Στίχοι : Τώρα θα δεις τα χρώματα ν' αλλάζουνε Και τα βουνά να σμίγουν ένα-ένα Άγγελοι σαν θνητοί θα σ' αγκαλιάζουνε Εχθροί θα σου μιλούν αγαπημένα Και κάθε εμπόδιο για καλό Μες της ψυχής τα εμπόδια Ψάχνω να κρατηθώ Και ξέρω τα όρια μου Με υπομονή πληρώνω καίγοντας τα διόδια μου Πιέζονται στα όμορφα και εγώ θα μάθω απότομα Ότι της γης τ ‘απέραντα πια κρύβονται στα χρώματα Κι ‘αρπάζω ευκαιρίες, με σκοπό να κρύβομαι Δύσκολα δένομαι, δύσκολα δίνομαι, αφήνομαι (Τώρα θα πιώ νερό απ’ το ποτήρι σου) Γίνομαι τα πάντα που με φθείρουνε Και δίνομαι μονάχα πάντα όπου δεν με φθείρουνε Ενώ τζάμπα νύχτες πίνουμε μέρες αργοσβήνουμε Το πρόβλημα είναι ίδιο, την λύση αφήνουμε (Θα σπρώξω ουρανό στο παραθύρι σου) θα κάνω, το ταβάνι σου ουρανό Και από το μεταξύ μας για δέκα ήλιους θα πλέξω (Κι ό, τι δεν άντεχα θα το αντέχω) Υποσχέσεις δεν δίνω γιατί πάντα τις κρατώ Τι κρύβει ένα αν μεγάλο η λέξη θα αντέξω Πόσα ακόμα να γράψω πια πόσα ακόμα να πω Και πόσους στίχους πια ακόμα, πόση υπομονή Πόσα παντρέματα να κάνω να μη νιώσω ζωντανός και πέφτουν γρήγορα οι άμυνες που έχτιζα μια ζωή Δες που μ ‘έφερες και σήμερα Πόσα ... με λάθος επιλογές αλλά πάλι μπροστά βγες με σιγουριά το ποιος πονάει και βαθύτερα Τώρα θα δεις μες στης ψυχής τα υπόγεια Τραπέζι (μη μου μιλάς) με ψωμί, νερό κι αλάτι Τώρα (μη μου μιλάς) που δεν υπάρχουνε διόδια Που πέφτει σαν ζεστή βροχή η αγάπη Πες μου που να βρω φως Τόσο αυτοκαταστροφικός Νιώθω πως θα χάσω άμα κερδίσω Πες μου που να βρω φως (Τόσο αυτοκαταστροφικός) Τώρα που δεν υπάρχουνε διόδια Που πέφτει σαν ζεστή βροχή η αγάπη
Στίχοι :
Τώρα θα δεις τα χρώματα ν' αλλάζουνε
Και τα βουνά να σμίγουν ένα-ένα
Άγγελοι σαν θνητοί θα σ' αγκαλιάζουνε
Εχθροί θα σου μιλούν αγαπημένα
Και κάθε εμπόδιο για καλό
Μες της ψυχής τα εμπόδια
Ψάχνω να κρατηθώ
Και ξέρω τα όρια μου
Με υπομονή πληρώνω καίγοντας τα διόδια μου
Πιέζονται στα όμορφα και εγώ θα μάθω απότομα
Ότι της γης τ ‘απέραντα πια κρύβονται στα χρώματα
Κι ‘αρπάζω ευκαιρίες, με σκοπό να κρύβομαι
Δύσκολα δένομαι, δύσκολα δίνομαι, αφήνομαι (Τώρα θα πιώ νερό απ’ το ποτήρι σου)
Γίνομαι τα πάντα που με φθείρουνε
Και δίνομαι μονάχα πάντα όπου δεν με φθείρουνε
Ενώ τζάμπα νύχτες πίνουμε μέρες αργοσβήνουμε
Το πρόβλημα είναι ίδιο, την λύση αφήνουμε (Θα σπρώξω ουρανό στο παραθύρι σου)
θα κάνω, το ταβάνι σου ουρανό
Και από το μεταξύ μας για δέκα ήλιους θα πλέξω (Κι ό, τι δεν άντεχα θα το αντέχω)
Υποσχέσεις δεν δίνω γιατί πάντα τις κρατώ
Τι κρύβει ένα αν μεγάλο η λέξη θα αντέξω
Πόσα ακόμα να γράψω πια πόσα ακόμα να πω
Και πόσους στίχους πια ακόμα, πόση υπομονή
Πόσα παντρέματα να κάνω να μη νιώσω ζωντανός
και πέφτουν γρήγορα οι άμυνες που έχτιζα μια ζωή
Δες που μ ‘έφερες και σήμερα
Πόσα ... με λάθος επιλογές αλλά πάλι μπροστά βγες με σιγουριά
το ποιος πονάει και βαθύτερα
Τώρα θα δεις μες στης ψυχής τα υπόγεια
Τραπέζι (μη μου μιλάς) με ψωμί, νερό κι αλάτι
Τώρα (μη μου μιλάς) που δεν υπάρχουνε διόδια
Που πέφτει σαν ζεστή βροχή η αγάπη
Πες μου που να βρω φως
Τόσο αυτοκαταστροφικός
Νιώθω πως θα χάσω άμα κερδίσω
Πες μου που να βρω φως (Τόσο αυτοκαταστροφικός)
Τώρα που δεν υπάρχουνε διόδια
Που πέφτει σαν ζεστή βροχή η αγάπη
" Πόσα μη κι άστο καλύτερα " ειναι οι στίχοι που λείπουν ❤️🙏
Μπράβο μπράβο είστε έμπνευση!! 👏👏Εκπληκτική πρόταση. Νέα δεδομένα στο ελληνικο τραγούδι.
Εγώ σιπάρω άγρια. ΥΠΈΡΟΧΟΙ!!!
Μπράβο ρε παιδιά!!!👏👏👏
L
🔥🔥🔥
Μάγκες
Mpravo apo kipro 👏
Πολύ καλοί!!!!!
Ταλέντα πολύ καλοί!
Παιδιά, αυτό είναι ΡΑΠ… ακούτε;;; Ακούστε καλά γτ έχουμε μπερδέψει τα πράγματα με αυτούς π κυκλοφορούν
😀😀😀😀😀😀😀😀😀😀