Πόλεμος -ελευθερία και ανταγωνιστικότητα

"Αν θέλουμε μία τέτοια ειρήνη, τότε η υποταγή αρκεί"
"Τελικά, το βασικό ποιοτικό και διακριτικό στοιχείο της επιδιωκόμενης ελευθερίας έγκειται στο πού στοχεύει, ποιο είναι το υποκρυπτόμενο κίνητρο. Αυτό πρέπει να απορροφήσει το μέγιστο της προσοχής μας, αν αυτό που επιδιώκουμε δεν είναι μία τυπική και άχρωμη ειρήνη μόνο και μόνο για να μην έχουμε πολέμους και άλλες δυσκολίες. Αν θέλουμε μία τέτοια ειρήνη, τότε η υποταγή αρκεί.
Και πρέπει να επιλέξουμε:
Θέλουμε έναν άνθρωπο κατά το δυνατόν αυτεξούσιο, ουσιαστικά κοινωνικό (δηλαδή υπεύθυνο) και ενεργό πολιτικά ή έναν άνθρωπο έρμαιο των συνθηκών, παθητικό και άβουλο αλλά ζωικά ικανοποιημένο;
Αυτό είναι μία μεγάλη ευθύνη εκείνων που θέλουν να κατανοήσουν τα προβλήματα του ανθρώπου, είτε ατομικά είτε συλλογικά.
Η αληθινή ελευθερία δεν μπορεί στην πραγματικότητα να σημαίνει ανταγωνισμό, γιατί το ατομικό στοιχείο προσδιορίζεται μόνο επειδή υπάρχει το το συλλογικό.
Είναι αναγκαίο να επιμείνουμε στοχαστικά στην ελευθερία, γιατί αυτή είναι ο κεντρικός άξονας της ανθρώπινης ζωής και όχι η ασφάλεια που αποτελεί μέρος της ελευθερίας και αποτέλεσμά της. Πώς γίνεται να επιζητούμε συνεχώς την ελευθερία και, ταυτόχρονα, να πιστεύουμε πως είμαστε σχεδόν πάντοτε θύματα των περιστάσεων;"
Απόσπασμα απο το βιβλίο ΕΘΝΗ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΕΝΝΟΙΑΣ