مصاحبه خاطرهانگیز زندهیاد منوچهر نوذری با بانو حمیرا و زنده یاد پرویز یاحقی Memorable interview
HTML-код
- Опубликовано: 7 окт 2023
- پرویز صدیقی پارسی، مشهور به پرویز یاحقّی ( زادهٔ ۳۱ شهریور ۱۳۱۴ - درگذشتهٔ ۱۳ بهمن ۱۳۸۵ )، موسیقیدان، آهنگساز و نوازندهٔ ویولن اهل ایران بود.
وی از کودکی نزد دایی خود حسین یاحقی زندگی میکرد و موسیقی را نزد او آموخت. در سال ۱۳۴۲ دختر نوجوانی را به جامعه موسیقی معرفی نمود که مهستی نام گرفت. او در ضمن چند سال زندگی مشترک با حمیرا برای وی آهنگهایی نیز ساخت. از او تکنوازیهای بسیاری در برنامه گلها باقیمانده که نوارهای آنها موجود است. وی از بزرگترین بداهه نوازان موسیقی ایرانی میباشد.
او در ۳۵ سالگی با پروانه امیر افشاری «حمیرا» (خواننده) ازدواج کرد. ۸ سال بعد حمیرا از او طلاق گرفت.
یاحقی در چند سال آخر عمر خود به علت مصدومیت قادر به نوازندگی نبود و این قضیه لطمه روحی شدیدی به او وارد کرد. پرویز یاحقی، ۱۳ بهمن ۱۳۸۵ در سن ۷۱ سالگی به علت ایست قلبی در خانهٔ خود در تهران درگذشت. پیکر بیجان او پس از سه روز توسط دوستانش از منزلش خارج و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.
پروانه امیرافشاری (زادهٔ ۲۶ اسفند ۱۳۲۳) که با نام هنری حمیرا شناخته میشود، خوانندهٔ ایرانی است. پس از چندین اثر موفق دیگری همانند «پشیمانم» که با آهنگسازی علی تجویدی همراه بود، وی با استاد دوم خود پرویز یاحقی، آشنا شد که این آشنایی منجر به ازدواج و خلق آثار ماندگار دیگری گردید. حمیرا بعد از جدایی از پرویز یاحقی با سایر هنرمندان فعالیت هنری خود را ادامه داد.
پروانه امیرافشاری در سال ۱۳۲۳ خورشیدی در شهر تهران به دنیا آمد. وی از خانوادهٔ بانفوذ و سرشناس امیرافشاری، که اصالتی آذری دارند، است. پدرش از زمینداران بزرگ آذربایجان و مالک ۱۵۰ قریه و روستا در منطقهٔ شمال غرب ایران بود.
حمیرا در پاییز سال ۱۳۴۴ خورشیدی و در آغاز فعالیت هنریاش، اثری به نام «صبرم عطا کن» در دستگاه سهگاه با آهنگسازی علی تجویدی و شعری از بیژن ترقی را اجرا کرد که در کتاب ترانههای ماندگار به ثبت رسیدهاست. وی به علت مخالفت پدر با خوانندگی دخترش، فعالیت هنری خود را با نام مستعار حمیرا آغاز کرد. اما پدرش صدای دختر خود را میشناسد و چون آوازهخوان بودن دخترش را دور از شان خانوادگی خود میپنداشت، همه صفحات موجود در بازار تهران را خریداری کرده و در خانه خود انبار میکند؛ و همین علت باعث کمیابی صفحات صدای حمیرا در آن زمان میشود.
پدر وی با آگاهی از اثر جدید دختر خود، وی را از خانه طرد و از ارث محروم میکند. حمیرا در ادامه کارهای هنریاش با استاد دوم خود پرویز یاحقی آهنگساز و نوازنده سرشناس ایرانی آشنا شده، که این آشنایی به ازدواج میانجامد.
حمیرا از نگاه دیگران
غلامحسین بنان صدای حمیرا را ملکوتی و سحرآمیز توصیف کردهاست و معتقد بود تا یک قرن دیگر هم صدایی همانند صدای حمیرا ظهور نخواهد کرد.
علی تجویدی صدای حمیرا را کمیاب توصیف کردهاست که در محدوده آلتو قرار داشته و قابلیت سوپرانو از زیر تا بم را داراست.
پرویز یاحقی: صدای حمیرا فقط با صدای ام کلثوم در جوانی قابل قیاس است.
جهانبخش پازوکی: حمیرا تک اختری در آسمان هنر ایران است که نورش به همه هنرمندان رسیدهاست.
محمد حیدری: حمیرا به همراه گلپا انقلابی را در موسیقی سنتی ایران به وجود آوردند.
اکبر گلپایگانی: حمیرا خورشید آسمان موسیقی ایران است.
حسن شماعی زاده: صدای حمیرا فراتر از سطح خاورمیانه است و لرزشها و ویبراسیون صدایش بی نظیر است.
بابک رادمنش: صدای حمیرا مُشکی است که فضای موسیقی ایران را عطر افشانی کردهاست و از صداهای استثنایی است که گاهی قرنها باید بگذرد تا شاهد چنین صدایی باشیم، خوشبختانه این صدا در زمانه ما ظهور کردهاست.
منوچهر نوذری (۱۰ اردیبهشت ۱۳۱۵ - ۱۶ آذر ۱۳۸۴ ) دوبلور، هنرپیشه، مجری و کارگردان ایرانی اهل قزوین بود.
او فعالیت هنری خود را در سال ۱۳۳۲ با گویندگی رادیو آغاز کرد و همچنین از نسل اول گویندگان تاریخ دوبله در ایران بود. از سال ۱۳۳۲ در رادیو مشغول به کار شد و در سال ۱۳۳۶ به دعوت هوشنگ لطیف پور وارد دوبله و زیر نظر زنده یاد ایرج دوستدار دوره کارآموزی دوبله را طی کرد. فعالیت خود در سینما را از سال ۱۳۳۸ به عنوان دستیار فنی آغاز کرد. اولین تجربه بازیگری او در سال ۱۳۴۱ با بازی در فیلم «لاله آتشین» به کارگردانی برادرش محمود نوذری و هوشنگ لطیف پور رقم خورد و با ساخت فیلم «ایوالله» نخستین تجربهاش در کارگردانی را مقابل دوربین برد.
فعالیت هنری او پس از انقلاب عمدتاً روی تلویزیون و رادیو متمرکز بود. از مشهورترین برنامههایی که او در رادیو و تلویزیون اجرا کرد میتوان به صبح جمعه با شما و «مسابقه هفته» و «تهران ساعت بیست» و همچنین مجموعههای داستانی «کوچه اقاقیا» اشاره کرد.
در روزهای پایانی زندگی این هنرمند در بیمارستان اینگونه از او نقل شده:
من اولین کسی بودم که در تلویزیون ایران مقابل دوربین رفتم و گفتم نام جعبهای که تصویر من را در آن میبینید تلویزیون است.
وی در مصاحبهای در سال ۱۳۸۱ به صورت زنده در برنامه مهر در پاسخ به مجری برنامه که از او میپرسد بزرگترین دستاورد هنری شما چه بودهاست، گفت خانم فائقه آتشین (گوگوش) که باعث شوکه شدن مجری معروف آن روز تلویزیون ایران شد و بلافاصله بدون اینکه چیزی بگوید بحث را بهطور کلی عوض میکند و دربارهٔ پسرش ایرج نوذری از او سؤال میکند.
نوذری روز چهارشنبه ۱۶ آذر ماه ۱۳۸۴ به علت بیماری ریوی و عفونت کلیوی در بیمارستان مدرس تهران درگذشت.
#حمیرا
#پرویز_یاحقی
#منوچهر_نوذری
#قدیمیا
#مصاحبه_با_حمیرا
#کارگردان
#موسیقی
#موسیقی_پاپ
#طنز
#زندگی
#رادیو_ایران
#مصاحبه_با_پرویز_یاحقی
#نوازندگی
#ویولون
#هنرمندان_ایران
#هنر_ایرانی
دهه_پنجاه
🎉