretmenlik kazandım sağlık bölümü kazandım yok daha farklı şeyler denedim onlarda olmadı ne yapacğımı ne edeceğimi bilmiyorum aşırı bi yorgunluk var üstümde hayatım hep keşkelerle dolu keşke keşke keşke demekten başka bi şey yapamadım he bi de bu sere de girdim sınava ingilizceden 56k yapmışım çok daha iyisini yapabilirdim yine keşke diyorum
bu hissiyatı emin ol ki çok iyi anlıyorum. bazen insanın elinden kendinde olanı kabul etmekten başka bişey gelmiyor :( bu hisle şöyle başa çıkabildim: başkalarının ne yaptığıyla değil kendim ne yaptığımla ilgileniyorum. inanın çok güzel yerlere gelmiş farklı farklı alanlardan tanıdıklarım var. bense hala üniversite okuyorum ama bu da benim yolum diyorum. keşke demek yerine, denediğim şeyler arasından sevip sevemediğim veya başarıp başaramadığım şeyleri kabullenip kendime yol çizmeye çalışıyorum
@@EzgiEkinci1sanırım çok güzel bi konuya değindiniz benle alakalı çünkü ben bunu istemeden çok ama çok yapıyorum sürekli başka hayatlarla kendimi kıyaslıyorum sürekli ve bu da beni inanılmaz derecede kötü hissettiriyor arkadaşlarımın çoğu evli çocuklu iş sahibi evli olmayanların çoğuda iş sahibi yani böyle yapa yapa kendimi mahvediyorum sizin yaptığınız gibi kendi hayatıma odaklanıp ordan devam etmem lazım böyle böyle kalan zamanımı da mahvedip hiçbi şeyden zevk tat almadan yaşlanıp gidecem diye korkuyorum Allah korusun neyse teşekkür ederim yorumunuz için gerçekten 🌸🌸🌸
24 yasindayim ne okulum var ne işim hayatımla ilgili sorunlarla baş ediyorum o kadar mutsuzum ki ve yaşımdan dolayı her şeye geç kalmış gibi hissediyorum benim de sorunum geç kalma hissi her şey çok imkansız ve umutsuz geliyor yas çok önemli gibi geliyor istediğim bi bölümüm var ama geç kalmış hissi gitmiyor
@@serpilgullu bu yorumlardaki ve ben seni anlıyoruz asla yalnız değiliz. Bu konu hakkında konuşmanın vakti geldi belki de benim de içimi dökmek istediğim bir alan
Merhaba görüşlerinize katılıyorum genelde yorum yazmam destek olmak için yazıyorum sevgilerle.
Çok teşekkür ederim 🤗🤗🤗 beni çok mutlu ettiniz
Bir yıl oldu bu videoyu paylaşmışsınız. İnşAllah şimdi iyi yerlerdesiniz. Ben de 30dayım yeni bir bölüm okumak istiyorum ve sağlık bölümlerine merakım var. Mesela tıbbı laboratuvar teknikleri ve ya paramedik. İşsiz kalmaktan korkuyorum sadece yaşdan ea gidiyor.
Ne mezunusuz tibbi sekreterlik oneririm
işsiz kalma korkunuzu anlıyorum. inanın hala öyle bir korkum var :) biz bu riski almadan sonunu bilemiyoruz maalesef. kendi açımdan bu riski almasam da işsiz kalmaya devam edecektim; şimdi alıyorum ve yeni bir olasılık oluşuyor hayatımda. her şey gönlünüzce olsun
Teşekkür ederim video için❤🎉
Ben teşekkür ederim 🥰
Kendime o kadar yakın hissettim ki… ❤️
yalnız değiliz 🧡
Bu nasıl bu kadar ben olabilir :) lisans bitirdim ön lisans okudum, ve yarın dgs ye girip girmemekte tereddüt ediyordum. Ama yanlış değilmiş deneyebilirim yine :)
ne kadar benzer şeyler yaşammışız :) sınavın nasıl geçti? :)
23 yaşındayım istediğim bir bölüm olmadığı için sınavlara girmedim hiç… ne yapmak istediğimi de bilmiyorum 🥺 nereye kadar böyle devam edeceğim bilmiyorum
Üniversite okumak, teoride bize meslek kazandırırken, bir yandan da kazandırmaz 😊 farklı bir ikilemi var üniversite okumanın. Eğer üzerine düşebileceğin uğraşların, yeteneklerin varsa onlara yoğunlaşmanı öneririm. Örneğin, tasarım yapmaktan hoşlanan biriysen bir bakarsın kendini grafik tasarıma yakın hissedersin. Anime sevdiğini hatta cosplay'e meraklı olduğunu varsayalım belki bi bakarsın kendini moda tasarımda bulursun. Yeteneği belirlemek en doğrusu. Sonrası temel eğitim 😊
22 yaşında aynıyız
Şu an ne yapıyorsun
Merhaba şu an ne durumdasın acaba
ne kadar aynı şeyleri yaşıyoruz, ben 25 yaşındayım ve çok iyi bir üniversiteden, kolayca iş bulabileceğim bir bölümden mezunum. ama bir yanım nedense işimde kendimi kaybederim, her söyleneni yapan robota dönerim ve kendimi savunamam diye korkuyor. tekrar üniversite okumak istiyorum, okumak istediğim bölümü de biliyorum ama özgüvensizliğimden ve korkaklığımdan mı okumak istiyorum yoksa gerçekten o bölümü sevdiğim için mi bilmiyorum. insanların tepkilerini içselleştiriyorum herhalde. bana korkak diyecekler gibi geliyor(kimse demedi öyle bir şey de işte)
@@skullhyung aslında bir çok insan destekçi oluyor :)
Ablacım yalnız değilsin ben bunun için çok çaba sarf ettim ama hayat biz planlar oluştururken kendiliginde şekil alıyor diye düşünüyorum artık. yks iki gün kalmış bu yıl meslek üni araştıracağıma çalışsaymışım :( tek çıkardığım ders bu yalnız olmadığım için bir yandan sevindim bir yandan da üzüldüm video için teşekkürler 🙂
kesinlikle öyle. bazen hayatın bize sunduklarını da değerlendirmek lazım. bunlar güzel tecrübeler. sınavda ve gelecek hayatında başarılar, mutluluklar dilerim :)
@@EzgiEkinci1 teşekkürler 🙂🙂
Sana inanamıyorum Ezgi inanamıyorum!! Resmen beni anlatmışsın. Başından sonuna kadar aynı. Her şeyiyle mi aynı olur hikayemiz. Hiçbir amacım, hedefim, hayalimdeki meslek yoktu. Ben de adı var diye hukuk yazdım. Fakülteye girdiğimin ilk yılı sevmediğimi biliyordum ama bırakma, yeniden hazırlanma cesaretim yoktu. Mezun olunca bu mesleği yapmak istemiyorum dedim aileme. Yasal stajına başla seversin, mesleğe gir yaparsın dediler. Stajı bitirdim ve sevmediğimi bir kere daha anladım ve bu mesleği bıraktım. Sonrasını uzun uzun anlatmayacağım çünkü belli bir noktaya kadar aynı gidiyor 🙂 Bu yıl ben de bilgisayar programcılığına başlayacağım. Ve hedef dgs tabii ki. Kanalını yeni keşfettim ve şimdiden bayıldım. Yeni videolarını sabırsızlıkla bekliyorum 💜
Gerçekten farklı yerlerde aynı şeyleri yaşamışız 🤗🤗🤗 yolumuz açık olsun 🤗🤗 güzel haberlerini bekliyorum
Merhaba hukuk ile ilgili tamamen aynı şeyleri yaşamışız, yıllardır yeni bir şey okuyayım diye düşünüp onu da yapmadim evde oturuyorum, bilgisayar programcılığı ben de düşünmüştüm ancak dgs ile pc mühendisliğine geçsen bile seni piyasada çalıştırmazlarmiş çünkü turkiyede yaşa bakiliyormus mühendislikte, eğer İngilizce yazılım mühendisliğine geçersen yurt dışına iş yapabilirsin diye düşünüyorum ama bunun için de yazılım okumaya gerek yok kurslar var gerçi biraz pahalı ama daha kısa yoldan garanti öğretiyorlar ama bu işi seviyor musun o da önemli gibi, istanbuldaysan seninle tutunamayanlar diye büro açalım, durum çok kötü aynı şeyi yaşamışız gerçekten çok üzgünüm ve bu geçmiyor , benimse hayalimdeki bölüm psikoloji ama çekingen kişiliğim hiçbir şeyi tekrar yapmama musade etmiyor kendimi sıkışmış gibi hissediyorum
@@umutask9124 Tutunamayanlar bürosu fikrine bayıldım. Her işte yaşa bakıyorlar, mühendisliği yok bunun. Devlet memuru olmak isterseniz bile bazen yaş şartı arıyorlar 😂
merhaba ne yapıyorsunuz şu an acaba...
@@berrak6493 evimde oturuyorum, yüksek lisans yapıyorum ondan da pek memnun olamadım
Daha lisedeyim daha bölüm bile seçmedim çok erken belki sonra düşüncelerim belirlenir ama ne olmak istediğimi onu geçtim hangi bölümü seçeceğimi de bilmiyorum yeteneğim,ilgi alanım da yok. Sayısalım çalişirsam iyi ama sevmiyorum. Hiçbir meslekten de ümidim yok. Videoda geleceğimi görmüş gibi hissediyorum
umarım güzel bir geleceğin olur. hangi alanı seçersen bil ki iyi bir matematik her zaman seni kurtarır. bana da zorla sayısal yazdırdılar hem de katsayı ardı üni sınavında. ne olmak istediğini bulmak için erken olabilir belki ama ne olmak istemediğini araştırmak daha kolay olabilir ve yol gösterici olabilir. sevgilerle
Bu video duygularıma o kadar çok tercüman oldu ki. Bende mühendislik mezunuyum girdiğim işte de mutlu olmadım çıktım. Aynı zamanda iki yıllık farklı bir bölüm okudum, yüksek lisans yaptım bir çok sınava girdim ama hala ne olmak istediğimi bilmiyorum . Uzun zamandır da kendime soruyorum ama cevabı yok. Belki bir yeteneğim olsaydı o yoldan ilerleyebilirdim ama yok . Şuan 26 yaşındayım tekrar üniversite sınavına hazırlanıp girmek istiyorum. Alanda uzmanlık sınavına hazırlanıyorum ama hala mutlu değilim ne yapmak istediğimi hangi meslek edinmek istediğimi bilmiyorum .
hangi mühendisliği okudunuz
Çok benzer yollardan geçmişiz. Bahtınız açık olsun.
aynı hislerle ve aynı durum içinde izledim oku bitir bidaha oku bu arada zaman durmuyor 28'e geldik yine belirsizlik 🥴🥴
:(( okumaktan yıldım. artık, beklemek istemiyorum. herhangi bir eylemin içinde olmak istiyorum
@@EzgiEkinci1 çok haklısın canım yanlız değilsin en yakın zamanda bir eylemin içinde olmamız dileğiyle ❤️
@@zeynepyazc8973 💚💚💚💚
Almanyada yasiyorum.. bendede ayni durum. 4 bölüm degistirdim hala ne olmak istedigimi bilmiyorum. Suan ögretmenlikdeyim ama 40 sene ögretmenlik yapamam :( aile baskisiyla cok yanlis kararlar verdim suan okadar pismanim ki yas gelmis 27 elde var 0
@@AD-se1tl 😔😔😔 bazen insanın oturup bir soluklanması ve kendini dinlemesi gerektiğini düşünüyorum. Kovaladıkça her şey kaçıyor
anasayfama düştünüz hemen abone oldum enerjiniz ve "akışınız" çok güzellll başarılar. :)
ne kadar tatlısınız öyle :) çok teşekkür ederim. :)
kendimi gördüm sanki bende iki defa mezuna kalıp üç kere üniversite sınavın girdim hukuk için olmadı işletme yazdım istanbulda izmir de yaşıyorum online eğitimde gitmedim hiç istanbula sonra öyle çok severek okumadığım bölüm için ailemin yanından ayrılmak istemedim ve izmirdeki dokuz eylüle yatay geçiş yaptım. ben iki yıl kaybımı telafi etmek için yaz okulundan ders alırken diğer okulumdan uygunluk almadığım için derslerim sayılmadı ve beni birinci sınıftan başlattılar ama benim içimdeki hukuk sevgisi bitmediği için açıktan da adalet okumaya başlamıştım geçen yıl bu yıl önümde dgs var ama yorgun hissediyordum. Ne olacağımı bilememek beni strese sokuyor ve bana o stresle yaşamak zulüm gibi geliyo. Bu videoyu izlediğimde yalnız değilmişim dedim kendi kendime . Umarım hakkımızda hayırlısı olur. Erasmus ta yapar okuounu en güzel şekilde bitirirsin.
iyi dileklerin için teşekkür ederim. bu gelecek kaygısı yedi bitirdi bizi. 22 yaşında mezun oldum da ne oldu, hala bir şeyler için uğraşıyorum. gönlünden geçen hayatın olsun yasemin. ne oldu ne olacak diye düşünmektense yolumuza devam etmekmiş önemli olan
merhaba, dgsye girdiniz mi? umarım hukuk olmuştur
@@tugce2978 açıklandı. Kazanamadım.
@@yaseminyldz6101 üzgünüm… ben de sizinle birebir aynı durumdayım, ben de hukuk için girdim iki kez olmadı maalesef tercih yapıp iibf yazdım 1.sınıf onlinedı. Şimdi sevmediğim bölüm için şehir değiştirmek istemiyorum, kendi şehrimde okumanın da bi faydası olmayacak çünkü okul adı önemli iibfde. O yüzden dondurup yks çalışmaya karar verdim. O bile bölüm derslerinden daha çekici geliyor şu an. Yıl kaybım haddini aştı ama mutsuzum o yüzden böyle karar verdim inşallah pişman olmam… inşallah sizin için de en hayırlısı neyse o olsun. Okuldan yüksek ortalamayla yatay geçiş veya çap denediniz mi
@@tugce2978 çap için de baraj var. Yatay geçiş içinde Baraja takılıyorum. Bende yks dgs ikisinede gireceğim bakalım onum de bir de kpss var şuan için hedefim kpss. İstediğin için çalışmaktan vazgeçme. Olmadiysada vardır bir hayır. İstemedigin bir bölüm okumaktan sa en azından adalet te okuyabilirsin. Hem adalet okuduktan sonra hem dgs hem yks iki sınav olur önünde şahsen ben bunun için öyle yaptım. Dgs ye ilk defa girdim. Bu yıl olmadı ama mesela kpss ile adliyede çalışma imkanı var. İlerde tekrar deneme şansım var. Hem yks hem dgs deneyeceğim. İstemediğin bir bölüm okumak çok zor bir şey. Bende devam ediyorum ama mecburiyetten. İİBF bölümlerini açıktan da okuyabilirsin. Ben ailem için sıkıntı olmasa açıktan okurdum ama sırf univeristem için devam ediyorum
Ablamm duygularıma tercuman oldun .Ben de diş hekimliği son sınıftayım .Bazen bu bölümü sevmediğimi düşünüyorum ve soruyorum kendime ne seviyorsun diye. Cevap gelmiyor :)
Deneye deneye bulacağız :)
30 yasima geldim. 26 yasinda insaat müh. bitirdim fakat ben de senin gibi sevemedim bölümü. Bu yaşımda sudan cikmis balik gibi hissetmek cok kötü bir his. Yeniden okusam ne okuyacagim? Falan filan... Kafam allak bullak.
Ben de 1 sene mezuna kaldım.(korona mağdurlarındanım) Hiç de 1 sene kaybım olur diye korkmamıştım. En fazla ne olabilir ki diye düşündüm. Ben 2021'de girdim sınava ve çok zor bir sınavdı. Keşke 2020'de girdiğimde bir yere yerleşseydim dedim. Üstelik istediğim bölüm vs tuttuğu halde sırf korona var nasıl olsa evdeyim 1 sene daha çalışıp daha iyisini yaparım diye mezuna kalmıştım. Şuan o ilk sene istediğim bölüm içimde ukde kaldı ve açıktan okumayı düşünüyorum. Herkesin imtihanı farklı. Benim imtihanım da buymuş. Hayırlısı böyleymiş. Henüz 21 yaşındayım. Aöf'e kayıt olduğumda 22 olacağım. Erken bitirirsem 24-25 yaşıma gelmiş olacağım. Hatta o bölümü ilk senemde yazsaydım bu sene mezun olacaktım vs vs 😂😂 neyse işte hayat böyle bir şey...
Mezun senemde tek amacım yks den yuksek puan almaktı çünkü başka çarem yok olarak düşünüyordum. Yks den ortalama bir puan aldım beni puanım uzmdi beklediğim bir puanı çünkü ve puanıma göre yazabileceğim en mantıklı bölümü seçtim makine mühendisliği. İlk sene şehre alışamadım sandım kötü bir ilişkim oldu o yüzden mutsuzum sandım ikinci sınıfın başında hala alışmaya çalışıyordum derslerim kötü ondan alışamıyorum dedim derslere ağırlık verdim bölümumle alakalı kluplere projelere seminerlere katıldım ama gram ilgimi çekmiyordu iki yıl boyunca her yatay geçiş dönemi yaty geçiş yapmak istedim ama neye geçmek istediğimi de bilmiyordum makineyi birakiyim tamam ben bu mesleği sevmiyorum dedim ama sonrası koca bir boşluktu o yüzden yatay geçişte yapmadim staj yapıyım ozmn severim dedim stajda yaptım dier staj yapan arkadaşlarımla konuştuğumda deneyim kazanmak makineleri görmek üretimhanede olmak onlari baya keyiflendirmisti ama bana eziyet gibi geçmişti en son artık tamam birakicam dedim ve bıraktım yks çalışıyorum tekrar ama ne istediğimi hala bilmiyorum açıkçası böyle olunca çalışma motivasyonumda düşüyor geri dönsem mi diye düşünüyorum ve bunları düşünmek iki yıldır beni o kadar yordu ki intihar etmeyi bile düşünür hale geldim sevdiğim iş ne ne istiyorum bulmak istiyorum arrik
Bende okulu bıraktıktan sonra ne yapacağımı neye yeteneğimi ne işi isteyerek yaptığımi bir türlü bilmiyorum aklıma geliyor bir iki dakika sonra soğuyor ne yapmalıyım
@@MekiYalvaç en güzeli biraz dinlenmek ve bir şeyler denemek. Örneğin, grafik tasarımı yapabilirim diyorsanız evde biraz uğraşmak ve süreç üzerine düşünmek iyi gelebilir
Bu video bana çok iyi geldi çünkü benzer şeyleri bir başkasının da yaşadığını görmek her zaman güzel :) Ben sevdiğim bir bölümü okudum aslında ama okulumdan hiç mutlu değildim, pandemidir depremdir doğru düzgün hiç kampüse gitmedim, sosyoloji okuduğum için iş imkanları da çok kısıtlı o yüzden ben de Ales’e ve YDS’ye çalıştım ama Ales’e geçen ay piersingim yüzünden alınmadım çıkmadı orada ve beni almadılar oysa ki YDS’ye aynı piersingle girmiştim sonra hevesim kalmadı 😅 Ben de erasmusa gitmeyi çok istedim ama olmadı. Benim de elle tutulur bir becerim yok kitap okumak dışında ama bana da sevgilim ukulele aldı! Onu biraz da olsa çalabilmek iyi geldi. Şimdi acaba bir daha hazırlanıp psikoloji mi okusam diyorum ama kafam karışık…
22 yaşındayım 3 sene üniversite sınavına hazırlandım ne istediğimi bilmeden gittim üniversiteye sonra bıraktım diğer sene tekrar aynı bölüme gittim ve şuan hala emin değilim ne yapmak istediğimi bilmiyorum benzer durumda olup da yorumumu gören olursa yazarsa sevinirim
Merhaba ,
Ben 2020 2021 2022 yilinda üniversite sinavina girdim fakat hicbir hedefim olmadan lise de muhasebeden mezunum diye finans ve bankacılık bölümü sectim ve hicbir alakasi yok bu bolumu istemiyorum. Babam saygi duyuyor ama annem okumamda zorluyor fakat ben bölümü 4 değil 8 yilda bitiririm benim icin zaman ve para kaybi sonucta isteyerek ilerlemeyeceğim. Eğitim hayatim boyunca hep ailem karar verdi ve ben 21 yasina kadar sürüklendim. Su an okulu bırakmak istiyorum ama neye basarim var ne yaparken mutlu oluyorum bulamadım .
bunun en büyük sebebi yıllarca bu konuya hiç eğilmememiz veya ailemizin bizi yönlendirmemesi. farkındalık güzel bir şey, artık bizim bir şeyleri yönlendirme vaktimiz geldi :)
lise 3 e geçtim ne olmak istediğimi bilmiyorum tek bildiğim ingilizcede çok iyi olmasamda iyi olduğum ama aile zoruyla dil seçemedim eşit ağırlık seçtim:( gelecek çok korkutucu geliyor
Neyse ki ne olursan ol dil bilgini her zaman geliştirebileceksin ❤️ dil öyle bir artı ki bildiğin diller sayesinde bambaşka işler yapabileceksin. Yolun açık olsun
24 yaşındayım 2019 endüstri müh girişliyim 5 sene bitti ama mezun olamadım bugün de ailemin zoruyla memleketim orduda hemşireliğe kayıt yaptırdım özgüven 0 depresyon panik atak zirvede zaten çekingen biriydim pandemi deprem derken çok kötü oldum. ne okula gidip insan içine çıkacak durumum var ne de hemşirelik gibi zor bir işi yapmam mümkün değil okulu da bitiremem zaten bu hayat yaşanılacak gibi değil mutlu olduğum rahat nefes aldığım tek bir an yok ben çoktan pes ettim gidiciyim size başarılar arkadaşlar
O kadar bensin ki... Yaşımızdan okulun bitmemesine, yaşadığım panik atağa kadar aynı okurken kendimi gördüm. Bir kaç senem ne istediğimi arayarak geçti sonunda bulup o bölümü okuyordum fakat bu seferde psikolojik problemlerle karşı karşıya kaldım ve okulu dondurdum. İki yıl var bitirmeye fakat artık süreç o kadar uzadı ki zerre bitirme isteği kalmadı içimde. Zaten kaygılarım beni okuldan uzaklaştirdi daha da uzaklaştırmaya devam ediyor. Gitsem kendimden küçüklerle farklı bir sınıfta falan çok korkutucu düşünceler zihnimde hep. Gerçekten işin içinden çıkılacak gibi değil.
Çok tatlısın 😇
çok teşekkür ederrrimmm yaaaaa :))))))
O kadar beni anlatmışsınızki
Merhabalar, bu videonun amacı zaten biraz iç dökmekti. Yalnız olmadığımı ve olmadığımızı bilmekti.
ağzına sağlık
Ne okumak istedigimi, hayatta ne olmak istemedigimi bilmedigim icin ve bu konuda cok yalniz hissettigim icin burada arastirmak istedim. Belki benimle ayni durumu yasayan birileri vardir yalniz degilimdir diye. 18 yasindayim bu sene sinava girdim ve cokta kotu bir puan yapmadim. Tum sene tamamen hirstan dolayi calistim ne okumak istedigimi bilmedigim halde sadece kafami mesgul etmek icin calistim ama tercih zamani geldi ben yine ayniydim, okumak istedigim ilgimi ceken hicbir bolum yok. Mezuna kaliyim calisiyim diyorum kendime ama ortada bir soru var ne okuyacagim. Herkesin bir hedefi varken kendine bir yol cizmisken kendi hayatimda potansiyelim olmasına ragmen ne basarmak istedigimi bilmedigim icin elim kolum bagli bekliyorum. Senelerce sanatla ugrastim, bu yolda para bulamayacagim icin vazgecmek zorunda kaldim. Simdi de butun arkadaslarim hedefleri icin kendilerine bir hayat cizerken gunlerimi benim halim ne olacak diye dusunuyorum. Sirf sanatta para olmadigi icin senelerimi sevmedigim bir meslekle curutecegim mi diye kafa yoruyorum. Keske sayisala ilgim olsaydi bir bolume ilgim olsaydi diyorum ama istedigim bir bolum olsa da o bolume ileride ilgi duyacagimin garantisi olmadigini fark ettim videonuz ve yorumlar cok yardimci oldu. En azindan yalniz olmadigimi biliyorum.
Tamamen aynıyız ve ben düşşnmek amacıyla mezuna kaldım ve her gün bile fikirlerim değişiyor
Tek farkımız sanat yerine benim de dile ilgim var(sanata da var ama olursam dil olurdu,cesaretim olsaydı…
@Livjice ay cok garip hissettim bu yorumu yazdigimi unutmusum cunku. Cidden inanilmaz kotu bir durumdaydim suan hala farkli sayilmam sadece bu dusunceyle bogusarak yasamak yerine zamana guvenmeyi seciyorum. Bu 3 ayda inanilmaz arastirma yapip cok fazla insanla konustum ve bizim gibi cok fazla genc var. Yalniz olmadigini bilmek insani azda olsa iyi hissettiriyor. Hala issizlik korkum inanilmaz var hala ne okuyacagimi bilmiyorum ama en azindan hala cok gencim ve bunun icin onumde denemem kendimi kesfetmem adina yillarim var. Emin ol kimse ne istedigini bilmiyor aslinda(:
@@Livjice ve ben de dilden girdim aslinda bu sene dilden hicbir sey istemememe ragmen cok calisip girdim. Eger dil bolumlerinde issizlik korkunc varsa kesinlikle olmasin. Sadece ingilizce okumak yerine farkli bir dil okumani tavsiye ederim. Her sirket her kurum yabanci dil bilen birine muhtac, eger universite yillarin boyunca kendini gelistirirsen asla issiz kalamazsin dilde
@@Avocados189 ben sayısalcıyım ve sayısalım da iyi
Hiç ilgim yok diyemem var ama çok değil yani seneleeer boyu bu alanla bağlantışı şeyler yapmak istediğşmden emin değilim
Dil okursam da çin japon va okurum zaten ama şu an yeniden sayısaldan hazırlanıyorum hedefim koç vs kazanıp çift anadal yapmak sayısal bir alanla dilden
ben de 20 yaşında bir üniversite öğrencisi olarak benzer bir durumdayım.tekrar sınava hazırlanmayı düşünüyorum.
Başarılar dilerim. Bu yaşta fark etmenize ve aksiyon almanıza çok sevindim. Her şey gönlünüzce olsun 💐
@@EzgiEkinci1 teşekkürler
Ne yaptın
Merhaba, suan 18 yaşındayım Polonya'da ingilizce hazırlık okuyorum( burada bolum secmeden herhangi bir üniversitede hazırlık okuyanabiliyor) ve seneye hangi bolumu seçeceğimi hala bilmiyorum ailem sayisalla ilgili bir bolum secmemi istiyor fakat benim bu alanda gercekten yetenegim yok yatkın değilim keske yatkın olsam bu alanda meslek seçmeyi cok isterdim...bunun harinince de kendime ne olmak istiyorsun gonlunden ne geçiyor dediğimde ise hicbir cevap bulamıyorum..ne zaman mutlu olsam icimdeki ses sen daha bölümünü bile secmedin ne olacağını bilmiyorsun mutlu olmayi haketmiyorsun diyor. Bu durum beni gunden güne yıpratıyor bana onerisi olan varsa lütfen söylesin çünkü suan buna cok ihtiyacim var..
Öncelikle çok gençsin. Şu an bambaşka bir ülkeyi ve kültürü deneyimliyorsun. Bu güzel günlerini, sırf bölümünü seçemedin diye mahvetme. İnsanlarla tanışma şansın varsa sor, bak bakalım meslekleri hakkında neler diyecekler
Bir de ablacım bir yandan Karsu Dönmez'e benziyorsun 😍
gerçekten miiiii :)) daha önce kimse söylememişti. teşekkürler :)
@@EzgiEkinci1 gerçekten 😁😁
kendimi gördüm resmen tek farkımız ben bölümü 2.sınıfta bıraktım tekrar üst üste sınava hazırlandım tıpı kazanayım en azından garanti bölüm diye işsizlik sıkıntısı çekmem ama sınav anı batırdım nasipte mi yok ben mi salağım anlamıyorum
Merhaba şu an ne durumdasın bende sürekli hazırlanıyorum artık yoruldum biraz dertleşelim
@@SenemToğrul bu sene üniye başladım mental olarak iyi değildim tekrar hazırlanmak istemedim bu kadar çalışmaya olmuyorsa bunda da bir hayır var dır diyorum allahım belki kötü bir şeyden saklıyordur.umarım siz de hakkınız da hayırlı olan bölüme yerleşirsiniz
Ben de sizinle aynı durumdayım, Isparta'da Bankacılık ve Finans bölümünde 4. sınıfta okuyorum1 ay sonra mezuniyetim var ve ne yapacağımı bilmiyorum. Bu bölümü de isteyerek okumadım. Kpss ye girmeyi düşünüyorum ama pek de umudum yok. Askere gittikten sonra,
Hem çalışıp hem de aöf 2 yıllık ön lisans Web Tasarım bölümünde okumayı planlıyorum. Daha 22 yaşındayım ama kendimi geç kalmış gibi hissediyorum sizce nasıl bir yol haritası ? Mantıklı mı?
22 yaş asla geç değil. Sorun benim 27 olmam. Siz benim yaşıma geldiğiniz de bu sorunları geride bırakmış olacaksınız 🤗
@@EzgiEkinci1 Teşekkür ederim, bence 27 de çok geç sayılmaz.
@@yusufozcan4184 belki de 🤗
Merhaba yusuf ,
Bende finans ve bankacılık 2.sınıf öğrencisiyim ve bölümü yazarak kendime büyük hata yapmışım. Tercih zamanında muhasebe okudum boşa gitmesin diye bi bölümü tercih ettim ama olmadı Bende ne yapacağımı bilmiyorum yaş 21 :(( ailem zorla okutuyor ben istemiyorum bu bölümü. Neler yapabilirim ben de bilmiyorum ne yaptın ne ettin ?
Şuan aynı şeyi yaşıyorum .19 Yaşımdayım.Hemşirelik 1 . sınıf öğrencisiyim .İstemeyerek geldim,seversin dediler sevemedim ,stajda seversin dediler sevemedim.Önumde 3 yıl var .%50 Burslu okuduğum için çok fazla para gidiyor.Onlisans bir bölüm okumak istiyorum .Ailem bitir sonra istediğini yap diyor.Ama bölüm zaten zor ve çok emek istiyor bide sevmeyerek yaptığım için uzayacak gibi duruyor .Bunaldım artık .Bide İstanbul'da okuyorum her şey pahalı . Yaşadığım şehirde önlisans istediğim bölüm olan grafik tasarımı okumak istiyorum.Babam çok karşı önlisans okumama.İkna edemezsem napicam bilmiyorum.Aslinda kabul etse benimde geleceğe dair kaygım var.Hemsirelik mezunu olsam hemen iş bulabilicem iyi bir yerde okuduğum içinde avantajlıyim ama hiç sevmiyorum.Belki bu seçeceğim yolda daha fazla zorlanıcam ama bir başlangıç yapıp ilerisini de daha sonra düşünmek istiyorum .:((Ne olucak bilmiyorum .Bekliyorum sadece ...
Merhabalar, maalesef ailelerimiz daha bilindik ve kesin mesleklere sıcak bakıyorlar. Grafik tasarım okumak eminim ufkunu açacaktır ama bir yandan da bambaşka bir işte çalışırken veya bölümde okurken de kendini bu alanda geliştirebileceğin bir meslek. Sonuçta yaratıcı bir iş her şey senin parmaklarında ve zihninde 🥰🥰 ben de sırf mezun olayım bi diplomam olsun diye mezun oldum. Evet, diplomam var ama mesleğimi sevmiyorum ve yapmak istemiyorum
@@EzgiEkinci1 Evet kendimi bu bölümü okurkende gelistirebilirim grafik tasarım konusunda ama ücretli okumam ve İstanbul'un pahalı olması bunu engelliyor gibi.Cok kafam karışık ne yapsam bilmiyorum.Elbet bu günlerde geçicek bakalım . Ama şu dönem bu konu yüzünden bunaldım , hiç bir duzenim kalmadı .
@@tugbaburhan2296 pahalılık, yaşanılan yerden bağımsız, herkesin canını sıkmaya başladı. aslında udemy gibi yerlerden veya halk eğitimlerden şansını deneyebilirsin. hangi üniversitedesin bilmiyorum ama eğer üniversiten izin veriyorsa ve üniversitende grafik bölümü varsa oradan fazladan ders alabilirsin :)
@@EzgiEkinci1 Üniversitemin sağlık dışında bölümü yok maalesef .Bende bunu düşündüm ama sağlıktan başka bölümü yok .Evet hayat çok pahalı maalesef hepimiz için bu çok zor .Ailem ile konuşacağım tekrardan . Teşekkür ederim tavsiyeleriniz için . :)) Videolarınız çok güzel takipte kalacağım .
Merhaba Tuğba ben hemşirelik mezunuyum ve işten kaçmak için 1 yıldır çalışmıyorum hem de tam burslu birincilikle girmiştim bölüme:)) kendime kötülük yaptım ve okulu bitirdim kimse bana bırak demedi ben sana demek istedim sevmiyosan lütfen zorlama bırak çünkü bu iş sevmeyerek yapılacak bi iş değil cefası cok fazla insan illaki sevmedigi bir işi yapacaksa bari biraz daha az yıpratıcı olsun istiyor.Umarim seni uzmemistir bu yorum ama 3 yıl sonra benim gibi kendine çok kizmani istemem sevgiler:)
merhaba abla bende 22 yaşımdayım mimarlık okuyorum cidden yanlış bi meslek seçimi yaptım senin gibi bende bilgisayar ve yazılım okumak istiyorum girişimci olmak istiyorum şu andada önlisans okuyorum ekten cidden okumasam 30 una geldiğimde keşke okusaydım dememek için okuyucam çünkü bu mesleği yapmak istemiyorum zaten durumuda belli mimarlığın aynı senin gibi hiçbir yeteneğim yok bende kazanmak istiyorum yetenek bunun için dil öğreniyorum normalde yorum yazmam ama içimden geldi bakalım benim hikayem nasıl olucak
Öncelikle seni tebrik ederim. Meslek değiştirmek her şeyden önce ciddi bir irade işi. Hayat sana güzel kapılar açsın.
Lütfen bana yardımcı olur musunuz tercihlerin bitmesine çok az kaldı ve ben ne yapacağımı bilmiyorum
Merhabalar, sizi tanımadan ve tercihlerinizi bilmeden size yardımcı olamam. Şöyle yapın, bunu okuyun dersem hayatınızın kararını ben vermiş olurum. En doğrusu ne ben ne de çevrenizdekiler bilir. Tercih dönemi, telaşlı ve kararsız olmak çok normaldir. Gene de, kendi hayatımdan şunu söyleyebilirim: içten içe istemediğimi bildiğim bir şey yaptım ve bunun hatasını uzun yıllar ödedim. Lütfen, istemediğiniz şeyleri yapmayın
@@EzgiEkinci1 sağlıktan bir bölüm istiyorum ama 4 yıllık gelmiyor hemşirelik için ben de iki yıllığa gidip geçiş yapmak istiyorum ama çoğu kişi onlar hayal falan diyor
@@hamidedogan1519 dgs ile kontenjanlar az oluyor ama imkansız değil. Üniversite sınavında kaç farklı derse çalışıyorsunuz, DGSte Türkçe matematik ve geometri var, o kadar. Dgs daha kolay ama kontenjanı az. Herhangi bir üniversiteye giderim derseniz mutlaka bi yer gelir. Ama anladığım kadarıyla temeliniz çok iyi değil. Önlisans boyunca güzel bi çalışma ile hayalini dahi kuramayacağınız yerleri kazanmanız çok olası.
@ezgi ekinci ben 29 yaşındayım eylülde kısmet olursa öğretmen olacam ama mesleği yapmak istemiyorum ama mecburum(maddi açıdan) eğitimde çok zaman kaybetim ve şunu düşünüyorum yazılım mühendisliği okumak istiyorum direk kazanamayacağım için önce önlisans sonra dgs ile 4 yıla geçişki 2 sınıftan başlama durumuda var buda 5 yıl eder.yaş 34 dayanacak yazılıma ilgim varmı bilmiyor emin değil ne istediğim birtürlü öğrenemedim,sözelciyim bu arada sizce mesleğe devammı edim yoksa şansımı deniyimmi ,birde iş bulabilecekmiyim bitirirrsem yaşda var yane kısacası ben ne yapim ne önerirsiniz
cevaplarsanız sevinirim
merhabalar, ben de inşaat mühendisliği bitirip 2 yıl mühendis olarak çalıştım. işsiz kaldım, kpss gibi sınavlara girdim. iki yıllık okudum ve şu an bilgisayar mühendisliği 2. sınıf öğrencisiyim. bölüme girince anladım ki bir çok insan daha var. ikinci üniversitelerini de okuyan. "sırf" parası var diye yıllarınızı atmayın. ilginizin veya yeteneğinizin olup olmadığını merak ediyorsanız eğer youtube, udemy gibi yerlerden bir kurs alın ve bakın. eğer amacınız paraysa zaten öğretmen olarak da para kazanmak üzeresiniz. "çok para" kazanmak ise bence bunun yolu eğitimden geçmiyor :) vizyondan, birikimden ve girişimcilikten geçiyor. kolay gelsin
12.sinifa geldim ve ortaokuldan beri bunu düşünüyorum arastirmadigim meslek yok ama hala daha bilmiyorum hangi alandan girsem onu bile bilmiyorum. Sayisal alandayim ama hic hayalim yokken bu bölümün zorluğuna katlanmak gerekir mi bilmiyorum
Bence ara ara da bilgisayar mühendisliğinde gördüğün dersler ya da projeler hakkında da videolar çeksen çok daha iyi olur. Mesela , şu dersten nefret ediyrum, şu yüzden zorlanıyorum, bu ders beni heyecanlandırdı, mutlu etti, şurası söyle zor, burası böyle kolay, tatlı...
çok güzel bir fikir :)
Merhaba videonuza yeni denk geldim de şimdi n’aptınız ne iş yapıyorsunuz merak ettim. Aradan baya uzun zaman geçmişte hayatınız nasıl oldu merak ettim
Merhaba bende aynı sizin gibiyim yalnız değilmişim buna sevindim ben de ne yapacağımı bilmiyorum aslında ilgi ve yeteneklerim var birden fazla ama hangisine yöneleceğimi bilmiyorum grafik tasarımı animasyon da başarılıydım lisede ama devam etmedim üstünden yıllar geçti moda tasarımına çok ilgim var kıyafet tasarlayıp çiziyorum ama dikiş bilgim yok üniversite tıbbi sekreterlik okudum bu sene herkes atandı ben istemedim memur olmayı hastane ortamı bana göre değil tek yaptığım iyi şey İngilizcemi iyi dereceye getirmek oldu bana ne önerirsiniz
Anladığım kadarıyla oldukça yaratıcı bir insansınız. Aradan uzun yıllar geçse de dikiş de bilmeseniz bu alanları kaybetmeyin. Dikiş yapması da öğrenilir; tekrar anismasyon yapmak da ❤️ başarılar
@@EzgiEkinci1 teşekkür ederim 🙏
@@Brownwomen ne demek ❤️💖
Ben hangi mesleği seçeceğimi bilmiyorum aklımda bilgisayar mühendisliği var teknolojiye ilgim var ya pişman olursam diye korkum var yani çalış çalış misal 400 puan yap bide pişman olmak istemem ne yapacağımı bilmiyorum çok kararsızım :/ diğer meslekler beni hiç kendine çekmiyor maddi olarak değil sözel bölüm zaten geneli öğretmenlik ve ben yapamam eşit ağırlıkta deseniz şöyle bir sıkıntımda var sözelciyim ve sayısalcı olmak için kendimi zorluyorum ve bilgisayar yazılımı hakkında en ufak bir bilgim yok zorlanırmıyım yani ne yapmam lazım iş hayatı nasıl hep bilgisayar başında oturabilirmiyim onu bile bilmiyorum :/
Mühendislik okuduğunuzda, bölümden bağımsız, sizi zor matematik belki fizik dersleri bekliyor. Yazılım yapabilmek için illa onları bilmek zorunda değiliz aslında ama matematik her şeyden önce problem çözebilme yetisinş geliştirdiğini düşünüyorum. Eğer hedefinizde kararlıysanız, sayısal derslere yönelin derim. Gerçekten, ben çoğu insanın iyi bir öğretmene denk gelemediği için bazı derslere soğuk baktığını düşünüyorum. Benim de böyle bir hikayem var, kimya dersi ile ilgili. Tercih yapmadan, internetteki yazılım videolarına göz atın derim. Belki gerçekten seversiniz, belki sevmezsiniz. Başarılar.
@@EzgiEkinci1 yardımınız için saolun
22 yaşındayım, seneye üniversite sınavına sayısaldan hazırlanmayı düşünüyorum. Türk Dili ve Edebiyatı okudum. Mühendislik var aklımda ama Dijital oyun tasarımı ya da babamın istediği tıpı da yazabilirim. Çok kararsızım. Aşırı gelecek kaygısı yaşıyorum.
bende 21 yasindayim. yazilim muhendisligi 2. sinifim ve sanirim bolum degistirmek istiyorum. cunku yazilim iyi guzel hos dijital tasarima yoneliyordum bende ama rehabet cok var herkes cok iyi ve kendini kanitlamaj gerekiyor. bu meslekte kendine birseyler katmazsan diplomali issiz oluyorsun malesef. o yuzden bolumu dis hekimligine degistirmeyi dusunuyorum ama cok kararsizim cunku bambaska bir bolum :/
Okuduğun bölüm var mı yoksa mezuna mı kaldın?
@@safakgazelibende bilgidayar düşünüyorum dersler zormu
Merhaba şu an ne durumdasın biraz konuşalım mı
Ben de ne olmak istediğimi bilmiyorum , hemşirelik okuyorum ama hiç istemeyerek okuyorum,19 yaşındayım ne yapmam gerektiğini bilmiyorum hep maaşı iyi rahat falan deniliyor ama hiç istemiyorum gibi arada iyi geliyor bana arada hiç istemiyorum ve bunu aileme Dr söyleyemiyorum
Hemşirelik mesleğinin 9. Yılından yazıyorum kesinlikle gelme yaşın küçük bu bölümü kazanıp okuyorsan diğer bölümleri de yaparsın kendini bir yol haritası çiz ve kimse ile paylaşma o yolda ilerle sınavına çalış İstediğin bölümü Kazan ve oku Hayat hemşirelik yapmak için çok kısa bizim ülkemizde sağlık sektöründe çalışmak çok zor maaşları da o kadar iyi değil ikinci planda kalan meslek grubuyuz İnsanlarla uğraşmak çok zor Ben şu an başka bir bölüm için uğraşıyorum Yaşım 32 iki çocuk annesiyim hiçbirşey için geç değil Önümüzdeki 25 yıl sevmediğim bir işi yapmaktansa seveceğim bir işi yapmak için çaba veriyorum bende isteyerek tercih edip okumadım iş garantisi var diye ama çok pişmanım Keşke daha önceleri böyle bir değişime gitseydim hiçbirşey için geç değil
Bunu duyduğuma çok üzüldüm. Evet, hemşireler hem kpss olsun hem özel sektör olsun biraz daha rahat iş buluyorlar. Ama unutma ki, bunun nöbeti var, hemşire hasta ilişkileri var. Kimseye ayıp olmasın diye hayatımızı yakıyoruz. Çekinmeyin söyleyin hissettiklerinizi.
Mesela ben kendimi hiç sağlık sektöründe düşünemiyorum. Yapı olarak size uygun değilse böyle bir sektör gerçekten çalışması daha zor olacaktır.
@@busraaran Çok teşekkür ederim şöyle aile ne der diye düşünüyordum ama şu andan itibaren onlara sevemediğimi söylediğimde bir şey demeyeceklerini düşünüyorum inşallah kabul ederler de istediğim şeyin peşinden giderim
30 yasindaym 2 çocukluyum ve hemsireyim hiç mutlu değilim okuyan okumayı düşünen hiç kimse okumasn bu paraya bu iş yapılmaz
@@hukusu2237 inanın hiçbir iş bu paralara yapılmaz hale geldi. Sağlıkçıların nöbet sistemleri, insan sağlığı üzerindeki sorumluluklarını düşününce sizlere hak vermemek elde değil. Her mesleğin şartları düzeltilmelidir artık.
galiba ben hiçbir zaman ne istediğimi bilemicem😊
:(
Evet bnde herkes gibi RUclips yazdim sizi buldum bende acikta. Üniversite okudum çünkü ailem normal okumamai istemedi ve şu anda 24 yasindayim sinava girip üniversitesi okuyup okumama da cok karasizim cok gec kalmis hissediyorum köşeye sıkışmış gibiyim ne yapacağımı bilmiyorum 😢ve sayısalcıyım doktor diş hekimi bölümlerine ilgim küçüklükten beri var ama okumaya başlasam cok mu gec kalirim diye düşünüp duruyorum
bu algı bende de vardı. geç kalıcam, herkes işini gücünü almış ben geri kaldım gibi... bizim de hayatımız buymuş demek. kimisi 22sinde işe başlar kimisi 30unda, kimisi hiç başlayamaz. istediklerimizi yapamazsak asıl o zaman geç kalmış oluruz :)
Merhaba Yalnış mi anladım bilgisayar mühendisliği,okuyup dgs ile tekrar bilgisayar mühendisliği mi okuyorsunuz neden
merhabalar, inşaat mühendisiyim. daha sonra önlisans ile bilgisayar programcılığı okumuştum. şimdi ise bilgisayar mühendisliği okuyorum dgs ile geçiş yaptım
Merhaba 30lu yaşlarda mezun olunca mühendislikte iş bulma konusunda zorlanır mıyız? İşveren daha genç olanı tercih etmez mi?
bu bir zamanlar benim de kafamı kurcalayan bir soruydu. ama sırf yaşım yüzünden beni iş almayan bir yerle asıl ben çalışmak istemem. 30 yaşına geldince elden ayaktan mı düşüyoruz?
Çok güzelsin abla maaşallah 🤗🥺 bende şuan makina mühendisligi okuyorum mezun olduktan sonra Amerika'ya gidicem
teşekkür ederim murat, her şey gönlünce olsun :)
Ya bende 27yim öğretmenim ama istemiyorum ama ne olmak istedigimi de bilmiyorum 😂😢
👏
Şuan aynısını yaşıyorum kpss girdim sonuç açıklanmadı ama atanamazsam tekrar üni mi okusam DGS ye mi hazırlansam ne yapsam bilmiyorum
kolaylıklar diliyorum. kpss süreci ne kadar stresliyse sonuç beklemesi de bir o kadar stresli.
ilk sene aldığınız fizik kimya gibi ortak derslerden muaf olmadınız mı
Maalesef, muaf etmediler 😔😔😔
ezgi hanım inşaat mühendisliğindeki derslerinizi saydıramadınız mı bazılarını saymaları gerekmezmiydi ,yoksa saydılar ama buna rağmen 1.sınıftan başlattılar sizde üstten ders alamadınız mı ?
maalesef hiçbir dersimi saymadılar. üzerinden 5 yıl geçtiği içinmiş. dersi aldığınızın üzerinden 5 yıl geçmeyecek. derss kredi/akts ve içerikleri tutacakmış. benim sadece 5 yıl geçtiği için saymadılar. ama mühendislik tamamlama öğrencileri oluyo onların her dersi sayılıyor.
30 yaşındayım hala ne olmak istediğimi bilmiyorum
Anne olmuşsun ya
Ben de 24 yaşına gelmiş işsiz bir hemşireyim. Evet yanlış duymadın İŞSİZ bir hemşire :D Sağlık meslek lisesi mezunu olduğum için orta öğretim kpss ile atanamadım hiç bir yere. Lisans mezunlarını atıyorlar artık. Ortaöğretim atamaları hem çok az hem de çok yüksek puanla oluyor. Geçen sürede bir kaç günlük özel hastane tecrübem oldu, işe başlar başlamaz mobinge uğradığım için 2. hafta istifa etmiştim. Bana hastaların yanında bağırıp çağırıyorlardı, eve geldiğimde o üniformayı yakmak istedim. Nefret etmiştim 1 haftada meslekten ama para kazanmak için devam etmem gerekiyordu. Daha sonra ise iş bulamadım, başvurduğum yerler 2 sene tecrübe istiyorlardı. Kimse bana bu sebepten dolayı iş vermediği için tecrübe edinemedim. Geçen sene tekrar girdim kpss ye 78 aldım ama yine atanamadım. Artık ümidimi kestim, özel sektörde de kimse bana iş vermiyor, tecrübeli çalışan arıyorlar. Bu sene tekrar üniversite sınavına girdim ve Gastronomi okumaya karar verdim. Bunun iki sebebi var, hem yemek yapmayı çok severim ve mesleğim gereği takım çalışmasına yatkınım hem de bir aşçı olarak, bir umutla yurt dışı imkanlarından yararlanıp daha iyi şartlarda bir yaşam sürmek istiyorum. Ama mezun olunca 28 yaşında olmak çok üzüyor beni, kimisine göre çok genç bir yaştır belki ama yaşıtlarıma bakınca evlenip çoluk çocuğa karıştılar, düzenli bir hayatları var bir çok arkadaşımın. Ben ise işsiz bir gastronomi öğrencisi olarak 28 yaşında mezun olacağım. Depresyona girmek üzereyim, bu gelecek kaygıları bitiriyor beni. 2027 yılına kadar ülkenin geleceği zaten belirsiz, Allah'a emanet yaşıyoruz. Aileme yük olmaktan bıktım artık. Hiç bir işe yaramayan, kendisine bile faydası olmayan biriyim ben
Bir çok endişeni ben dahil; bu videonun altındaki bir çok kişi yaşadı ve yaşıyor. 20li yaşlar çok enteresan, dediğin gibi iş kuran var, çocuğu olan var, işinde süper yerlere gelen var ve bi de bizim gibi olanlar var. Başkalarının hayat akışına gıpta ettiğimizde kendi hayatımızı ihmal ediyoruz. Ve evet işsiz hemşire hiç duymamıştım :) yolun izin açık olsun, gönlünden geçen hayat seni bulsun. Başarılar
Nasıl yani
@@EzgiEkinci1nasıl tani kendi hayatımıza mı bakcaz
Merhaba şu an ne durumdasın acaba merak ettim
Bi' mail attım Ezgii bakabilirsen cok sevinirim 🤍
Ben de sana bir mail attım Eda :)
Abla kaç yaşındasınki
Tatlım ben 54 yaşındayım hala ne yapmak istediğimi bilmiyorum:))
Yolun yolumuzdur ☺️☺️☺️☺️
@@EzgiEkinci1dgs boş mu
🌿
Bilgisayar mühendisliğine kaç yaşında başladınız
26