Wilde planten uit west Europa

De Salomonszegel, polygonatum multiflorum
Een opvallende sierlijke verschijning in de parken is de salomonszegel. De stengel komt als een boog uit de grond met veel gaafrandige en een beetje glimmende bladeren.
De stengels groeien uit wortelstokken die zich elk jaar een beetje uitbreiden. De oude stengellittekens lijken op een zegel van een zegelring. Vandaar zijn naam.
Aan de onderzijde van deze blauwgroene bladeren steken de nerven ver uit en er komen dan uit de bladoksels opvallende trosjes met witte buisbloemen.
Deze buisbloemen zijn crème-wit met een groene rand. De meeldraden zitten tot halverwege de buisbloemen zodat de insecten die ze bestuiven er helemaal in moeten kruipen. Je hoort het dan in de buurt van de salomonszegel vaak gonzen van het insectengeluid.
Later in het jaar vormen zich dan opvallende zwarte rolronde bessen.
Deze opvallende hangende bloeiwijze en de zwarte bessen vallen het hele jaar in het park op. Dit is zo een plant waar je hele mooie accenten mee kan scheppen.
De salomonszegel is een vrij algemene plant op voedselrijke vochtige bossen. Vooral in het duinge-bied kan je ze veel tegenkomen.
We hebben in ons park ook zijn kleine broertje, de kranssalomonszegel, Deze zeer zeldzame soort groeit alleen in het oosten van Zuid- Limburg. De bladeren staan inderdaad in kransen waaraan dan hele kleine witte bloemtrossen hangen. Er komen later in het jaar purperkleurige gestippelde bessen aan. Let maar eens op of u deze soort ook in onze parken kunt herkennen.
De parken zijn nu alle tinten groen met hele fijne kleuraccenten. Kom dit ervaren en verwonder u door de biodiversiteit die onze parken bieden. Prachtig!!