Μέ φόντο ἓνα τοπίο ὑπαίθρου στήν ἀγκαλιά τῶν βουνῶν.

Ἐσύ πού εἶσαι μουσική, γιατί θλιμμένα
τή μουσική ἀκοῦς; Ἡ χάρη μέ τή χάρη
κι ἡ γλύκα μέ τή γλύκα χαίρονται. Κι ἐσένα
τῆς ἠδονῆς ἡ θλίψη σ᾽ἒχει συνεπάρει;
Ἑνώσεις ἢχων μιᾶς πνοῆς συγκερασμένης,
κι ἂν σέ προσβάλλει ἡ λεπτή τους ἁρμονία,
μόνο γλυκά σέ ἀποπαίρνουν, πού σημαίνεις
ὃλα τά μέρη σου σέ μιά μονοτονία.
Τί ἀμοιβαία γλύκα χύνουν στον ἀέρα,
κι ἡ μιά χορδή τήν ἂλλη δίπλα της δονεῖ˙
ὃπως πατέρας, γιός καί ἂσμενη μητέρα,
πού ὃλοι ἓνας, τραγουδοῦν σάν μιά φωνή.
Ἂρρητος ἦχος πολλαπλός καί μοιάζει ἓνας,
σάν νά σοῦ λέει, ¨μόνος, γίνεσαι κανένας¨
SONNET VIII
Music to hear, why hear'st thou music sadly?
Sweets with sweets war not, joy delights in joy.
Why lovest thou that which thou receivest not gladly,
Or else receivest with pleasure thine annoy?
If the true concord of well-tuned sounds,
By unions married, do offend thine ear,
They do but sweetly chide thee, who confounds
In singleness the parts that thou shouldst bear.
Mark how one string, sweet husband to another,
Strikes each in each by mutual ordering,
Resembling sire and child and happy mother
Who all in one, one pleasing note do sing:
Whose speechless song, being many, seeming one,
Sings this to thee: 'thou single wilt prove none.'
Η αριστουργηματική μετάφραση 25 Σονέτων του Σαίξπηρ από τον ποιητή και συγγραφέα Διονύση Καψάλη.

[@elenilabaki]

Πολύ όμορφη διαδρομή συγχαρητήρια