Devamı Hızlı adımlarla peşinden gittim. Köşede park edilmiş arabasına binmemi söyledi. Sürücü koltuğuna geçtikten sonra arka koltuktaki ceketi bana uzattı. Jk:Üşüteceksin giy bunu. "Sen ne olacaksın?" Jk:Beni boşver, giy işte. Ceketi giymemi bekledikten sonra arabayı sürdü. "Beni nasıl buldun? O kadar bağırmama rağmen kimse duymadı, sen hariç." Jk:Telefonumun şarjı bitmişti. Acil telefon etmem gerekiyordu. Bende belki birisinden telefon bulurum diyr arabayı kenara çektim. Sonra senin bağırmalarını duydum. "...Kore'ye ne zaman döndün?" Jk:Geçen hafta Bir süre sessizlik oldu. Jk:Hala aynı yerde mi yaşıyorsun? "Evet. Niye sordun?" Jk:Seni evine götüreceğim ya ondan. "Ah evet..." Sessizce dışarıyı izledim. Yüzümü ona döndüğümde bana baktığını fark ettim. Göz göze gelince hemen yüzünü çevirdi. "Uzun zaman oldu nasılsın?" Jk:Evet baya oldu...Ben gördüğün gibi iyiyim işte. "Güzel" Jk:Sen peki? "Bende iyiyim, sayende" Jk:*gülümser* ... Jk:Geldik. "Jungkook tekrar çok teşekkür ederim. Sen olmasan ne yapardım hiç bilmiyordum. Sana ne kadar teşekkür etsem az... Jk:Yapmam gerekeni yaptım Hana. "Görüşürüz" Jk:Görüşürüz :) "Dikkatli sür" Jk:Peki... Bana el sallayıp gülümsedi. Sonra arabasıyla oradan uzaklaştı. Gülüşü içimi ısıtmıştı. Uzun zaman sonra ilk kez hissetmiştim bu duyguları. Mutlu bir şekilde evime girdim. Belki günüm berbat geçmişti ama bir gülümseme veya küçük bir şeyin günümü güzelleştireceğini anlamıştım. Belki de tekrar, yeniden birlikte olabilirdik. Bizim için yeni bir başlangıç olabilirdi bugün yaşadıklarımız... Son Okuduğunuz için teşekkür ederim♡♡♡ Beğenip abone olursanız çok mutlu olurum Sizleri seviyorum yeni bir hikayede görüşürüüüzzz✨️
![[Playlist] he is obsessed with you](http://i.ytimg.com/vi/zK-tDtC7tJs/mqdefault.jpg)
Devamı
Hızlı adımlarla peşinden gittim. Köşede park edilmiş arabasına binmemi söyledi. Sürücü koltuğuna geçtikten sonra arka koltuktaki ceketi bana uzattı.
Jk:Üşüteceksin giy bunu.
"Sen ne olacaksın?"
Jk:Beni boşver, giy işte.
Ceketi giymemi bekledikten sonra arabayı sürdü.
"Beni nasıl buldun? O kadar bağırmama rağmen kimse duymadı, sen hariç."
Jk:Telefonumun şarjı bitmişti. Acil telefon etmem gerekiyordu. Bende belki birisinden telefon bulurum diyr arabayı kenara çektim. Sonra senin bağırmalarını duydum.
"...Kore'ye ne zaman döndün?"
Jk:Geçen hafta
Bir süre sessizlik oldu.
Jk:Hala aynı yerde mi yaşıyorsun?
"Evet. Niye sordun?"
Jk:Seni evine götüreceğim ya ondan.
"Ah evet..."
Sessizce dışarıyı izledim. Yüzümü ona döndüğümde bana baktığını fark ettim. Göz göze gelince hemen yüzünü çevirdi.
"Uzun zaman oldu nasılsın?"
Jk:Evet baya oldu...Ben gördüğün gibi iyiyim işte.
"Güzel"
Jk:Sen peki?
"Bende iyiyim, sayende"
Jk:*gülümser*
...
Jk:Geldik.
"Jungkook tekrar çok teşekkür ederim. Sen olmasan ne yapardım hiç bilmiyordum. Sana ne kadar teşekkür etsem az...
Jk:Yapmam gerekeni yaptım Hana.
"Görüşürüz"
Jk:Görüşürüz :)
"Dikkatli sür"
Jk:Peki...
Bana el sallayıp gülümsedi. Sonra arabasıyla oradan uzaklaştı. Gülüşü içimi ısıtmıştı. Uzun zaman sonra ilk kez hissetmiştim bu duyguları. Mutlu bir şekilde evime girdim. Belki günüm berbat geçmişti ama bir gülümseme veya küçük bir şeyin günümü güzelleştireceğini anlamıştım. Belki de tekrar, yeniden birlikte olabilirdik. Bizim için yeni bir başlangıç olabilirdi bugün yaşadıklarımız...
Son
Okuduğunuz için teşekkür ederim♡♡♡
Beğenip abone olursanız çok mutlu olurum
Sizleri seviyorum yeni bir hikayede görüşürüüüzzz✨️
Çok güzel olmuşş bebeğim ellerine emeğine sağlık 💋
@@Taekookasktir101 teşekkür ederimmmm
@@it.zefnlove Rica ederim bebeğim💋