Jak ze sobą NIE rozmawiać w związku? O stylach komunikacji i ich znaczeniu dla relacji.
HTML-код
- Опубликовано: 7 окт 2024
- Czy wiesz, czym są style komunikacji i jak wpływają na Twoje życie (oraz związek)? Styl komunikacji może nam ułatwiać lub strasznie utrudniać życie i warto mieć tego świadomość.
W psychologii wyróżniamy 4 style komunikacji.
Styl komunikacji, to taki schemat, którym się posługujemy najczęściej podczas rozmowy, ale jest on również związany ze sposobem naszego myślenia.
Tylko 1 styl jest związany z dorosłą i zdrową komunikacją (Styl asertywny). Nim się dziś nie będziemy zajmować.
Zajmiemy się pozostałymi 3 stylami komunikacji, które nie są zdrowe i nie świadczą o naszej dojrzałości emocjonalnej.
Polecam również film na temat niedojrzałości emocjonalnej: Czym jest dojrzałość emocjonalna? I dlaczego niedojrzałość emocjonalna może zniszczyć Wasz związek?
• Czym jest dojrzałość e...
Czemu warto mieć świadomość używanego przez siebie i partnera stylu komunikacji?
Ponieważ kiedy zrozumiesz, że rozmawiacie w związku w nieodpowiedni sposób i używacie niedojrzałego stylu komunikacji, to lepiej zrozumiecie swoją sytuację i problemy, które macie.
Zrozumienie stylu komunikacji pomoże Ci zrozumieć schemat, który pojawia się w waszych rozmowach i ogólnym nastawieniu do wspólnego życia.
Co charakteryzuje poszczególne (niedojrzałe) style komunikacji?
Styl pasywny - „przepraszam za to, że żyję”
Nie potrafisz mówić szczerze o swoich uczuciach i myślach. Nie dajesz sobie prawa do wyrażania własnych opinii.
Nie mówisz tego co w danej sytuacji uważasz za słuszne i ważne, ale raczej podporządkowujesz się drugiej osobie.
Inne osoby wchodzą Ci na głowę i bardzo często wpędzają Cię w poczucie winy.
Taka osoba żyje w cieniu i łatwo zignorować jej potrzeby.
Zgadzasz się na wszystko, a później cierpisz za to w samotności. Wynika to z niskiej pewności siebie, niskiego poczucia własnej wartości, schematów z dzieciństwa (woleliśmy być niezauważeni). Czuję się gorszy, dlatego nic nie mówię i wolę skupiać się na Tobie.
Nie mogę mówić innym osobom NIE - bo oni odczuwają wtedy smutek lub są źli, co jest oczywiście moją winą (biorę na siebie odpowiedzialność za emocje innych osób).
Pomniejszanie znaczenia swoich słów - Ty wiesz lepiej, co ja się znam. Ulubione słowa: „no nie wiem”, „a co ty myślisz”, „a co ty byś zrobił”, „to twoja decyzja”.
Są to bardzo często osoby, które robią dla innych wszystko, kosztem własnych potrzeb.
Dominujące emocje to poczucie winy - ciągłe przepraszanie „przepraszam za to, że żyję”.
Życie takiej osoby jest ciężkie i przepełnione stresem. Pojawia się lęk i całkowity brak poczucia kontroli nad własnym życiem.
Taka osoba nie wie kim jest i do czego jest zdolna, bo stale tłumi w sobie wszystkie emocje i myśli.
Osoby Pasywne wchodzą często w związku z osobami dominującymi.
Styl agresywny - albo będzie po mojemu, albo wcale
Poczucie wyższości: mi się takie rzeczy nie zdarzają, ja zawsze mam rację, jakbyś mnie słuchała to wszystko byłoby inaczej.
Są to osoby, które potrafią wypowiedzieć się na każdy temat i bardzo trudno zmienić im opinię.
Mówię co myślę i czego potrzebuję, a dodatkowo guzik mnie obchodzi, że Ciebie moje słowa ranią.
Bywa męczące, kiedy ktoś jest uparty jak osiał. Skłonność do wydawania szybkich wyroków, ocenianie innych, wpędzanie innych w poczucie winy. Obwiniają, oceniają, są nieprzyjemnie sarkastyczni, nie słuchają, przerywają.
Wszyscy mają robić to, czego ja od nich oczekuje.
Mam plan na wszystkich domowników - narzucam im swoje zdanie, mają odgrywać moją rolę.
Boi się, że przegra - dlatego w każdej dziedzinie musi wygrywać (każdą kłótnię, dlatego nie zmienia zdania, nie przeprasza) Złość, a nawet wściekłość na wszystko i wszystkich - to emocje dominujące.
Budzą lęk, ludzie nie lubią ich towarzystwa, nie ufają im. O wszystko obwinia innych. Nie rozumie innych osób (brak empatii).
Może nawet nie zdawać sobie sprawy, że tak się zachowuje - dla niego walka to coś normalnego.
Ma niską samoświadomość i nie potrafi krytycznie spojrzeć na siebie.
Styl pasywno-agresywny - fałszywa żmija.
Wydają się ugodowe i łagodne, ale tak naprawdę ciągle manipulują. Z uśmiechem na twarzy myślą tylko o tym, jak cię wykorzystać.
Nie wchodzą w otwarty konflikt, natomiast są bardzo pamiętliwe i potrafią odegrać się z nawiązką, jeżeli wydaje im się, że zostały przez ciebie skrzywdzone.
„Nic się nie stało” - to mówią, kiedy widzisz, że kipią ze złości.
Uwielbiają karać ciszą, niby unikają konfliktu, ale jednocześnie wiedzą, że dla drugiej osoby takie unikanie konfliktu jest nie do zniesienia.
Nie przyznają się otwarcie, że coś im się nie podoba. Mogą nawet się na coś zgodzić, a później zupełnie przypadkiem o tym zapomnieć.
Styl ten powstał pod wpływem silniejszych osób, które zmuszały do ukrywania emocji.
Wmawiają sobie, że wszystko jest dobrze i nie widzą swoich problemów. Uwielbiają zaprzeczać - wierzą we własne kłamstwa.
Trudno im się zmienić, bo nie dostrzegają swojego problemu.
Bardzo ważna i przydatna wiedza. Powinniśmy zdobywać ją w szkole, żeby jak najwcześniej skorygować błędy w komunikacji nabyte w dzieciństwie i często powielane z pokolenia na pokolenie.
Dziękuję i pozdrawiam.
Oczywiście, że potrzebny temat,, odbijania piłeczki "
Ja jestem w związku mediatorem, chce rozwiązywać problemy. Czasem śmieje się, że mam charakter anioła, bo bardzo rzadko się denerwuje, może raz na rok. Niestety z agresywną osobą nie mogłem się porozumieć w relacji damsko męskiej. Cały czas prowokowała do kłutni, nic jej nie pasowało. Wykorzystywała cały arsenał sztuczek na mnie by mnie zniszczyć psychicznie i chciała mną manipulować. Miałem spore doświadczenie z takimi kobietami więc sama skapituliwała bo nie dała rady ze mną . Z tego co wiem przez całe życie rządziła wszystkimi i chciała nadal to robić, ale ze mną to się nie udało. Teraz czasami się odzywa z nudów, ale męczy innego adoratora...
Jak widać medal ma dwie strony. Ja o sobie mogłabym powiedzieć "Ja jestem w związku mediatorem, chce rozwiązywać problemy. Czasem śmieje się, że mam charakter anioła, bo bardzo rzadko się denerwuje, może raz na rok. Niestety z agresywną osobą nie mogłam się porozumieć w relacji damsko męskiej". Co do wykładu/ wideo, cóż, ciekawy, ale w praktyce jak pokazuje wpis Edward Cullen i mój jeśli w relacji nad stylem komukiacji stara się pracować tylko jedna strona to niestety okazuje się, że "do tanga trzeba dwojga" i choćby osoba starająca się minimalizować negatywne cechy własnego stylu komunikacji stawała na rzęsach to druga i tak zniszczy relację.
Trzeba mówić o kompromisach, bez tego tylko walka.
Bardzo pomocny wykład i bardzo ważny temat! :)
Chętnie posłucham wykładu na temat jak rozmawiać czyli zgłębienie tematu stylu asertywnego 🙂
Dziękuję za wartościowy przekaz!
Tak, czekam na temat "odbijania piłeczki"
Prosimy o więcej i dziękujemy.
Dziękuję p.Patryku za wiedzę.Pomaga pan mi w reakcji z innymi ludźmi, szczególnie trudnych sytuacjach a ich nie brakuje.
Jestem zachwycona! Nareszcie dużo konfliktów zrozumiałam.
O dzięki... Zauważyłam tam siebie i partnera 😉
Emocje są moralnie obojętne. Mogą być trudne lub przyjemne.
Bardzo dziękuję za ten odcinek. Właśnie pomógł mi pan dookreślić trudna relacje z matką.
Czasami człowiek został nauczony złej komunikacji między ludźmi w dzieciństwie i choć jest dorosły to takim stylem się posługuje. Oczywiście ktoś może powiedzieć, że taka osoba może się nauczyć prawidłowej komunikacji. Jednak ona może nawet sobie nie zdawać sprawy, że swoim zachowaniem kogoś obraża lub powoduje w kimś dyskonfort. Co nie oznacza, że nie ma empatii. Jeśli napotka na swojej drodze osoby, które w grzeczny sposób dadzą jej znać, że coś zostało powiedziane nie odpowiednio, wtedy może nad tym się zastanowić i wprowadzić zmiany w komunikacji. Jednak to też wymaga czasu i dalszego kontaktu z ludźmi, którzy prawidłowo się komunikują..
Bardzo ciekawy temat i chętnie dowiedziałabym się więcej na temat komunikacji. Pozdrawiam
Dzięki.
Przysłowie znam ekstra profesjonalnie ☀️ ujęte nic dodać nic ująć☀️.
Jeden psycholog powiedział, że prędzej przekręcimy bieg rzeki niż zmienimy postępowanie drugiego człowieka.
Zmiany należy zacząć od samego siebie lecz by to zrobić trzeba znać siebie tzn. swoje zalety by je doskonalić i wady by je eliminować. Umieć przepraszać i patrzeć przez pryzmat drugiej osoby.
Można się nauczyć sposobów dobrej komunikacji, ale jeśli druga strona w związku nie ma ochoty na porozumienie bez przemocy, na dojrzałą komunikację, to co nam po naszej zmianie? Tylko tyle, że możemy odejść do tego człowieka, ale samą zmianą siebie nie sprawimy, ze związek w kryzysie się naprawi. Do tego trzeba zmiany drugiego człowieka, bo związek to nie układ jednego człowieka.
u mnie tak jest pasywna z agresywną, po 10 latach małżeńśtwa jestem wrakiem człowieka i mam dość
Dziękuję 🌹
Chętnie posłucham.materialu o odbijaniu pileczki. Pozdrawiam
Piękny wykład
Dziękuję pięknie za wartościową wiedzę 😉🍀🙏, ciekawa wiedza która daje do myślenia, nawet nad swoim postępowaniem i postępowaniem innych, jeśli chodzi o zmianę, da się jeśli człowiek jest otwarty na zmiany, wiem bo sama pracuje nad sobą swoim zachowaniem, poznanie siebie i akceptacja siebie to już pierwszy krok do zmiany to tylko moje zdanie 😉
Cóż mi się przytrafiło w relacji z psychologiem, psychoterapeuta! Chodziłam do pani na psychoterapię 3 lata, prywatnie, każda sesja płatna 120 zł. poprosiłam panią o zaświadczenie o uczestnictwie w psychoterapii. Pani mi odmówiła, ponieważ....cytat, który mam w mailu od pani PSYCHOLOG!!! CYTAT: "podczas ostatniego spotkania nie byłaś wystarczająco wdzięczna i byłam zszokowana poziomem Twojego zaburzenia i uznaje naszą psychoterapię za nieskytecznie. Nie wystawie zaświadczenia, bo nie znalazłaś uznania w moich oczach". Tak mi napisała psychoterapeutka. Mam to na piśmie. Czytałam kilkanaście razy, dałam przeczytać innym. Wiem od innej osoby z grupy terapeutycznej u tej pani, że nie można powiedzieć swojego zdania, gdyby było ono rozbieżne ze zdaniem psychoterapeutki. Kto się odważy mieć inne,nazwane jest to: miejscem pracy nad sobą.
Podobno tylko jeden procent psychologów to osoby, które są w stanie nam pomóc, reszta to osoby same potrzebujące pomocy, a raczej rządni świadczyć usługi lekarskie a poczciwe kierunki się nie nadawali więc została psychologia. Kilka razy miałam okazje spotkać psychologa w szpitalu, dla mnie to szok. Osoba w wieku 60 lat chciała udzielić mi pomocy bo do szpitala przywiozłam mamę w wieku 90 lat, co ona miała mnie za idiotke, co chciała mi wytłumaczyć? Że mama umrze przecież to oczywiste, każdy z nas umrze.
@@magicznadama577 rozumiem Cię. Jakieś nie raz pomieszanie w ogóle występuje. Ja spotkałam na swej drodze 2 psychoterapeutów, którzy sami pracowali nad sobą,byli pokorni wobec rzeczywistości i po prostu dobrymi specjalistami byli. To było 2 z....no nie wiem 20, których poznałam osobiście. Dla mnie nędza. Teraz bardziej zwracam uwagę na to czy ktoś podejmuje trud pracy nad sobą,jakim jest człowiekiem niż to czy skończył UW czy szkole w Siedlcach.
Interesuje mnie temat obijania piłeczki
Dziękuję bardzo 🌹
Rozmowa i słuchanie drugiego. Priorytet.
Inaczej mówiąc pokora a nie bycie pysznym.
Czyli duma i egoizm bez zaufania...
poprostu brak Miłości...
Myślę, że bardzo trudno jest zmienić styl komunikowania się z innymi ludźmi. Nawet jeżeli w niektórych sytuacjach będziemy się starać komunikować z innymi w sposób dojrzały, to w wielu innych sytuacjach, w kontaktach z toksycznymi ludźmi, pod wpływem emocji i/lub zmęczenia, będziemy szybko wracać do starych, nieprawidłowych zachowań.
Myślę, że bez dobrej terapii poznawczo-behawioralnej jest to niemożliwe.
@@maamiss5561 No ale przecież po to są właśnie terapie dla par.
Dziękuję
Ładnie pięknie, ale ja, lub chyba każdy reprezentuje wszystkie style....
Zawszexkuedy pana iglądam,słucham przeszkadza mi to ,że patrzy pan nie do kamery.
Czy mozna zmienić ten schemat? 😢dwa osobniki pasywno agresywne....bonto jest błędne koło:(
I co z odbijaniem piłeczki albo z przeciąganiem liny, jest wideo?
Ja ciągle nieszczęśliwa, ale już chyba rozumiem, ja jestem pasywna, a mąż pasywno-agresywny, ciągle karze mnie milczeniem, a po moich wybuchach proponuje separację oraz żebym sobie kogoś znalazła, kto mi będzie pasował. Dom wariatów, czy mam szansę na jakieś dogadanie się z nim???
Skoro propnuje separacje to prawdopodobnie już kogoś innego ma na oku. Nieszczęśliwa? Chyba nie o to chodzi w związku, a o wzajemne wsparcie i bycie w trudnych chwilach a nie komplikowanie sobie wzajemnie życia.
@@zycietomuzyka392 Ale ja ma 50 lat, 26 lat po ślubie i nie wyobrażam sobie życia bez niego. Pewnie dlatego, że nie zawsze jest zły, czasem bardzo dobry, a potem .... Wolałabym pośrodku i cały czas tak samo.
@@zycietomuzyka392 Dno, prawda??
Przeczytaj sobie o narcyźmie, bo objawy typu karanie ciszą to główna cecha narcyza. Mój narcyz też mi proponował separację z ,,dobrej woli, ,okazało się, że cierpi na NPD inaczej NZO czyli narcyzm i wszystko jasne skąd awantury i inne ,,zabawy,,
Nie wyobrażasz sobie życia bez niego? To uzależnienie. Lepiej żyć w związku z człowiekiem, któremu nie zależy na tobie, niż sama budować swoją wartość, miłość i szacunek do siebie, nawet w wieku 50 lat? Uwiesiłaś się na nim, a on to wykorzystuje i prowokuje cię tekstami o znalezieniu sobie kogoś innego. Tak zachowuje się facet, który nie chce stracić ukochanej osoby, że pcha w ramiona innego?
😍👍
Boze jak zyc Maz styl 1 a ja 2 …. 😢😢
Odbijanie piłeczki poprosz