Podziemia Kopalni Łagiewniki w Bytomiu - Tajemniczy świat ruin

Na początku XIX w żyd Salomon Isaac sprowadzony na Górny Śląsk przez Friedricha Wilhelma von Reden odkrył duże złoża węgla m.in. w okolicach Łagiewnik. Pierwsze wiercenia poszukuwawcze na terenie późniejszej kopalni miały miejsce w 1815. W 1820 zbudowano Szyb Schwerin przemianowany później na Szyb Drzymały o głębokości 38m. Obecnie na terenie dawniej zwanej huty żelaza Hubertus , która powstała w 1857, obecnie zwana Hutą Zygmunt. Sama kopalnia powstała w 1822 pod nazwą Florentine należąca do rodu Donnersmarck. Nadanie pierwszych pól górniczych nastąpiło 22.12.1824, co uznaje się za oficjalną datę rozpoczęcia działania kopalni z racji uzyskania statusu prawnego. Do 1825 wydrążono szyby Leonard, Hoffnung, Detlev, Schalscha, Waldemar. Od Donnersmarcków kopalnię przejął Franz von Winckler i jego żona Maria i była to wówczas największa i najwydajniejsza kopalnia należąca do Wincklerów. Wzmożenie działań górniczych nastąpiło po nadaniu kolejnych pól górniczych Bernhard 28.12.1841 oraz pola Redensblick na terenie dóbr rycerskich nadanego 01.12.1855. Po otwarciu Huty Hubertus urobek z kopalni zaczął trafiać głównie do niej poprzez kolejkę konną oraz do huty cynku Marienwunsch. W 1870 za sprawą zezwolenia Wyższego Urzędu Górniczego we Wrocławiu nastąpiło połączenie nadanych pól Florentine, Bernhard i Redensblick. W latach 1893 - 1896 wydrążono Szyb Carnall (Miarka) do poziomu 220m na polu Carnall nadanym w 1857. W 1903 nastąpiło pogłębienie tego szybu do 320. W latach 1899-1901 wydrążono Szyb Reden I do poziomu 320m. W latach 1899-1902 wydrążono Szyb Wentylacyjny II, w 1903 wykonano Szyb Reden II do poziomu 330m, jak również szyb podsadzkowy Hubertus I. W 1904 oddano do użytku szyb Hubertus II. Na początku XXw zaczęto stosować podsadzkę płynną. W 1907 szyby Carnall i Reden II zostały połączone przekopem o długości 1,5 km. Odkrycie złóż węgla koksującego w 1870 przyczyniło się do założenia przykopalnianej koksowni wyposażonej w 14 pieców Appolta. Po Powstaniach Śląskich Kopalnia Florentine została podzielona na dwie części. Do Niemiec skonsolidowana kopalnia Florentyna A stanowiącej pola górnicze dzierżawione od Kopalni Heinitz. Do Polski skonsolidowana Kopalnia Florentyna B wraz z polami Carnall, Florentyna, Konig XV, Friede. W 1922 kopalnię spolszczono na Florentyna. 15.09.1936 kopalnia wraz z koksownią zmieniły nazwę na Łagiewniki. Szyby Redensblick I i II na Rycerski bądź Rycerz I i II. Szyb Carnallsfreunde (Carnall) na Miarka. Szyb Grundman na ks. Damrota, Szyb Schwerin na Drzymały. Po włączeniu Łagiewnik do Polski kopalnia należała do Katowickiej Spółki Akcyjnej dla Górnictwa i Hutnictwa, do której weszła w 1899. W latach międzywojennych praca kopalni była zorganizowana wokół trzech jednostek organizacyjnych. Rejon szybu Karol Miarka, rejon Szybów Rycerskich, rejon Szybu Drzymały. Kopalnia posiadała normalnotorowe połączenie kolejowe oraz dworzec kopalniany Redenblick-schacht. Od 1936 kopalnia należała do Wspólnoty Interesów Górniczo - Hutniczych. Po 1956 rozpoczęto eksploatację filara ochronnego Łagiewnik. W tym celu zastosowano podsadzkę płynną ze zbiornika przy Szybie Marta, gdzie uruchomiono wentylator, maszynę wyciągową, urządzenia podsadzkowe. Wykonano szereg szybikow umożliwiających pracę na poziomie 590. Rozpoczęcie eksploatacji w partii Rozbark wymusiło wybudowanie nowego Szybu Nowy Karol Miarka. 01.07. 1971 połączono kopalnie Łagiewniki oraz Rozbark. Część niepotrzebnych obiektów przekazano Bytomskim Zakładom Gómowym Górnictwa, które ulokowały tam swoje hale produkcyjne i magazyny. Likwidację kopalni rozpoczęto oficjalnie 01.01.1997.
#tajemniczyświatruin #bytom #kopalnia #węgiel #górnictwo #historia #urbex #ruiny #śląsk #polska #wycieczka #blogodkrywcy #musicfordestruction

[@tajemniczy_swiat_ruin]

Na początku XIX w żyd Salomon Isaac sprowadzony na Górny Śląsk przez Friedricha Wilhelma von Reden odkrył duże złoża węgla m.in. w okolicach Łagiewnik. Pierwsze wiercenia poszukuwawcze na terenie późniejszej kopalni miały miejsce w 1815. W 1820 zbudowano Szyb Schwerin przemianowany później na Szyb Drzymały o głębokości 38m. Obecnie na terenie dawniej zwanej huty żelaza Hubertus , która powstała w 1857, obecnie zwana Hutą Zygmunt. Sama kopalnia powstała w 1822 pod nazwą Florentine należąca do rodu Donnersmarck. Nadanie pierwszych pól górniczych nastąpiło 22.12.1824, co uznaje się za oficjalną datę rozpoczęcia działania kopalni z racji uzyskania statusu prawnego. Do 1825 wydrążono szyby Leonard, Hoffnung, Detlev, Schalscha, Waldemar. Od Donnersmarcków kopalnię przejął Franz von Winckler i jego żona Maria i była to wówczas największa i najwydajniejsza kopalnia należąca do Wincklerów. Wzmożenie działań górniczych nastąpiło po nadaniu kolejnych pól górniczych Bernhard 28.12.1841 oraz pola Redensblick na terenie dóbr rycerskich nadanego 01.12.1855. Po otwarciu Huty Hubertus urobek z kopalni zaczął trafiać głównie do niej poprzez kolejkę konną oraz do huty cynku Marienwunsch. W 1870 za sprawą zezwolenia Wyższego Urzędu Górniczego we Wrocławiu nastąpiło połączenie nadanych pól Florentine, Bernhard i Redensblick. W latach 1893 - 1896 wydrążono Szyb Carnall (Miarka) do poziomu 220m na polu Carnall nadanym w 1857. W 1903 nastąpiło pogłębienie tego szybu do 320. W latach 1899-1901 wydrążono Szyb Reden I do poziomu 320m. W latach 1899-1902 wydrążono Szyb Wentylacyjny II, w 1903 wykonano Szyb Reden II do poziomu 330m, jak również szyb podsadzkowy Hubertus I. W 1904 oddano do użytku szyb Hubertus II. Na początku XXw zaczęto stosować podsadzkę płynną. W 1907 szyby Carnall i Reden II zostały połączone przekopem o długości 1,5 km. Odkrycie złóż węgla koksującego w 1870 przyczyniło się do założenia przykopalnianej koksowni wyposażonej w 14 pieców Appolta. Po Powstaniach Śląskich Kopalnia Florentine została podzielona na dwie części. Do Niemiec skonsolidowana kopalnia Florentyna A stanowiącej pola górnicze dzierżawione od Kopalni Heinitz. Do Polski skonsolidowana Kopalnia Florentyna B wraz z polami Carnall, Florentyna, Konig XV, Friede. W 1922 kopalnię spolszczono na Florentyna. 15.09.1936 kopalnia wraz z koksownią zmieniły nazwę na Łagiewniki. Szyby Redensblick I i II na Rycerski bądź Rycerz I i II. Szyb Carnallsfreunde (Carnall) na Miarka. Szyb Grundman na ks. Damrota, Szyb Schwerin na Drzymały. Po włączeniu Łagiewnik do Polski kopalnia należała do Katowickiej Spółki Akcyjnej dla Górnictwa i Hutnictwa, do której weszła w 1899. W latach międzywojennych praca kopalni była zorganizowana wokół trzech jednostek organizacyjnych. Rejon szybu Karol Miarka, rejon Szybów Rycerskich, rejon Szybu Drzymały. Kopalnia posiadała normalnotorowe połączenie kolejowe oraz dworzec kopalniany Redenblick-schacht. Od 1936 kopalnia należała do Wspólnoty Interesów Górniczo - Hutniczych. Po 1956 rozpoczęto eksploatację filara ochronnego Łagiewnik. W tym celu zastosowano podsadzkę płynną ze zbiornika przy Szybie Marta, gdzie uruchomiono wentylator, maszynę wyciągową, urządzenia podsadzkowe. Wykonano szereg szybikow umożliwiających pracę na poziomie 590. Rozpoczęcie eksploatacji w partii Rozbark wymusiło wybudowanie nowego Szybu Nowy Karol Miarka. 01.07. 1971 połączono kopalnie Łagiewniki oraz Rozbark. Część niepotrzebnych obiektów przekazano Bytomskim Zakładom Gómowym Górnictwa, które ulokowały tam swoje hale produkcyjne i magazyny. Likwidację kopalni rozpoczęto oficjalnie 01.01.1997.

[@Musicfordestruction-oj1qt]

Podoba mi się

[@blog_odkrywcy]

Trzeba się wybrać

[@celinabaron420]

Super

[@Celinabaron]

Wchodzimy

[@tajemniczy_swiat_ruin]

Pewnie