Οι προβληματικές μέρες του Obnoxious Kas (Prod.Blindspot)
HTML-код
- Опубликовано: 18 окт 2024
- Album: Οι προβληματικές μέρες του Obnoxious Kas
Stream full album now on Spotify: spoti.fi/3zKiOvT
Obnoxious Kas Official Merch: bit.ly/3voUprC
FOLLOW OBNOXIOUS KAS:
bit.ly/3Opjpb1
Produced by: Blindspot
bit.ly/3xSkAtb
Rec/Mix/Mastering - JK One στο MixDown Studio
Cover by: Ikkon Tattoo
bit.ly/3xuI3zn
Follow Rapnroll Records on Instagram:
bit.ly/3KZbwHm
Follow "HIP HOP IN GREECE" Playlist on Spotify:
spoti.fi/37xxmTJ
2020 © + ℗ RAPNROLL RECORDS
Lyrics:
[Verse 1]
Μια ζωή στην καβάτζα, εγκαινιασμένη από τη μηχανή της συντήρησης
τώρα όση μας μένει συμπιεσμένη στη μέγγενη της επιτήρησης
μια ευγενική επιχείρηση της κρατικής διαχείρισης
μα δε βρήκανε ακόμα εμβόλιο για τον εκ γενετής super lyricist
πήρες τη χούντα με σετ παρωπίδες και τα ψεύτικα μέσα να αλληλοεπιδράσεις
περνάμε τη φούντα στις εφημερίδες και την κλείναμε μέσα στις τηλεοράσεις
κάνοντας μέσα μεταφοράς τα μέσα εξαπάτησης
που μας λέγανε πάντα τι οφείλει ο ραγιάς, πότε τι οφείλει ο Ωνάσης
και η όρασή σου υπό τις συγκυρίες χειροκροτούσε σε ουρές τον ηγέτη
η βόλεψή σου ρεπό και αργίες ,το κουτόχορτό σου οι γιορτές κι οι επαίτειοι
η κρίση ήταν έτοιμη κι όσο θυσαυρίζαν οι χρηματιστές κι οι ημέτεροι
στο στόχαστρό σου ήταν άλλες φυλές οι υπαίτιοι
αυτό είναι το pedigree από τις μέρες στη λούπα που παραπατάγαμε σε ομάδες
κι από όλες μας τις δοκιμές για δουλειές που τα παρατάγαμε στις δυο βδομάδες
είτε με γιακάδες είτε με σοβάδες, από την αυπνία έτρωγα ''σούπες''
και πίσω στις τρούπες που φτιάχναμε λούμπεν ποιητές, φοιτητές και βενζινάδες
οι μιμητές το κουράζουνε ξύπναγα πρώτος μέσα σε δωμάτια παρέα
με όσους με κάποια φαεινή ιδέα παίρνανε δωμάτια με θέα
και τους άκουγα να βουλιάζουνε, να στριφογυρνάνε και να ουρλιάζουνε
αποτυπώνω έτσι το σκοτάδι γιατί έμαθα καλά να το αφουγκράζομαι ρε
[Chorus]
Πες του θα γίνει για πλάκα αν δε του πε ήδη κάποιο αλάνι μου
πες της θα ζήσει για πάντα, αυτό δε της το πε η γραμμή στην παλάμη μου
αυτό είναι Kas και Blind, για όσους μας έχουνε λείψει κι άλλη φωτιά στο Mic
τους υποσχεθήκαμε όχι πια θλίψη, θυμόμαστε τα highlight
πες του θα γίνει για πλάκα αν δε του πε ήδη κάποιο αλάνι μου
πες της θα ζήσει για πάντα, αυτό δε της το πε η γραμμή στην παλάμη μου
αυτό ειναι Χρήστος-ρόσπυ, στρίψε ένα δρομίσιο κι άκου την γνήσια γνώση
αυτή είναι η μόνη πατρίδα τους, αυτή είναι η μόνη που γνώρισαν κόψη
[Verse 2]
Γάμα αν πρέπει να ναι το ομώνυμο, ας είναι γόνιμο, πέρα από όσα κι αν πούμε
να ξέρεις ότι όσα κι αν πιούμε σε θέλω πάντα σε μνήμη ακλόνητο
σαν εκείνες τις γριές στο Κερατσίνι, όπου κι αν φτάσουμε ότι κι αν γίνει
να μείνουνε απέναντι κρετίνοι, δε θα στιγματιστούμε με ρετσίνι
το πρόσωπο του αύριο είναι το τώρα, κάτω από μια μπότα και ένα φάρο
και πάνω στα μαρμάρινα χέρια του Jesus οι σκοπευτές του Βolsonaro
μια μάσκα που αφήνει δυο ματιά μόνα φοβισμένα σε ένα πλήθος
και δυο παιδιά που κάνουν τραμπάλα χωρισμένα από ένα τείχος
μου πανε χώσου και το φερα, όσο πιο γλαφυρά όπως και το όφειλα
λερωμένο και καρφωμένο όπως το αδιάβροχο σου στη μπετόβεργα
σε αυτή την αρένα σε αγχώνουνε βλέπεις για ένα πακέτο
ζούμε στα χειρότερα ghetto, σε αυτά που να σχολάσεις ευχόσουν στις 12
γιατί οι ζωές μας αξίζουν πιο λίγο απ’ τα διαφυγόντα έσοδα
κι αυτή είναι η μόνη μου ευκαιρία να διαφύγω πριν πέσω man
εδώ που ίσως ξυπνήσεις σε jeep γύρω από μαυροντυμένους
και δεν γνωρίζεις ποιος είναι ποιος από τους δύο ξένους
ασφαλίτης ή απαγωγέας εξάλλου οι διαφορές δυσδιάκριτες
οι αδιάκριτες προσταγές σε ρωτάν να τους δείξεις που τα κρυβες
τώρα μαλάκα την άκρη βρές
οι διατριβές με τα σαΐνια μας προικίσανε με πιο άρτιες τακτικές
τώρα πιο έτοιμοι από ποτέ και οι κόρες φουσκώνουν σα να ναι μονάκριβες
Μια ζωή στη καβατζα, εγκαινιασμενη απ τη μηχανη της συντήρησης, τωρα οση μας μενει συμπιεσμενη στη μεγγενη της επιτήρησης, μια ευγενική επιχείρηση της κρατικής διαχείρισης,μα δε βρηκαν ακομα εμβόλιο για τον εκ γενετής super lyricist, πηρες τη χούντα με σετ παρωπίδες και τα ψευτικα μέσα να αλληλοεπιδράσεις, περνάμε τη φούντα στις εφημερίδες και την κλείναμε μέσα στις τηλεοράσεις, κάνοντας μέσα μεταφοράς τα μέσα εξαπάτησης που μας λεγανε πάντα τι οφείλει ο ραγιας πότε τι οφείλει ο ωνασης και η οραση σου υπό τις συγκυρίες χειροκροτουσε σε ουρές τον ηγέτη,η βολεψη σου ρεπο κι αργιες το κουτόχορτο σου οι γιορτές κι οι επαιτειοι,η κρίση ήταν έτοιμη κι οσο θυσαυριζαν οι χρηματιστες κι οι ημετεροι στο στόχαστρο σου ηταν άλλες φυλές οι υπατιοι ,αυτό ειναι το pedigree από τις μέρες στη λουπα που παραπαταγαμε σε ομαδες κι απο όλες μας τις δοκιμές για δουλειές που τα παραταγαμε στις δυο βδομάδες ,ειτε με γιακάδες ειτε με σοβαδες απ την αυπνια ετρωγα σουπες και πίσω στις τρουπες που φτιάχναμε λουμπεν ποιητές, φοιτητες και βενζιναδες, οι μιμητές το κουραζουνε ξυπναγα πρώτος μεσα σε δωμάτια παρέα, με οσους με καποια φαεινή ιδεα περνανε δωμάτιο με θέα και τους άκουγα να βουλιαζουνε,να στριφογυρνανε και να ουρλιαζουνε ,αποτυπωνω έτσι το σκοταδι .γιατί εμαθα καλα να το αφουγκραζομαι ρε Πες του θα γίνει για πλάκα αν δε του πε ήδη κάποιο αλάνι μου ,πες της θα ζησει για πάντα αυτο δε της το πε η γραμμή στην παλάμη μου, αυτο είναι κας και blind για όσους μας έχουνε λείψει κι άλλη φωτιά στο Mic ,τους υποσχέθηκαμε όχι πια θλίψη θυμόμαστε τα highlight, πες του θα γίνει για πλάκα αν δε του πε ήδη κάποιο αλάνι μου ,πες της θα ζησει για πάντα αυτο δε της το πε η γραμμή στην παλάμη μου,αυτό ειναι χρηστος-ροσπυ, στριψε ένα δρομισιο κι ακου την γνήσια γνωση αυτή είναι η μόνη πατρίδα τους, αυτή είναι η μονη που γνωρισαν κόψη Γαμα αν πρέπει να ναι το ομώνυμο ας είναι γόνιμο,πέρα από όσα κι αν πουμε να ξέρεις ότι οσα κι αν πιούμε σε θέλω παντα σε μνήμη ακλόνητο ,σαν εκείνες τις γριές στο κερατσινι όπου κι αν φτάσουμε ότι κι αν γίνει ,να μείνουν απέναντι κρετινοι δε θα στιγματιστουμε με ρετσινι ,το πρόσωπο του αύριο είναι το τώρα κάτω από μια μπότα και ένα φάρο και πάνω στα μαρμάρινα χέρια του jesus οι σκοπευτές του μπολσοναρο,μια μάσκα που αφηνει δυο ματιά μονα φοβισμένα σε ένα πλήθος,και δυο παιδιά που κάνουν τράμπαλα χωρισμένα από ένα τείχος,μου πανε χώσου και το φερα, όσο πιο γλαφυρά όπως το όφειλα, λερωμενο και καρφωμένο οπως το αδιάβροχο σου στη μπετοβεργα, σε αυτή την αρένα σε αγχωνουνε βλεπεις για ένα πακέτο, ζούμε στα χειρότερα γκετο,σε αυτα που να σχολασεις ευχοσουν στις 12, γιατί οι ζωές μας αξιζουν πιο λίγο απ τα διαφυγοντα εσοδα, κι αυτή είναι η μονη μου ευκαιρία να διαφυγω πριν πέσω μαν,εδώ που ισως ξυπνήσεις σε τζιπ γύρω από μαυροντυμενους και δεν γνωριζεις ποιος είναι ποιος απο τους δύο ξένους,ασφαλιτης ή απαγωγεας εξάλλου οι διαφορές δυσδιακριτες ,οι αδιακριτες προσταγες σε ρωτάν να τους δείξεις που τα κρυβες,τωρα μαλακα την άκρη βρες,οι διατριβες με τα σαινία μας προικισανε με πιο αρτιες τακτικές ,τωρα πιο έτοιμοι από ποτέ κι οι κορες φουσκώνουν σα να ναι μονακριβες
Αυτός ο δίσκος είναι αυτό που έλειπε από την φάση και ένα στήριγμα μέσα στην σκατένια αυτή χρονιά. Σπύρο τσάκαλε να είσαι πάντα καλά ή έστω τις περισσότερες φορές ρε, τα κομμάτια σου μας δίνουν δύναμη!
Εχει περάσει το μια εικονα 1000 λεξεις.
Εδω μιλαμε για 1000 εικονες σε μια λεξει.
Και αυτο το beat νομιζω ειναι αυτο που χρειαζόταν για να κλεισει η χρονιά.
Το αγαπησα αυτο το beat.
you stole this beat from Made in Abyss OST
Το έχει τερματισει ο τύπος
Η στιγμή που συνειδητοποιείς ότι πίσω μέσα στις φλόγες είναι το σήμα του billa 🙏🙏
Dope brother's 🔥🔥🔥
Μετα τα 2 τελευταια κομματια δικαιουσαι 5 χρονια μπρεικ, ακομα δε θα εχω συνειδητοποιησει το τι εχεις κανει. Χωρις υπερβολη τα 14-15 απο τα 18 ειναι αριστουργηματα μας εχεις παει απο ανατριχιλα σε ανατριχιλα
Μεγαλος δισκος.
Το καλύτερο άλμπουμ του 2020.Να σαι καλά ρε Κασαρε
yup, not even remixed, you just used made in abyss ost and added a beat on it.
not cool, at least say you did it in the description
ANTE GEIA
Καλά Χριστούγεννα Κας!
καλοτάξιδος αδερφε!!! η μνημη μας αυτη την μερα σε αυτούς που μας εχουνε λήψει...
B2B tanessss
👏👏👏
στη πιεση μας εχει
Μπράβο ρε τσακαλε
Pinche RUclips recomendandome guevadas
🔥🔥🔥
Μια ζωή στη καβατζα, εγκαινιασμενη απ τη μηχανη της συντήρησης,
τωρα οση μας μενει συμπιεσμενη στη μεγγενη της επιτήρησης,
μια ευγενική επιχείρηση της κρατικής διαχείρισης,
μα δε βρηκαν ακομα εμβόλιο για τον εκ γενετής super lyricist,
πηρες τη χούντα με σετ παρωπίδες
και τα ψευτικα μέσα να αλληλοεπιδράσεις,
περνάμε τη φούντα στις εφημερίδες
και την κλείναμε μέσα στις τηλεοράσεις,
κάνοντας μέσα μεταφοράς τα μέσα εξαπάτησης
που μας λεγανε πάντα τι οφείλει ο ραγιας πότε τι οφείλει ο ωνασης
και η οραση σου υπό τις συγκυρίες χειροκροτουσε σε ουρές τον ηγέτη,
η βολεψη σου ρεπο κι αργιες το κουτόχορτο σου οι γιορτές κι οι επαιτειοι,
η κρίση ήταν έτοιμη κι οσο θυσαυριζαν οι χρηματιστες κι οι ημετεροι
στο στόχαστρο σου ηταν άλλες φυλές οι υπατιοι ,αυτό ειναι το pedigree
από τις μέρες στη λουπα που παραπαταγαμε σε ομαδες
κι απο όλες μας τις δοκιμές για δουλειές που τα παραταγαμε στις δυο βδομάδες ,
ειτε με γιακάδες ειτε με σοβαδες απ την αυπνια ετρωγα σουπες
και πίσω στις τρουπες που φτιάχναμε λουμπεν ποιητές, φοιτητες και βενζιναδες,
οι μιμητές το κουραζουνε ξυπναγα πρώτος μεσα σε δωμάτια παρέα,
με οσους με καποια φαεινή ιδεα περνανε δωμάτιο με θέα
και τους άκουγα να βουλιαζουνε,να στριφογυρνανε και να ουρλιαζουνε ,
αποτυπωνω έτσι το σκοταδι .γιατί εμαθα καλα να το αφουγκραζομαι ρε
Πες του θα γίνει για πλάκα αν δε του πε ήδη κάποιο αλάνι μου ,
πες της θα ζησει για πάντα αυτο δε της το πε η γραμμή στην παλάμη μου,
αυτο είναι κας και blind για όσους μας έχουνε λείψει κι άλλη φωτιά στο Mic ,
τους υποσχέθηκαμε όχι πια θλίψη θυμόμαστε τα highlight,
πες του θα γίνει για πλάκα αν δε του πε ήδη κάποιο αλάνι μου ,
πες της θα ζησει για πάντα αυτο δε της το πε η γραμμή στην παλάμη μου,
αυτό ειναι χρηστος-ροσπυ, στριψε ένα δρομισιο κι ακου την γνήσια γνωση
αυτή είναι η μόνη πατρίδα τους, αυτή είναι η μονη που γνωρισαν κόψη
Γαμα αν πρέπει να ναι το ομώνυμο ας είναι γόνιμο,
πέρα από όσα κι αν πουμε να ξέρεις ότι οσα κι αν πιούμε σε θέλω παντα σε μνήμη ακλόνητο ,
σαν εκείνες τις γριές στο κερατσινι όπου κι αν φτάσουμε ότι κι αν γίνει ,
να μείνουν απέναντι κρετινοι δε θα στιγματιστουμε με ρετσινι ,
το πρόσωπο του αύριο είναι το τώρα κάτω από μια μπότα και ένα φάρο
και πάνω στα μαρμάρινα χέρια του jesus οι σκοπευτές του μπολσοναρο,
μια μάσκα που αφηνει δυο ματιά μονα φοβισμένα σε ένα πλήθος,
και δυο παιδιά που κάνουν τράμπαλα χωρισμένα από ένα τείχος,
μου πανε χώσου και το φερα, όσο πιο γλαφυρά όπως το όφειλα,
λερωμενο και καρφωμένο οπως το αδιάβροχο σου στη μπετοβεργα,
σε αυτή την αρένα σε αγχωνουνε βλεπεις για ένα πακέτο,
ζούμε στα χειρότερα γκετο,σε αυτα που να σχολασεις ευχοσουν στις 12,
γιατί οι ζωές μας αξιζουν πιο λίγο απ τα διαφυγοντα εσοδα,
κι αυτή είναι η μονη μου ευκαιρία να διαφυγω πριν πέσω μαν,
εδώ που ισως ξυπνήσεις σε τζιπ γύρω από μαυροντυμενους
και δεν γνωριζεις ποιος είναι ποιος απο τους δύο ξένους,
ασφαλιτης ή απαγωγεας εξάλλου οι διαφορές δυσδιακριτες ,
οι αδιακριτες προσταγες σε ρωτάν να τους δείξεις που τα κρυβες,
τωρα μαλακα την άκρη βρες,
οι διατριβες με τα σαινία μας προικισανε με πιο αρτιες τακτικές ,
τωρα πιο έτοιμοι από ποτέ κι οι κορες φουσκώνουν σα να ναι μονακριβες