Размер видео: 1280 X 720853 X 480640 X 360
Показать панель управления
Автовоспроизведение
Автоповтор
เดิมทีพระเจ้าปเสนทิโกศล ตั้งใจจะปลดแต่พระพุทธเจ้าทรง สำคัญที่ ชายพระเจ้าปเสนทิโกศล มีพระชนมายุ 80 พรรษา (เท่าพระพุทธเจ้า) ทรงถูกพระเจ้าวิฑูฑภะพระราชโอรสของพระองค์เองยึดอำนาจ จึงทรงม้าหนีไปเมืองราชคฤห์ กับนางสนมคนหนึ่ง โดยหวังให้พระเจ้าอชาตศัตรูช่วยเหลือเพื่อนำราชสมบัติคืน แต่พระองค์เสด็จมาถึงเมืองราชคฤห์ในเวลากลางคืน ช่วงนั้นเป็นเวลาปิดประตูเมืองไม่สามารถเข้าประตูเมืองได้ ทำให้พระองค์เสด็จสวรรคตหน้าประตูเมืองในคืนนั้น(ปีเดียวกับพระพุทธเจ้าปรินิพพาน)พระเจ้าวิฑูฑภะโอรสพระเจ้าปเสนทิโกศล ได้ยกทัพบุกโจมตีกรุงกบิลพัสดุ์ แคว้นสักกะและทำการกวาดล้างศากยะวงศ์จนหมดสิ้น(โดยเฉพาะในกรุงกบิลพัสดุ์และเป็นต้นตระกูลของพระพุทธองค์)เนื่องจากแค้นที่ถูกพวกศากยะวงศ์ดูหมิ่นว่าตนเป็นลูกจัณฑาลระหว่างเดินทางกลับ กองทัพพระเจ้าวิฑูฑภะแห่งแคว้นโกศลได้ถูกน้ำหลากพัดหายไปทั้งกองทัพเมื่อพระเจ้าอชาตศัตรู แห่งมคธ ทราบข่าว ได้ยกทัพเข้ายึดเมืองสาวัตถี และแคว้นโกศลโดยง่ายดายภายในปีเดียวกันนั้นพระพุทธเจ้าพระชนมายุ 80 พรรษา ทรงเสด็จผ่าน จุนทกัมมารบุตรได้ถวายสูกรมัทวะแด่พระพุทธเจ้าแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า เป็นมื้อสุดท้ายก่อนปรินิพพาน พระผู้มีพระภาคเสวยภัตตาหารของนายจุนทกัมมารบุตรแล้ว ก็เกิดอาพาธอย่างร้ายแรง มีเวทนากล้าเกิดแต่การประชวรลงพระโลหิต (ถ่ายเป็นเลือด) ก่อนปรินิพพาน ทรงตั้งพระทัยจะไปเมืองกุสินารา ระหว่างทางทุรกันดาร ทำให้ทรงกระหายน้ำทรงปรินิพพานเมืองกุสินารา
ชอบแนวนี้มากคับ เป็นเรื่องราวที่น่าสลดหดหู่ใจมากคับ
อยากให้ทำประวัติ พระนางจามเทวี
กรรมหนักและโหดมากครับ จงอย่าทําบาปหนักนะครับ(ทิวเล่าและสอนเท่านั้นนะครับ)
เรื่องนี้อย่างพีคเลยครับ
ใช่ครับ
เขา เอา เธอ ไป จากฉัน 😄😄😄😄
ขอประวัติศาสดาแหน่ครับ เช่น Zoroaster
🙏🙏🙏❤️🇹🇭
ได้ ดิ ก่อน ไป เป็น มาเหสี
ไม่น่าใช่เรื่องปกติแล้วนะ
การสังคายนาครั้งที่ 1 ในถ้ำ ยังไม่มีการบันทึกลายลักษณ์อักษร จึงยังไม่เกิดประวัติศาสตร์ ยังไม่เกิดคัมภีร์อีกหลายร้อยปีต่อมา ปลายยุคพระเจ้าอโศกมหาราช จึงเกิดคัมภีร์พระไตรปิฎกฉบับแรกของโลก เมื่อกว่า 2,300 ปีก่อน.
แล้วอีกอย่างคณะธรรมฯก็ไม่ได้แวะที่ประเทศไทยด้วยสิ ไม่มีหลักฐานยืนยัน
ส่วนนี้ต้องแยกให้ออกระหว่าง ความเชื่อกรรม กับ แนวคิด อย่าเอาคนปกติมาเป็นตัวตั้งตน ด้วยภาระ อำนาจ หน้าที่ โครงสร้างครอบครัว ไม่เหมือนปกติ ดังนั้นสายใย ในครอบครัวความผูกพันธ์คุณจะมาอิงกับคนธรรมดาไม่ได้ ซึ่งมันก็เป็นแบบนี้ทั่วโลกชนชั้นปกครอง แต่ชนนั้นแรงงานนั้นแทบจะไม่มี
จะชนชั้นปกครอง หรือ สามัญชนคนธรรมดาก็ตาม เมื่อได้กระทำกรรมแล้ว ย่อมได้รับผลเสมอกัน กรรมไม่เลือกว่าคุณคือใคร เมื่อถึงเวลามันก็ส่งผลไปตามหน้าที่ของมัน กรรมไม่ต้องการให้ใครมาเชื่อ พวกฉลาดๆก็ไม่มีใครพ้นจากผลของกรรมไปได้ มันจะช้าหรือเร็วก็เท่านั้น อีกอย่างเพราะกรรมมันมักจะยกยอดไปชาติหน้าอยู่ส่วนมาก คนโง่ๆเลยคิดว่ากรรมดีกรรมชั่วไม่มี เพราะทำแล้วส่วนมากได้ผลไม่ทันตา คนส่วนมากจึงไม่เชื่อมองว่าเหลวไหล เกิดตายก็ชาติเดียวเท่านั้น คนแบบนี้มองอะไรสั้นๆ ชีวิตมักจะพบจุดจบที่น่าเวทนา เพราะคิดเอาแต่สุขไม่สนใจว่าจะได้มาโดยสุจริตหรือไม่ ดังนั้นกรรมจึงเป็นตัวที่ทำให้คนโง่ๆต้องติดอยู่วงวนเวียนว่ายตายเกิดอยู่ตลอดไป เพราะหากว่าทำชั่วแล้วได้รับผลทันที ใครหน้าไหนจะกล้าทำชั่ว คงออกบวช หรือไม่ก็พากันขวนขวายทำดีกันทุกคนแล้วละครับ
เดี๋ยวก็คล้ายๆไทยเเหละครับปิตุฆาต
มันไม่ใช่กรรมอะไรหรอก มันเป็นเรื่องปกติของชนชั้นปกครอง ฆ่าพ่อ ฆ่าลูก ฆ่าพี่ ฆ่าน้อง ฆ่าผัว ฆ่าเมีย เป็นเรื่องที่พบได้ในขนชั้นปกครองทั่วไปในอดีต(อาจจนถึงปัจจุบัน?) ไอ้พวกนี้ทำจนเป็นเรื่องธรรมดา
เดิมทีพระเจ้าปเสนทิโกศล ตั้งใจจะปลด
แต่พระพุทธเจ้าทรง สำคัญที่ ชายพระเจ้าปเสนทิโกศล มีพระชนมายุ 80 พรรษา (เท่าพระพุทธเจ้า)
ทรงถูกพระเจ้าวิฑูฑภะพระราชโอรสของพระองค์เองยึดอำนาจ จึงทรงม้าหนีไปเมืองราชคฤห์ กับนางสนมคนหนึ่ง โดยหวังให้พระเจ้าอชาตศัตรูช่วยเหลือเพื่อนำราชสมบัติคืน แต่พระองค์เสด็จมาถึงเมืองราชคฤห์ในเวลากลางคืน ช่วงนั้นเป็นเวลาปิดประตูเมือง
ไม่สามารถเข้าประตูเมืองได้ ทำให้พระองค์เสด็จสวรรคตหน้าประตูเมืองในคืนนั้น
(ปีเดียวกับพระพุทธเจ้าปรินิพพาน)
พระเจ้าวิฑูฑภะโอรสพระเจ้าปเสนทิโกศล
ได้ยกทัพบุกโจมตีกรุงกบิลพัสดุ์ แคว้นสักกะและทำการกวาดล้างศากยะวงศ์จนหมดสิ้น(โดยเฉพาะในกรุงกบิลพัสดุ์และเป็นต้นตระกูลของพระพุทธองค์)
เนื่องจากแค้นที่ถูกพวกศากยะวงศ์ดูหมิ่นว่าตนเป็นลูกจัณฑาล
ระหว่างเดินทางกลับ กองทัพพระเจ้าวิฑูฑภะแห่งแคว้นโกศลได้ถูกน้ำหลากพัดหายไปทั้งกองทัพ
เมื่อพระเจ้าอชาตศัตรู แห่งมคธ ทราบข่าว ได้ยกทัพเข้ายึดเมืองสาวัตถี และแคว้นโกศลโดยง่ายดาย
ภายในปีเดียวกันนั้นพระพุทธเจ้าพระชนมายุ 80 พรรษา ทรงเสด็จผ่าน จุนทกัมมารบุตรได้ถวายสูกรมัทวะแด่พระพุทธเจ้าแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า เป็นมื้อสุดท้ายก่อนปรินิพพาน พระผู้มีพระภาคเสวยภัตตาหารของนายจุนทกัมมารบุตรแล้ว ก็เกิดอาพาธอย่างร้ายแรง มีเวทนากล้าเกิดแต่การประชวรลงพระโลหิต (ถ่ายเป็นเลือด) ก่อนปรินิพพาน ทรงตั้งพระทัยจะไปเมืองกุสินารา ระหว่างทางทุรกันดาร ทำให้ทรงกระหายน้ำ
ทรงปรินิพพานเมืองกุสินารา
ชอบแนวนี้มากคับ เป็นเรื่องราวที่น่าสลดหดหู่ใจมากคับ
อยากให้ทำประวัติ พระนางจามเทวี
กรรมหนักและโหดมากครับ จงอย่าทําบาปหนักนะครับ(ทิวเล่าและสอนเท่านั้นนะครับ)
เรื่องนี้อย่างพีคเลยครับ
ใช่ครับ
เขา เอา เธอ ไป จากฉัน 😄😄😄😄
ขอประวัติศาสดาแหน่ครับ เช่น Zoroaster
🙏🙏🙏❤️🇹🇭
ได้ ดิ ก่อน ไป เป็น มาเหสี
ไม่น่าใช่เรื่องปกติแล้วนะ
การสังคายนาครั้งที่ 1 ในถ้ำ ยังไม่มีการบันทึกลายลักษณ์อักษร จึงยังไม่เกิดประวัติศาสตร์ ยังไม่เกิดคัมภีร์
อีกหลายร้อยปีต่อมา ปลายยุค
พระเจ้าอโศกมหาราช จึงเกิดคัมภีร์พระไตรปิฎกฉบับแรกของโลก เมื่อกว่า 2,300 ปีก่อน.
แล้วอีกอย่างคณะธรรมฯก็ไม่ได้แวะที่ประเทศไทยด้วยสิ ไม่มีหลักฐานยืนยัน
ส่วนนี้ต้องแยกให้ออกระหว่าง ความเชื่อกรรม กับ แนวคิด อย่าเอาคนปกติมาเป็นตัวตั้งตน ด้วยภาระ อำนาจ หน้าที่ โครงสร้างครอบครัว ไม่เหมือนปกติ ดังนั้นสายใย ในครอบครัวความผูกพันธ์คุณจะมาอิงกับคนธรรมดาไม่ได้ ซึ่งมันก็เป็นแบบนี้ทั่วโลกชนชั้นปกครอง แต่ชนนั้นแรงงานนั้นแทบจะไม่มี
จะชนชั้นปกครอง หรือ สามัญชนคนธรรมดาก็ตาม เมื่อได้กระทำกรรมแล้ว ย่อมได้รับผลเสมอกัน กรรมไม่เลือกว่าคุณคือใคร เมื่อถึงเวลามันก็ส่งผลไปตามหน้าที่ของมัน กรรมไม่ต้องการให้ใครมาเชื่อ พวกฉลาดๆก็ไม่มีใครพ้นจากผลของกรรมไปได้ มันจะช้าหรือเร็วก็เท่านั้น อีกอย่างเพราะกรรมมันมักจะยกยอดไปชาติหน้าอยู่ส่วนมาก คนโง่ๆเลยคิดว่ากรรมดีกรรมชั่วไม่มี เพราะทำแล้วส่วนมากได้ผลไม่ทันตา คนส่วนมากจึงไม่เชื่อมองว่าเหลวไหล เกิดตายก็ชาติเดียวเท่านั้น คนแบบนี้มองอะไรสั้นๆ ชีวิตมักจะพบจุดจบที่น่าเวทนา เพราะคิดเอาแต่สุขไม่สนใจว่าจะได้มาโดยสุจริตหรือไม่ ดังนั้นกรรมจึงเป็นตัวที่ทำให้คนโง่ๆต้องติดอยู่วงวนเวียนว่ายตายเกิดอยู่ตลอดไป เพราะหากว่าทำชั่วแล้วได้รับผลทันที ใครหน้าไหนจะกล้าทำชั่ว คงออกบวช หรือไม่ก็พากันขวนขวายทำดีกันทุกคนแล้วละครับ
เดี๋ยวก็คล้ายๆไทยเเหละครับปิตุฆาต
มันไม่ใช่กรรมอะไรหรอก มันเป็นเรื่องปกติของชนชั้นปกครอง ฆ่าพ่อ ฆ่าลูก ฆ่าพี่ ฆ่าน้อง ฆ่าผัว ฆ่าเมีย เป็นเรื่องที่พบได้ในขนชั้นปกครองทั่วไปในอดีต(อาจจนถึงปัจจุบัน?) ไอ้พวกนี้ทำจนเป็นเรื่องธรรมดา