เรื่อง เจ้าวัวกับเจ้าลา | 4K Thai Fairy Tales
HTML-код
- Опубликовано: 14 дек 2024
- ตามเรามา:
facebook: / airplanetalesth
Choose other language:
English: / airplanetale
Background:music
sound effect youtube royalty sound.
sound effect iMovie: link:images.apple.co...
sound effect Final cut Pro sound effect and background song images.apple.c...
ผู้บรรยาย: เรื่อง วัว กับ ลา
ผู้บรรยาย: มีชาวนาผู้หนึ่งที่สามารถพูดภาษาสัตว์ได้
ผู้บรรยาย: แต่ไม่มีใครรู้ว่าเขาทำอย่างนั้นได้
ผู้บรรยาย: เขาสามารถรู้ และได้ยินความรู้สึกนึกคิดของสัตว์เสมอ
ผู้บรรยาย: นั่นจึงทำให้พวกสัตว์ แข็งแรงและอิ่มเอิบ
[เสียงนก]
ชาวนา: พวกเอ็งมีที่อยู่ที่กินสบายดีนะ
ชาวนา: มีทั้งอาหารมากมาย น้ำดื่มก็มีให้ตลอดไม่ขาดสาย
ชาวนา: ดังนั้นพวกเอ็งต้องทำงานให้เต็มที่ด้วยรู้มั้ย
ชาวนา: อย่าเกียจคร้านล่ะ
ผู้บรรยาย: ในหมู่สัตว์ทุกตัว มีเพียงเจ้าลา
ผู้บรรยาย: ที่ทั้งขี้เกียจ และไม่ค่อยทำอะไร
ผู้บรรยาย: ทุกๆ วันเขาจะนอนอยู่ในคอกอยู่อย่างนั้น
ผู้บรรยาย: เพราะว่าเจ้าของเองก็ไม่ค่อยขี่เขาไปที่ไหน
ผู้บรรยาย: ในขณะที่เจ้าวัว ทำงานอย่างหนัก
ผู้บรรยาย: มันทั้งไถนา หมุนกังหันน้ำ และหมุนหินลับจนถึงเวลาตกเย็น
ผู้บรรยาย: นั่นทำให้มันเหนื่อยมาก และอิจฉาเจ้าลา ที่ทั้งวันไม่ทำอะไรเลย
วัว: (ถอนหายใจ)
วัว: โอ้ย เหนื่อยจังเลย
วัว: ข้าทำงานทั้งวันไม่ได้หยุด
วัว: ดูเจ้าลาโง่นั่นสิ; วันๆ มีแต่กินกับนอน
วัว: ไม่เคยมาช่วยอะไรเลย
ผู้บรรยาย: วันหนึ่ง วัว จึงเข้าไปพูดกับ ลา
วัว: เอ็งนี่มันโชคดีจริงๆ
วัว: นอนได้ทั้งวันไม่ทำอะไรเลย
วัว: เอ็งมีน้ำให้ดื่ม ของให้กินอยู่ตลอด โดยเฉพาะ
วัว: ได้ให้เจ้านายขี่ นานๆ ครั้ง
วัว: เอ็งใช้เวลาดูคนอื่นทำงานทุกๆ วันไม่เบื่อ
วัว: แต่ดูข้านี่สิ ทำงานทั้งวันเหนื่อยจะแย่
วัว: ไม่มีแม้แต่เวลาจะให้พัก
วัว: หากข้าได้ใช้ชีวิตอย่างเอ็งสักครั้งคงจะดีไม่น้อย
ผู้บรรยาย: จากนั้นเจ้าลาก็ตอบกลับไปว่า;
ลา: นี่ พ่อวัวเพื่อนเอ๋ย
ลา: พวกเขาเรียกเอ็งว่า "เจ้าวัวโง่" และมันช่างเข้ากับเอ็งจริงๆ
ลา: เพื่อนยาก เอ็งคิดง่ายไป
ลา: เอ็งให้พวกเขาใช้งานเอ็งอย่างไม่หยุดหย่อน เอ็งไม่รู้วิธีแก้เลยรึ?
วัว: หา? วิธีอะไรรึ? บอกข้าที
ลา: ง่ายจะตาย เข้ามาใกล้ๆ สิ
ลา: พรุ่งนี้ ภรรยาเจ้านายจะพาข้าไปทำงาน
ลา: จากนั้นเอ็งก็แกล้งป่วย ไม่ต้องกินอะไรเลย
ลา: ไม่ต้องตื่นขึ้น ไม่ว่าพวกเขาจะผลักเอ็งไปมามากเท่าไหร่ก็ตาม
ลา: จากนั้น พวกเขาก็จะให้เจ้าอยู่เฉยๆ ทั้งวันในคอกโดยไม่ต้องทำอะไรเลย
ลา: ลองทำดูนะ
วัว: โอ้!
วัว: ข้าไม่คิดว่ามันจะได้ผลนะ
วัว: หากข้าทำอย่างนั้น เจ้านายต้องรู้และโกรธข้าเข้าแน่ๆ
ลา: ฮึ้ย! เจ้าวัวโง่
ลา: คำถามคือ แล้วมันยังไงเล่า?
ลา: เจ้าต้องทรมานแสนสาหัดก่อนหรือ กว่าพวกเขาจะได้ใจดีกับเจ้าน่ะ?
ลา: พวกเขามันเอ็งไว้ เฆี่ยนเอ็ง และใช้งานเอ็งอย่างหนักหน่วง
ลา: บางครั้งพวกเขาก็สาปแช่งเอ็ง
ลา: แต่ว่านะ
ลา: ถ้าเอ็งอยากเป็นเช่นนี้ต่อไปล่ะก็
ลา: เอ็งก็ไม่ต้องทำตามที่ข้าบอกหรอก
วัว: หื้ม! เจ้ามีเหตุผล ข้าจะทำตามนั้น
ผู้บรรยาย: ณ เวลานั้น ชาวนานั่งอยู่ใกล้ๆ พอดี
ผู้บรรยาย: แล้วได้ยินที่ทั้งสองคุยกันทั้งหมด
ชาวนา: หาาา
ชาวนา: เจ้าลา และเจ้าวัวสองตัวนี้เกียจคร้านอย่างนั้นสินะ?
ชาวนา: อยากจะตบตาข้างั้นรึ?
ผู้บรรยาย: รุ่งขึ้น วัว แกล้งไม่สบาย
ผู้บรรยาย: ไม่ว่าพวกเขาจะเฆี่ยนมันเท่าไหร่มันก็ไม่ตื่น
ชาวนา: หืม? เอ็งเป็นอะไรไปน่ะ?
คนงาน: วันนี้เอ็งหลับอย่างกับคนตาย
ผู้บรรยาย: พอภรรยาชาวนาเห็นวัวไม่ค่อยสบาย
ผู้บรรยาย: เธอจึงวิ่งไปบอกสามี
ภรรยา: ที่รัก!
ภรรยา: วัวของเราไม่กินไม่ดื่มไม่ตื่นขึ้นเลย
ภรรยา: เด่น เฆี่ยนมัน แต่มันก็ไม่กระดุกกระดิกเลย
ผู้บรรยาย: ชาวนาจึงครุ่นคิด;
ชาวนา: ถึงเวลาแล้วสินะ?
ชาวนา: งั้นก็ไม่ต้องให้น้ำให้อาหาร
ชาวนา: หากมันไม่ได้กินอะไรเลยเดี๋ยวมันก็ดีขึ้นเอง
ภรรยา: หืม ทำไมอย่างงั้นล่ะจ๊ะ?
ชาวนา: ไม่ต้องถามมาก ไปทำเช่นนั้นเสีย
ภรรยา: ค่ะ ที่รัก
ชาวนา: นี่ เด่น!
ชาวนา: เจ้าวัวมันป่วย ไปทำงานไม่ได้
ชาวนา: เอ็งก็เอาเจ้าลาไปทำงานแทนละกัน
ชาวนา: แล้วก็ขังเจ้าวัวไว้ในคอก ไม่ต้องให้มันออกไปที่ไหน
เด่น: ขอรับท่าน
ผู้บรรยาย: เจ้าลาไปทำงานแทนเจ้าวัว
ลา: นี่มันช่างร้อนจริงๆ !
ลา: ข้าไม่รู้เลยว่าข้าจะได้กลับไปนอนในคอกได้เมื่อไหร่
ลา: เหนื่อยจะแย่อยู่แล้วเนี่ย!
ลา: เจ้าวัวตัวนั้นมันต้องนอนสบายใจเฉิบอยู่แน่ๆ บ้าเอ้ย
ผู้บรรยาย: เจ้าลาทำงานจนพลบค่ำ เหนื่อยแสนสาหัส จนล้มไป
ผู้บรรยาย: ตัวมันเต็มไปด้วยดินโคลน และคอก็เต็มไปด้วยผดผื่น
ผู้บรรยาย: เจ้าลาบ่นให้วัวฟัง;
ลา: โอ้ยยย...
ลา: ข้าจะไม่แนะนำอะไรเจ้าอีกเลย!
ลา: ดูสิเนี่ย เป็นเพราะข้าแนะนำเจ้าแท้ๆ ข้าต้องไปทำงานแทนเจ้าทั้งวัน
วัว: คำแนะนำของเจ้าก็ไม่ได้ดีอะไรเลย
วัว: ข้าได้พักก็จริง แต่หิวไส้จะขาดอยู่แล้ว
วัว: ไม่มีหญ้าให้เคียว ไม่มีน้ำให้ดื่ม ออกไปทำงานทั้งวันยังจะดีกว่านี้อีก
วัว: ต่อไปไม่ต้องมาแนะนำข้าเลยนะ
วัว: เอ็งทำให้ข้าลำบากกว่าเดิมอีก
ลา: ฮึ! ข้าก็ไม่อยากจะช่วยเอ็งหรอก
ลา: ดูข้านี่สิ!
ลา: ข้าโดนแดดเผาทั้งวัน จะเป็นลาย่างอยู่แล้วเนี่ย
ผู้บรรยาย: ในขณะนั้นชาวนาไปดูเจ้าวัวที่คอก แล้วบอกกับคนงานของเขาว่า;
ชาวนา: ถ้าพรุ่งนี้เจ้าวัวยังป่วยอยู่ ก็ให้หั่นเป็นชิ้นๆ แล้วเอาเนื้อไปขายเสีย
ชาวนา: อย่าปล่อยให้มันป่วยนานเกินไป เดี๋ยวน้ำหนักมันจะลด แล้วขายไม่ได้ราคา