نامه سرگشاده در مورد غصب زمین‌های مردم در مناطق سانتوریم کابل توسط وزیر عدلیه طالبان به نام خداوند عادل و دادگر هموطنان مظلوم، وجدان‌های بیدار در افغانستان و جهان، این نامه از عمق درد و ناامیدی نوشته می‌شود تا فریاد مردمی را برساند که خانه و سرپناهشان به ظلم و بی‌عدالتی غصب شده است. در مناطق سانتوریم کابل، وزیر عدلیه طالبان، که وظیفه‌اش حمایت از عدالت و حقوق مردم است، خود به منبع بی‌عدالتی تبدیل شده است. این مقام طالبان که خود نیز در این منطقه زندگی می‌کند، زمین‌ها و خانه‌های مردم را به‌طور سازمان‌یافته و به بهانه “زمین دولتی” غصب کرده است. خانه‌ها و املاکی که طی سال‌ها با زحمت و کار سخت مردم ساخته شده‌اند، با استناد به ادعاهای واهی از آن‌ها گرفته شده و میان وزیر و افراد وابسته به او تقسیم می‌شوند. حتی مسجد منطقه نیز از این غصب ظالمانه در امان نمانده و بخشی از برنامه تصرف قرار گرفته است. استفاده از تهدید و ایجاد وحشت وزیر عدلیه طالبان و افراد وابسته به او نه‌تنها به اسناد قانونی مردم توجهی ندارند، بلکه با تهدید و ایجاد وحشت، مردم را مجبور به ترک خانه‌هایشان می‌کنند. گروهی از 10 تا 15 نفر مسلح، با سلاح‌های سنگین و چهره‌های وحشتناک، پشت هر خانه می‌آیند و با تهدید مستقیم از صاحبان خانه می‌خواهند که املاک خود را ترک کنند. مردم این منطقه به‌ویژه زنان و کودکان، از حضور این افراد مسلح به‌شدت در ترس و وحشت زندگی می‌کنند. شب‌ها و روزها در فضای پر از تهدید سپری می‌شود و کودکان که شاهد رفتار خشن و حضور سلاح‌های سنگین هستند، به‌شدت آسیب روانی دیده‌اند. خانواده‌ها، به‌ویژه مادران، نگران امنیت و روان فرزندان خود هستند. مالکیت شرعی مردم باید تاکید شود که تمامی مردم ساکن در مناطق سانتوریم کابل، به‌ویژه منطقه ناحیه شش، دارای قواله‌ها و اسناد شرعی و رسمی هستند. این اسناد، که از سوی مراجع معتبر تهیه شده‌اند، مالکیت قانونی و شرعی آنان را ثابت می‌کند. حتی دور جمعیت این منطقه نیز اسناد شرعی و قانونی دارند که حق آن‌ها بر املاکشان را به رسمیت می‌شناسد. اما باوجود ارائه این اسناد، نه تنها به مالکیت آن‌ها احترام گذاشته نمی‌شود، بلکه با زور و تهدید از خانه‌هایشان بیرون رانده می‌شوند. این بی‌عدالتی نماد خیانت به ارزش‌های اسلامی است این وضعیت نه‌تنها مصداق بارز ظلم و بی‌عدالتی است، بلکه به لحاظ انسانی و اسلامی نیز غیرقابل توجیه است. ایجاد ترس و وحشت در دل مردم، غصب اموال و تهدید به زور، اصول اولیه زندگی و کرامت انسانی را زیر پا گذاشته و لکه ننگی بر چهره کسانی است که مدعی اداره امور مردم هستند. خواسته‌ها و پیشنهادات 1. از طالبان می‌خواهیم: اگر ادعای عدالت دارند، دست از این بی‌عدالتی برداشته و اموال مردم را به آنان بازگردانند. سوءاستفاده از قدرت و غصب اموال مردم برخلاف اصول اسلامی و انسانی است. 2. از سازمان‌های حقوق بشری و جامعه بین‌المللی می‌خواهیم: • این موارد نقض حقوق بشر را به‌عنوان بخشی از رفتارهای سرکوب‌گرانه طالبان مستند کرده و آن را محکوم کنند. • فشارهای سیاسی و اقتصادی بیشتری را بر طالبان اعمال کنند تا از چنین اعمالی جلوگیری شود. • کمیته‌های مستقل حقیقت‌یابی را ایجاد کنند تا این موارد غصب زمین‌ها و حقوق مردم افغانستان را بررسی و گزارش‌های آن را در مجامع بین‌المللی منتشر کنند. 3. از نهادهای اسلامی در جهان می‌خواهیم: از طالبان بخواهند که مطابق با اصول اسلام و عدالت عمل کنند و دست از غصب اموال مردم بردارند. پیام به هموطنان هموطنان عزیز، ما از شما می‌خواهیم که با حفظ اتحاد، با روش‌های مسالمت‌آمیز و از طریق ابزارهای قانونی، صدای خود را به گوش جهانیان برسانید. ما می‌توانیم با همبستگی و تلاش برای آگاهی‌بخشی به جهانیان، ظلم را به چالش بکشیم و از حق خود دفاع کنیم. پیام به سازمان‌های بین‌المللی این غصب اموال مردم، آن هم توسط کسانی که خود را نمایندگان عدالت می‌خوانند، نماد بارز سوءاستفاده از قدرت و خیانت به ارزش‌های انسانی است. ما از سازمان ملل متحد، سازمان‌های حقوق بشری، و تمامی نهادهایی که دغدغه عدالت و حقوق انسان‌ها را دارند، تقاضا داریم: • این فاجعه را به رسمیت بشناسند و اقدامات فوری برای توقف آن انجام دهند. • از مردم بی‌پناه افغانستان در برابر این اقدامات ظالمانه حمایت کنند. یک فریاد برای عدالت این یک فریاد برای عدالت است-عدالتی که زیر پای قدرت‌طلبی، سوءاستفاده از دین و قانون، و استفاده از زور و وحشت نابود شده است.
زنده باد ملابرادر
زنده باد امارات اسلامی ❤❤❤❤❤
زنده باد امارات اسلامی افغانستان ❤❤
تاج الدین سروش همه چیز هارا دنبال می‌کند
نامه سرگشاده
در مورد غصب زمین‌های مردم در مناطق سانتوریم کابل توسط وزیر عدلیه طالبان
به نام خداوند عادل و دادگر
هموطنان مظلوم،
وجدان‌های بیدار در افغانستان و جهان،
این نامه از عمق درد و ناامیدی نوشته می‌شود تا فریاد مردمی را برساند که خانه و سرپناهشان به ظلم و بی‌عدالتی غصب شده است. در مناطق سانتوریم کابل، وزیر عدلیه طالبان، که وظیفه‌اش حمایت از عدالت و حقوق مردم است، خود به منبع بی‌عدالتی تبدیل شده است.
این مقام طالبان که خود نیز در این منطقه زندگی می‌کند، زمین‌ها و خانه‌های مردم را به‌طور سازمان‌یافته و به بهانه “زمین دولتی” غصب کرده است. خانه‌ها و املاکی که طی سال‌ها با زحمت و کار سخت مردم ساخته شده‌اند، با استناد به ادعاهای واهی از آن‌ها گرفته شده و میان وزیر و افراد وابسته به او تقسیم می‌شوند. حتی مسجد منطقه نیز از این غصب ظالمانه در امان نمانده و بخشی از برنامه تصرف قرار گرفته است.
استفاده از تهدید و ایجاد وحشت
وزیر عدلیه طالبان و افراد وابسته به او نه‌تنها به اسناد قانونی مردم توجهی ندارند، بلکه با تهدید و ایجاد وحشت، مردم را مجبور به ترک خانه‌هایشان می‌کنند. گروهی از 10 تا 15 نفر مسلح، با سلاح‌های سنگین و چهره‌های وحشتناک، پشت هر خانه می‌آیند و با تهدید مستقیم از صاحبان خانه می‌خواهند که املاک خود را ترک کنند.
مردم این منطقه به‌ویژه زنان و کودکان، از حضور این افراد مسلح به‌شدت در ترس و وحشت زندگی می‌کنند. شب‌ها و روزها در فضای پر از تهدید سپری می‌شود و کودکان که شاهد رفتار خشن و حضور سلاح‌های سنگین هستند، به‌شدت آسیب روانی دیده‌اند. خانواده‌ها، به‌ویژه مادران، نگران امنیت و روان فرزندان خود هستند.
مالکیت شرعی مردم
باید تاکید شود که تمامی مردم ساکن در مناطق سانتوریم کابل، به‌ویژه منطقه ناحیه شش، دارای قواله‌ها و اسناد شرعی و رسمی هستند. این اسناد، که از سوی مراجع معتبر تهیه شده‌اند، مالکیت قانونی و شرعی آنان را ثابت می‌کند. حتی دور جمعیت این منطقه نیز اسناد شرعی و قانونی دارند که حق آن‌ها بر املاکشان را به رسمیت می‌شناسد. اما باوجود ارائه این اسناد، نه تنها به مالکیت آن‌ها احترام گذاشته نمی‌شود، بلکه با زور و تهدید از خانه‌هایشان بیرون رانده می‌شوند.
این بی‌عدالتی نماد خیانت به ارزش‌های اسلامی است
این وضعیت نه‌تنها مصداق بارز ظلم و بی‌عدالتی است، بلکه به لحاظ انسانی و اسلامی نیز غیرقابل توجیه است. ایجاد ترس و وحشت در دل مردم، غصب اموال و تهدید به زور، اصول اولیه زندگی و کرامت انسانی را زیر پا گذاشته و لکه ننگی بر چهره کسانی است که مدعی اداره امور مردم هستند.
خواسته‌ها و پیشنهادات
1. از طالبان می‌خواهیم: اگر ادعای عدالت دارند، دست از این بی‌عدالتی برداشته و اموال مردم را به آنان بازگردانند. سوءاستفاده از قدرت و غصب اموال مردم برخلاف اصول اسلامی و انسانی است.
2. از سازمان‌های حقوق بشری و جامعه بین‌المللی می‌خواهیم:
• این موارد نقض حقوق بشر را به‌عنوان بخشی از رفتارهای سرکوب‌گرانه طالبان مستند کرده و آن را محکوم کنند.
• فشارهای سیاسی و اقتصادی بیشتری را بر طالبان اعمال کنند تا از چنین اعمالی جلوگیری شود.
• کمیته‌های مستقل حقیقت‌یابی را ایجاد کنند تا این موارد غصب زمین‌ها و حقوق مردم افغانستان را بررسی و گزارش‌های آن را در مجامع بین‌المللی منتشر کنند.
3. از نهادهای اسلامی در جهان می‌خواهیم: از طالبان بخواهند که مطابق با اصول اسلام و عدالت عمل کنند و دست از غصب اموال مردم بردارند.
پیام به هموطنان
هموطنان عزیز،
ما از شما می‌خواهیم که با حفظ اتحاد، با روش‌های مسالمت‌آمیز و از طریق ابزارهای قانونی، صدای خود را به گوش جهانیان برسانید. ما می‌توانیم با همبستگی و تلاش برای آگاهی‌بخشی به جهانیان، ظلم را به چالش بکشیم و از حق خود دفاع کنیم.
پیام به سازمان‌های بین‌المللی
این غصب اموال مردم، آن هم توسط کسانی که خود را نمایندگان عدالت می‌خوانند، نماد بارز سوءاستفاده از قدرت و خیانت به ارزش‌های انسانی است. ما از سازمان ملل متحد، سازمان‌های حقوق بشری، و تمامی نهادهایی که دغدغه عدالت و حقوق انسان‌ها را دارند، تقاضا داریم:
• این فاجعه را به رسمیت بشناسند و اقدامات فوری برای توقف آن انجام دهند.
• از مردم بی‌پناه افغانستان در برابر این اقدامات ظالمانه حمایت کنند.
یک فریاد برای عدالت
این یک فریاد برای عدالت است-عدالتی که زیر پای قدرت‌طلبی، سوءاستفاده از دین و قانون، و استفاده از زور و وحشت نابود شده است.