Ebeveynlerimin diger insanlara gösterdiği değeri ve konuşma tarzını görünce neden bana karşı böyle diye sorguluyorum Tuba Hanım, annem ve babam sanki onların bütün işlerini halledelim diye dünyaya getirmiş düşüncesini görüyorum onlar da
Tuba kızım ben 54yasindayim hep ayıp,yasak,günahlarla buyutulduk sonuç anksiyete,depresyon mutsuz bir evlilik....kazancım okuttugum pırlanta gibi iki evlat çünkü bana yapılmasını istemediğimi ogullarima yapmadım benim hayatım hiç oldu ama evlatlarım mukemmel
Ben sınır koyamadım sonunda bir patladım anneme, her şey daha kötü oldu. Toparladım ama duyduğum pişmanlığı bir ben bilirim. 40 yaşıma geldiğimde anladım ki Allah'tan değil babamdan korkuyormuşum. Şimdi ilişkimiz mesafeli ve düzgün ama bu vidyoyu daha önce izlemiş olmayı dilerdim. Çok ağır psikolojik bedeller ödedim. Çünkü ailenin çöp kutusuydum. Ağzına, yüreğine sağlık. Ne olur arkadaşlar patlama noktasına gelmeden iyi dinleyin, hatta üç dört kere dinleyin ve uygulayın Tuğba hanımın dediklerini. 👍👏👍👏👏👏👏💕💕💕💕💕
Sınırlarımı ve duygularımı ezdiği için hem öfkeli hem de konuştuğumda ağlamaya başlıyorum. Böyle olduğu için onlara uzun zamandan beri kendimle ilgili hiçbişe paylaşmıyorum. İçimi açmıyorum. Bu beni çok katı, öfkeli biri yaptı. Kendimi ifade etme sorunlarım var ve büyüyememiş gibi hissediyorum. Bu gerçekten çok acı. Boğazım düğüm. En kötüsü onlarla yaşıyorum. Yardımcı olur musunuz
yalniz degilsiniz ben de Boyle hissediyorum.. 26 yaşında bazen urkek, kucucuk, yaralı, kendi hakkini dahi savunurken imtina eden bir kucuk kız çocuğu.. Yillarimizi alacak öncelikle bu gercegi kabul etmek.. Alamadigimiz duygusal bakimin ve destegin yasini tutacağız.. Sonra belki güçlükle kabul edeceğiz. Cok aci, insan bazen Boyle bir durumda ne yapsa olmuyor. Bu yaşımda tükenmiş hissediyorum, bu icimdeki boşluk beni aidiyetsiz, duygusal olarak yoksun birisi yaptı. Ayni zamanda, kirilgan, hassas, ve duygusal.. Hala hemencecik gizlerim dolar... Huznu hissederim en derinden. Yillar icinde de depresif birisi oldum zaten.... Simdi simdi son bir kaç aydır terapiyle birlikte biraz daha psikolojik esnekliğim arttı diyebilirim. Eğer imkan varsa kesinlikle psikolojik destek alınmalı bu kendimize yapacagimiz en büyük yatırım. Daha az tüketmek belki ama insanin kendisine yaptigimize duygusal ve zihinsel bir yatirimin yerini kolayla bir şey dolduramaz..
@@ahaxnzj yalnız değiliz bunu bilmek bir nebze de olsa rahatlatıyor insanı.. ve şunu da eklemek istiyorum önceliğimiz kendimiz olmalıyız bunu bencillik olarak algılamayın lütfen. Kast ettiğim tam olarak ayakları yere sağlam basan bir kadın olmak. Ben şu an çok zorlanıyorum ama ekonomik bağımsızlığımı almak içinde savaşıyorum. Her şeyi geçtim ben bu sefer kendimi seçiyorum. ❤️
Az önce karşıma çıktı. Başlık tabii ki oldukça ilgimi çekti. Net söylüyorum bu kadar açık bir videoyla karşılaşacağımı düşünmüyordum. Genelde sorunlar uzun uzun anlatılıyor ama çözümler havada kalıyor bu tarz içeriklerde. Herkesim terapiye gidebilmesi mümkün değil ve insanlar çok sıkışmış hissedebiliyor bu anne baba konusunda. Uygulama elbette zaman alacak, her şey hemen düzelmeyecek ama gözlemlerime de dayanarak, bu konu hakkında "yapılabilecek" her şeyi söylemişsiniz. Yapmacık değil çok samimi buldum ayrıca tarzınızı da. Teşekkürler...
Bu konuya çok fazla deyinilmiyor çünkü çok hassas bir konu, hemen ana baba hakkı diyerek giriliyor konuya ve evlatların hakkı hep öteye itiliyor peki ya biz evlatların mutluluğu hep öteye çekiliyor, ama insan her ne olursa olsun once kendini düşünmeli. Annen baban bile olsa işine gelmeyince "YAPMASAYDİN" diyebiliyor.. Bu konu ile alakalı daha çok video çekmenizi temenni ediyorum..🙏
anne baba kutsal degildir annelik ve babalık vazifesi kutsaldır. Layıkıyla yapana.. Hak bir tek anne babanın hakki degil, onlar bizim canimizi vermedi. Onları yaradan Allah da bizleri yaratan kim ? Gelemiyorum bu kutsallık safsatasına, ici boş bir kavram. Isteyen aksini idda etsin durum ortada. Ebeveyn olmak demek insani kusurlardan muaf olmak demek degil!
Benzer bir videonun altına “aileme yaranmayı 30 yaşımda bıraktım. Acayip bir rahatlık” yazmıştım. Biri gelip altına duyar kasmış. Neymiş anne baba çocuğuna bakıp büyütüyormuş çocuğundan vazgeçmiyormuş da çocuklar hemen (?) anne babaya yaranmaktan vazgeçiyormuş. Gıcık oluyorum bu bakma büyütme laflarına. Sanki sokaktan bulup hayırlarına bakıyorlar.
@@ebraaarrrZaten dini kitapta "çocuklar sizin için yalnızca bir imtihandır" diyor, siz onların sahibisiniz istediğiniz gibi davranın gibi bir şey yok ama zamanla yanlış bir algıya evrilmiş..
Yıllardır takip ediyorum farklı youtube hesaplarımla boş kişisel gelişim videoları yerine doğrudan hayat ile ilgili net örnekler vererek karşılaştığım zorlukları aşmama yardımcı oldun bugün biraz canım sıkkın günlüğüme yazdım ama yetmedi buraya da bir şeyler yazmak istedim tuba abla teşekkürler sağ ol var ol 🤍🙏
Tuğba hocam merhabalar. Öncelikle aylardır sizi dinliyorum ve çok istifade ediyorum. Çevremdeki herkese ama herkese sizden bahsediyor ve anlattıklarınızı bir öğretmen olarak öğrencilerime de anlatıyorum. İyi ki varsınız sizi çok seviyorum. Bu videoda da adeta yaşadıklarımı anlatmışsınız. ❤
Değil tartışmak ailemle konuşamıyorum bile,bir sorunu ve ya bir şeyi beyan etmeye çalıştığımda cumlemi tamamlayamadan kestirip atıyorlar herhangi bir fikrime, davranışıma,olay karşısındaki tutumuna, tavrıma tarzıma yani bana saygı duymuyorlar: Benim ne ile ilgilenip ilgilenmedigim bile umurlarinda değil,bırak onu ben kimim onu bile bilmiyorlar(şaka değil) kendilerine bir dünya kurmuşlar oranın dışından gelen bir toz zerresine bile tahammülleri yok,ya da çok kayitsizlar... Yani Tuba hanım bu yukarıdaki bahsettiklerimle beraber anne babamda ayrışmamiza(bir birey oluşumuza)karşı çok sert bir tepki var ve biz bunu daha bahsetmedik bile öyle söyleyeyim.bu konuda bir şeyler çeker misiniz?
Annen ve baban Allah değil sakince yaşamaya ve kendi hayatına devam etmeye çalışmalısın. Birde hayırlı ve güzel bir eş ile evlenmen sana yeni bir dünyanın var olduğunu gösterecektir.
Benim annem hayatdan mutsuz. Hep şikayet ediyor. Mesela bu gün başı ağrıyordu ve misafirliğe gidecektik. Ben gitmek istemiyordum ve bunu defalarca düzgün şekilde dile getirdim. Lakin beni anlamadı ve benim yüzümden hayatının kötü olduğu ve s. söyledi. Kısakı zorla misafirliğe gittim. Orda kendini çok normal gösteriyor. Eve geldiğimizdeyse yine şikayete başlıyor. Hep mutsuz ve sinirli. Anlattıklarımı ve beni umursamıyor. Hislerimi de umursamıyor. Hep zorla bir şeyler yaptırıyor.
Anne baba olmak onları sonsuz haklı,her söyledigi doğru,evlada istediğini yapabilir ama evlat ona asla"hayır" diyemez anlamına gelmiyor!!Bunu 3 çocuk sahibi 40 yasinda bir kişi olarak söylüyorum.Evlat ta Allahın verdigi bir can,onun da Allah katin da hakki var.Anne baba nasil dişarda ki insanlarin hakkina girmemeye gayret gösteriyorsa evlalarin da hakkina girmemeye gayret göstermeli.Yoksa o ana hakki diye diye eziyet eden analar, ahirette,evladıni hakkini almak icin karşısında görmek zorun da kalacak!!
Bu değerli video için çok teşekkürler Tuba Hanım, benim sorum nasıl duygu regülasyonu sağlayabiliriz olacak? Böyle ailenin ters tepkilerinde onların duygularına karşı sakin olsak da içten içe hissedilen o suçluluk, utanç duygularını nasıl aşabiliriz ve onlardan öğrenebiliriz
Hocam ben 18 yaşındayım ve annem 12 yasinda kapanacaksın dedi ve kapandım.Ama 2 3 yıldır bu durumdan memnun değilim açılmam mümkün değil annem kapalı halimle bile nasil istiyorsa öyle giyiniyorum.Renkli kiyafet giyemiyorum.Etek harici bir şey giyemem.o yüzden bende evden dışarı çıkmıyorum çünkü kendimi öyle çok kötü hissediyorum.Benim yaşlarımda saçlarını yapmış çok güzel giyinmiş hazırlanmış kızları görünce çok özeniyorum onlara ve daha da mutsuz oluyorum.Açılmak istiyorum desem kıyamet kopar babamda aynı şekilde düşünüyor beni evlatlıktan reddederler böyle bir şey olsa ne yapmam lazım hiç bilmiyorum lütfen bu konu hakkında da konuşun.
Ben de bunu yaşadım kardeşim. Zorla kapatıldım, eve gelen misafirleri bile örnek gösterirlerdi. 2 yıl önce açıldım. Kısa kollu giymeye bile bu yıl başladım. Zamanla bir şeyler geçiyor belki ama toksik bir ailen varsa sorunlar bitmiyor ve her geçen zaman senden çok fazla şeyi götürüyor.
Annemle babamla ilişkimde benzer şeyler yaşadım, savaştım , barıştım, bazen sakince, bazen yüksek sesle kendimi ifade ettim. Şimdi yetişkinim 5 yaşında oğlum var, sınırlarımı koruyorum, bir şekilde yürütüyorum. Kayınvalide ve bağımlı pasif birsey diyemeyen sınır çizmeyen, eşini ezdiren, koruyamayan eşle ilgili, Gelinler nasil davransin. Ruh sağlıklarını nasıl, ailelerinin sağlığını nasıl korusun. Bu konuda; bir video çekmenizi rica ediyorum. Sevgilerimle 🥰
Uzun suredir yasadiklarimi kimseye anlatamadim dinlerseniz cok mutlu olurum ya da bir seyler de onerebilirsiniz. Ben ortanca çocuğum, evin çöp kutusu dediğiniz o fedakar kimse de ablamdı. Ben daha kendi sinirlarimi bilen biri olmaktan ziyade agir zorbaliga ugruyordum ve sinava calisiyordum. Simdi universteyi kazandim iyi bir puan yaptim. Artik ailemin gozunde hicbir sikinti yok tabi. Ama mevzu burda başladı. Ablam bazı sıkıntılar nedeniyle psikolojik destek ve anti depresan alıyor, annem bunu kaldırmakta kendi içinde zorlanıyor. Ablamı iyi hissettirmek için süreklı kiyaslıyor. Zaten yeme bozukluğuna kayan tarzda bir düşünce biçimim var hani elinden ayağından da mı nefret ettirilir insan. Aynı zamanda aile evinde okuyorum bu yüzden hayatımda bazı kararlar verip anne babamla daha iyi geçinmek için kendimce bir sürü şey denedim Kendimi buna verdim ilişkilerimiz iyileşti. Ama annem,ablam her eve geldiğinde (Farklı şehirde yaşıyor) Hem ablamın maniplasyonuna geldi hemde ablamı iyi hissettirmek için beni oyle bir harcadi ki. Simdi evin yeni cop kutusu benim bunun en buyuk sebeplerinden biri annemle arkadas olmayi cok istemem. Zaten zorbaliktan cok canim yanmis haldeyken annemin benim en yakinim olmasini istedim. Yazin anneme o kadar yardimci oldum o kadar reddetmedim ki.sonuc olarak cop kovasi oldum. Ablamin her gelisinde bir kotu davranisima iyi olarak ne yaptiysam sildi. O kadar cok kendi tealasesi histerikligi icinde kaybolmus ki iletisim kurmak imkansiz. Hicbir sey icin ozur dilemez mahcup olmaz ama o konusmak istediginde her seyi konusabiliriz. Az once odama geldi hizli hizli bir seyler anlatti konustu. Sonra ben konusayim dedim beni boldu ben de kizdim. Birden ortami terk etti. Bu kadar orta yolu bulmayan baskin birisiyle nasil karakterimi ve hayata olan sevgimi koruyacagimi bilmiyorum. Hayatimda bir sey olsun ki hayal kirikligina ugramayayim. O kadar yoruldum ki.
Annem babam ikisi de narsist . Herkes kendi kurallarını kabul ettirmek istiyor . Ama en acısı da şuan çoğu insanın yaşadığı gibi babamın annemi aldattığını düşünüyorum annem de böyle düşünüyor hissediyor . Anneme üzülüyorum . Böyle durumlarda çocuklar ne yapmalı ?
Tuba Hanım. Ailem sınırlamı aşıp kendi sınırlarını aşmamamı istiyorlar. Beni bu sevmediğim dünyaya getiren ailem bile henüz birkaç yıl önce okulda acımasız çocukların yaptıkları zorbalık gibi beni zorbalıyor. Ne yapacağımı bilmiyorum. Her zaman yalnız hissediyorum. Kardeşlerim bile beni zorbalıyor. Onlar gibi her şeyi sineye çekip sindirilmediğim için aynı dediğiniz gibi "senin için şunu şunu yaptım, yazıklar olsun" tepkilerini alıyorum. Ama bunlar hiçbir şey. Daha bugün spor yaptığım için hangi erkeğe kendimi beğendirmeye çalıştığım sorgulandı. Kimseye anlatamıyorum. En fazla ailemle kavga ettik diyorum ancak benden başka herkesin hayatında her şey rayında ve bunları yaşayan, her salisesine lanet eden saddce benmişim gibi hissediyorum. Dünya büyük ve herkes kendi hayatında.
Bahsettiğiniz o cop kutusu olan evlat benim her zaman cici uslu kız olarak buyutuldum hatta küçükken nasihat verirken bile sen hayırlı evlat olacaksın değil mi gibi sözlerle sevdiler beni o kadar bilincine karakterime oturmuş ki bu durum bunu sokup atmak çok zor benim bir alanın mahremiyetim yok çok tahrip edildi ailem tarafımdan kendi düşüncülerimi isteklerimi aileme söylemek dile getirmek bana korku veriyor bir hışım ve o kadar ani bir öfkeyle karşılaşıyorum ki korkuyorum tabiri caizse ailemin kuklası gibi yetistim otur evladım kalk evladım ne dediyseler yaptım 22 yaşıma kadar ve bir abim var eğer dediklerini yaparsam abimden daha çok sevilecegim düşüncesi vardı ben daha iyiyim gibi. Ama aslında hiçte öyle değil daha kıymetsiz ne dense yapilan yazığın tekiyim onlarda haklı 22 yasında kendi kararını veremeyen birey mi olur bu yaşıma kadar adam akilli bir sosyal hayatım da olmadı abim benim tam zittimdir ben abim gibi özgür olmak istedikce kafama kafama vuruldu küçükken istedikleri kalıba girdim abim sizin videonuzu seyredene kadar bana hep bencil ve sevgisiz gelirdi ama şuan onun sağlıklı benim de ne kadar sağlıksız bir birey olduğumu görüyorum zaten şuan öyle bir surecteydim bu da noktası oldu. İstediğim meslekten okullardan tutun herşeyi ailemin istediği gibi yaptım onların istediği okulları yerleri yazıp okudum günün sonunda zaten zar zor kazanıp okudun okulu oldu şuan da hala atanamamis olmak isin tuzu biberi aileler çok istismar eder keşke daha önce farkına varsaydim dediklerinizi elimden geldiğince uygulamaya calisicam lütfen videonun devamı gelsin
Cennet Annelerin Ayakları altında dedinizya.Maneviyatıda sizde görünce.Evet dedim ben çok doğru bir adrestteyim birkere daya dedirttiniz bana.Tesettür Çarşaflı Meryemim ben.Ve çok fefakarlık yapıp çok yük almışım.Yüzü güzel kalbi güzel.Değerli bilge insan.Rabbimden Niyazım Yolunuza çıkarsın benim Rabbim.Sizide benim sevgimle ısıtsın yüreğimizi.
Videonuz için teşekkürler. Son kısmı belirtmeseydiniz ben yazma gereği hissedecektim. Ben tam olarak son kısımda bahsettiğiniz kişiyim. Benim problemim vazgeçmemek oldu. Ya da vazgeçememek. Bir şeylerin ters gittiğini fark ediyordum fakat somut kanıtlarım olmadan hareket etmeye kendime hak veya izin veremedim. Emin olmak için verdiğim çabada ise isler çığırından çıktı. Kaybettim. Girmemem gereken savasa gözlemci olarak girdim ama kaybettim. Ailemle yalnizken simdi kendim yalnizim. Şimdi bu içine girdiğim garip kabuktan cikmaya çalışıyorum. Ama güvenim çok sarsıldı. Bu konumda olan biri için bağ kurmak ve toplumla iletisim konularinda da bir video olabilir. Arti olarak butun bu yasananlarin akabinde gelen "Ben yetiskin degilim" hissiyle nasil basa cikilabilir? Anladigim kadariyla yetiskin degilim degil, aliskin degilim doğrusu. Hissettigim bu. Tecrübe etmemiz gereken seyleri tecrube etmemisiz. Hayattaki pozisyonun farkli, durumun farklı, güven duygun farkli. Nasil gercek anlamda entegre olacagiz hayata?
hocam en çok korktuğum şey anneme benzemek ve 20 yaşımdayım onda en nefret ettiğim hareketleri ben kendim yapıyorum bununla ilgili bir video çekebilir misinşz
Zor Ebeveynler ile Başa Çıkma: -Anne ve babamız bazen bam telimiz olur bizim. *Hayatta her şey mesafe ile başlar , dengeyi korumamız lazım. *Kendi ruh sağlığınızı korumak için mesafe korumak lazım. *Annen istemiyor diye kendi fikirlerinden vazgeçmemelisin ,senin ne istediğin - annenin istediği farklı olup saygı duyması lazım. *Öfkeni bastırırsan patlamaya neden olursun. *Annenin ve babanın fikirleri farklı , benim fikirlerim farklıdır. Anne ve babanın her istediğini gerçekleştirirsem ben onlardan ayrışmamış küçük bir çocuk durumunda olurum. Onlardan Farklı oluyor olmak benim bir kötü evlat olduğum anlamına gelmez, hayat yolculuğun da her bir birimizin farklı fikirleri vardır. *Anne ve babalar tanrı değildir tanrılaştırmamak lazım oda insan onun yanlış yapmayacağını düşünürüz. -Onlara karşı fütursuzca konuşmaktan ziyade onu anlamaya çalışmak yetişkin bir birey olarak. -Anne ve babalar seni duygusal olarak istismar eder. Sizi manipüle ederler. Anne ben senin gibi düşünmüyorum zamanla bana saygı duyacağını düşünüyorum. Sen sakinleştiğinde tekrar konuşalım sen benim annemsin seni üzmek istemem, bende senin evladınım sanırım sende istemezsin. *Narsist anne ve babalar ile tartışmamak onların açtığı savaşa girmemek. Kaybedeceğini bildiğin savaşa girmediğinde o savaşın kazananı yada kaybedeni olmayacaktır.
Hocam Kardesim Kendine motor aldi ,kiralık evde oturuyoruz fakat kardesim eve hiç destek çıkmıyor annem diyoki surekli o öğrenci adam olsaydın sen de alsaydın diyor Ve bunu yapan ben eve komple esya kira fatura market bunları tek basima yapiyorum borc batakligina girdim hala anneme yetinemiyorum.😢
Evliliğe geldiğinde işler hiç öyle olmadı zaten ex oldu o çocuk ve bende tırtmışım işin içine başkaları girince çok karıştı bende kavga çıkartıp kestim
Tuğba hanım ben okumak istiyorum şu an lise mezunuyum ama ailem ders calismama dahi izin vermiyor Atatürk'e taptigimi düşünüyorlar iyi ve güzel göründüğümde babam tarafından yollu muamelesi görüyorum sayısız saçma nedenden şiddet görüp hastanelik oldum iki kere polise şikayet etti erkek kardeşim babami ancak geri getirildi eve babam seneye üniversiteye gitmek istiyorum ama babam beni evlendirmeyi düşünüyor yıllardır yaşadığım ilçeyi bile gezemedim şu an bi sevgilim var birbirimizi çok seviyoruz beraber üniversite okumak istiyoruz ancak okuldan iki şahıs beni tehdit ediyor babama söylemekle napicam ne edicem bilmiyorum çok korkuyorum intihar etmeyi düşünüyorum
Ailem çok ayrımcı bir tavrı var kardeşimi kayırıyorlar.. Sonrada hiçbir şey olmamış gibi yapıp bizim nasıl böyle düşündüğümüzü düşünürsün böyle diye beni şuçluyorlar bu döngüden çıkamıyorum
Arkadaşlarım arasın da önceden kendimi ifade eden biri değildim. Herşeye laylaylom kafasıyla bakıyordum aramızda şaka veya gerçek bişey olduğu zaman he evet tamam diyip gecistiriyordum. Şimdi o davranışlarımin cezasını çekiyorum. Sebebi ise kendimi ifade edememem ve karşı tarafı yani arkadaşımı arkadaşlarımı kırmamak adına yapmış olduğum şeyler bugün beni etkiliyor. Anladım ki arkadaşların için değil kendin için yaşaman gerekiyor. Bencillik değil ortam uyum olması gerekiyor. Şimdi hocam önceden yaptığım bu davranışlar sırf konuştuğum kişi sussun diyeydi çünkü ne desem beni kale almıyordu tükenmişlik sendromuna yakalanmistim sanırım hicbirseyden keyif almiyordum öyle olduğunu zannediyordum. Essek gibi ise git gel çalış iş de ayrı stres ev de ayrı stres sosyal yaşantı 0 hangi tarafa odaklanacagima şaşırıyordum. Bu durum beni çok rahatsız ediyordu. Ayrıca ev de olan sorunlardan dolayı bu iş arkadaşlarıma normal arkadaşlarıma da yansıyordu .. Son olarak bir konu daha var hocam arkadaslarimin yanına gittiğim zaman önceden dediğim gibi çok konuşan biri olmadığımdan dolayı yani yanlış birşey söylerim kendimi ifade edemem ağzım biraz bozuk kelimeleri çok fazla secemedigimden ötürü velhasıl keram şimdi arkadaslarimin yanında konuşuyorum kendimi ifade ediyorum. Açıklama yapıyorum bazen yaptığım açıklamalar anlamsız kalıyor bahane olarak görülüyor. Konusmadigim zaman neden konuşmuyorsun oluyor konuştuğum zaman bahane görülüyor bunun için ne yapmam lazım hocam ? Teşekkür ederim videolarınız çok kıymetli özenle hazırlanmış inşallah çok güzel yerlere gelmek size yakışır. ♥️
Tuğba hanım video açıklamanız işin teşekkür ederim Benim hikayem annemin ileri yaşına rağmen çok çocuklu bir aileye mensup ve ailenin son çocuğu olmakla beraber bekar ve öğrenci olmam hayatını daha kuramamışken annemin beni diğer çocuklarından kayırıp dışlaması benim zoruma gidiyor Evli abimin sürekli bizim evde olması ( kendi evi ve ailesi olmasına rağmen ) sürekli onu el üstünde tutması, bunu kabullenemiyorum. Abimin bir yanlışına şahit oldum anneme anlattığımda sanki o hatayı ben yapmışım gibi asi ilan edilip adeta evden afaroz edlidim. Yaklaşık 1-1,5 yılda birden fazla kez evden kovuldum ve bunca şeye rağmen annem hatayı yapan abimi el üstünde tutarken ben bu muamelere mağruz kaldım. Şimdi ise yine annem benimle konuşmuyor bana surat yapıyor. Evden ayrılmayı da düşündüm ne kadar zor olsada ama yapamadım.Anneme karşı vicdanım el vermiyor yaşlı olmasına rağmen ben ona karşı merhametli olmama rağmen onun bana karşı bir sevgi şefkat duygusunu göremiyorum.Ne yapacağımı bilemiyorum.Yardımcı olursanız sevinirim
Bence evden ayrılma imkanınız varsa ayrılın, mesafe ilişkilere iyi gelir ve bağımsız olmanız size daha çok saygı duyulmasını sağlar. Siz de zamanla kendinizi daha iyi hissedersiniz. Naçizane yorumum. İyi günler.
Ailemi seviyorum fakat sinir hastasıyım sinirlendigim zaman kasiliyorum ve disari vurmak zorunda kalıyorum ofkemi disari vuramadigim zaman kasilmalarim cok artıyor ve kafam patlayacakmis gibi oluyorum bu yüzden disari vurmak zorunda kalıyorum ve o an ne dedigimi bilemiyorum sebebi aşırı derecede kasilmam ve sinir atak gibi bisey geciriyorum ayrıca cevrem de benim gibi biri olmadığı için arkadaşlarım beni anlamıyor anlaması cok zor bi durum allah kimsenin basina böyle hastalik vermesin umarim yorumumu görürsünüz bunun cozumu nedir cevaplarinizi bekliyorum ve dediginiz gibi cocukluktan gelen sucluluk duygusu ve sonrasinda pismanlik oluyor bu durum bende fazla ofkeye ne yapacağımı bilememeye neden oluyor bu sorunlarimin asil sebebi kendimi ifade edemememden dolayı cevaplarinizi bekliyorum 😊
Benimde erkek kardeşim böyle bende onun düzelmesi için elimden geleni yapıyorum aslında çok sağlıklı bı birey ama çok sinirli ve bu dışardan çok garip algilaniyo sinirlenince hemen kızar bağırır çağırır yada ağlar aslında tek isteği şey ilgi ve onun anlayan seven insanların olduğunu bilmesi sende sevildiğin yada seni anlayan insanlarla vakit geçirmeyi dene kimse yoksa bile kendini sev kağıdı kalemi al duygularını yaz kısacık ömrününün tadını çıkar 💗
Annem ve babamla da bazen sorunlar yaşıyorum ama aşabiliyorum bunları çünkü başımda abi denilen benden 10 yas büyük bir insana benseyemeyen bir şey var annemle babam ondan koruyor beni bu sıralar çünkü psikolojik ve fiziksel şiddet bağımlısı geçen evde beslediğim kuşa da vurdu ve ben ona dedim ki kuş ölürse senden bilirim benim bağıra bağıra üstüme yürümeye başladı babam olmasa beni dövücekti ve babam evde yokken de beni dövdüğü olmuştu daha önce ve ben şuan 20 yaşındayım bu olay da yakın zamanda gerçekleşti abim denilen varlık hiç normal bir canlı değil insan bile diyemiyorum artık ve ben bu varlığa evi terk ederek istediğini yapmış olmak annemi babamı bırakmak o varlık yüzünden de annemden babamdan uzaklaşmak istemiyorum onunla o günden beri yüz yüze gelmedik ama eninde sonunda tekrar eve gelicek hayvanlara ve bana olan fiziksel şiddetine defalarca kez şahit oldum artık bu insana benzemeyen abi denilen kişiden nefret etmiyorum sadece korkuyorum evde bir tek babama gücü yetmiyor ve babam işten erken gelmeseydi o gün ne olacaktı düşünmek bile istemiyorum çünkü daha önce yaşamıştım tekrar yaşamak istemiyorum annemi babamı da o lanet olası abi yüzünden de bırakmak istemiyorum çünkü yarın öbür gün onlarda yaşlanıcaklar ve gücü bu sefer babama da yeticek eline kesici bir şey geçse o öfke anında katil olucağına da eminim çünkü ben balkona çıktım kavga esnasında biraz nefes alıp sakinleşmek için bana seni o balkondan atarım diye avazı çıktığı kadar bağırdı ve o sırada onu babam turuyordu... Ben sadece içimi dökmek istedim daha fazla şey söyleyebilecek gücüm kalmadı bu konuda ne yapmam gerektiği hakkında fikri olan biri varsa yardımcı olursa sevinirim çünkü internette ne kadar aratsam da anne babalar hakkında ve çevredeki insanlar hakkında bu tarz videolar çıkıyor eğer Tuba hanım yorumumu okursa belki bu tarz şeyler yaşamış insanlar gördüyse duyduysa belki bir gün bu konuda da konuşabilir çünkü çok isterim sizi dinlemek çok iyi fikirler ve düşünceler sağlamam acısından da yardımcı oluyor çok teşekkür ederim
Annem kendi istekleeini yapmıyorum onun kadeeini yaşamıyorum diye kızgın asla mitlu olmamı istemiyor,az aramaya başladım daha çok kızdı ve artık aramıyorum .tüm.ilişkimi kesdimkardeşler sinsi haset zaten ne yapsam sevemeyecekler beni çünkü ben mutlu olmak için çabalıyorum,kurban rolünde sinsilik yapmıyorum
Bütün bunlar yaşandı annemi babamı yargılamadan önce onların saygısızlık hor görme iğrencmissin gibi davranma davranışlarından sonra kendimizi nasıl iyi hissetmez için bir konuşma isterim
benim ebeveynlerim ile çektiğim zorluk: artık yetişkinim, 20 yaşındayım, ama her şey için izin almam gerekiyor. Dışarda daha uzun kalmak için, kuzenim ve halam ile yurtdışına tatile gidebilmek için vs. Ne yapmalıyım?
Hocam bir kaç bişey daha söylemek istiyorum konuşmak çok iyi geldiğinden dolayı mesela arkadaşlarımın yanına gittiğim zaman onlar çok farklı ben çok farklı uyum saglayamadigimizi görüyorum ya da öyle düşünüyorum. Çünkü anlaşılmak bu dünya da en güzel şey benim hayatımdan dolayı bu yaşıma kadar nelerle mücadele ettiğimi kısacası hayat hikayem çok farklı olduğundan dolayı anlasamadigimizi düşünüyorum. Bu konudaki görüşünüzü çok merak ediyorum ve bekliyorum.
İmkanınız varsa terapiye gidin, arkadaşlara anlatamağınız konuları, geçtiğiniz zorlu süreçleri psikoloğa anlatmamız içinizde ve sonra dış dünyanızda bir şeyleri değiştirebilir, ark. ya da iş yerinde iletişim dengelenir böylece.
Tuba hanım,annem beni bir oyuncaq gibi yetişdirib,onun istədiyi bir şeyi etməyəndə bütün ömrümü günümü puç edir. Mənim istəklərim önəmli deyil onun əlində bir robot olmuşam sanki.
Kendi ekonomik bağımsızlığını alıp ayrılmadan etkilenmemek çok zor
son bir kaç aydır bunun icin çabalıyorum... yasam alanını değiştirmeden cok zor...
Aynen oyle
Ekonomik özgürlüğü eline alsanda değişmeyecek olması çok üzücü😢
@@vildanpakir8808 En azından kendi evinde olabilirsin
Ebeveynlerimin diger insanlara gösterdiği değeri ve konuşma tarzını görünce neden bana karşı böyle diye sorguluyorum Tuba Hanım, annem ve babam sanki onların bütün işlerini halledelim diye dünyaya getirmiş düşüncesini görüyorum onlar da
Dışarıda farklı, evde farklı kişiliğe bürünüyor annem
Tuba kızım ben 54yasindayim hep ayıp,yasak,günahlarla buyutulduk sonuç anksiyete,depresyon mutsuz bir evlilik....kazancım okuttugum pırlanta gibi iki evlat çünkü bana yapılmasını istemediğimi ogullarima yapmadım benim hayatım hiç oldu ama evlatlarım mukemmel
Ben sınır koyamadım sonunda bir patladım anneme, her şey daha kötü oldu. Toparladım ama duyduğum pişmanlığı bir ben bilirim. 40 yaşıma geldiğimde anladım ki Allah'tan değil babamdan korkuyormuşum. Şimdi ilişkimiz mesafeli ve düzgün ama bu vidyoyu daha önce izlemiş olmayı dilerdim. Çok ağır psikolojik bedeller ödedim. Çünkü ailenin çöp kutusuydum. Ağzına, yüreğine sağlık. Ne olur arkadaşlar patlama noktasına gelmeden iyi dinleyin, hatta üç dört kere dinleyin ve uygulayın Tuğba hanımın dediklerini. 👍👏👍👏👏👏👏💕💕💕💕💕
Aynı şekilde Allahtan değilde babadan korkmak..Neler tavsiye edersiniz nasil başardınız? 19 yasindayim tavsiyeleriniz onemli
Sınırlarımı ve duygularımı ezdiği için hem öfkeli hem de konuştuğumda ağlamaya başlıyorum. Böyle olduğu için onlara uzun zamandan beri kendimle ilgili hiçbişe paylaşmıyorum. İçimi açmıyorum. Bu beni çok katı, öfkeli biri yaptı. Kendimi ifade etme sorunlarım var ve büyüyememiş gibi hissediyorum. Bu gerçekten çok acı. Boğazım düğüm. En kötüsü onlarla yaşıyorum. Yardımcı olur musunuz
yalniz degilsiniz ben de Boyle hissediyorum.. 26 yaşında bazen urkek, kucucuk, yaralı, kendi hakkini dahi savunurken imtina eden bir kucuk kız çocuğu.. Yillarimizi alacak öncelikle bu gercegi kabul etmek.. Alamadigimiz duygusal bakimin ve destegin yasini tutacağız.. Sonra belki güçlükle kabul edeceğiz. Cok aci, insan bazen Boyle bir durumda ne yapsa olmuyor. Bu yaşımda tükenmiş hissediyorum, bu icimdeki boşluk beni aidiyetsiz, duygusal olarak yoksun birisi yaptı. Ayni zamanda, kirilgan, hassas, ve duygusal.. Hala hemencecik gizlerim dolar... Huznu hissederim en derinden. Yillar icinde de depresif birisi oldum zaten.... Simdi simdi son bir kaç aydır terapiyle birlikte biraz daha psikolojik esnekliğim arttı diyebilirim. Eğer imkan varsa kesinlikle psikolojik destek alınmalı bu kendimize yapacagimiz en büyük yatırım. Daha az tüketmek belki ama insanin kendisine yaptigimize duygusal ve zihinsel bir yatirimin yerini kolayla bir şey dolduramaz..
aynı hisleri paylaşıyoruz ben de 22 yaşındayım
@@ahaxnzj yalnız değiliz bunu bilmek bir nebze de olsa rahatlatıyor insanı.. ve şunu da eklemek istiyorum önceliğimiz kendimiz olmalıyız bunu bencillik olarak algılamayın lütfen. Kast ettiğim tam olarak ayakları yere sağlam basan bir kadın olmak. Ben şu an çok zorlanıyorum ama ekonomik bağımsızlığımı almak içinde savaşıyorum. Her şeyi geçtim ben bu sefer kendimi seçiyorum. ❤️
@@kubra2207 neden evlenmiyorsun peki yani ekonomik bağımsızlığın yok mu
@@ahaxnzj evlenmek çözüm değil
Az önce karşıma çıktı. Başlık tabii ki oldukça ilgimi çekti. Net söylüyorum bu kadar açık bir videoyla karşılaşacağımı düşünmüyordum. Genelde sorunlar uzun uzun anlatılıyor ama çözümler havada kalıyor bu tarz içeriklerde. Herkesim terapiye gidebilmesi mümkün değil ve insanlar çok sıkışmış hissedebiliyor bu anne baba konusunda. Uygulama elbette zaman alacak, her şey hemen düzelmeyecek ama gözlemlerime de dayanarak, bu konu hakkında "yapılabilecek" her şeyi söylemişsiniz. Yapmacık değil çok samimi buldum ayrıca tarzınızı da. Teşekkürler...
10:16 biz onların yanlış yapabileceğini kabul ediyoruz da onlar kabul etmiyor sorun orda hocam
Bu konuya çok fazla deyinilmiyor çünkü çok hassas bir konu, hemen ana baba hakkı diyerek giriliyor konuya ve evlatların hakkı hep öteye itiliyor peki ya biz evlatların mutluluğu hep öteye çekiliyor, ama insan her ne olursa olsun once kendini düşünmeli. Annen baban bile olsa işine gelmeyince "YAPMASAYDİN" diyebiliyor..
Bu konu ile alakalı daha çok video çekmenizi temenni ediyorum..🙏
anne baba kutsal degildir annelik ve babalık vazifesi kutsaldır. Layıkıyla yapana.. Hak bir tek anne babanın hakki degil, onlar bizim canimizi vermedi. Onları yaradan Allah da bizleri yaratan kim ? Gelemiyorum bu kutsallık safsatasına, ici boş bir kavram. Isteyen aksini idda etsin durum ortada. Ebeveyn olmak demek insani kusurlardan muaf olmak demek degil!
Benzer bir videonun altına “aileme yaranmayı 30 yaşımda bıraktım. Acayip bir rahatlık” yazmıştım. Biri gelip altına duyar kasmış. Neymiş anne baba çocuğuna bakıp büyütüyormuş çocuğundan vazgeçmiyormuş da çocuklar hemen (?) anne babaya yaranmaktan vazgeçiyormuş. Gıcık oluyorum bu bakma büyütme laflarına. Sanki sokaktan bulup hayırlarına bakıyorlar.
@@ebraaarrrZaten dini kitapta "çocuklar sizin için yalnızca bir imtihandır" diyor, siz onların sahibisiniz istediğiniz gibi davranın gibi bir şey yok ama zamanla yanlış bir algıya evrilmiş..
Ve böyle Bi videoya herkesin ihtiyacı vardı. Allah sizden razı olsun ❤
Yıllardır takip ediyorum farklı youtube hesaplarımla boş kişisel gelişim videoları yerine doğrudan hayat ile ilgili net örnekler vererek karşılaştığım zorlukları aşmama yardımcı oldun bugün biraz canım sıkkın günlüğüme yazdım ama yetmedi buraya da bir şeyler yazmak istedim tuba abla teşekkürler sağ ol var ol 🤍🙏
Tuğba hocam merhabalar. Öncelikle aylardır sizi dinliyorum ve çok istifade ediyorum. Çevremdeki herkese ama herkese sizden bahsediyor ve anlattıklarınızı bir öğretmen olarak öğrencilerime de anlatıyorum. İyi ki varsınız sizi çok seviyorum. Bu videoda da adeta yaşadıklarımı anlatmışsınız. ❤
Abla ebeveynlerle ve öğrenci olanlarla ilgili daha çok videooo
Çok teşekkürler.Bu videolar insanların uyanmasına fayda sağlıyor.❤
Değil tartışmak ailemle konuşamıyorum bile,bir sorunu ve ya bir şeyi beyan etmeye çalıştığımda cumlemi tamamlayamadan kestirip atıyorlar herhangi bir fikrime, davranışıma,olay karşısındaki tutumuna, tavrıma tarzıma yani bana saygı duymuyorlar:
Benim ne ile ilgilenip ilgilenmedigim bile umurlarinda değil,bırak onu ben kimim onu bile bilmiyorlar(şaka değil) kendilerine bir dünya kurmuşlar oranın dışından gelen bir toz zerresine bile tahammülleri yok,ya da çok kayitsizlar...
Yani Tuba hanım bu yukarıdaki bahsettiklerimle beraber anne babamda ayrışmamiza(bir birey oluşumuza)karşı çok sert bir tepki var ve biz bunu daha bahsetmedik bile öyle söyleyeyim.bu konuda bir şeyler çeker misiniz?
Annen ve baban Allah değil sakince yaşamaya ve kendi hayatına devam etmeye çalışmalısın. Birde hayırlı ve güzel bir eş ile evlenmen sana yeni bir dünyanın var olduğunu gösterecektir.
Bu videoya o kadar ihtiyacım vardıki şu an ağlayarak izliyorum
Benim annem hayatdan mutsuz. Hep şikayet ediyor. Mesela bu gün başı ağrıyordu ve misafirliğe gidecektik. Ben gitmek istemiyordum ve bunu defalarca düzgün şekilde dile getirdim. Lakin beni anlamadı ve benim yüzümden hayatının kötü olduğu ve s. söyledi. Kısakı zorla misafirliğe gittim. Orda kendini çok normal gösteriyor. Eve geldiğimizdeyse yine şikayete başlıyor. Hep mutsuz ve sinirli. Anlattıklarımı ve beni umursamıyor. Hislerimi de umursamıyor. Hep zorla bir şeyler yaptırıyor.
Tm nokta atışı video olmuş.Elinize sağlık ❤❤
Anne baba olmak onları sonsuz haklı,her söyledigi doğru,evlada istediğini yapabilir ama evlat ona asla"hayır" diyemez anlamına gelmiyor!!Bunu 3 çocuk sahibi 40 yasinda bir kişi olarak söylüyorum.Evlat ta Allahın verdigi bir can,onun da Allah katin da hakki var.Anne baba nasil dişarda ki insanlarin hakkina girmemeye gayret gösteriyorsa evlalarin da hakkina girmemeye gayret göstermeli.Yoksa o ana hakki diye diye eziyet eden analar, ahirette,evladıni hakkini almak icin karşısında görmek zorun da kalacak!!
Emeğinize sağlık Tuba hanım❤️❤️❤️Aklıma takılanları cevaplamışsınız. Teşekkürler🌹
Bu değerli video için çok teşekkürler Tuba Hanım, benim sorum nasıl duygu regülasyonu sağlayabiliriz olacak? Böyle ailenin ters tepkilerinde onların duygularına karşı sakin olsak da içten içe hissedilen o suçluluk, utanç duygularını nasıl aşabiliriz ve onlardan öğrenebiliriz
Çok fedarlık ve en az sevilen ben 8 kardeşiz ❤iyi niyetim çok suistimal ediliyor ❤
Ah şu istihparatçı cinler ve ah şu çılgın türkler. Iki birey bir olunca heryer seyran olur tuba hanım. Beklerim
Hocam ben 18 yaşındayım ve annem 12 yasinda kapanacaksın dedi ve kapandım.Ama 2 3 yıldır bu durumdan memnun değilim açılmam mümkün değil annem kapalı halimle bile nasil istiyorsa öyle giyiniyorum.Renkli kiyafet giyemiyorum.Etek harici bir şey giyemem.o yüzden bende evden dışarı çıkmıyorum çünkü kendimi öyle çok kötü hissediyorum.Benim yaşlarımda saçlarını yapmış çok güzel giyinmiş hazırlanmış kızları görünce çok özeniyorum onlara ve daha da mutsuz oluyorum.Açılmak istiyorum desem kıyamet kopar babamda aynı şekilde düşünüyor beni evlatlıktan reddederler böyle bir şey olsa ne yapmam lazım hiç bilmiyorum lütfen bu konu hakkında da konuşun.
Bende 16 yasindayim ve pantolon giyinmeme bile izin vermiyorlar
Ben de bunu yaşadım kardeşim. Zorla kapatıldım, eve gelen misafirleri bile örnek gösterirlerdi. 2 yıl önce açıldım. Kısa kollu giymeye bile bu yıl başladım. Zamanla bir şeyler geçiyor belki ama toksik bir ailen varsa sorunlar bitmiyor ve her geçen zaman senden çok fazla şeyi götürüyor.
Annemle babamla ilişkimde benzer şeyler yaşadım, savaştım , barıştım, bazen sakince, bazen yüksek sesle kendimi ifade ettim.
Şimdi yetişkinim 5 yaşında oğlum var, sınırlarımı koruyorum, bir şekilde yürütüyorum.
Kayınvalide ve bağımlı pasif birsey diyemeyen sınır çizmeyen, eşini ezdiren, koruyamayan eşle ilgili,
Gelinler nasil davransin.
Ruh sağlıklarını nasıl, ailelerinin sağlığını nasıl korusun.
Bu konuda; bir video çekmenizi rica ediyorum.
Sevgilerimle 🥰
Uzun suredir yasadiklarimi kimseye anlatamadim dinlerseniz cok mutlu olurum ya da bir seyler de onerebilirsiniz. Ben ortanca çocuğum, evin çöp kutusu dediğiniz o fedakar kimse de
ablamdı. Ben daha kendi sinirlarimi bilen biri olmaktan ziyade agir zorbaliga ugruyordum ve sinava calisiyordum. Simdi universteyi kazandim iyi bir puan yaptim. Artik ailemin gozunde hicbir sikinti yok tabi. Ama mevzu burda başladı. Ablam bazı sıkıntılar nedeniyle psikolojik destek
ve anti depresan alıyor, annem bunu kaldırmakta kendi içinde zorlanıyor. Ablamı iyi hissettirmek için süreklı kiyaslıyor. Zaten yeme bozukluğuna kayan tarzda bir düşünce biçimim var hani elinden ayağından da mı nefret ettirilir insan. Aynı zamanda aile evinde okuyorum bu yüzden hayatımda bazı kararlar verip
anne babamla daha iyi geçinmek için kendimce bir sürü şey denedim Kendimi buna verdim ilişkilerimiz iyileşti. Ama annem,ablam her eve geldiğinde (Farklı şehirde yaşıyor) Hem ablamın maniplasyonuna geldi hemde ablamı iyi hissettirmek için beni oyle bir harcadi ki. Simdi evin yeni cop kutusu benim bunun en buyuk sebeplerinden biri annemle arkadas olmayi cok istemem. Zaten zorbaliktan cok canim yanmis haldeyken annemin benim en yakinim olmasini istedim. Yazin anneme o kadar yardimci oldum o kadar reddetmedim ki.sonuc olarak cop kovasi oldum. Ablamin her gelisinde bir kotu davranisima iyi olarak ne yaptiysam sildi. O kadar cok kendi tealasesi histerikligi icinde kaybolmus ki iletisim kurmak imkansiz. Hicbir sey icin ozur dilemez mahcup olmaz ama o konusmak istediginde her seyi konusabiliriz. Az once odama geldi hizli hizli bir seyler anlatti konustu. Sonra ben konusayim dedim beni boldu ben de kizdim. Birden ortami terk etti. Bu kadar orta yolu bulmayan baskin birisiyle nasil karakterimi ve hayata olan sevgimi koruyacagimi bilmiyorum. Hayatimda bir sey olsun ki hayal kirikligina ugramayayim. O kadar yoruldum ki.
İnsan ailesi de olsa tavır ve mesafe koymak zorundadır.
Annem babam ikisi de narsist . Herkes kendi kurallarını kabul ettirmek istiyor . Ama en acısı da şuan çoğu insanın yaşadığı gibi babamın annemi aldattığını düşünüyorum annem de böyle düşünüyor hissediyor . Anneme üzülüyorum . Böyle durumlarda çocuklar ne yapmalı ?
Tuba Hanım. Ailem sınırlamı aşıp kendi sınırlarını aşmamamı istiyorlar. Beni bu sevmediğim dünyaya getiren ailem bile henüz birkaç yıl önce okulda acımasız çocukların yaptıkları zorbalık gibi beni zorbalıyor. Ne yapacağımı bilmiyorum. Her zaman yalnız hissediyorum. Kardeşlerim bile beni zorbalıyor. Onlar gibi her şeyi sineye çekip sindirilmediğim için aynı dediğiniz gibi "senin için şunu şunu yaptım, yazıklar olsun" tepkilerini alıyorum. Ama bunlar hiçbir şey. Daha bugün spor yaptığım için hangi erkeğe kendimi beğendirmeye çalıştığım sorgulandı. Kimseye anlatamıyorum. En fazla ailemle kavga ettik diyorum ancak benden başka herkesin hayatında her şey rayında ve bunları yaşayan, her salisesine lanet eden saddce benmişim gibi hissediyorum. Dünya büyük ve herkes kendi hayatında.
Bahsettiğiniz o cop kutusu olan evlat benim her zaman cici uslu kız olarak buyutuldum hatta küçükken nasihat verirken bile sen hayırlı evlat olacaksın değil mi gibi sözlerle sevdiler beni o kadar bilincine karakterime oturmuş ki bu durum bunu sokup atmak çok zor benim bir alanın mahremiyetim yok çok tahrip edildi ailem tarafımdan kendi düşüncülerimi isteklerimi aileme söylemek dile getirmek bana korku veriyor bir hışım ve o kadar ani bir öfkeyle karşılaşıyorum ki korkuyorum tabiri caizse ailemin kuklası gibi yetistim otur evladım kalk evladım ne dediyseler yaptım 22 yaşıma kadar ve bir abim var eğer dediklerini yaparsam abimden daha çok sevilecegim düşüncesi vardı ben daha iyiyim gibi. Ama aslında hiçte öyle değil daha kıymetsiz ne dense yapilan yazığın tekiyim onlarda haklı 22 yasında kendi kararını veremeyen birey mi olur bu yaşıma kadar adam akilli bir sosyal hayatım da olmadı abim benim tam zittimdir ben abim gibi özgür olmak istedikce kafama kafama vuruldu küçükken istedikleri kalıba girdim abim sizin videonuzu seyredene kadar bana hep bencil ve sevgisiz gelirdi ama şuan onun sağlıklı benim de ne kadar sağlıksız bir birey olduğumu görüyorum zaten şuan öyle bir surecteydim bu da noktası oldu. İstediğim meslekten okullardan tutun herşeyi ailemin istediği gibi yaptım onların istediği okulları yerleri yazıp okudum günün sonunda zaten zar zor kazanıp okudun okulu oldu şuan da hala atanamamis olmak isin tuzu biberi aileler çok istismar eder keşke daha önce farkına varsaydim dediklerinizi elimden geldiğince uygulamaya calisicam lütfen videonun devamı gelsin
Yanlız değilsiniz
@@yagmuredb psikologa gitmeye başladım daha yeni başladı ama tavsiye ederim farkindaliginiz yükselir ve daha rahatlarsiniz
Cennet Annelerin Ayakları altında dedinizya.Maneviyatıda sizde görünce.Evet dedim ben çok doğru bir adrestteyim birkere daya dedirttiniz bana.Tesettür Çarşaflı Meryemim ben.Ve çok fefakarlık yapıp çok yük almışım.Yüzü güzel kalbi güzel.Değerli bilge insan.Rabbimden Niyazım Yolunuza çıkarsın benim Rabbim.Sizide benim sevgimle ısıtsın yüreğimizi.
Videonuz için teşekkürler. Son kısmı belirtmeseydiniz ben yazma gereği hissedecektim. Ben tam olarak son kısımda bahsettiğiniz kişiyim. Benim problemim vazgeçmemek oldu. Ya da vazgeçememek. Bir şeylerin ters gittiğini fark ediyordum fakat somut kanıtlarım olmadan hareket etmeye kendime hak veya izin veremedim. Emin olmak için verdiğim çabada ise isler çığırından çıktı. Kaybettim. Girmemem gereken savasa gözlemci olarak girdim ama kaybettim. Ailemle yalnizken simdi kendim yalnizim. Şimdi bu içine girdiğim garip kabuktan cikmaya çalışıyorum. Ama güvenim çok sarsıldı. Bu konumda olan biri için bağ kurmak ve toplumla iletisim konularinda da bir video olabilir.
Arti olarak butun bu yasananlarin akabinde gelen "Ben yetiskin degilim" hissiyle nasil basa cikilabilir? Anladigim kadariyla yetiskin degilim degil, aliskin degilim doğrusu. Hissettigim bu. Tecrübe etmemiz gereken seyleri tecrube etmemisiz. Hayattaki pozisyonun farkli, durumun farklı, güven duygun farkli. Nasil gercek anlamda entegre olacagiz hayata?
hocam en çok korktuğum şey anneme benzemek ve 20 yaşımdayım onda en nefret ettiğim hareketleri ben kendim yapıyorum bununla ilgili bir video çekebilir misinşz
16:24 Bu çok zor bir durum üzerinden 5 gün bile geçse kaldığı yerden devam edebiliyor an'ı bulduğunda
Zor Ebeveynler ile Başa Çıkma:
-Anne ve babamız bazen bam telimiz olur bizim.
*Hayatta her şey mesafe ile başlar , dengeyi korumamız lazım.
*Kendi ruh sağlığınızı korumak için mesafe korumak lazım.
*Annen istemiyor diye kendi fikirlerinden vazgeçmemelisin ,senin ne istediğin - annenin istediği farklı olup saygı duyması lazım.
*Öfkeni bastırırsan patlamaya neden olursun.
*Annenin ve babanın fikirleri farklı , benim fikirlerim farklıdır. Anne ve babanın her istediğini gerçekleştirirsem ben onlardan ayrışmamış küçük bir çocuk durumunda olurum. Onlardan Farklı oluyor olmak benim bir kötü evlat olduğum anlamına gelmez, hayat yolculuğun da her bir birimizin farklı fikirleri vardır.
*Anne ve babalar tanrı değildir tanrılaştırmamak lazım oda insan onun yanlış yapmayacağını düşünürüz.
-Onlara karşı fütursuzca konuşmaktan ziyade onu anlamaya çalışmak yetişkin bir birey olarak.
-Anne ve babalar seni duygusal olarak istismar eder. Sizi manipüle ederler. Anne ben senin gibi düşünmüyorum zamanla bana saygı duyacağını düşünüyorum. Sen sakinleştiğinde tekrar konuşalım sen benim annemsin seni üzmek istemem, bende senin evladınım sanırım sende istemezsin.
*Narsist anne ve babalar ile tartışmamak onların açtığı savaşa girmemek. Kaybedeceğini bildiğin savaşa girmediğinde o savaşın kazananı yada kaybedeni olmayacaktır.
Hocam Kardesim Kendine motor aldi ,kiralık evde oturuyoruz fakat kardesim eve hiç destek çıkmıyor annem diyoki surekli o öğrenci adam olsaydın sen de alsaydın diyor
Ve bunu yapan ben eve komple esya kira fatura market bunları tek basima yapiyorum borc batakligina girdim hala anneme yetinemiyorum.😢
Evliliğe geldiğinde işler hiç öyle olmadı zaten ex oldu o çocuk ve bende tırtmışım işin içine başkaları girince çok karıştı bende kavga çıkartıp kestim
Tuğba hanım ben okumak istiyorum şu an lise mezunuyum ama ailem ders calismama dahi izin vermiyor Atatürk'e taptigimi düşünüyorlar iyi ve güzel göründüğümde babam tarafından yollu muamelesi görüyorum sayısız saçma nedenden şiddet görüp hastanelik oldum iki kere polise şikayet etti erkek kardeşim babami ancak geri getirildi eve babam seneye üniversiteye gitmek istiyorum ama babam beni evlendirmeyi düşünüyor yıllardır yaşadığım ilçeyi bile gezemedim şu an bi sevgilim var birbirimizi çok seviyoruz beraber üniversite okumak istiyoruz ancak okuldan iki şahıs beni tehdit ediyor babama söylemekle napicam ne edicem bilmiyorum çok korkuyorum intihar etmeyi düşünüyorum
aneler icin ergen asi cocuklarla nasil basedebiliriz lutfen bu konuya deyinin cox zor durumdayim
Çokkk teşekkürler 😊
Ailem çok ayrımcı bir tavrı var kardeşimi kayırıyorlar.. Sonrada hiçbir şey olmamış gibi yapıp bizim nasıl böyle düşündüğümüzü düşünürsün böyle diye beni şuçluyorlar bu döngüden çıkamıyorum
Kardesine olan tavrini abladan arkadas baskina cevirirsen cok daha kolay oluyor
Arkadaşlarım arasın da önceden kendimi ifade eden biri değildim. Herşeye laylaylom kafasıyla bakıyordum aramızda şaka veya gerçek bişey olduğu zaman he evet tamam diyip gecistiriyordum. Şimdi o davranışlarımin cezasını çekiyorum. Sebebi ise kendimi ifade edememem ve karşı tarafı yani arkadaşımı arkadaşlarımı kırmamak adına yapmış olduğum şeyler bugün beni etkiliyor. Anladım ki arkadaşların için değil kendin için yaşaman gerekiyor. Bencillik değil ortam uyum olması gerekiyor. Şimdi hocam önceden yaptığım bu davranışlar sırf konuştuğum kişi sussun diyeydi çünkü ne desem beni kale almıyordu tükenmişlik sendromuna yakalanmistim sanırım hicbirseyden keyif almiyordum öyle olduğunu zannediyordum. Essek gibi ise git gel çalış iş de ayrı stres ev de ayrı stres sosyal yaşantı 0 hangi tarafa odaklanacagima şaşırıyordum. Bu durum beni çok rahatsız ediyordu. Ayrıca ev de olan sorunlardan dolayı bu iş arkadaşlarıma normal arkadaşlarıma da yansıyordu ..
Son olarak bir konu daha var hocam arkadaslarimin yanına gittiğim zaman önceden dediğim gibi çok konuşan biri olmadığımdan dolayı yani yanlış birşey söylerim kendimi ifade edemem ağzım biraz bozuk kelimeleri çok fazla secemedigimden ötürü velhasıl keram şimdi arkadaslarimin yanında konuşuyorum kendimi ifade ediyorum. Açıklama yapıyorum bazen yaptığım açıklamalar anlamsız kalıyor bahane olarak görülüyor. Konusmadigim zaman neden konuşmuyorsun oluyor konuştuğum zaman bahane görülüyor bunun için ne yapmam lazım hocam ? Teşekkür ederim videolarınız çok kıymetli özenle hazırlanmış inşallah çok güzel yerlere gelmek size yakışır. ♥️
Ağlaya ağlaya izledim videoyu bunada bir çözüm var mı hocam?
Tuğba hanım video açıklamanız işin teşekkür ederim
Benim hikayem annemin ileri yaşına rağmen çok çocuklu bir aileye mensup ve ailenin son çocuğu olmakla beraber bekar ve öğrenci olmam hayatını daha kuramamışken annemin beni diğer çocuklarından kayırıp dışlaması benim zoruma gidiyor
Evli abimin sürekli bizim evde olması ( kendi evi ve ailesi olmasına rağmen ) sürekli onu el üstünde tutması, bunu kabullenemiyorum. Abimin bir yanlışına şahit oldum anneme anlattığımda sanki o hatayı ben yapmışım gibi asi ilan edilip adeta evden afaroz edlidim. Yaklaşık 1-1,5 yılda birden fazla kez evden kovuldum ve bunca şeye rağmen annem hatayı yapan abimi el üstünde tutarken ben bu muamelere mağruz kaldım. Şimdi ise yine annem benimle konuşmuyor bana surat yapıyor. Evden ayrılmayı da düşündüm ne kadar zor olsada ama yapamadım.Anneme karşı vicdanım el vermiyor yaşlı olmasına rağmen ben ona karşı merhametli olmama rağmen onun bana karşı bir sevgi şefkat duygusunu göremiyorum.Ne yapacağımı bilemiyorum.Yardımcı olursanız sevinirim
Bence evden ayrılma imkanınız varsa ayrılın, mesafe ilişkilere iyi gelir ve bağımsız olmanız size daha çok saygı duyulmasını sağlar. Siz de zamanla kendinizi daha iyi hissedersiniz. Naçizane yorumum. İyi günler.
Ailemi seviyorum fakat sinir hastasıyım sinirlendigim zaman kasiliyorum ve disari vurmak zorunda kalıyorum ofkemi disari vuramadigim zaman kasilmalarim cok artıyor ve kafam patlayacakmis gibi oluyorum bu yüzden disari vurmak zorunda kalıyorum ve o an ne dedigimi bilemiyorum sebebi aşırı derecede kasilmam ve sinir atak gibi bisey geciriyorum ayrıca cevrem de benim gibi biri olmadığı için arkadaşlarım beni anlamıyor anlaması cok zor bi durum allah kimsenin basina böyle hastalik vermesin umarim yorumumu görürsünüz bunun cozumu nedir cevaplarinizi bekliyorum ve dediginiz gibi cocukluktan gelen sucluluk duygusu ve sonrasinda pismanlik oluyor bu durum bende fazla ofkeye ne yapacağımı bilememeye neden oluyor bu sorunlarimin asil sebebi kendimi ifade edemememden dolayı cevaplarinizi bekliyorum 😊
Benimde erkek kardeşim böyle bende onun düzelmesi için elimden geleni yapıyorum aslında çok sağlıklı bı birey ama çok sinirli ve bu dışardan çok garip algilaniyo sinirlenince hemen kızar bağırır çağırır yada ağlar aslında tek isteği şey ilgi ve onun anlayan seven insanların olduğunu bilmesi sende sevildiğin yada seni anlayan insanlarla vakit geçirmeyi dene kimse yoksa bile kendini sev kağıdı kalemi al duygularını yaz kısacık ömrününün tadını çıkar 💗
Annem ve babamla da bazen sorunlar yaşıyorum ama aşabiliyorum bunları çünkü başımda abi denilen benden 10 yas büyük bir insana benseyemeyen bir şey var annemle babam ondan koruyor beni bu sıralar çünkü psikolojik ve fiziksel şiddet bağımlısı geçen evde beslediğim kuşa da vurdu ve ben ona dedim ki kuş ölürse senden bilirim benim bağıra bağıra üstüme yürümeye başladı babam olmasa beni dövücekti ve babam evde yokken de beni dövdüğü olmuştu daha önce ve ben şuan 20 yaşındayım bu olay da yakın zamanda gerçekleşti abim denilen varlık hiç normal bir canlı değil insan bile diyemiyorum artık ve ben bu varlığa evi terk ederek istediğini yapmış olmak annemi babamı bırakmak o varlık yüzünden de annemden babamdan uzaklaşmak istemiyorum onunla o günden beri yüz yüze gelmedik ama eninde sonunda tekrar eve gelicek hayvanlara ve bana olan fiziksel şiddetine defalarca kez şahit oldum artık bu insana benzemeyen abi denilen kişiden nefret etmiyorum sadece korkuyorum evde bir tek babama gücü yetmiyor ve babam işten erken gelmeseydi o gün ne olacaktı düşünmek bile istemiyorum çünkü daha önce yaşamıştım tekrar yaşamak istemiyorum annemi babamı da o lanet olası abi yüzünden de bırakmak istemiyorum çünkü yarın öbür gün onlarda yaşlanıcaklar ve gücü bu sefer babama da yeticek eline kesici bir şey geçse o öfke anında katil olucağına da eminim çünkü ben balkona çıktım kavga esnasında biraz nefes alıp sakinleşmek için bana seni o balkondan atarım diye avazı çıktığı kadar bağırdı ve o sırada onu babam turuyordu... Ben sadece içimi dökmek istedim daha fazla şey söyleyebilecek gücüm kalmadı bu konuda ne yapmam gerektiği hakkında fikri olan biri varsa yardımcı olursa sevinirim çünkü internette ne kadar aratsam da anne babalar hakkında ve çevredeki insanlar hakkında bu tarz videolar çıkıyor eğer Tuba hanım yorumumu okursa belki bu tarz şeyler yaşamış insanlar gördüyse duyduysa belki bir gün bu konuda da konuşabilir çünkü çok isterim sizi dinlemek çok iyi fikirler ve düşünceler sağlamam acısından da yardımcı oluyor çok teşekkür ederim
Annem kendi istekleeini yapmıyorum onun kadeeini yaşamıyorum diye kızgın asla mitlu olmamı istemiyor,az aramaya başladım daha çok kızdı ve artık aramıyorum .tüm.ilişkimi kesdimkardeşler sinsi haset zaten ne yapsam sevemeyecekler beni çünkü ben mutlu olmak için çabalıyorum,kurban rolünde sinsilik yapmıyorum
Bütün bunlar yaşandı annemi babamı yargılamadan önce onların saygısızlık hor görme iğrencmissin gibi davranma davranışlarından sonra kendimizi nasıl iyi hissetmez için bir konuşma isterim
Çok doğru❤
benim ebeveynlerim ile çektiğim zorluk:
artık yetişkinim, 20 yaşındayım, ama her şey için izin almam gerekiyor. Dışarda daha uzun kalmak için, kuzenim ve halam ile yurtdışına tatile gidebilmek için vs.
Ne yapmalıyım?
Kesinlikle kardeşim bir kendi ekonomik özgürlüğünü oluştur bir iş bul tek başına eve çık bundan sonra hayatını şekillendir
Hocam bir kaç bişey daha söylemek istiyorum konuşmak çok iyi geldiğinden dolayı mesela arkadaşlarımın yanına gittiğim zaman onlar çok farklı ben çok farklı uyum saglayamadigimizi görüyorum ya da öyle düşünüyorum. Çünkü anlaşılmak bu dünya da en güzel şey benim hayatımdan dolayı bu yaşıma kadar nelerle mücadele ettiğimi kısacası hayat hikayem çok farklı olduğundan dolayı anlasamadigimizi düşünüyorum. Bu konudaki görüşünüzü çok merak ediyorum ve bekliyorum.
İmkanınız varsa terapiye gidin, arkadaşlara anlatamağınız konuları, geçtiğiniz zorlu süreçleri psikoloğa anlatmamız içinizde ve sonra dış dünyanızda bir şeyleri değiştirebilir, ark. ya da iş yerinde iletişim dengelenir böylece.
Təmizlik takıntısı var annemin. Beş dəqiqə məni boş görən kimi zülm verir mənə
Sinir krizi gecirdim annemin yüzünden
Dehset zülm verir mənə
❤❤
😘🐞🍀🌹
Tuba hanım,annem beni bir oyuncaq gibi yetişdirib,onun istədiyi bir şeyi etməyəndə bütün ömrümü günümü puç edir. Mənim istəklərim önəmli deyil onun əlində bir robot olmuşam sanki.