ปกิณกะธรรม Introduction to Buddha’s teaching

ปกิณกะธรรม
ธรรมทั้งหลายมีใจเป็นหัวหน้า มีใจเป็นใหญ่ สำเร็จแล้วด้วยใจ ถ้าบุคคลมีใจร้าย พูดอยู่ก็ดี ทำอยู่ก็ดี ทุกข์ย่อมไปตามเขา เพราะเหตุนั้น ดุจล้อหมุนไปตามรอยเท้าโค ผู้นำแอกไปอยู่ ฉะนั้น
*ภัยในอนาคต - หยั่งลงสู่ธรรมผิดก็ไม่รู้
ในอนาคตภิกษุทั้งหลายจักไม่อบรมกาย ไม่อบรมศีล ไม่อบรมจิต ไม่อบรมปัญญา เมื่อไม่อบรมกาย ไม่อบรมศีล ไม่อบรมจิต ไม่อบรมปัญญา เมื่อแสดงอภิธรรมกถา เวทัลลกถา หยั่งลงสู่ธรรมที่ผิดก็จักไม่รู้สึก เพราะเหตุดังนี้แล
*ธนสูตร - ทรัพย์คือศีล
ก็ทรัพย์ คือ ศีล เป็นไฉน อริยสาวกในธรรมวินัยนี้ เป็นผู้เว้นขาดจากการฆ่าสัตว์ เว้นขาดจากการลักทรัพย์ เว้นขาดจากการประพฤติผิดในกาม เว้นขาดจากการพูดเท็จ เว้นขาดจากการดื่มสุราและเมรัย
*สัพพมิตตเถรคาถา - สุภาษิตเกี่ยวกับคน
สุภาษิตเกี่ยวกับคน คนเกี่ยวข้องในคน คนยินดีกะคน คนถูกคนเบียดเบียน และคนเบียดเบียนคน ก็จักต้องการอะไรกับคน หรือกับสิ่งที่คนทำให้เกิดแล้วแก่คนเล่า ควรละคนที่เบียดเบียนคนเป็นอันมากไปเสีย
*มหาจุนทเถรคาถา - สุภาษิตสรรเสริญการฟัง
การฟังดีเป็นเหตุให้ฟังเจริญ การฟังเป็นเหตุให้เจริญปัญญา บุคคลจะรู้ประโยชน์ก็เพราะปัญญา ประโยชน์ที่บุคคลรู้แล้วย่อมนำสุขมาให้
*อานันทสังฆเภทสูตร - บาปของผู้ทำสงฆ์ให้แตกกัน
ความพร้อมเพรียงแห่งสงฆ์ เป็นเหตุให้เกิดสุข ...บุคคลผู้ที่ทำสงฆ์ผู้แตกกันแล้ว ให้พร้อมเพรียงกันนั้น จะประสพบุญอันประเสริฐ คือ จะบันเทิงอยู่ในสวรรค์ตลอดกัปหนึ่ง... เพราะสมานสงฆ์ให้พร้อมเพรียงกัน
*อัปปมาทสูตร - ความไม่ประมาทเป็นยอดของกุศลธรรม
แม่น้ำใหญ่ ๆ สายใดสายหนึ่ง คือ แม่น้ำคงคา ยมุนา อจิรวดี สรภู มหี แม่น้ำเหล่านั้นทั้งหมด ย่อมเป็นสายน้ำไหลไปหาสมุทร โน้มไปสู่สมุทร น้อมไปสู่สมุทร โอนไปสู่สมุทร
*ปฐมอัปปมาทสูตร -ความไม่ประมาทในบุญกิริยา
บุคคลปรารถนาอยู่ซึ่ง อายุ ความไม่มีโรค วรรณะ สวรรค์ ความเกิดในตระกูลสูง และความยินดีอันโอฬารต่อ ๆ ไป พึงบำเพ็ญความไม่ประมาท บัณฑิตทั้งหลายย่อมสรรเสริญ ความไม่ประมาทในบุญกิริยาทั้งหลาย