Τούτες οι μέρες έχουν το, τούτες οι εβδομάδες Ο πο’ ’χει φίλους κράζει τους κι από δικούς καλεί τους Ο πο’ ’χει και στην ξενιτιά, στέλνει και φέρνουσί τους. Βρ’ έλα να σε δω λιγάκι, άσπρο μου τριανταφυλλάκι. Χίλια καλωσορίσατε, χίλια και δυο χιλιάδες σαν κάμπος με τα λούλουδα και με τις πρασινάδες. Βρ’ έλα να σε δω να γιάνω, να μην πέσω κι αποθάνω. Χίλια καλώς την ήβραμε, την τράπεζα στρωμένη όπου μας την ηστρώσασι, άξιοι και τιμημένοι. Βρ’ έλα να γενούμε ταίρι, άδολό μου περιστέρι.
Τούτες οι μέρες έχουν το, τούτες οι εβδομάδες
Ο πο’ ’χει φίλους κράζει τους κι από δικούς καλεί τους
Ο πο’ ’χει και στην ξενιτιά, στέλνει και φέρνουσί τους.
Βρ’ έλα να σε δω λιγάκι, άσπρο μου τριανταφυλλάκι.
Χίλια καλωσορίσατε, χίλια και δυο χιλιάδες
σαν κάμπος με τα λούλουδα και με τις πρασινάδες.
Βρ’ έλα να σε δω να γιάνω, να μην πέσω κι αποθάνω.
Χίλια καλώς την ήβραμε, την τράπεζα στρωμένη
όπου μας την ηστρώσασι, άξιοι και τιμημένοι.
Βρ’ έλα να γενούμε ταίρι, άδολό μου περιστέρι.