Wenn alle untreu werden - Extremely Rare 1938 Organ Version (Uns ward das Los gegeben)

Disclaimer: Every video on this channel is apolitical and I do not support any forms of extremism or hatespeech!
Publication of the audio recording without permission prohibited.
✠Played / Sung by: Musikdirektor Eduard Kissel an der Walcker Riesenorgel
✠Composer: unknown
✠Recorded: 1938
✠Lyrics:
1. Wenn alle untreu werden
Wenn alle untreu werden,
so bleiben wir doch treu,
daß immer noch auf Erden
für euch ein Fähnlein sei.
Gefährten unsrer Jugend,
ihr Bilder bess'rer Zeit,
die uns zu Männertugend
und Liebestod geweiht.
Wollt nimmer von uns weichen,
uns immer nahe sein,
treu wie die deutschen Eichen,
wie Mond und Sonnenschein!
Einst wird es wieder helle,
in aller Brüder Sinn,
sie kehren zu der Quelle
in Lieb und Reue hin.
Es haben wohl gerungen
die Helden dieser Frist,
und nun der Sieg gelungen,
übt Satan neue List.
Doch wie sich auch gestalten
im Leben mag die Zeit,
Du sollst uns nicht veralten,
o Traum der Herrlichkeit.
Ihr Sterne seid uns Zeugen,
die ruhig niederschaun,
wenn alle Brüder schweigen
und falschen Götzen traun:
Wir wolln das Wort nicht brechen
und Buben werden gleich,
wolln predigen und sprechen
von Kaiser und von Reich!
2. Uns ward das Los gegeben
Uns ward das Los gegeben,
ein freies Volk zu sein.
Ihm wollen wir das Leben
auf einem Altar weih'n.
Nie soll in uns sich regen
Haß, Eigennutz und Neid.
In Eintracht woll'n wir prägen
das Bild der neuen Zeit.
Wir sind des Volkes Glieder,
ein Leib sind wir, ein Geist,
der uns beseelt als Brüder,
des Name Deutschland heißt.
Die Wurzeln, die uns tragen,
sind tief in ihm versenkt.
drum, was wir tun und wagen,
sei alles ihm geschenkt!
Wir schau'n mit heil'gem Glauben
ersehnte Einigkeit.
Wir lassen uns nicht rauben
das Bild der neuen Zeit!
Wir haben's voll Verlangen
im Herzen aufgestellt,
bis daß es einst wir prangen,
erfüllt vor aller Welt.
4. Het Wilhelmus
Wilhelmus van Nassouwe
ben ik, van Duitsen bloed,
den vaderland getrouwe
blijf ik tot in den dood.
Een Prinse van Oranje
ben ik, vrij onverveerd,
den Koning van Hispanje
heb ik altijd geëerd.
In Godes vrees te leven
heb ik altijd betracht,
daarom ben ik verdreven,
om land, om luid gebracht.
Maar God zal mij regeren
als een goed instrument,
dat ik zal wederkeren
in mijnen regiment.
Lijdt u, mijn onderzaten
die oprecht zijt van aard,
God zal u niet verlaten,
al zijt gij nu bezwaard.
Die vroom begeert te leven,
bidt God nacht ende dag,
dat Hij mij kracht zal geven,
dat ik u helpen mag.
Lijf en goed al te samen
heb ik u niet verschoond,
mijn broeders hoog van namen
hebben 't u ook vertoond:
Graaf Adolf is gebleven
in Friesland in den slag,
zijn ziel in 't eeuwig leven
verwacht den jongsten dag.
Edel en hooggeboren,
van keizerlijken stam,
een vorst des rijks verkoren,
als een vroom christenman,
voor Godes woord geprezen,
heb ik, vrij onversaagd,
als een held zonder vrezen
mijn edel bloed gewaagd.
Mijn schild ende betrouwen
zijt Gij, o God mijn Heer,
op U zo wil ik bouwen,
Verlaat mij nimmermeer.
Dat ik toch vroom mag blijven,
Uw dienaar t'aller stond,
de tirannie verdrijven
die mij mijn hart doorwondt.
Van al die mij bezwaren
en mijn vervolgers zijn,
mijn God, wil doch bewaren
den trouwen dienaar Dijn,
dat zij mij niet verrassen
in hunnen bozen moed,
hun handen niet en wassen
in mijn onschuldig bloed.
Als David moeste vluchten
voor Sauel den tiran,
zo heb ik moeten zuchten
als menig edelman.
Maar God heeft hem verheven,
verlost uit alder nood,
een koninkrijk gegeven
in Israël, zeer groot.
Na 't zuur zal ik ontvangen
van God mijn Heer dat zoet,
daarna zo doet verlangen
mijn vorstelijk gemoed:
dat is, dat ik mag sterven
met eren in dat veld,
een eeuwig rijk verwerven
als een getrouwen held.
Niet doet mij meer erbarmen
in mijnen wederspoed
dan dat men ziet verarmen
des Konings landen goed.
Dat u de Spanjaards krenken,
o edel Neerland zoet,
als ik daaraan gedenke,
mijn edel hart dat bloedt.
Als een prins opgezeten
met mijner heires-kracht,
van den tiran vermeten
heb ik den slag verwacht,
die, bij Maastricht begraven,
bevreesde mijn geweld;
mijn ruiters zag men draven
zeer moedig door dat veld.
Zo het den wil des Heren
op Dien tijd had geweest,
had ik geern willen keren
van U dit zwaar tempeest.
Maar de Heer van hierboven,
Die alle ding regeert,
Die men altijd moet loven,
en heeft het niet begeerd.
Zeer christlijk was gedreven
mijn prinselijk gemoed,
standvastig is gebleven
mijn hart in tegenspoed.
Den Heer heb ik gebeden
uit mijnes harten grond,
dat Hij mijn zaak wil redden,
mijn onschuld maken kond.
Oorlof, mijn arme schapen
die zijt in groten nood,
uw herder zal niet slapen,
al zijt gij nu verstrooid.
Tot God wilt u begeven,
Zijn heilzaam woord neemt aan,
als vrome christen leven,
't zal hier haast zijn gedaan.
Voor God wil ik belijden
en Zijner groten macht,
dat ik tot genen tijden
den Koning heb veracht,
dan dat ik God den Heere,
der hoogsten Majesteit,
heb moeten obediëren
in der gerechtigheid.

[@stevenlawrence7101]

you have the best channel for music!

[@Musikus1871]

Thank you

[@dernochjungenoergler]

eine schöne Version, danke!

[@radar6165]

👍

[@stevenlawrence7101]

epic!

[@galaxykai]

Es klingt eigentlich verrückt. Aber offensichtlich wiederholt sich Geschichte doch, welch eigenartiger Mechanismus dass wohl auch sei.
Und nein, als junger Mensch kann man es nicht erfassen, wohl zu Recht.

[@Rodgauer-junge]

Sehr schöne Version

[@melchiorfuchshaimvonsternf7121]

Hallo, bestünde die Möglichkeit, dass dieses Lied auch auf Spotify hochgeladen werden könnte?