Düşündüklerimi bu kadar net aktarmış olman benim için çok kıymetli. İnsanlar bu kadar duyarsız ve hayvandan hallice olduğu için çevremde neredeyse kimse kalmadı. Özellikle aile ve çocuk yapma konusunda söylediklerine katılıyorum. Anne babaların kötü niyetli olmasalar da yaptıkları cahilce ve egoistçe davranışlar yüzünden insanların hayatları mahvoluyor. İnsanlar evlenmeden önce muhakkak belirli bir eğitim ve sınavdan geçmeli özellikle çocuk yapmak istediklerinde. Sırf kendi hazları, cinsel dürtüleri, toplumsal baskılar ve din yüzünden evlenip çocuk yapmak, sonrasında yine eğitimsiz, düşüncesiz çocuk yetiştirme tarzları yüzünden insanların hayatları zindana dönüyor. Bu nasıl bir bencilliktir? Sırf rahatsız olduğumu, psikolojimin bozuk olduğunu ve yeterli maddi imkanlara sahip olmadığımı bildiğim için asla evlenmeyi ve çocuk yapmayı düşünmüyorum. Çünkü biliyorum ki yetiştirdiğim çocuk sağlıklı bir hayat süremeyecek. İnsanlar en azından çocuk yapmadan önce bunun bir sorgulamasını yapabilmeli. Nasıl bu kadar düşüncesizce, kedi gibi üreyebiliyorlar anlayamıyorum.
anlayamıyorum annem ve babamın maddi ve manevi olarak hayatları berbat ise neden kendi çıkarları için beni bu dünyaya getirerek berbat bir hayat sundular 0 sevgi %100 yalnızlık ister istemez intihar düşüncesi geliyor
''Anlaşılmama'' hissi kendimi bildim bileli benimle, 16 17 yaşlarımdayken bunun bir ''ergenlik'' belirtisi hatta gereği olduğuna ve geçeceğine inanırdım. 25 yaşıma doğru gelirken bu his azalmak bitmek bilmez şekilde artarak beni yutuyor. İçimdeki sevgi giderek azalıyor. İçimdeki umut ve sevgi azaldıkça yerini boşluğa bırakıyor sanıyordum ama hayır, yerini ölüme bırakıyor. Konuşacak çok insan var etrafımda sevdiklerim de var ama beni dinleyecek bir kulak yok. İnanacak çok şey var ama beni gözetecek bir tanrı yok. Gerçeğin ne olduğundan ziyade neyin gerçek olmasını istediğimizle ve bu umutlarla yaşarız. Benim umutlarım da yok. Kocaman bir hiçlik, varlığını hissetiklerim yalnız adi bir hayat ve zoraki büründüğüm bu kimlik. Nefret ve korku ile yaşıyorum, sevgimi yitirdim, inancımı yitirdim, sıradaki yitirmem gereken şey sanırım hayatım.
katılıyorum daha 14 yaşındayım bu yüzden bu hissin ergenlik yüzünden olduğunu düşünüyordum ama hayır bu his sadece ergen olduğum için değil ben buyum ben hissizim yaşamda bana göre değil. yatağa uzanıp anı beklemek istiyorum ama yapamıyorum. beni çok seven insanlar var çünkü ama yinede gözümü akıl hastanesinde açmak istiyorum
bu yorumu yazdığım zaman mental olarak çok kötüydüm şu an daha iyiyim hayatın gerçekten yaşanılıcak bir yanı varmış bunu öğrendim.bence her şeye rağmen yaşamalıyız zaten gözümüzü bir gün mutlaka kapatacağız o zamana kadar kendimize bir hedef koymalıyız ben böyle düzeldim
Hayat benim kaldırmak istemediğim bir yük, bu hayatın zorluğundan ziyade benim zayıflıklarımdan kaynaklı olarak takındığım bir tavır, zira güçlenmek de istemiyorum.
vala kanki bende vardiyalı işte calışıyorum işim ağır 18 saat mesai yaptığım günler oluyor haftada 1 gün izin bazen onuda vermiyorlar aldım maaş la hiç bir birikim yapılmıyor işi bıraksam aile baskısından kurtulamıyorum ailem beni kendilerine kölelik yapmam için üretmişler hiç bir sosyal hayatım yok valla sokak hayvanlarına imrenir hale geldim evden işe işden eve hiç bir arkadaşımla buluşamıyorum beni bu hayata mutlu eden tek şey cesaret edip bir an önce tetiğe basıp geberip gitmek
Kardeşim merhaba seninle gerek iş konusunda gerek aile baskısı konusunda ayniyete sahibim arkadaşlık etmek istersen dönüş yap lütfen birbirimizi anlayabiliriz..
Gerçekten son zamanlarda çok yalnız hissediyorum etrafımda kendi içimde bile bana yardım edebilecek sesimi duyabilecek birilerinin olmadığını hissediyorum kendim bile beni yalnız bırakmış sanki. Uzun zamandır yıllardır ağır depresyon geçiriyorum intihar etmeye cesaretim yok gibi gelse bile aklım ve elim bazen hayatımı bitirebilecek şeylere gidiyor o fiziksel acı bir kaç dakika sürecek ama biliyorum bu hissettiğim acıdan daha az acı verecek diye düşünüyorum yine gecenin bir vakti yoğun intihar düşüncelerine bogulmusken orhan abinin videolarına bakmak istedim bir çıkış yolu beni anlayabilecek yalnız olmadığımı hissettirecek birine koşmak istedim ve şimdi de bu videodayım.
Abi artık son zamanlarda boşuna yaşıyormuş gibi hissediyorum özellikle 2023 yılı hayatımda geçirdiğim en kötü yıldı hem psikoljik açıdan hem maddi açıdan hem siyasi açıdan kendimi artık kaçınılmaz olan intihar gerçeğini erteliyormuş gibi hissediyorum
Sizi o kadar iyi anlıyorum ki. Gecenin bir saati öyle yalnız öyle çaresizim ki. İntihar etmek istiyorum. Yaşamak için tek bir sebep arıyorum. Bulamıyorum. Kendimi ikna etmek için kandırmak için buralarda çare arıyorum. Yapayalnızım. Mutsuzum. İşsizim. Hiç arkadaşım yok. Anlamıyorum hiçbir şeyi. Hiçbir şeyi.
Çok saçma,bu vücutta enkarne olmuşsun,bunun kıymetini bilmen lazım,kimbilir bu enkarnasyona ulaşana kaç kez bedenlendin ne karmalar yaşadın,bu enkarnasyonun daha çok tekamül edebilmen için bir fırsat değil mi? Nirvanaya biraz daha yaklaşmak için bir deneyim,intihar ederek kaseti niye başa sarasın ek karma yükü yaratasın?
@@globalraver dogru diyosun fakat ben artik yoruldum cabalasamda bir yerde hep patlak veriyor,galiba olmayacak diye korkuyorum.Ben artik gercekten pes etmek istiyorum.
Keşke doğmasaydım da diyemiyorum iyi ki ölüm varda diyemiyorum keşke sonsuza dek yaşasam da diyemiyorum ya hiç doğmasaydım diye kendimi avutmaya çalışıyorum hayat da acı dolu yani doğunca da bibok farketmiyor hem ölümden sonra hayat olmasından hem de ölümden sonra hayat olmamasından korkuyorum
Her sorunuma ve derdime "bahane üretiyorsun" diyerek geçiştirenler yüzünden bu hallere geldim. Yeter artık, bazen suyun altındaymış gibi hissediyorum, boğuluyorum, kaçmak istiyorum ama bileğimden biri tutup beni çekiyor gibi hissediyorum. Dışarıdan bakıldığında normal gözüküyorum ama içimde büyük bir boşluk var. Bazen intihar etsem mi diye düşünmedim değil ama bunu yapamam çünkü başarısız olursam herkes bana deliymişim gibi davranmasından korkuyorum. Artık yeter cidden bıktım son bir aydır yataktan kalkamıyorum, her zaman uyumak istiyorum, uyandığım her zaman lanet okuyorum. En son ne zaman kahkahalar ile güldüğümü hatırlamıyorum ama en son ne zaman deli gibi ağladığımı hatırlıyorum. Hoşlandığım bir erkek var ama ona açılamıyorum çünkü bir gün intihar edersem diye onu üzmek istemiyorum. Duygularım yokmuş gibi hissediyorum, ne mutlu olabiliyorum ne de bazı olaylara şaşıra biliyorum. Her şey bana normal geliyor, en garip olay bile, insanlar neden konuşmadığımı soruyorlar çünkü konuşacak enerjim yok, her şey boş ve gereksiz geliyor. Agnostik bir insan olduğum için bu intihar duygusu beni daha çok ele geçiriyor. Umarım bir gün daha iyi hissederim, bunu okuyan güzel kardeşim umarım sende bir gün kendini çok iyi hissedersin. Esenlikler.
2 defa ölümden döndüm 1 tanesi intihardi. Ağır yaranlandim. Fakat senin kadar ağlamadim hiçbir zaman.Güçlü ol biraz zirlayip durma. Hayat kadınlara zaten erkeklere kıyasla daha kolaydır. Mücadele et biraz.
Son 20gundur durumlar arttı bıçağı alip bileklerime bakıyorum ama insan olan ic güdüm beni tuttuğunu hissediyorum sanırım son nokta bu iliklerine kadar yaşamak istemek ama bu gezegende değil savaşan iki tane şey biri insani içgüdün diğeri depresyonun sonsuza kadar savaşacak değiller ya illa biri ağır basacak
7 Nisan da 3 üncü intiharımı gerçekleştirdim 3 undede başaramadım çünkü yıllarca adam yerine koymayan sevdiklerim tarafından acil bakımda acır gözlerle izlendigimi farkettim halen kaldıramıyorum sanki yüz kızartıcı birşey yapmışım gibi herkez uzak kaldı sonum ne olucak bilmiyorum dün 1 litreye yakın kan kaybettim şuan belki kendime gelirim diye şehir degistiriyorum otobüste sürekli gözlerim kararıyor kalabalık ortamlarda fazla kalamıyorum sadece bende herkez gibi buraya yazmak istedim herkezi içimde kalan biraz sevgiyle selamlıyorum
Dostum çok üzüldüm bende depresif ve bipolar biri olarak gerçekten artık ailem yüzünden çevrem yüzünden gelecek kaygımdan geçmiş hatalarımdan kısacası herşeyden bıkmaya ve dayananamamaya başkadım bende o eşikteyim ama eğer yapıpta ølsem bile çok fazla koyuyor bu hayatı yaşayamadığım ve yaşayamayacağım için gerçekten çok aradayım artık bu iğrenç hayatı sebepsiz yaşayıp duruyorum sonum ne olacak onu da bilmiyorum
Belki her şeyi bilemeyiz ama hayatın her zaman aynı olamayacağını, bize de güzel kapıların gayet mümkün açılabileceğini, hayatta sonsuz duyguların olmadığını, her şeyin biraz karşıtıyla varolduğunu, ve kendimizi biraz bile iyi ve güçlü hissettiğimiz her anda yarın için daha da geliştireceğimize inandığimiz müddetçe hayat daha çekilebilir gibi geliyor bana. İnan yalnız değilsin........ Umutlar öyle kolay kolay tükenmez :)
Ben çok ağır bir şekilde ölmeyi yok olmayı istiyorum çok fazla hatalarım yanlislarim var hayatta pişmanlık içindeyim ben gitmeyi düşündüm psikologa ama biliyorum ki bende hiç bir işe yaramiyacak birçok sebeplerim var kendimle ilgili sadece uyumak ve uyanmamak istiyorum 😢
Aşk acısı yüzünden intihar eden tanıdığım var neymiş sevdiği kız terketmiş beyler azıcık kafayı toplayın. Bunlara aldanmayın. Kadın gelir kadın gider. Erkek olmak zordur.
madem mutlu olamicaktım niye yaratıldım, madem imtihan neden her iki taraftada yanacağım, madem sonumu biliyodun neden yaratıyorsun, sırf acı çekmemi mi istedin, neden neden öteki tarafta mutlu olim diye mi, e ordada olamicaksam, eeeeee noldu bildiğin işkence
Kıskanıyorum in.ihar edenleri ben 5 defa kalkıştım ama bir türlü başaramadım hep tam yapacaken içimdeki ses bir anda yok oluyor duygularım bile yok oluyor ve boşluk hisi yaşıyorum sanki başarmışım in.ihar etmişim gibi ama ordan uzaklaşınca tekrar geri geliyor bu boğucu duygular
Lütfen kardeşim kendine değer ver, sana değer vermeyenler senin değersiz olduğun anlamına gelmez,biliyorum zor bana güleceksin ama sırf kendine değer vererek kendine yaşama hakkı tanı,imkanların dahilinde sevdiğin şeyleri yapmaya çalış,önemsiz küçük de olsa sana ruhuna iyi gelecek hedefler bulmaya çalış,nolursun pes etme😊
Hicbir zaman ölmek istemedim ailem sürekli ölmemi söylese de yaşamak istiyorum ama bu şekilde degil bu çevreyle bu insanlarla degil bazen tüm insanları bir fazlalık gibi görüyorum keske diyorum kendime bir gezegen yaratıp orda tek başıma yaşasam ama biliyorum ki tek başıma kalsam bile mutlu olamam daha küçüğüm bu hislerim belki ergenlige bağlı duygusallık ya da hormonsal bir şeydir böyle olmasını umuyorum bu hisle yaşamak istemiyorum
4 месяца назад+2
O ailen bir sure sonra olmicak 20 yasina geldiginde onlardan ayril ben 20 yasimdayim tek yasiyorum o kadar guzel ki istedigimi yapiyorum 20 yasina kadar sabret ondan sonra hayatin o kadar rahatlicak ki
Belki her şeyi bilemeyiz ama hayatın her zaman aynı olamayacağını, bize de güzel kapıların gayet mümkün açılabileceğini, hayatta sonsuz duyguların olmadığını, her şeyin biraz karşıtıyla varolduğunu, (mutluluk mutsuzluğa ihtiyaç duyuyor) ve kendimizi biraz bile iyi ve güçlü hissettiğimiz her anda eksik duyguları, zarar veren duyguları iyileştirmeye yönelik kendi üzerimizde çalıştığımız sürece umut her zaman var diyorum..... Hayat gercekten kolay degil çok haklısınız ama kesin olan bir şey de yalnız değilsiniz. Sizin gibi hissedenler var... Motivasyon edinmek, kendini yükseltmek, pozitif olmaya zorlamak biraz ilaç olabilir diye düşünüyorum. (ben de ise yariyor) Ya da abi genç kuşak isyanı ile bu iktidarı yıkıp biraz rahatlayabilmek de bir secenek. Depresyonunuzun büyük sebebi akp olabilir çünkü arkadaslar :) Herkese kolaylıklar diliyorum
Minyolarca spremden nasıl birinci geldim ben anlamadım dünyada herşeyden geriyim hayattan başarasızım kendimi sevmiyorum beğenmiyorum intiharı düşünüyorum inancımdam dolayı korkuyorum günah olduğunu biliyorum ailem ilgisiz
Bu konuda efe aydalın dediklerini dinleyin arkadaşlar efe aydal vazgeçmemeyi mücadele etmeyi öneriyor ve bir nerd(yalnız ve asosyal insan) asla kaybetmez diye sloganı var
@@batuhanj99 para biriktir bir dil okulu aracılığı ile yurt dışına git. Mesela ben japonya'ya gitmeyi planlıyorum ve para biriktiriyorum. Şimdilik 3000 dolar biriktirdim 2000 dolar daha biriktirirsem bana yeticektir.
Bu düşüncelere sahip olan insanlar bana ulaşabilir mi? Gerçekten konuşmak istiyorum buna benzer düşüncelere sahip insanlarla. Öyle anlık değil ama yıllar boyu süren düşünceler. Yaşım 25
Depresyon iyidir Tırtılın kozaya girmesi gibidir Kelebek olursun ama kozadan cıkamazsan ölürsün Gazali 5 sene kayıplara karışmış depresyona girmiş ve döndükten sonra en iyi eserlerini yazmıştır
Mücadele etmenin ve zoru başarmanın hazzı da ve kazandırdıkları da, Sonuçta daha değerli, daha yararlı ve daha kalıcıdır. Niye mi böyle söylüyorum. birçok asker savaşmasada sonunda General olmuştur. ama ne bir İskender, ne Napolyon nede bir Mustafa Kemal olamamıştır...
Isteyerek gelmedim Dünyaya. Zoraki burdayim.
amacın yaşamak aga su su olmak için gelmediği gibi sende ölmek için doğmadın bari tek amacını gerçekleştir
Düşündüklerimi bu kadar net aktarmış olman benim için çok kıymetli. İnsanlar bu kadar duyarsız ve hayvandan hallice olduğu için çevremde neredeyse kimse kalmadı. Özellikle aile ve çocuk yapma konusunda söylediklerine katılıyorum. Anne babaların kötü niyetli olmasalar da yaptıkları cahilce ve egoistçe davranışlar yüzünden insanların hayatları mahvoluyor. İnsanlar evlenmeden önce muhakkak belirli bir eğitim ve sınavdan geçmeli özellikle çocuk yapmak istediklerinde. Sırf kendi hazları, cinsel dürtüleri, toplumsal baskılar ve din yüzünden evlenip çocuk yapmak, sonrasında yine eğitimsiz, düşüncesiz çocuk yetiştirme tarzları yüzünden insanların hayatları zindana dönüyor. Bu nasıl bir bencilliktir? Sırf rahatsız olduğumu, psikolojimin bozuk olduğunu ve yeterli maddi imkanlara sahip olmadığımı bildiğim için asla evlenmeyi ve çocuk yapmayı düşünmüyorum. Çünkü biliyorum ki yetiştirdiğim çocuk sağlıklı bir hayat süremeyecek. İnsanlar en azından çocuk yapmadan önce bunun bir sorgulamasını yapabilmeli. Nasıl bu kadar düşüncesizce, kedi gibi üreyebiliyorlar anlayamıyorum.
anlayamıyorum annem ve babamın maddi ve manevi olarak hayatları berbat ise neden kendi çıkarları için beni bu dünyaya getirerek berbat bir hayat sundular 0 sevgi %100 yalnızlık ister istemez intihar düşüncesi geliyor
Dediginin aynisini yasiyorum suan
Çünkü benciller
Cidden,cezalarini da ben cekiyorum.Keske en basindan evlenmeseydiler
@@edd8522 cahillik işte
@@isimsiz.fggkkjjn
Cahillik değil şerefsizlik fakir çocuk yapmasın olan çocuğa oluyor.
''Anlaşılmama'' hissi kendimi bildim bileli benimle, 16 17 yaşlarımdayken bunun bir ''ergenlik'' belirtisi hatta gereği olduğuna ve geçeceğine inanırdım. 25 yaşıma doğru gelirken bu his azalmak bitmek bilmez şekilde artarak beni yutuyor. İçimdeki sevgi giderek azalıyor. İçimdeki umut ve sevgi azaldıkça yerini boşluğa bırakıyor sanıyordum ama hayır, yerini ölüme bırakıyor. Konuşacak çok insan var etrafımda sevdiklerim de var ama beni dinleyecek bir kulak yok. İnanacak çok şey var ama beni gözetecek bir tanrı yok. Gerçeğin ne olduğundan ziyade neyin gerçek olmasını istediğimizle ve bu umutlarla yaşarız. Benim umutlarım da yok. Kocaman bir hiçlik, varlığını hissetiklerim yalnız adi bir hayat ve zoraki büründüğüm bu kimlik. Nefret ve korku ile yaşıyorum, sevgimi yitirdim, inancımı yitirdim, sıradaki yitirmem gereken şey sanırım hayatım.
Abi sana yeminediyorum beni anlatmışsın benimde içimdeki sevgi git gide yok oluyor.
katılıyorum daha 14 yaşındayım bu yüzden bu hissin ergenlik yüzünden olduğunu düşünüyordum ama hayır bu his sadece ergen olduğum için değil ben buyum ben hissizim yaşamda bana göre değil. yatağa uzanıp anı beklemek istiyorum ama yapamıyorum. beni çok seven insanlar var çünkü ama yinede gözümü akıl hastanesinde açmak istiyorum
bu yorumu yazdığım zaman mental olarak çok kötüydüm şu an daha iyiyim hayatın gerçekten yaşanılıcak bir yanı varmış bunu öğrendim.bence her şeye rağmen yaşamalıyız zaten gözümüzü bir gün mutlaka kapatacağız o zamana kadar kendimize bir hedef koymalıyız ben böyle düzeldim
Hayat benim kaldırmak istemediğim bir yük, bu hayatın zorluğundan ziyade benim zayıflıklarımdan kaynaklı olarak takındığım bir tavır, zira güçlenmek de istemiyorum.
vala kanki bende vardiyalı işte calışıyorum işim ağır 18 saat mesai yaptığım günler oluyor haftada 1 gün izin bazen onuda vermiyorlar aldım maaş la hiç bir birikim yapılmıyor işi bıraksam aile baskısından kurtulamıyorum ailem beni kendilerine kölelik yapmam için üretmişler hiç bir sosyal hayatım yok valla sokak hayvanlarına imrenir hale geldim evden işe işden eve hiç bir arkadaşımla buluşamıyorum beni bu hayata mutlu eden tek şey cesaret edip bir an önce tetiğe basıp geberip gitmek
Ailene yazık yaş kaç senin
@@vforvendetta2555 aldıgım maasla birikim yapılmıyor diyor kör müsün sen her seye abartma diyeceksen neden böylesine derin bi videodasın ki?
Kardeşim merhaba seninle gerek iş konusunda gerek aile baskısı konusunda ayniyete sahibim arkadaşlık etmek istersen dönüş yap lütfen birbirimizi anlayabiliriz..
Aynen. Peki bu sorumluluğu nedensizce neden üstlendik ki
Aynen. Peki bu sorumluluğu nedensizce neden üstlendik ki
Keşke hiç dogmasaydim bu dünya berbat
Gerçekten son zamanlarda çok yalnız hissediyorum etrafımda kendi içimde bile bana yardım edebilecek sesimi duyabilecek birilerinin olmadığını hissediyorum kendim bile beni yalnız bırakmış sanki. Uzun zamandır yıllardır ağır depresyon geçiriyorum intihar etmeye cesaretim yok gibi gelse bile aklım ve elim bazen hayatımı bitirebilecek şeylere gidiyor o fiziksel acı bir kaç dakika sürecek ama biliyorum bu hissettiğim acıdan daha az acı verecek diye düşünüyorum yine gecenin bir vakti yoğun intihar düşüncelerine bogulmusken orhan abinin videolarına bakmak istedim bir çıkış yolu beni anlayabilecek yalnız olmadığımı hissettirecek birine koşmak istedim ve şimdi de bu videodayım.
Bende aynı duyguları yaşıyorum istersen benimle konuşabilirsin ben seni dinlemek isterim
@@zeynepsime6813 cok isterim
@@kenshinkitsune instagram kullanıyor musun?
@@kenshinkitsune instagram kullanıyor musun?
varoluşsal depresyon geçici veya hafifleyebilen bir şey değil umarım bu sorunu kökten çözücem
Kanka yasiyomusun???
evet kesinlikle
@@YMessi-hd9gz evt
Abi artık son zamanlarda boşuna yaşıyormuş gibi hissediyorum özellikle 2023 yılı hayatımda geçirdiğim en kötü yıldı hem psikoljik açıdan hem maddi açıdan hem siyasi açıdan kendimi artık kaçınılmaz olan intihar gerçeğini erteliyormuş gibi hissediyorum
2023 En sevdiğim insanı Annemi aldı benden bende gitmek istiyorum 😢
@@B.1881_L bir yere gitmiyorsun ki mezara gidiceksin
bende de
Benimde oyle,gercekten hicbie seyin anlami kalmadi artik.
Sizi o kadar iyi anlıyorum ki. Gecenin bir saati öyle yalnız öyle çaresizim ki. İntihar etmek istiyorum. Yaşamak için tek bir sebep arıyorum. Bulamıyorum. Kendimi ikna etmek için kandırmak için buralarda çare arıyorum. Yapayalnızım. Mutsuzum. İşsizim. Hiç arkadaşım yok. Anlamıyorum hiçbir şeyi. Hiçbir şeyi.
Ailenizle mi yaşıyorsunuz
Bir çocuk gelişimci olarak anne baba konusunda size çok katılıyorum
gelmeyi ben seçmedim bir şey başarmakta zorunda değilim.
Doğru
Hayatimda gorduguk en iyi yorumlardan.
Çok saçma,bu vücutta enkarne olmuşsun,bunun kıymetini bilmen lazım,kimbilir bu enkarnasyona ulaşana kaç kez bedenlendin ne karmalar yaşadın,bu enkarnasyonun daha çok tekamül edebilmen için bir fırsat değil mi? Nirvanaya biraz daha yaklaşmak için bir deneyim,intihar ederek kaseti niye başa sarasın ek karma yükü yaratasın?
@@globalraver Varsayım...
@@globalraver dogru diyosun fakat ben artik yoruldum cabalasamda bir yerde hep patlak veriyor,galiba olmayacak diye korkuyorum.Ben artik gercekten pes etmek istiyorum.
Keşke doğmasaydım da diyemiyorum iyi ki ölüm varda diyemiyorum keşke sonsuza dek yaşasam da diyemiyorum ya hiç doğmasaydım diye kendimi avutmaya çalışıyorum hayat da acı dolu yani doğunca da bibok farketmiyor hem ölümden sonra hayat olmasından hem de ölümden sonra hayat olmamasından korkuyorum
Her sorunuma ve derdime "bahane üretiyorsun" diyerek geçiştirenler yüzünden bu hallere geldim. Yeter artık, bazen suyun altındaymış gibi hissediyorum, boğuluyorum, kaçmak istiyorum ama bileğimden biri tutup beni çekiyor gibi hissediyorum. Dışarıdan bakıldığında normal gözüküyorum ama içimde büyük bir boşluk var. Bazen intihar etsem mi diye düşünmedim değil ama bunu yapamam çünkü başarısız olursam herkes bana deliymişim gibi davranmasından korkuyorum. Artık yeter cidden bıktım son bir aydır yataktan kalkamıyorum, her zaman uyumak istiyorum, uyandığım her zaman lanet okuyorum. En son ne zaman kahkahalar ile güldüğümü hatırlamıyorum ama en son ne zaman deli gibi ağladığımı hatırlıyorum. Hoşlandığım bir erkek var ama ona açılamıyorum çünkü bir gün intihar edersem diye onu üzmek istemiyorum. Duygularım yokmuş gibi hissediyorum, ne mutlu olabiliyorum ne de bazı olaylara şaşıra biliyorum. Her şey bana normal geliyor, en garip olay bile, insanlar neden konuşmadığımı soruyorlar çünkü konuşacak enerjim yok, her şey boş ve gereksiz geliyor. Agnostik bir insan olduğum için bu intihar duygusu beni daha çok ele geçiriyor. Umarım bir gün daha iyi hissederim, bunu okuyan güzel kardeşim umarım sende bir gün kendini çok iyi hissedersin.
Esenlikler.
2 defa ölümden döndüm 1 tanesi intihardi. Ağır yaranlandim. Fakat senin kadar ağlamadim hiçbir zaman.Güçlü ol biraz zirlayip durma.
Hayat kadınlara zaten erkeklere kıyasla daha kolaydır. Mücadele et biraz.
@@-SoldierofAllah sen de güçlü olsaydın da intihar etmeseydin o zaman. ne kadar düşüncesiz bir insansın.
@@rachnox Canım ölmek istedi ettim. Sana sormayacagim
Yaa aslında dert anlattığınızda o kadar takma diyen kişiler genelde derdinizi umursamadığı için lanet çeneni kapa demek yerine kafana takma derler
Ben 4 senedir depresyondayım muhtemelen bigün bende kendimi uçurumdan salarım az kaldı yani çok bile direndim
Hayat koca bir saçmalık
Son 20gundur durumlar arttı bıçağı alip bileklerime bakıyorum ama insan olan ic güdüm beni tuttuğunu hissediyorum sanırım son nokta bu iliklerine kadar yaşamak istemek ama bu gezegende değil savaşan iki tane şey biri insani içgüdün diğeri depresyonun sonsuza kadar savaşacak değiller ya illa biri ağır basacak
Bende aynı durumdayım artık tükendim kaybolup gitmek istiyorum bu hayattan 😢
7 Nisan da 3 üncü intiharımı gerçekleştirdim 3 undede başaramadım çünkü yıllarca adam yerine koymayan sevdiklerim tarafından acil bakımda acır gözlerle izlendigimi farkettim halen kaldıramıyorum sanki yüz kızartıcı birşey yapmışım gibi herkez uzak kaldı sonum ne olucak bilmiyorum dün 1 litreye yakın kan kaybettim şuan belki kendime gelirim diye şehir degistiriyorum otobüste sürekli gözlerim kararıyor kalabalık ortamlarda fazla kalamıyorum sadece bende herkez gibi buraya yazmak istedim herkezi içimde kalan biraz sevgiyle selamlıyorum
Dostum çok üzüldüm bende depresif ve bipolar biri olarak gerçekten artık ailem yüzünden çevrem yüzünden gelecek kaygımdan geçmiş hatalarımdan kısacası herşeyden bıkmaya ve dayananamamaya başkadım bende o eşikteyim ama eğer yapıpta ølsem bile çok fazla koyuyor bu hayatı yaşayamadığım ve yaşayamayacağım için gerçekten çok aradayım artık bu iğrenç hayatı sebepsiz yaşayıp duruyorum sonum ne olacak onu da bilmiyorum
Belki her şeyi bilemeyiz ama hayatın her zaman aynı olamayacağını, bize de güzel kapıların gayet mümkün açılabileceğini, hayatta sonsuz duyguların olmadığını, her şeyin biraz karşıtıyla varolduğunu, ve kendimizi biraz bile iyi ve güçlü hissettiğimiz her anda yarın için daha da geliştireceğimize inandığimiz müddetçe hayat daha çekilebilir gibi geliyor bana. İnan yalnız değilsin........ Umutlar öyle kolay kolay tükenmez :)
Bir çok psikyatriye gittim hiç faydası görmedim evet hocam ilgi sevgi anlayış bunlar yeterli
Ben çok ağır bir şekilde ölmeyi yok olmayı istiyorum çok fazla hatalarım yanlislarim var hayatta pişmanlık içindeyim ben gitmeyi düşündüm psikologa ama biliyorum ki bende hiç bir işe yaramiyacak birçok sebeplerim var kendimle ilgili sadece uyumak ve uyanmamak istiyorum 😢
Aşk acısı yüzünden intihar eden tanıdığım var neymiş sevdiği kız terketmiş beyler azıcık kafayı toplayın. Bunlara aldanmayın. Kadın gelir kadın gider. Erkek olmak zordur.
@@EmiremirEmir-qf1zs kader emir kader
@@masallarvehikayeler2100La Kadın icin intihar etmeyiz zaten ne diyon
@@-SoldierofAllah la lu lo belli olmaz
Keşke derdim kız olsa amk
Bu insan milletinden hiç yüzümüz gülmedi beeee orhannn
3 ay once bu is icin aldigim maket bicagiyla hala bakisiyoruz. Belki bir gun bir cesaret...
@Ritvel Hissetmek istiyorum aksine
@Ritvel Bu nasıl bir mantık nasıl bir tavsiye. Sanki daha önce kendin deneyip ölüp bir daha mı dirildinki bu kadar net söyleyebiliyorsun...
@Ritvel Bu işler öyle tahminle falan olmaz. Sen önce gerçekleştir!!!. sonra bize gerçeğini anlatırsın!!!.
Neden intihar etmek istiyorsun?
@@wooow2714maddi gecimsizlik
Asıl cesaret kesinlikle bitire bilmektir, kalıp sürünmeyi herkes yapar
Yakin zamanda bekledigim maddi duruma gelmezisem yasamima son vericem umarim pisman olmam
Bende oyle,kendime 2 yil sure tuttum eger o 2 yil icinde istedigim seyi cabalamama ragmen yapamazsam acimadan oldurucem artik kendimi.
madem mutlu olamicaktım niye yaratıldım, madem imtihan neden her iki taraftada yanacağım, madem sonumu biliyodun neden yaratıyorsun, sırf acı çekmemi mi istedin, neden neden öteki tarafta mutlu olim diye mi, e ordada olamicaksam, eeeeee noldu bildiğin işkence
Her gün sorduğum sorular 😢😢😢
Tam doğru bende intihar etmək isteyrem amma qızım var deye qalmışam 😢😢😢😢2gün edecem niye dünyaya gəldik niyede ölək😢😢😢😢
Herşeyin ilacı sevgidir.
Sizi yeni keşfettim ilk videom bu konularıniz tam aradığım şeyler❤
Bugün iki genç kız intihar ettiler
Zorla yasamanın bi anlamı yok
Kıskanıyorum in.ihar edenleri ben 5 defa kalkıştım ama bir türlü başaramadım hep tam yapacaken içimdeki ses bir anda yok oluyor duygularım bile yok oluyor ve boşluk hisi yaşıyorum sanki başarmışım in.ihar etmişim gibi ama ordan uzaklaşınca tekrar geri geliyor bu boğucu duygular
Konusalim mi
Lütfen kardeşim kendine değer ver, sana değer vermeyenler senin değersiz olduğun anlamına gelmez,biliyorum zor bana güleceksin ama sırf kendine değer vererek kendine yaşama hakkı tanı,imkanların dahilinde sevdiğin şeyleri yapmaya çalış,önemsiz küçük de olsa sana ruhuna iyi gelecek hedefler bulmaya çalış,nolursun pes etme😊
Aci cekmem de sorun yok acı çekebilirim, yalnız da olabilirim,sorun yok çünkü yaşıyorum işte bundan iyi ne var ?
Biz öldükten sonrada değer görmeyiz yaşarken de
Güzeldi, umarim ise yarar
Hicbir zaman ölmek istemedim ailem sürekli ölmemi söylese de yaşamak istiyorum ama bu şekilde degil bu çevreyle bu insanlarla degil bazen tüm insanları bir fazlalık gibi görüyorum keske diyorum kendime bir gezegen yaratıp orda tek başıma yaşasam ama biliyorum ki tek başıma kalsam bile mutlu olamam daha küçüğüm bu hislerim belki ergenlige bağlı duygusallık ya da hormonsal bir şeydir böyle olmasını umuyorum bu hisle yaşamak istemiyorum
O ailen bir sure sonra olmicak 20 yasina geldiginde onlardan ayril ben 20 yasimdayim tek yasiyorum o kadar guzel ki istedigimi yapiyorum 20 yasina kadar sabret ondan sonra hayatin o kadar rahatlicak ki
@ benim planımda o umarim basaririm
Konusalim mi
@@user-bp2vz8sf9x gec cevap verdiğim icin kusura bakma tabiki seninle konusmak guzel olur
Keske hiç dogmasaydim
Keske bende...
Belki her şeyi bilemeyiz ama hayatın her zaman aynı olamayacağını, bize de güzel kapıların gayet mümkün açılabileceğini, hayatta sonsuz duyguların olmadığını, her şeyin biraz karşıtıyla varolduğunu, (mutluluk mutsuzluğa ihtiyaç duyuyor) ve kendimizi biraz bile iyi ve güçlü hissettiğimiz her anda eksik duyguları, zarar veren duyguları iyileştirmeye yönelik kendi üzerimizde çalıştığımız sürece umut her zaman var diyorum..... Hayat gercekten kolay degil çok haklısınız ama kesin olan bir şey de yalnız değilsiniz. Sizin gibi hissedenler var... Motivasyon edinmek, kendini yükseltmek, pozitif olmaya zorlamak biraz ilaç olabilir diye düşünüyorum. (ben de ise yariyor) Ya da abi genç kuşak isyanı ile bu iktidarı yıkıp biraz rahatlayabilmek de bir secenek. Depresyonunuzun büyük sebebi akp olabilir çünkü arkadaslar :) Herkese kolaylıklar diliyorum
Ben artık düşünmüyorum .tek düşündüm şey bu yerden bir şekilde başka bir ülkeye gitmek .şuan sadece robot gibi takılıyorum
Hocam okumak okumak ve okumak,çare bu
Minyolarca spremden nasıl birinci geldim ben anlamadım dünyada herşeyden geriyim hayattan başarasızım kendimi sevmiyorum beğenmiyorum intiharı düşünüyorum inancımdam dolayı korkuyorum günah olduğunu biliyorum ailem ilgisiz
Bu konuda efe aydalın dediklerini dinleyin arkadaşlar efe aydal vazgeçmemeyi mücadele etmeyi öneriyor ve bir nerd(yalnız ve asosyal insan) asla kaybetmez diye sloganı var
Üniversiteyi bitiremiyorum. Akademik anlamda çok başarısızım.
Ailemden nefret ediyorum.
Bende lisede başarısızım büyük ihtimalle sınıfta kallacağım
@@batuhanj99 para biriktir bir dil okulu aracılığı ile yurt dışına git.
Mesela ben japonya'ya gitmeyi planlıyorum ve para biriktiriyorum.
Şimdilik 3000 dolar biriktirdim 2000 dolar daha biriktirirsem bana yeticektir.
@@Hachi-Roku86268 senin vereceğin tavsiyeyi de, fikrini de s2ym. Angut
@@overman9336Fikirlerim Yaşanmışlık içeriyor.
Ama senin fikirlerine de saygı duyuyorum.
Ve evet ben bir angutum. 👍
Onlar içinde hayat zor
İntiharı ciddi ciddi düşünüyorum noktasına kadar haklısın abi
Atilla Türkeri takıp et yotubede iyi gelir
@@yeo5124 Teşekkür ederim abi ama içimdeki boşluğu kimse tamamliyamaz
@@mesutaydin16şimdi nasilsiniz
Depresyon nedir ki, hayatın anlamsızlığı karşısında
bugün heşreyin bittiği gün sevdiğim adamın doğum günü 5 Haziran ben bugün bu hayattan gidiyorum..
Yaş 15 mi 16 mı
Aranızda siyanür bulan varmı
Bu düşüncelere sahip olan insanlar bana ulaşabilir mi? Gerçekten konuşmak istiyorum buna benzer düşüncelere sahip insanlarla. Öyle anlık değil ama yıllar boyu süren düşünceler. Yaşım 25
Ağa bu akşam canlı varmı
Hocam intiharı çok düşünüyorum
Depresyon iyidir
Tırtılın kozaya girmesi gibidir
Kelebek olursun ama kozadan cıkamazsan ölürsün
Gazali 5 sene kayıplara karışmış depresyona girmiş ve döndükten sonra en iyi eserlerini yazmıştır
Şu iğrenç şeyi güzellemeyin.
harbiden ya depresyondan daha igrenc şey mi var
Evet islamda birkaç tane olan filozofu da kafir ilan ederek felsefeyi halka düşmanca tanıtmıştır
Kozmos doğru söylüyor. İnsan uzun müddet yalnız kalınca ufku açılıyor daha derin düşünüyor ve doğru yolu buluyor. Bende yaşadım çünkü.
@@Newtonunoglu doğru yol neymiş kanka? youtubeda konuşacak birilerini aramak mıymış
Mücadele etmenin ve zoru başarmanın hazzı da ve kazandırdıkları da, Sonuçta daha değerli, daha yararlı ve daha kalıcıdır. Niye mi böyle söylüyorum. birçok asker savaşmasada sonunda General olmuştur. ama ne bir İskender, ne Napolyon nede bir Mustafa Kemal olamamıştır...