Στην υγειά μας - 06-06-2009 - Μερικά τραγούδια

Поделиться
HTML-код
  • Опубликовано: 29 июл 2024
  • Στην υγειά μας
    06/06/2009
    Η παιδική χορωδία του Δημήτρη Τυπάλδου
    Παρουσιαστής: Σπύρος Παπαδόπουλος
    Το φεγγάρι κάνει βόλτα
    Στίχοι: Μίκης Θεοδωράκης
    Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
    Το φεγγάρι κάνει βόλτα
    στης κυράς μου τα μαλλιά
    Παίξε Τσιτσάνη μου
    το μπουζουκάκι
    ρίξε μου μια γλυκιά πενιά
    παίξε Τσιτσάνη μου
    το μπουζουκάκι
    να θυμηθούμε τα παλιά
    Το φεγγάρι κάνει κύκλο
    στης κυράς μου τη καρδιά
    Παίξε Ζαμπέτα μου
    το μπουζουκάκι
    ρίξε μου μια γλυκιά πενιά
    παίξε Ζαμπέτα μου
    το μπουζουκάκι
    να θυμηθούμε τα παλιά
    Το φεγγάρι κάνει βόλτα
    μα η κυρά δεν μ' αγαπά
    Παίξε Γρηγόρη μου
    το μπουζουκάκι
    ρίξε μου μια γλυκιά πενιά
    παίξε Γρηγόρη μου
    το μπουζουκάκι
    να ξεχαστούνε τα παλιά
    Φεγγάρι μάγια μου 'κανες (Της ξενιτιάς)
    Στίχοι: Ερρίκος Θαλασσινός
    Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
    Φεγγάρι μάγια μου κανες
    και περπατώ στα ξένα
    είναι το σπίτι ορφανό
    αβάσταχτο το δειλινό
    και τα βουνά κλαμένα
    Στείλε ουρανέ μου ένα πουλί
    να πάει στη μάνα υπομονή
    Στείλε ουρανέ μου ένα πουλί
    ένα χελιδονάκι,
    να πάει να χτίσει τη φωλιά
    στου κήπου την κορομηλιά
    δίπλα στο μπαλκονάκι,
    στείλε ουρανέ μου ένα πουλί
    να πάει στη μάνα υπομονή
    Να πάει στη μάνα υπομονή
    δεμένη στο μαντίλι
    προικιά στην αδερφούλα μου
    και στη γειτονοπούλα μου
    γλυκό φιλί στα χείλη
    Δραπετσώνα
    Στίχοι: Τάσος Λειβαδίτης
    Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
    Μ' αίμα χτισμένο, κάθε πέτρα και καημός
    κάθε καρφί του πίκρα και λυγμός
    Μα όταν γυρίζαμε το βράδυ απ' τη δουλειά
    εγώ και εκείνη όνειρα, φιλιά
    Το 'δερνε αγέρας κι η βροχή
    μα ήταν λιμάνι κι αγκαλιά και γλυκιά απαντοχή
    Αχ, το σπιτάκι μας, κι αυτό είχε ψυχή.
    Πάρ' το στεφάνι μας, πάρ' το γεράνι μας
    στη Δραπετσώνα πια δεν έχουμε ζωή
    Κράτα το χέρι μου και πάμε αστέρι μου
    εμείς θα ζήσουμε κι ας είμαστε φτωχοί
    Ένα κρεβάτι και μια κούνια στη γωνιά
    στην τρύπια στέγη του άστρα και πουλιά
    Κάθε του πόρτα ιδρώτας κι αναστεναγμός
    κάθε παράθυρό του κι ουρανός
    Μα όταν ερχόταν η βραδιά
    μες στο στενό σοκάκι ξεφαντώναν τα παιδιά
    Αχ, το σπιτάκι μας, κι αυτό είχε καρδιά
    Πάρ' το στεφάνι μας, πάρ' το γεράνι μας
    στη Δραπετσώνα πια δεν έχουμε ζωή
    Κράτα το χέρι μου και πάμε αστέρι μου
    εμείς θα ζήσουμε κι ας είμαστε φτωχο
  • РазвлеченияРазвлечения

Комментарии • 3

  • @FXEAS
    @FXEAS 14 лет назад

    ksaderfoules mouuuuuuuuuuuuuuuuuu!!!!!!!!

  • @raindancersv
    @raindancersv 13 лет назад

    Τα παιδια ειναι απιστευτα και γενικα το σκηνικο ειναι πανεμορφο,αλλα οπως και να χει τα λαικα δεν τα σηκωνουν (και λογικο ειναι)