I remember the 06/02/2023 it like it was yesterday. I live in Paris, France. I am French. I heard the news during the morning right after I woke up, but I only realized the extent of the disaster a few hours later, as the images came little by little on the internet. It was a nightmare. I knew Antakya, I had visited the city for the first time 3 months before the earthquake to visit my turkish friend Meryem, who lived there. I was struck by the beauty and charm of the old town and its narrow streets. Incredibly surprised by the tolerance of the inhabitants of this city, where Turks of Jewish, Catholic, and Muslim faith lived together peacefully. I discovered the gastronomy of Hatay, specifically the "katıklı ekmek" and the "künefe". I remember how delicious those foods were. Antioch felt like the gateway to the Levantine world. Seeing the images of the destroyed city again breaks my heart and burns my soul, even one year later. May all victims rest in peace, and I sincerely hope that all survivors will find inner peace again some day.
Âmin gerçekten çok zor bir durum depremi yaşamış biri olarak bunu bilmek çokta zor değil kim deprem yaşadıysa hayatı boyunca kendine gelemeyecek Çünkü bugüne kadar böyle bir deprem olmadı umarım bir daha da olmaz ve bir anda bu kadar kayıp verilmedi insanlar hayatta kaldıklarını sevinemiyorlar çünkü canları dahil çok şeyi kaybettiler bir insan kendisi kaybolunca bile aylarca arar hele bir de kaybolan evlat ise anne baba kardeş ise gelde dayan
zorrrr Allah yardımcıları olsun ... adamlar evlerinin yıkıldığına mı yasın yoka arayıp ta bulamadıkları evlatlarına çocuklarına mı yansın ? Allah sabır versin...
"Depremle yaşamak" serimizin tüm videolarını izlemek ister misin?👇
ruclips.net/p/PLLsTnmMgfDpIwnrxNYuO0riCxufss6Q-P&si=OlXEpP_v61c--PTx
I remember the 06/02/2023 it like it was yesterday. I live in Paris, France. I am French. I heard the news during the morning right after I woke up, but I only realized the extent of the disaster a few hours later, as the images came little by little on the internet. It was a nightmare. I knew Antakya, I had visited the city for the first time 3 months before the earthquake to visit my turkish friend Meryem, who lived there. I was struck by the beauty and charm of the old town and its narrow streets. Incredibly surprised by the tolerance of the inhabitants of this city, where Turks of Jewish, Catholic, and Muslim faith lived together peacefully. I discovered the gastronomy of Hatay, specifically the "katıklı ekmek" and the "künefe". I remember how delicious those foods were. Antioch felt like the gateway to the Levantine world. Seeing the images of the destroyed city again breaks my heart and burns my soul, even one year later. May all victims rest in peace, and I sincerely hope that all survivors will find inner peace again some day.
we are all in pain here. thank you for sharing our pain with us my friend.
of ne çok acı var çok Allah sabır versin😢
😞
Çok zor bir durum çok zor bir imtihan kalana mı zor gidene mi.. Rabbim hepsinin kalbine sükunet versin 🤲🏻
Allah yardımcınız olsun😢
ALLAHım yardimcilari olsun dayanma gücü versin evlat acisi en zor acı 2 kizim var aklım cikiyor
Aklımı kaybedeceğim empati yaptıkça...
İnanın çok zor depremi yaşamış biri olarak söylüyorum hiçbir şey hiçbir zorluk televizyondan göründüğü gibi değil burada her şey Çok zor ve acı
Ben çokkk kızıyorum 😢neden bu kadar acele ettiler harfiyat için
Bir anne ve baba için ne büyük bir acı😭😭😭
Allah yardımcın olsun abi ne diyim Allah saba sabır versin inşallah 🙏 bir an önce bulursunuz
En kötüsü belirsizlik ve acabalar hem umut edip ve hemde umutsuzluğa kapılmak yas sürecini yaşayamamak belirsizlik çok zor Allah kimseye yaşatmasın
Âmin gerçekten çok zor bir durum depremi yaşamış biri olarak bunu bilmek çokta zor değil kim deprem yaşadıysa hayatı boyunca kendine gelemeyecek Çünkü bugüne kadar böyle bir deprem olmadı umarım bir daha da olmaz ve bir anda bu kadar kayıp verilmedi insanlar hayatta kaldıklarını sevinemiyorlar çünkü canları dahil çok şeyi kaybettiler bir insan kendisi kaybolunca bile aylarca arar hele bir de kaybolan evlat ise anne baba kardeş ise gelde dayan
Evet Baba seni anliyorum. Kizim ateshi oldugu zaman neler yashiyorum Allah biliyor. Senin derdine yanmamak elimde degil.
6 Şubat 365 gün uzunluğunda bir gün. Daha da uzayacak gibi😢 canı yanan bu kadar insanın acısıyla bu ülke nasıl iyileşecek?!
zorrrr Allah yardımcıları olsun ... adamlar evlerinin yıkıldığına mı yasın yoka arayıp ta bulamadıkları evlatlarına çocuklarına mı yansın ? Allah sabır versin...
😢😢😢😢😢😢😢😢😢😢 canım acıyor
Hepimizin canı açıyor ve açmaya da devam edecek maalesef yüzyılın felaketi yaşandı açısı da 100 yıl devam edecek
Celladına aşık bir toplumda hiç şaşırtmayan trajik bir son işte
😭
Bu depremde en az300 bin kişi vefat etti bence
500.000 bile az kalır bence
Depremde yerel yönetim çöktü ilk iki gün kimse gelmedi ama organ mafyası gelmiş belli kayıplar çok
İstedikleri o degilmiydi😢😢 mahvoldular
Depremix sarkisi sayfamda❤ lutfen kulak verin
keşke binaları depreme dayanıklı yapabilecek bir meslek grubu olsaydı... var mı böyle bir meslek?
var tabii. türkiye de herşey Allah'tan zihniyeti olduğu için Türkiye'de yok böyle bir şey. Depremden en çok ölü veren ülkelerde ilk 5 teyiz.
İnşaat mühendisi
@@Kitabqurdu ama onlardan çok fazla var
Depremde kadınlar ve çocuklar nereye kayboldu değil nereye götürüldu? Asıl soru bu olmalı.
Ne olmus olabilir, sizin hipoteziniz nedir?
Birinin arkasında rtenin fotoğrafı varsa o kişiye pek inanasım gelmiyor...
Bütün canlılar güçsüz ve zayıftır
Yurt dışının istediği hataydı
.....
France24'den araklamışlar:D
+90'ı kimler kurdu?
Bu konuda ne derseniz haklisiniz Devlet caresiz ve sinifta kaldi bu konuda