Αυτό το τραγούδι το αφιερώνω σε όσους έφυγαν, φύγουν, από τη χώρα για ένα καλύτερο μέλλον για ένα καλύτερο όνειρο! Το αφιερώνω και σε όσους μείνουν εδώ και παλέψουν για να αλλάξει κάτι... Σε όσους βασανίζονται και σε όσους κατάλαβαν τα λάθη τους... Συγνώμη για την φόρτιση αλλά έτσι νοιώθω!
Με μια "μετρημένη" προσδοκία να ακουω το τραγούδι στο Μπλανιακ... και μια διαδρομη ως τη ρουμερι και ενα φωτισμενο παράθυρο δίπλα... εδώ (ή μηπως "εκει"); Εκεί, το ταξίδι στα Κύθηρα είναι πάντα ένα χρέος προσωπικό. Θα βρεθούμε ξανά; Θα βρεθούμε ξανα. Να μην έρθεις στην πατριδα των αγράμματων, χριστιανοταλιμπαν... Να πετάξεις ελεύθερη "εκει". Κι αν τα φέρει η ζωη και στο ταξίδι "στα Κύθηρά μου" ανταμώσουμε να ξέρεις (;) ότι για σένα, με σενα έμαθα τι σημαινει αγάπη!
Αβάσταχτο το να νιώθεις😢
Πότε πότε πότε;;
Αυτό το τραγούδι το αφιερώνω σε όσους έφυγαν, φύγουν, από τη χώρα για ένα καλύτερο μέλλον για ένα καλύτερο όνειρο! Το αφιερώνω και σε όσους μείνουν εδώ και παλέψουν για να αλλάξει κάτι... Σε όσους βασανίζονται και σε όσους κατάλαβαν τα λάθη τους...
Συγνώμη για την φόρτιση αλλά έτσι νοιώθω!
Αυτό το τραγούδι το είπαμε στην αποχαιρετιστήρια μας στο δημοτικό. Δεν ξέρω αν έβλεπαν κάτι οι δάσκαλοι μας το 2001 και θέλαν να μας προετοιμάσουν...
Τωρα το νιωθω αυτο...ετσι νιωθω....!
Δεν το τραγουδαει απλως το νοιωθει το ερμηνευει!!!!!!!!!!!!!!
Αυτό το λέγαμε στην "αποφοίτηση" απ το δημοτικό.
ΠΙΟ ΕΠΊΚΑΙΡΟ ΑΠΟ ΠΟΤΕ!!!
Θα βρεθούμε ξανά,,,χαχαχα,πόσο αληθινό!!!Μακάρι να συνέβαινε πάντα αυτό...
Υπέροχοι στίχοι!!!
Σε ταξιδεύει...
Μου θυμίζει τις γιορτές του σχολείου....
Εδώ, θα ρίξω στη θάλασσα,
σαν πέτρες, τα χρόνια που χάλασα...
αχ ρε μιλτο μας τρελαινεις!
+βασανισμενοι αλλα ονειρικοι στιχοι...
Αχ!!Αυτό το τραγούδι είναι το μοναδικό που θυμάμαι να τραγουδάμε στη χορωδία του ωδείου...Τη γλυκιά ανάμνηση!Αχ Μίλτο πώς με συγκινείς πάλι!
στην Πατρίδα φιλιά...και κουράγιο να πεις, μην ξεχάσει ...ΘΑ ΒΡΕΘΟΥΜΕ ΞΑΝΑ.-
Ωραίος κι ο Μίλτος αλλά καλύτερα τα πιτσιρίκια...
pou einai ta gualia tou miltou kale??? :O yperoxos!! xwris polla logia
Ανδρος 1997
Με μια "μετρημένη" προσδοκία να ακουω το τραγούδι στο Μπλανιακ... και μια διαδρομη ως τη ρουμερι και ενα φωτισμενο παράθυρο δίπλα... εδώ (ή μηπως "εκει"); Εκεί, το ταξίδι στα Κύθηρα είναι πάντα ένα χρέος προσωπικό. Θα βρεθούμε ξανά; Θα βρεθούμε ξανα. Να μην έρθεις στην πατριδα των αγράμματων, χριστιανοταλιμπαν... Να πετάξεις ελεύθερη "εκει". Κι αν τα φέρει η ζωη και στο ταξίδι "στα Κύθηρά μου" ανταμώσουμε να ξέρεις (;) ότι για σένα, με σενα έμαθα τι σημαινει αγάπη!