Gölge Deneyi: Nefret Ettiğin Şeye Dönüşeceksin
HTML-код
- Опубликовано: 17 фев 2024
- Bugün sizlerinde katılacağı bir deney yapacağız. Gölge Deneyi. Bu videoda anlatılan hikaye size neler hissettirdi? Kişisel gelişiminize nasıl katkı sağladı? Motivasyon ve odağınızı hangi etkenler ile bütünleştirdi? Ve son olarak hayatınızda ve bundan sonraki hayatınızda alacağınız kararlar, dersler için ne gibi bir etki yaptı? Yorumlarınızı lütfen paylaşın.
#gölgedeneyi #kişiselgelişim #motivasyon
--
Ayrıcalıklardan yararlanmak için bu kanala katılın:
/ @benilkayalpgiray
🚨 Yorum yapmanız, videoyu beğenmeniz bana inanılmaz destek sağlıyor. Ayrıca abone olup, bildirim zilini "Tüm Bildirimler" olarak açarsanız, tüm videolarımdan haberdar olursunuz. 💟💟💟
--
📷 Instagram:
➡️ / ilkayalpgiray
➡️ / asiyealpgiray
--
📹 RUclips:
➡️ / @asiyealpgiray
--
💌 Reklam ve İş Birliği:
➡️ alpgirayilkay@gmail.com
O kadar garip ki… ağlamamak için kendimi fazlaca tuttum ve belki de benim de asıl sorunum bu. Çaresiz hissettirdi bu hikaye bana, hayatımdaki çaresizliklerimi ve kabullenmeyişlerimi hatırlattı direkt olarak. Bakış açım değişti mi bilmiyorum ancak ufkumun açıldığına eminim ya da fazla anlam yükleyerek dinlediğim için etkilendim. İnsanlar bazen kabullenemiyor, hele ki ben hiç kabullenemiyorum, yine de bazen başka yollar izlemek gerekiyor hayata devam edebilmek için. Bundan sonra daha fazla deneyeceğim. Teşekkürler İlkay Alpgiray. ❤
❤❤❤
İnsan korkularıyla savaşırken o kadar şeye yabancılaşıyor ki, kendi duygularını bile ayırt edemeyebiliyor. Bilinçaltı ve bilinçüstü hikayede çok güzel anlatılmış "YUKARI GELMEK İSTER MİSİN?" cümlesiyle! İçimizdekilerle savaşmak, bazen ilaçlara sığınmak, bazen herkesten kaçıp bir kuytuya çekilmek hiçbir işe yaramıyor; sadece gerçekle, kendimizle sakince, olduğumuz halimizle usulca konuşmak, konuşabilmek, o korkunç yaralarımızla yüzleşebilmek gerekiyor. Ne yazık ki bütün yolları denedikten sonra. olabiliyor bu. Yukarı çağırmak istediğim bütün korkularım adıma teşekkür ederim.
Hikaye dinleyince o canavarın aslında kendi içinde yaşamış olduğunu, iç dünyasını resmeden bir varlık olduğunu hissettim.
Yaşamış olduğu olaylar neticesinde duyduğu, öfke, keder, üzüntü ve çaresizliği sürekli olarak o duyguları beslediğini hissettim. Günlerce savaş halindeydi, her defasında yenemediği için canavar diye betimlediği şey daha çok güçlendiğini bir şey yapamadığını söylüyordu aslında o kendisiydi, galip gelememe nedeni de oydu belkide. Ama en sonunda artık kendisini dinlemeyi, kendisiyle yüzleşmeyi denediğinde ise canavar diye betimlediği figür insan figürüne dönüştü ve böylelikle kazanmayı başardı.
Hikayeyi izleyince bir anım aklıma geldi. Annem çocukken çok inatçı olduğumu söylüyordu .Bir gün gökyüzünde ayı görmüşüm ve ayı istiyorum diye tepinip ağlamışım. Annem başa çıkamayınca ayın görünmediği bir yere götürüp ''bak ay yok''demiş. Bu defa yok'u istiyorum deyip ağlamışım. Hikayeyi izleyince Albert'in de hırslı, çalışkan, zeki ama aile ve çevre olarak çok şanssız bir çocuk olduğunu düşündüm. O kocaman canavarı yaratan da çocukluk döneminde yaşadığı travmalar. Bu travmaları atlatması için yaşlı dede rehberlik etti. Yeneceği bir konuma geldi ve hikayenin sonunda bir oh çektik. Paylaşımınız için teşekkürler. Çok ilginçti.
ablam senide sanki çok şımartmışlar
😂😂😂
@@musabkaya7734 hayır keşke şımartılmış olsa da öyle olmuş olsa. Bunlar bela doğuştan bela gerçekten, şöyle Allah ne verdiyse bir tane vurasım geliyor içimden hala :( . Tabi ki yapmadım ama …
Yapıştıracaksın yüzüne 3 parmak , aynaya bak ay 🌜 yanakta :)
Hikaye bittiğinde ilk hissettiğim " rahatlama, derin nefes alabiliyor, özgürce nefes alabiliyor rahatlıyor oluşumuz " du. Hikayeyi yeniden düşündüğümde ise canavarlara karşı verdiğimiz savaşa değil barışa odaklanmamız gerektiği. Savaş ve Barış. Yurtta Sulh Cihanda Sulh !!!
Psixoloq, şair və ən əsası çox şey yaşamış bir insan olaraq, başlanğıcda nələr olacağını təxmin etmişdim. Təəccüblənməsəm də, özü ilə baş-başa qalmayan, bundan qorxan çox insan var. Özünü inkişaf etdirmək istəyən insanlar üçün yaxşı hekayədir.
Çok etkilendim ben. İnsanlardan kaçmak için uzaklaşırsın ama insani duygulara ihtiyaç duyan birine ilaç olursun. Çok anlamlıydı gerçekten abi. Emeğine sağlık❤️
️❤️️❤️️❤️
Hikayeyi dinlediğimde ilk hissiyatım hiç bitmeyen koca bi boşluk hikaye tekrar aklıma geldiğinde ise bütün geçmişim aklıma geliyo insanlara hep kötü niyetle yanaştım onlarda karşılığında kötü davrandılar hep onların kötü olduğunu düşünürdüm ama bütün sorun bendeymiş bundan sonra değişirmiyim bilmiyorum ama bu hikaye beni derinden yaraladı Albert'le hayatımız aynı...
Çok etkileyici,çok anlam çıkartılır.
Herkesten kaçmak iyidir ama kendinden kaçamazsın ve kaçarken yolunu kaybedersin…
Bende çok etki bıraktı bu hikaye,bir farkındalık yarattı…mükemmel
Bireye hayatında engel çıkarabilecek tek şey yine bireyin ta kendisi.
️❤️
Genelde bakılınca doğru bir görüş ancak ummadığımız yerden gelince o engellemeler hayatımızı altüst edebiliyor. Bu durumda bütün olumsuzlukların kader planımızda olduğunu baştan kabullenip, savaşmamak mı gerekir?
Albert tek sorunları olan sen değilsin dostum.Hepimiz benzer şeyler yaşadık.
İlkay abi seni 2021 başından beri izliyorum, koltuk konseptiyle bizlere sunduğun videoların hepsini en az 2 kez dinlemişimdir, dinletmişimdir… o dönemler size atılan korku hikayelerine döner misiniz, ayda 2 3 tane o maillerden okusanız çok hoşnut olacak yüzlerce sevenin var ve bende aralarındayım… eski videolar çokk özlendi :) o eskiden size atılan ve sizin daha okumadığım videolar var demeniz gerçekten beni çok meraklandırıyordu onları okusanız keşke… tüm eski takipçiler olarak seni bu konuda fazlasıyla darlıyoruz evet🥺
Son zamanlarda gerçeten bunalımdayım.ne yapmaya calışsam iyi gitmiyor.her şeyi hamvediyorum.sana teşekkür ederim İlkay abi. Hikayenin baş rolünü kendim olarak düşündüm. Aslında ne kadar bana benzediğini fark ettim. Bunca zamandır kendimle yüzleşmedim.hep kendimden kaçtım' saklandım. Sürükelkli bahaneler bularak başkalarını sucladım. Aslında bunca zamandır sıkıntı bendeydi. Hikâyenin son satırlarını gözümden yaş akarak denledim. Ve sana çok teşekkür ederim iyiki varsın.
Alicim herşey güzel olacak. Güzel olmalı. Hayatı bir istatistik gibi düşün. Her inişin bir çıkışı mutlaka olacaktır.
Hikayenin bitişi aslında farkındalığın başlagıcı oldu.
İnsanların yaşam tarzları ve şartları birbirinden tamamen farklı farklı his ve duygular ve çözüm yolları da ona göre şekilleniyor. Kendi içinde savaşan bir insanın çözüm yollarını ve yöntemini değiştirdiği (tabi bunu küçük bir yardım eli uzatılması) ile hayatınında aynı doğrultu da şekillendiğini farklılaştığına şahit oluyorsun. Bazen ne kadar çabalarsak çabalayalım yaşanmışlıklarımız içimizde bastırdığımız duygularımız dışarıya çıkmak ve yüzleşmek istiyor bizimle. Çözüm yine kendimiz ve bakış açımızda. İnsan bir 'Âlem'dir.
Good evening dear Alpgiray ...thank you for the very detailed broadcast and wish you continued success......
❤❤❤
Bakış açısını değiştir, dünyan değişsin bu hikaye muhteşem anlatmış, teşekkür ediyorum
Videonuzu sonuna kadar izledim. Sosyal medyada ilk defa farkındalık dolu, fikrimin önemsendiği, bukafar çok yorum okuduğum, değer verip değerlendiğim bir paylaşım yaşamamıştım. Albertin yaşattıklarından çok sizin yaşattıklarınız ve uyandırdığınız merak beni çok etkiledi. Kendimizi çokmu değersiz hissediyoruz acaba. Çok teşekkürler.
Evet yorum yapan bir arkadaş gerçekten YUKARİ GELMEK İSTER MİSİN ? Cümlesini bana doğru anlamiyla düşündürttü baskiladiğimiz ve kendimize eziyet ettiğimi sürekli kendimizi kamçiladiğimiz düşünceler var , kendimizi affedemiyoruz bazilarimiz evet insanlara karşida ne kadar yapmiyoruz desekte ötekileştirip duruyoruz , bir sürü his aktarasiö geliyo ama hepsinin özeti Sevginin anlamak için dinlemenin ötekileştirmemenin ve kendini sevmenin özü olduğuna çikiyo ve gerçekten boğazim düğüm düğüm oldu … karşima çiktiği için ve bu kanali keşfettiğim için kendimi şansli ve daha bilinçlere bilinç kattiğimi hissediyorum çok mercii 🙏🏻❤️ ve eklemek isterim ki dinlerken arada görsel olarakta korku hissettiğimi farkettiğim anlarda aslinda videonun sonucunda ki mesaji düşünmeye başlayip kendime ne kadar çok düşğncelerle eziyet ve korku endişe saldiğimi farkettim aslinda en büyük canavar bendim bir bakıma .. Kendimden özür dilerim 🥹
Başlarda kendi hayatımla benzerlikler gördüm ağladım, hikayenin sonunda ise korkularimizla savaşmanın onları daha da buyuteceğini bizi karanlığa itecegini anlatıyor. Sonrasında düşündüğüm zaman yalnız kalmamalı, aile ve çevrenin dayattığı normların dışına cikabilmeliyiz,herkesin yaşam deneyimi ya da görüşü farklı dipte yatan korkularimizla yuzlestigimizde onların hiç te korkulacak şeyler olmadığını görürüz...
İlk düşündüğüm canavar gibi tasvir edilen zor insanlara güzel yaklaşmayı denemenin sonucunda hiç sorun çıkarmamaları güzel bir dönüş yapmaları ikinci düşündüğüm ise insanın kendi travmaları ve kendiyle barışmadan kendine bazı şeyleri itiraf edip kabul etmeden yoluna devam edemeyeceği her gün savaşmak zorunda kalacağı.
Yaşayıpta söyleyemediğimiz içimizde yaşadığımız o kadar çok şey varki çok etkilendim emeğin daim olsun çok teşekkür ederim ilkay alpgiray
İnsanın bir şeylere odaklanıp şunu bir yapsam her şey değişecek gibi sorunlardan kaçmaya çalışsa da cehennemini kendiyle taşıyabiliyor. Bir süre sonra içeriye bakmak gerekiyor. Sorunu çözmese de onu fark edebilmekte bir adım. Yalnızca bir bedenle bu Dünyaya da tesadüfen var olmuş bir canlı değil aynı zamanda ruha sahip olduğumu fark ettiğimden beri bazı olaylara deneyim demeyi öğrendim.
Herkez bu hikayeden kendine hayatına bir ders almış oldu bence… Mesele: bende aylevi sorunlarım çoğaldıkça çoğalıyordu bunu dinledim ve ne yaptığımın onun da ne yaptığının farkına vardım 🙏 teşekkür ederim İlkay Alpgiray 🎉
Kabul ve red arasında kendimizi çarmiha geriyoruz . Yani gerginlik denen şeyi kendimiz yaratıyor olabiliriz . Oysa ' kabul' den geçiyor galiba huzura ermek.
Herşeyi olduğu haliyle kabul etmek....Red ya da inkarı seçerek kendi ayağımıza kendimiz sıkıyoruz belki de.
İçimdeki boşluk hissine dokundu ve farklı bir bakış açısı kazanmamı sağladı. Hikaye çok güzeldi ama anlatım tarzı, şekli, o tonlamalar o sakinlik sesindeki huzur ayrı bir hava katmış abim ❤
Çok güzeldi emeğinize sağlık. Bazen sadece saygı duyulmak yada varlığımızı bize onaylayacak varlığımızın farkında olacak dinleyiciler ararız , insan canavar farketmez :) saygı önemli varlığımızın inkar edilemezliği gibi .. acaba hiç dinlemediğimiz yada görmezden geldiğimiz için kaç canavar yarattık ? Tüm herkese sorum olsun :)
Bu bana eski bir hikayeyi hatırlattı. Çinde bir imparator oranın en azgın nehrini yüzerek geçen ilk gençle kızını evlendirecekmiş. Yıllarca nice gençler boğulup gitmiş. Bir gün çok yaşlı bir adam nehre düşmüş.Tüm köylü o an öldüğünü düşünmüşler ancak adam nehrin durulduğu yerden sağ salim çıkmayı başarmış. Etrafına toplanan meraklı kalabalık nasıl başardığını sormuş. Cevap basitmiş. "Su alçalınca alçaldım su yükselince yükseldim."
Her nedense hiç etkilenmedim. Belki iyi, dürüst, anlayışlı bir ailede büyüdüğüm için. Ne kendimle, ne de kimseyle savaşım yok. Önceleri, yüreğimdeki sevgi, şefkat ve merhamet duygularımdan dolayı yakın çevremdeki, akrabalarıma, eşimin akrabalarına çok öz veride bulundum. Sürekli yalanlarına, doğru söylüyorlarmış gibi empati yaptım ve maddi, manevi çok sömürülüp, sonunda da, ihanetleri, yalanları, hainlik ve sinsilikleri yüzünden, fark ettiğim halde, görmezden, bilmezden gelerek devam ettim. Baktım ki, beni anlamıyor sanıp daha beterini yapmaya başladılar. Artık her şeyi sakince söyleyip yolları ayırma zamanı çoktan gelip geçmişti. Hatalarının basit olanlarını söyledim. Diğer yaptıklarını söylemeye ben utandım. Farkında değildik dediler, pişkin pişkin. Ben her şeyin farkındaydım, insan olmam gereği sizlerle devam ettim ve artık istemiyorum, deyip uzaklaştım. Kapımı kapadım ve huzuru buldum. Çok Şükür. Teşekkürler, sağlıklı ve huzurlu kalınız.
Albert' e önce çok acıdım, üzüldüm sonra arkadaş olunca sevindim:))) daha yalnız kalmasın.
Albert'in hayatı boyunca yaşadığı kötü deneyimler travmaya dönüşüp insanlardan kaçarak çözüm üretme çabası oluşturmuş. Halbuki insan olarak çözüm bulmak için kendisiyle yüzleşip, çaresizliğinin üzerine gitmesi ve gerekiyorsa kabullenmesi gerekiyordu diye düşündüm. Çünkü hayatta korktuğumuz şeylerin başımıza gelmesi gibi bir anlayış var.
hikayenin sonunda aklıma gelen ilk şey cennetten 10 mesajla gelen adamın son iki mesajı oldu ön yargıyla ilgili söyledikleri ve hepimizin bir olduğu birine zarar verdiğimizde aslında kendimize zarar verdiğimiz bilmiyorum ne kadar doğru bir çıkarım ama aklıma gelen buydu yazmak istedim paylaşımlarınınızı ilgiyle takip ediyorum teşekkürler ❤
Savasmayi direnmeyi bitirip. Olani kabul ederek çözüme ulaştı.
Kızınız şanslı bir çoçuk bu günkü yorumum bu. Empati hissinin en çok babaların ıçinde olması gerek. Yoksa zor. Çok zor.
Hikayeyi dinleyin, ilk hissiyatınız neydi? Sonra ikinci kez düşünün ikinci hissiyatınız ne oldu sorusu yeterince doğru ya da açık gelmedi bana. Hikayenin, Albertin yetiştiği kötü şartlar ve ailesinden ayrılışı ilk bölüm olarak kastedildi sanırım. İş bulup ev tuttuktan sonra yaşadığı olayları ise ikinci bölüm ve 2.kez düşünüp hikayenin bu bölümü ayrı olarak mı yorumlamamız istendi.
Her neyse benim düşünceme göre hocalar, hikayeyi dinleyin tamamında ne anlatmak istiyor ve size birşey kattımı? diye sormalıydı deneklere.
Elbette yaşanan her olay insana birşeyler katar ve katmalı da yaşananlardan çıkardığımız derslerden öğrendiklerimizi bir süzgeçten geçirip kişisel gelişimimizi geliştirip gelitiremediğimiz ise bize kalmış. Kimisi bu derslerin farkına bile varmazken, kimisi ise o derslerden aldığını çok iyi işleyerek hayatını maddi ve manevi kolaylaştırır sorunlarını gidermek için yararlanabilir. Hikayede ki canavar figürü yüzleşmeye korktuğumuz kötü alışkanlıklar, hatalarımız vs birçok şeyi ifade ediyor. Sorunları çözmek, çözme yolu ; toplumumuzda, bağırmak, kavga etmek, öfke ile saldırmak ve zarar vermek üzerine kurulu bir örüntü haline geldi. Alışılagelmişin dışına çıkıp, sorunlarla başetme yöntemlerimizi, olaylar karşısında daha sakin bir tepki gösterip, olaylar üzerine konuşup karşımızdaki ni daha iyi anlamaya çalışıp, kendimizi de daha iyi ifade edip sorunlarla bu şekilde başa çıkmanın bize sağlayacağı faydaları gösteren bir hikayeydi.
Anlamasını bilene her hikaye bir ders verir. Kimi si de der ki
" Amaann bir hikaye işte"
Karşımızdakine isteğinin ne olduğunu sormalı ve karşı tarafın dinlenilmeye ihtiyacı olduğunu kabul etmek gerekiyor!..Ta ki o zaman uzlaşma sağlanabilir. Önce canavara burada olma amacın ne diye sorsaydı belkide silahlara gerek kalmazdı . Kendi isteklerimizi ön plana atıp dinlemeyi unutuyoruz . Teşekkürler ♥️🧿👑
Aslında o canavar Albertin kendisiydi.. ben bunu anladim benligi ve olumsuz düşüncelerinin daha fazla olumsuzlulara sürüklemesiydi.. gercekten sevginin gücü tartışılmaz. Hayvana insana dogaya buyuk bir sevgi ve olumlu dusunceler ile bakarsak bu dunya ve önümden sonrasi muhteşem olur..
Hekayə bitdiyi zaman ağlamağa başladım eyni zamanda da üzüldüm ikinci hissimdə üzüntü 😔 çox sağol İlkay qardaşım 🤲
Hikayeyi dinlerken ne yapacağımı biliyordum ben üzülmedim , çaresizde hissetmedim daha ilk silah almaya gittiğinde ben olsam konuşurdum yaralarını sarardım arkadaşım olurdu canavar diye düşündüm . Hikayeyi dinlerken bilinç altında ki korkularım olduğunu anladım ve korkuların içinden geçmem gerektiğini bildiğim için kendimi güvende hissettim bu similasyonu biz düşüncelerimizle yaratıyoruz .Çok teşekkür ederim farkettiğim bir kezde sizin sayenizde teyit etmiş oldum emeğinize sağlık .Hayatıma uygulamaya başladım şimdi kızımın ve çevremin hayatlarında da uygulamaları için videonuzu paylaşıyorum onlarla ❤
Dede korkutmusun be adam 😄 Ben iki dedemide görmemiştim,hikaye dinlemek huzurlu hissettirdi ve burukta olsa gülümsedim. 🙏
Canavarla arkadaş olup, beraber takılırlar. tüm ovaya korku saçarlar artık. Kimse yaklaşamaz iyi oldu, bu güzel bir dostluğun başlangıcı. Gemi yapımında da işine yarar canavar. Hızla bitirirler.
Kuzenimle ayni evde yaşıyoruz. Dört yıl oldu. Son dört aydır konusmuyoruz. Albert in canavarı GB kendi odasında yaşıyor. Konuşmuyorum, konuşmuyor. Ne yaptığı konusunda hic bir fikrim yok zaman zaman ne olursa olsun kapısını acip bir şey sormak durumunda kalıyorum. Boyle zamanlarda bile nefret ve kin dolu gözlerle bakıyor. Evde iki köpeğim var . Onu çek severler onlarla bile ilgilenmiyor. Odasına giriyor. Sabah ta çıkıyor. Bi çok kez sempatiyle yaklaşmak istedim. Samimiyetle sofra kurup davet ettim. Başka şeyleri bahane ettim. Ama adim atmadi. Bende elimdeki en büyük silahla karşılık verip . Onu ozgur birakicam. Görsün bakalım bir ev kurmak bir düzenle devam.etmek nasıl oluyor . O zaman da canavar kesilecek mi kime trip yapacak . Empati ve iyi niyet iyidir. Önyargı ve kin ve kibir en kötüsü ama bazen insan Albert GB silahlanmak zorunda kalabiliyor. Hic istemesede
Hayatımız boyunca herkesle ve her şeyle savaşıyoruz veya savaşmayı deniyoruz. Her şey tehlikeli ve rahatsız edici geliyor. Özellikle Albert'in hayatı ve karakteristik özelliği bana o kadar çok benziyor ki hikayeyi yazan kişinin beni taniyabileceğini bile düşündüm bir an 😅 başta dediğim kısma gelecek olursak birbirimizle konuşmuyoruz, birbirimizi dinlemiyoruz, sadece savaşmaya çalışıyoruz, vahşi hayvanlar gibi.
Albert sonunda kendinle olan savaşını kazandığını kendinin daha iyi bir versiyonuna dönüştüğün için çok mutlu oldum bundan sonra hayata daha farklı bir pencereden bakacaksın ve deneyimlerin sayesinde daha iyi olacaksın buna eminim. Herkesin savaşma şekli ve süresi farklıdır bu bizim savaşımızı daha özgün kılar, her çok çok daha güzel olacak artık mutlu olabilirsinn
Çok etkileyici. Albert in aileside benimki gibiymiş. Yaşadıklarıyla savaşıda ben gibi ama sonunda ben onun gibi nazik davranabilecegimi sanmiyorum canavarıma. Sonumuz hayrola
Bu hikayeyi artık ikinci olarak düşündükten sonra, bu insanın tüm insanlığa mesaj verdiğini anlıyorum. Bu mesaj, dünyanın yorucu bir yer olduğu ve insanlara genellikle değer verilmediğidir. Dünya artık insanları güzel varlıklar olarak görmüyor ve çocukluktan bugüne kadar gelen o yorgunluk ve kötülük bu mesajda tezahür ediyor. Tanrı'nın yaratmış olduğu bu güzel dünyayı canavarlığın meskenine çeviriyoruz ve aynı zamanda da kendimiz canavar oluyoruz. Bu canavarlık neticesinde diğer insanları kukla olarak görüp onlara eziyet etmekten çekinmiyoruz. Her ne kadar ışığın yaratılışı bize ulaşsa da, yine de onu görmezden gelerek insanlara eziyet etmeye devam ediyoruz. İster ebeveyn ister çocuk olalım, neden ve niçin yaratıldığımızı asla anlayamıyoruz. Bir türlü. İşte bu denli mesajlar da bu farkındalığımızın artmasına, en azından şu an için, olanak sağlayabilir. Kısacası, bu video bana çok şey anlattı. Benim de insanlara anlatmak istediğim şeyleri güzel bir şekilde anlatma üslubunu beğendim ve sonuna kadar dinledim. Bu arada, İlkay abi, yapmış olduğunuz tüm videolar çok güzeldir. Sana gerçekten teşekkürlerimi sunuyorum ve başarılarının her zaman daim olmasını diliyorum. Ben Azerbaycan'dan Türkiye'ye kucak dolusu selamlarımı iletiyorum.
Şimdi dinledim ve kendimle hayatla verdiğim savaşı ve çaresizliklerimi kendimle etraflarla büyük bir savaş halinde olduğumu hissettirdi şuan ama daha sonra düşündüğümde daha farklı hissedermiyim bilmiyorum hissedersem yazarım ama kendimi iyi değil kötü hissettim bu hikayenin sonunda ve hüzünlü acı dolu nasıl daha farklı ifade edebilirim bilmiyorum..
Çok güzel hikaye ve ses ton süper!
Herşeye ve herkeze sevgiyle bakarsan, kötülük olmaz. En önemlisi, kendine değer ver!
Çok güzel bir videoydu. Emeklerine sağlık abicim. Başarılarının devamını dilerim
Çok güzel bir video olmuş emeğine sağlık abim ❤
Meslegimde ilerlemem de yardimci oldugunuz tesekkur ederim.
İlk başta savaştığı canavarı hayat olarak düşündüm kendisi hayatla mücadele ediyor neyi kullansa yenemiyordu hep galip geliyordu hayat. Hikaye bitince ise hayat dediğim şey aslında kendisiydi, hayatla savaşmıyor kendisiyle savaşıyormuş. Belki de bende öyleyimdir. Geçmiş travmalarım, yaşadığım duygu karışımları ve hayatla savaşıyorum diye düşünüp isyan edip hergün yorulurken aslında bende hayatla değil kendimle savaştığımı anladım. Kendimi yenemem bir ortak çözüm yolu bulmalıyım ve bu savaşı bitirmeliyim artık
ilkay abi merhaba, seni ilk kanalından beri takip ediyor ve özellikle son zamanlarda yaptığın bu içeriklerini çok beğeniyorum. Bence çok bilgilendirici ve insana bir şeyler katan türden içerikler. Umarım devamı daha çok gelir 🌸
İyi Akşamlar İlkay Alpgiray.İlkay bey sakal bırakmışsınız yakışmış.Yine harika görseller.
Canavarları kendimiz yaratırız...
Çook Güzeeel, Teşekkürler
Sonuna kadar dinledim, yorumların çoğunu okudum, ama bende sorun var sanırsam, çünkü ben hiç bir şey hissetmedim neden acaba onu sorguluyorum şu anda.
Ilkay bey❤❤❤ is ras gitsin iyi arkadaşımız bnde sandım artik hi'ayesi yok üzüldüm
İyi yayınlar İlkay Alpgiray Yoyo'nun tüyü kadar ömrü olsun.Asiye'me selamlar. Ben korku videolarını özledim.Başarılarınızın daim olduğunu görmek huzurlu hissettiriyor beni. Sağolun ❤❤❤
Göz ardı edilen karanlık tarafı anımsattı ve çaresizliği
Ailesinin, çevresinin ve insanların yarattığı bir canavar aslında o. Farkında olmadan içinde büyüttüğü bir boşluk. Nasıl savaşacağını bilmemesi de onu tanımamasından, aslında hiç yüzleşmemesinden kaynaklanıyor kendi içinde. Ta ki bir gün kendiyle baş başa kalıp "ben buradayım, beni gör" çağrısını fark edene kadar. Her insan içten içe anlaşılmak ister. Albert kendini dinlemeli ve anlamalı, farkına varmalıydı. Biri nasıl yapılacağını gösterene kadar kendini tanımak zordur. Sonunda yüzleştin. İcindekiyle ne yapacağın şimdi tamamen sana kalıyor Albert. Ya da aynaya bakıp ben mi demeliyim? :)
Uzun bir aradan sonra merhaba :) İlkay abicim çok güzeldi ağzına sağlık :)
Kendi içimdeki içimizdeki canavar dı hissettiğim…….
Shadow work çalışması oluyor bu . Golge çalışması . Barış Muslu gunumuzde bu çalışmayı yapanlardan birisi ...
Bilinçaltımdaki travmalarla yüzleşmekten, onların bana ne anlatmak istediğinden hep korktum.taaki ruhumun bana veremediği mesajı bedenim aracılığı ile bana ulastırana kadar.2014 yılında yaşadığım şiddetli vertigo nün ardından belli aralıklarla özellikle maddi sıkıntılar yaşadığım ve Ev temizliği yaptığım zamanlarda vertigo atakları yaşıyor dum.bu anlarda yaşadığım korkuyu anlatamam. Sonra Dr Bülent demircioglu ve barış muslunun canlı yayınlarını izlemeye ve kitaplarını okumaya başladım.ve anladımki hikayedeki o bodrum katı bizim bilinç altimiz ve oradaki canavar travmalarimiz. Ve biz onlarla yüzleşmekten korktuğumuz için hasta oluyoruz. Bunu fark ettiğimde.hemen travmami buldum. 17 yaşımda ilk evliligimi yaptım ve maddi sıkıntılarla başlayan bir evlilikti.bir Köyde aile apartmaninda oturuyorduk.bina yeni yapılmıştı ve dış boyası balkon Demir korkuluk ları henüz tamamlanmamıştı.en üst katta ben diğer katlarda eltilerim oturuyordu. Birgun bizim alt katımızda oturan büyük eltime oturmaya gittim.eltim mutfakta yemek yapıyor 1.5 yaşındaki oğlu etrafında dolaşıyor ben ve eltimin biri 13 diğeri 14 yaşındaki kızları ise Mutfak balkonunda yerde oturuyorduk.birden bire bir gürültü ile kafamı sağa çevirdim.eltimin son anda 1.5 yaşındaki oğlunu ensesinden kiyafetinden yakaladığını gördüm. Dehşet bir an.eltim son anda Mutfak penceresinden oğlunu görüyor ve ucarcasina koşuyor. Ve koşarken ayağını kapıya çarpıyor. Çok korktum, utandım,suçluluk hissettim. Eltim bağırdı çağırdı.o an yaşadığı korkuyla bütün enerjisini boşalttı.sesimi cikaramazdim. Bu olaya kamp ateşi ve omurga boşaltım yöntemi ile çalışıp duygularımla yuzlesip serbest bırakınca vertigo geçti.ve vertigonun neden hep maddi kaygılar yaşadığım ve Ev temizliği yaptıktan sonra olduğunu da buldum.cunku o olaydan sonra bir müddet kendimi temizlik hastaları gibi temizliğe verdim.sanki yaşadığım suçluluk duygusunu temizler gibi.beynim bu yaşadığım olayı, aynı dönemde yaşadığım maddi kaygılar ve temizlik ile birlikte kodlanmış .korkularimizdan kaçmak çözüm degil.asıl olan yuzlesebilmek
emeğine yüreğine sağlık
İlkay Alpgiray 🔥🔥🧿🧿
Süper bir hikayeydi.
Abi hikaye oluşturuyormum ve benimkindede öyle 1 canavar var senden dedenin konuşmasını alabilir miyim. Kitabımda çok işe yarıyıcak ❤
Bendede bir garip huzunlu bosluk hissi olustu. Bir dakika boyunca iylece kaldim😢 harika bir hikayeydi. Ve yasam ozeti
Çok güzel bir hikayeydi
bir insanın insana yaptığı hem iyilik hemde kötülüğü çok güzel anlatmış ne hissetim bazı insanlara belki farkında olarak belki olmayarak neler yapabileceğimizi ve birine bişey yaparken çok düşünüp onu tanımaya çalışıp anlamaya çalışıp doğru noktalardan vurup dokunup onu yeniden kazana bileceğimizi düşündürdü ya bundan bişey olmaz deyip geçmek yerine onu dinleyip onun için ne yapabilirim yada senin için birlikte ne yapabiliriz demenin ne kadar önemli olduğunu hissettirdi bazen bunu bende yapmışımdır güçsüz kişileri görüp ne kadar pasif biri buya demişizdir ama onu kaldıracak bir ele ihtiyacı olduğunu asla düşünmemişizdir inşallah bende farkında olmadan yada olarak hayatımda en az bir kez bile olsa o yaşlı adam olabilmişimdir ve birinin canavarının yok etmesine yardımcı olmuşumdur yada bende o çocuktum farkında değildim bir yaşlı satıcıda benim canavarımı yenmeme vesile oldu bunu düşünücem
İlkay cığım 😍😍😍 Çok güzel bir hikayeydi 👏👏👏Herşeyden önce empati kuracaksın o zaman daha anlayışlı oluyor insan 👏🙏🏻👍
❤❤❤
Neden bilmiyorum ama kendime çok haksızlık ediyormuşum gibi hissettim
🧿İlkay Alpgiray
Geliyor gelmekte olan ♥️🧿🧿🧿
Kendi söyle kavga eden kendi kokularıyla yüzleşmeye bilmeyen biri.
Astral seyahatle ilgili şöyle ayrıntılı bir video çeker misin
İlkay abi izlediğim ters köşe flimlerdeki gibi hissettim devaminda ne oldu o canavar neden orada ne konuştular direk final yapmasi bana eksik kaldigini hisettirdi merak uyandırdı içimde ve hiçbir seyin şiddetle hal olmicaginin örneğini gösterdi ağzına sağlık hikayen için teşekkür ediyorum 😊😊❤
Abi mükemmel bir hikayeydi bu yaa ellerine emeğine sağlık bu hikaye o kadar anlamlı ki herşeyi barizce anlatıyor zaten anlayabilene bu hikaye roman gibi olur çünkü çok güzel çok teşekkür ederim ilkay abim ben bu hikayede kendimi gördüm yeminle 😢
Çok etkilendim kendimin şu ana kadar icimdeki korkularymla yuzlesmemkle gijikerek uzun zaman kaybetdigim icin cok üzüldüm 😢😢😢
Cok kaliteli ve etkileyici bir Video olmuş Kardeşim 🔥
Canım kardeşim çok teşekkür ederim.
Yalnızlık korkusu hissi veriyor, bu hikaye bana…..aslında canavar kendisi.
izlerken anlamsız bir çaba olduğunu düşündüm karakterin yaptığı her şeyi. su akar yolunu bulur kafasında bi insanım. izledikten sonra da düşüncelerim değişmedi. anlamsız mücadelesi yıllarını alıp götürdü ondan. hikayeden ders çıkarabildiğim pek söylenemez.
yaşadığı travmaları dinlerken, en başında bu büyük yalnızlığında neden olacağı ve kendi iç dünyasında yaratacağı birşeyler olduğunu tahmin etmiştim.canavar bana etki bırakacak birşey hissettirmedi, belki içimde bir canavar olmadığından belki de hissiz bir mahlukat olduğumdan mı nedir emin değilim ama şunu söyleyebilirim ki insanlar ilkel ve vahşi canlılardır. biz kendimizi eğitmediğimiz sürece kimse bizi eğitemez sadece öğretir. öğreniriz ama eğitilmek bizimle alakalı bir durumdur.
Üzüldümmm izlerken yorumlardan birini istemeden okudum ve ne alaka neden ağlayasın ki dedim (daha yarısını izlemiştim) ama sadece bilmiyorum … bir de sanırırm o gölge benim savaştığım benliğim hatalarım korkularım başarısızlıklarım insanlardan aşağı gördüğüm yönlerim ama galiba bir kutuya gizleyince sadece ses çıkarıp rahatsız ediyor karşımıza alıp yolcu etmemiz gerek galiba
İzlemeden beğendim yorum attım
Korku hikayelerini de unutmayalım 😂♥️♥️♥️♥️♥️
Ben ce icindeki canavarla baristi tesekürler 👍🙏
Abi seni dinlerken insanin uykusu geliyor ses tonun cok iyi 👍
Aglamak guzeldir❤
Her gün video isteyenler kulübüyüz🫢🦁
Güzel, düşündürüyor. Bunun hikayenin sonu olduğuna inanmiyorum, artik sonunu kim nereye cekerse. Belki de sonu güzel bitmiyor...😂
İlk olarak onun psikolojisinin artık bozulduğunu çünkü o kadar ona hayvan gibi davranmışlar ki artık hiçbir şey kalmamış psikolojik olarak rahatsızlığı olan bir insan.
Plotonik aşık olduğum o kızdan neden konuşmaktan korktuğumu anlamıyorum. O bir canavar değil fakat yinede ben o kişiyi canavar figürünü sokup beni tersliyeceğini gibi yada onun karşısında aptalca bir şey yapacağını hisedip onla konuşmaktam korkuyordum. Belki benim gibi insani duyguları olan o kişiyle konuşmaktı tek çare... Belkide gözümde büyütmüştüm o kişiyi gözümde. Ben ondan kaçıyordum ve yanıma gelince titriyordum. Korkuyordum ama neden? Benim babam değil ama Annem katı bir dindar bir kişi ve dominant bir karatere sahip. Bu figurdeki gibi benim neredeyse annemi tasvir ediyor. Artık kız gibiyim bütün yüklerini boşaltıcagim ve sadece konuşacağım. Dünya sadece onun etrafında dönüyormuş gibi davrandığım insana sadece bir insanmış gibi soru sorup sohbet edip, ona onu ne kadar sevdiğimi söyleyeceğim.
Çok anlamlı bir hayat hikayesi ❤😊😊
❤❤❤
İlk hissim biraz mutluluktu sanırım canavara da alberte de üzüldüm sonu mutlu etti ikinci hissimse bilemiyorum sanırım hiçbir şey
Koltuğun köşesinde usulca oturan o tatlı kediyi farkedenler burada mı? 🙂
Muhteşemdi
Albert la biz paralel evrende ayrı ruhlara sahip olabiliriz dedim yaşanmışlıklarla… Sonuç için de şu özet olur sanırım “O canavar benim ŞAHESERİM!
👍
Kendi ile savaşmayı bırakıp,kendini anlamaya,sorgulamaya başlamış sonunda Albert