เรื่อง เจ้าวัวกับเจ้าลา | 4K Thai Fairy Tales

Поделиться
HTML-код
  • Опубликовано: 14 дек 2024
  • ตามเรามา:
    facebook: / airplanetalesth
    Choose other language:
    English: / airplanetale
    Background:music
    sound effect youtube royalty sound.
    sound effect iMovie: link:images.apple.co...
    sound effect Final cut Pro sound effect and background song images.apple.c...
    ผู้บรรยาย: เรื่อง วัว กับ ลา
    ผู้บรรยาย: มีชาวนาผู้หนึ่งที่สามารถพูดภาษาสัตว์ได้
    ผู้บรรยาย: แต่ไม่มีใครรู้ว่าเขาทำอย่างนั้นได้
    ผู้บรรยาย: เขาสามารถรู้ และได้ยินความรู้สึกนึกคิดของสัตว์เสมอ
    ผู้บรรยาย: นั่นจึงทำให้พวกสัตว์ แข็งแรงและอิ่มเอิบ
    [เสียงนก]
    ชาวนา: พวกเอ็งมีที่อยู่ที่กินสบายดีนะ
    ชาวนา: มีทั้งอาหารมากมาย น้ำดื่มก็มีให้ตลอดไม่ขาดสาย
    ชาวนา: ดังนั้นพวกเอ็งต้องทำงานให้เต็มที่ด้วยรู้มั้ย
    ชาวนา: อย่าเกียจคร้านล่ะ
    ผู้บรรยาย: ในหมู่สัตว์ทุกตัว มีเพียงเจ้าลา
    ผู้บรรยาย: ที่ทั้งขี้เกียจ และไม่ค่อยทำอะไร
    ผู้บรรยาย: ทุกๆ วันเขาจะนอนอยู่ในคอกอยู่อย่างนั้น
    ผู้บรรยาย: เพราะว่าเจ้าของเองก็ไม่ค่อยขี่เขาไปที่ไหน
    ผู้บรรยาย: ในขณะที่เจ้าวัว ทำงานอย่างหนัก
    ผู้บรรยาย: มันทั้งไถนา หมุนกังหันน้ำ และหมุนหินลับจนถึงเวลาตกเย็น
    ผู้บรรยาย: นั่นทำให้มันเหนื่อยมาก และอิจฉาเจ้าลา ที่ทั้งวันไม่ทำอะไรเลย
    วัว: (ถอนหายใจ)
    วัว: โอ้ย เหนื่อยจังเลย
    วัว: ข้าทำงานทั้งวันไม่ได้หยุด
    วัว: ดูเจ้าลาโง่นั่นสิ; วันๆ มีแต่กินกับนอน
    วัว: ไม่เคยมาช่วยอะไรเลย
    ผู้บรรยาย: วันหนึ่ง วัว จึงเข้าไปพูดกับ ลา
    วัว: เอ็งนี่มันโชคดีจริงๆ
    วัว: นอนได้ทั้งวันไม่ทำอะไรเลย
    วัว: เอ็งมีน้ำให้ดื่ม ของให้กินอยู่ตลอด โดยเฉพาะ
    วัว: ได้ให้เจ้านายขี่ นานๆ ครั้ง
    วัว: เอ็งใช้เวลาดูคนอื่นทำงานทุกๆ วันไม่เบื่อ
    วัว: แต่ดูข้านี่สิ ทำงานทั้งวันเหนื่อยจะแย่
    วัว: ไม่มีแม้แต่เวลาจะให้พัก
    วัว: หากข้าได้ใช้ชีวิตอย่างเอ็งสักครั้งคงจะดีไม่น้อย
    ผู้บรรยาย: จากนั้นเจ้าลาก็ตอบกลับไปว่า;
    ลา: นี่ พ่อวัวเพื่อนเอ๋ย
    ลา: พวกเขาเรียกเอ็งว่า "เจ้าวัวโง่" และมันช่างเข้ากับเอ็งจริงๆ
    ลา: เพื่อนยาก เอ็งคิดง่ายไป
    ลา: เอ็งให้พวกเขาใช้งานเอ็งอย่างไม่หยุดหย่อน เอ็งไม่รู้วิธีแก้เลยรึ?
    วัว: หา? วิธีอะไรรึ? บอกข้าที
    ลา: ง่ายจะตาย เข้ามาใกล้ๆ สิ
    ลา: พรุ่งนี้ ภรรยาเจ้านายจะพาข้าไปทำงาน
    ลา: จากนั้นเอ็งก็แกล้งป่วย ไม่ต้องกินอะไรเลย
    ลา: ไม่ต้องตื่นขึ้น ไม่ว่าพวกเขาจะผลักเอ็งไปมามากเท่าไหร่ก็ตาม
    ลา: จากนั้น พวกเขาก็จะให้เจ้าอยู่เฉยๆ ทั้งวันในคอกโดยไม่ต้องทำอะไรเลย
    ลา: ลองทำดูนะ
    วัว: โอ้!
    วัว: ข้าไม่คิดว่ามันจะได้ผลนะ
    วัว: หากข้าทำอย่างนั้น เจ้านายต้องรู้และโกรธข้าเข้าแน่ๆ
    ลา: ฮึ้ย! เจ้าวัวโง่
    ลา: คำถามคือ แล้วมันยังไงเล่า?
    ลา: เจ้าต้องทรมานแสนสาหัดก่อนหรือ กว่าพวกเขาจะได้ใจดีกับเจ้าน่ะ?
    ลา: พวกเขามันเอ็งไว้ เฆี่ยนเอ็ง และใช้งานเอ็งอย่างหนักหน่วง
    ลา: บางครั้งพวกเขาก็สาปแช่งเอ็ง
    ลา: แต่ว่านะ
    ลา: ถ้าเอ็งอยากเป็นเช่นนี้ต่อไปล่ะก็
    ลา: เอ็งก็ไม่ต้องทำตามที่ข้าบอกหรอก
    วัว: หื้ม! เจ้ามีเหตุผล ข้าจะทำตามนั้น
    ผู้บรรยาย: ณ เวลานั้น ชาวนานั่งอยู่ใกล้ๆ พอดี
    ผู้บรรยาย: แล้วได้ยินที่ทั้งสองคุยกันทั้งหมด
    ชาวนา: หาาา
    ชาวนา: เจ้าลา และเจ้าวัวสองตัวนี้เกียจคร้านอย่างนั้นสินะ?
    ชาวนา: อยากจะตบตาข้างั้นรึ?
    ผู้บรรยาย: รุ่งขึ้น วัว แกล้งไม่สบาย
    ผู้บรรยาย: ไม่ว่าพวกเขาจะเฆี่ยนมันเท่าไหร่มันก็ไม่ตื่น
    ชาวนา: หืม? เอ็งเป็นอะไรไปน่ะ?
    คนงาน: วันนี้เอ็งหลับอย่างกับคนตาย
    ผู้บรรยาย: พอภรรยาชาวนาเห็นวัวไม่ค่อยสบาย
    ผู้บรรยาย: เธอจึงวิ่งไปบอกสามี
    ภรรยา: ที่รัก!
    ภรรยา: วัวของเราไม่กินไม่ดื่มไม่ตื่นขึ้นเลย
    ภรรยา: เด่น เฆี่ยนมัน แต่มันก็ไม่กระดุกกระดิกเลย
    ผู้บรรยาย: ชาวนาจึงครุ่นคิด;
    ชาวนา: ถึงเวลาแล้วสินะ?
    ชาวนา: งั้นก็ไม่ต้องให้น้ำให้อาหาร
    ชาวนา: หากมันไม่ได้กินอะไรเลยเดี๋ยวมันก็ดีขึ้นเอง
    ภรรยา: หืม ทำไมอย่างงั้นล่ะจ๊ะ?
    ชาวนา: ไม่ต้องถามมาก ไปทำเช่นนั้นเสีย
    ภรรยา: ค่ะ ที่รัก
    ชาวนา: นี่ เด่น!
    ชาวนา: เจ้าวัวมันป่วย ไปทำงานไม่ได้
    ชาวนา: เอ็งก็เอาเจ้าลาไปทำงานแทนละกัน
    ชาวนา: แล้วก็ขังเจ้าวัวไว้ในคอก ไม่ต้องให้มันออกไปที่ไหน
    เด่น: ขอรับท่าน
    ผู้บรรยาย: เจ้าลาไปทำงานแทนเจ้าวัว
    ลา: นี่มันช่างร้อนจริงๆ !
    ลา: ข้าไม่รู้เลยว่าข้าจะได้กลับไปนอนในคอกได้เมื่อไหร่
    ลา: เหนื่อยจะแย่อยู่แล้วเนี่ย!
    ลา: เจ้าวัวตัวนั้นมันต้องนอนสบายใจเฉิบอยู่แน่ๆ บ้าเอ้ย
    ผู้บรรยาย: เจ้าลาทำงานจนพลบค่ำ เหนื่อยแสนสาหัส จนล้มไป
    ผู้บรรยาย: ตัวมันเต็มไปด้วยดินโคลน และคอก็เต็มไปด้วยผดผื่น
    ผู้บรรยาย: เจ้าลาบ่นให้วัวฟัง;
    ลา: โอ้ยยย...
    ลา: ข้าจะไม่แนะนำอะไรเจ้าอีกเลย!
    ลา: ดูสิเนี่ย เป็นเพราะข้าแนะนำเจ้าแท้ๆ ข้าต้องไปทำงานแทนเจ้าทั้งวัน
    วัว: คำแนะนำของเจ้าก็ไม่ได้ดีอะไรเลย
    วัว: ข้าได้พักก็จริง แต่หิวไส้จะขาดอยู่แล้ว
    วัว: ไม่มีหญ้าให้เคียว ไม่มีน้ำให้ดื่ม ออกไปทำงานทั้งวันยังจะดีกว่านี้อีก
    วัว: ต่อไปไม่ต้องมาแนะนำข้าเลยนะ
    วัว: เอ็งทำให้ข้าลำบากกว่าเดิมอีก
    ลา: ฮึ! ข้าก็ไม่อยากจะช่วยเอ็งหรอก
    ลา: ดูข้านี่สิ!
    ลา: ข้าโดนแดดเผาทั้งวัน จะเป็นลาย่างอยู่แล้วเนี่ย
    ผู้บรรยาย: ในขณะนั้นชาวนาไปดูเจ้าวัวที่คอก แล้วบอกกับคนงานของเขาว่า;
    ชาวนา: ถ้าพรุ่งนี้เจ้าวัวยังป่วยอยู่ ก็ให้หั่นเป็นชิ้นๆ แล้วเอาเนื้อไปขายเสีย
    ชาวนา: อย่าปล่อยให้มันป่วยนานเกินไป เดี๋ยวน้ำหนักมันจะลด แล้วขายไม่ได้ราคา

Комментарии •