I hear reverb. Is that sound processing? I'd like to hear a piece w/out any sound processing, if possible. Thanks دوست دارم یک قطعه بدون آرایش صدا بشنوم تا خصوصیات این سار رو بشناسم. با سپاس.
چه کاریه این که همون کمانچه هست که به سبک ویلون نواخته میشه صداشم خیلی مفلوکه خیلی دلشون میخاست ویلون و پیانو رو از موسیقی حذف کنند که تا حدی هم موفق شدند حیف اون زحماتی که صبا و یاحقی و بدیعی و ملک و...کشیدند
ینگونه که شما وریش فرمودید هم نیست. ویالون و پیانو از خنیاگری حذف شدنی نسیتند. آنها جایگاه نادرستی در خنیاگری ایرانی یافته بودند که سازنده نیستند. بویژه ویالون که توانایی انجام دادن خنیاگری ایرانی را ندارد. بزرگان بسیار با ارزشی مانند استاد صبای بزرگ و یاحقی و دیگر فرزنگان, تنهاتوانستند که بخشی از آنچه به نام خنیاگری ایرانی بود را با ویالون و یا پیانو همانندسازی کنند. برای نمونه, به هیچ گونه نمیتوان کمانچه و ویالون را با هم هم تراز دانست. سر جم, ویالون برای خنیاگری ایرانی نامناست است. این ساز استاد فرزنه و بزرگ, دل ودل, هم خب یک کار دستی و ارشمند ای دید دانشی است وگرنه جایگاه فتهنگی ندارد. چون نخست آنکه ساختار درست مهرازی شایسته ی ندارد و من درآوردی است. دوم برای آوادهی خوب, نیاز از است از یک ساز تازه پدی آمده, دها و سدها ساخته و پرداخته شود تا ساز و شیوه ساختمان ان جا بیفتد. خب این ساز نو پست است و هنوز این گونه نیست. ولی آنکه که بسیار ارزشمند است و کار استاد شجریان را بالاتر هم میبرد, این است که ان فرزانه دست به پدید آوردن سازهای تازه یند و نه اینکه ساژی کهن را ویران کنند. امروز برخی نادانان و کودن های خرفت را در ایران میبینیم, که مهرآیی سایهای مانند تر و همانچه را به شیوه ایران-ستیزانه دگر گون میکنند تا به فرهنگ ایران آسیب برسا نند.نباید ساژی جا افتاده و یا کهن را دگرگون کرد. اگر کسی نیازی در چیزی میبیند, باید دست به ساخت سایهای نواین و تازه بزند.
درود بر شما! این سخن شما در باره این دو ساز بیگانه را نمی پذیرم. هر سازی باید جایگاه آوادهی خود را داشته باشد. ویالون برای خنیاگری پیچیده ایرانی درخور نیست و ناتوان است. ناتوان از آفرینش آواهای تازه. پیانو هم که نیازی به واکاوی ندارد. در باره ساز استاد شجریان هم, با نگرتش به اینکه این فرزنه بزرگ در میان ما نیستند, من به بزرگداشت آن هنرمند یگانه, دیدگاهی ندارم. ولی گفتار شما در این باره این سازی که به شیوه ویالون نواخته میشود و مانند کمانچه پوست دارد, چندان کار خردمندانه ای نیست, را می پذیرم. البته هر کاری اگر جنبه ایمایش داشته باشد بسیار نیکوست. تا زمانی که آزمایشی باشد و در پهنه فرهنگ و هنر نیامده باشد من اشکالی دفر هیچ گونه کلاری نمیبینم. ولی اینکه بخواهم چنین سازی را یک ساز رسمی ایرانی بدانیم, بدیهی است که خنده دار است و شما درست میفرمایید. مسخره بودن ان هم در آوادهی ان نیست, بلکه در حالت خود ساز و شیوه نگاه داشتن ناایرانی آن است
بسیار عالی ، ممنون از اینکه به اشتراک گذاشته اید
ممنون...انشالله همیشه سلامت باشید.....عالی بود
Thank you Sir.
I hear reverb. Is that sound processing? I'd like to hear a piece w/out any sound processing, if possible. Thanks
دوست دارم یک قطعه بدون آرایش صدا بشنوم تا خصوصیات این سار رو بشناسم. با سپاس.
اسم این ساز چیه؟
ظاهرا «بت چین» اسمش هست.
+Masoud Naservand نه فکر نمیکنم.چون اسم قطعه اول که مینوازه بت چینه
+Masoud Naservand نه فکر نمیکنم.چون اسم قطعه اول که مینوازه بت چینه
+Masoud Naservand نه فکر نمیکنم.چون اسم قطعه اول که مینوازه بت چینه
+Masoud Naservand نه فکر نمیکنم.چون اسم قطعه اول که مینوازه بت چینه
چه کاریه این که همون کمانچه هست که به سبک ویلون نواخته میشه صداشم خیلی مفلوکه خیلی دلشون میخاست ویلون و پیانو رو از موسیقی حذف کنند که تا حدی هم موفق شدند حیف اون زحماتی که صبا و یاحقی و بدیعی و ملک و...کشیدند
ینگونه که شما وریش فرمودید هم نیست. ویالون و پیانو از خنیاگری حذف شدنی نسیتند. آنها جایگاه نادرستی در خنیاگری ایرانی یافته بودند که سازنده نیستند. بویژه ویالون که توانایی انجام دادن خنیاگری ایرانی را ندارد. بزرگان بسیار با ارزشی مانند استاد صبای بزرگ و یاحقی و دیگر فرزنگان, تنهاتوانستند که بخشی از آنچه به نام خنیاگری ایرانی بود را با ویالون و یا پیانو همانندسازی کنند. برای نمونه, به هیچ گونه نمیتوان کمانچه و ویالون را با هم هم تراز دانست. سر جم, ویالون برای خنیاگری ایرانی نامناست است.
این ساز استاد فرزنه و بزرگ, دل ودل, هم خب یک کار دستی و ارشمند ای دید دانشی است وگرنه جایگاه فتهنگی ندارد. چون نخست آنکه ساختار درست مهرازی شایسته ی ندارد و من درآوردی است. دوم برای آوادهی خوب, نیاز از است از یک ساز تازه پدی آمده, دها و سدها ساخته و پرداخته شود تا ساز و شیوه ساختمان ان جا بیفتد. خب این ساز نو پست است و هنوز این گونه نیست. ولی آنکه که بسیار ارزشمند است و کار استاد شجریان را بالاتر هم میبرد, این است که ان فرزانه دست به پدید آوردن سازهای تازه یند و نه اینکه ساژی کهن را ویران کنند. امروز برخی نادانان و کودن های خرفت را در ایران میبینیم, که مهرآیی سایهای مانند تر و همانچه را به شیوه ایران-ستیزانه دگر گون میکنند تا به فرهنگ ایران آسیب برسا نند.نباید ساژی جا افتاده و یا کهن را دگرگون کرد. اگر کسی نیازی در چیزی میبیند, باید دست به ساخت سایهای نواین و تازه بزند.
درود بر شما!
این سخن شما در باره این دو ساز بیگانه را نمی پذیرم. هر سازی باید جایگاه آوادهی خود را داشته باشد. ویالون برای خنیاگری پیچیده ایرانی درخور نیست و ناتوان است. ناتوان از آفرینش آواهای تازه. پیانو هم که نیازی به واکاوی ندارد.
در باره ساز استاد شجریان هم, با نگرتش به اینکه این فرزنه بزرگ در میان ما نیستند, من به بزرگداشت آن هنرمند یگانه, دیدگاهی ندارم. ولی گفتار شما در این باره این سازی که به شیوه ویالون نواخته میشود و مانند کمانچه پوست دارد, چندان کار خردمندانه ای نیست, را می پذیرم. البته هر کاری اگر جنبه ایمایش داشته باشد بسیار نیکوست. تا زمانی که آزمایشی باشد و در پهنه فرهنگ و هنر نیامده باشد من اشکالی دفر هیچ گونه کلاری نمیبینم. ولی اینکه بخواهم چنین سازی را یک ساز رسمی ایرانی بدانیم, بدیهی است که خنده دار است و شما درست میفرمایید. مسخره بودن ان هم در آوادهی ان نیست, بلکه در حالت خود ساز و شیوه نگاه داشتن ناایرانی آن است