Размер видео: 1280 X 720853 X 480640 X 360
Показать панель управления
Автовоспроизведение
Автоповтор
"ฉันอยากมีชีวิตอยู่" ที่โรบินพูดออกมาจากความต้องการของตัวเองจริงๆตอนเอนีเอสล็อบบี้ สำหรับผมคือร้องไห้ตามหนักจริงๆ จากคนที่มีอดีตขมขื่น มีแต่คนตามฆ่าตั้งแต่เด็ก ผ่านเรื่องราวที่แทบจะ"ตายไปให้มันจบๆ"ยังดูสบายกว่า จนสุดท้ายก็ได้มาเจอเพื่อนที่ฝากชีวิตไว้ได้และทำให้รู้สึกว่าชีวิตของตัวเองก็มีค่าเหมือนกัน กลับไปอ่านกี่รอบก็น้ำตาไหลทุกรอบ
90% ของคนอ่านหรือดูวันพีช ผมคิดว่าน้ำตาไหลแน่นอน มันเป็นอะไรที่โคตรจะสุด ปัจจุบันแค่ฟังเพลงก็นึกย้อนวันวาน มีทั้งปลื้มทั้งเศร้าคิดถึงจนน้ำตาแตกได้ง่ายๆ เป็นการ์ตูนที่สุดจะบรรยาย ถึงได้ครองใจคนทั่วโลก
โคราซอนตอนเล่าย้อนแค่หน่วงๆ พอเซนโงคุบอกลอว์ว่า อย่าตั้งคำถามกับความรักที่ได้มา ถ้าจะทำอะไรสักอย่างเพื่อเค้าก็ช่วยชั้นจดจำเค้าไว้ก็พอ คือเหมือนโดนยิง
ใช่ครับขนานข้ามมาตอนเซนโงคุมาพูดยังสะเทือนใจเลย
ลอว์คิดมาเสมอว่าสาเหตุที่โคลาซอลช่วยเพราะตัวเองมี D อยู่ในชื่อ แต่เซ็นโงคุบอกอ้อมๆว่าเขารักลอว์จริงๆไม่ใช่เพราะมี D
"ซันจิ ระวังอย่าให้เป็นหวัดล่ะ " ประทับใจสุด ครั้งแรกที่น้ำตาไหลจากการดูทีวี
อันนี้ผมดูซ้ำกี่รอบก็น้ำตาไหล แง
@@trai1568 ครั้งแรกของผม คือน้ำตาไหลเองแบบไม่รู้ตัว จนแม่เดินมาเห็นแล้วถามว่าลูกเป็นอะไร ถึงได้รู้ว่าตัวเองร้องไห้
ใช่ครับปกติผมไม่เคยร้องไห้ง่ายๆ เเต่มาร้องกับฉากนี้ โครตประทับใจ
อันนี้ฉากไหนหรอครับ
ของผมครั้งแรกตอนย้อนอดีตช็อปเปอร์
ในมังงะ ซีนปอด์นพูดในใจประมาณว่าพ่อไม่เคยได้อยู่ดูแล ไม่ได้บอกรัก ไม่ได้ทำหน้าที่พอเลย แต่พ่อยินดีด้วยนะกับการแต่งงานของลูก คือฉันร้องเลยนะ ร้องจริงจัง อ่านไปร้องไป 55555 ยกให้เป็นบทพูดที่ดีสุดของภาคนี้เลย แต่คนสนใจซีนนี้น้อยมาก แง
ฉากซินญอร์พิงค์คือระดับ SSS เลย ทั้งเศร้า ซึ้ง มีความเป็นลูกผู้ชายแบบล้นพิกัด แค่ลองนึกถึงคนปกติ เป็นผู้ชายที่มาดเนี๊ยบ ใส่สูทสูบบุหรี่แมน ๆ ยิงคนปล้นฆ่า ยังคิดไม่ออกเลยว่าจะมีใครในโลกที่เป็นแบบนี้แล้วจะยอมใส่ชุดที่เหมือนเด็กทารกเพียงเพราะสาเหตุเดียวคือรอยยิ้มของคนที่ตัวเองรัก เป็นการเล่าเรื่องที่ได้อารมณ์ทุกครั้งที่ย้อนกลับไปดู รองมาก็เป็นฉากดาดันต่อยกราป สั้น ๆ แต่หนักมากจริงกับฉากที่แมรี่มาช่วยตอนเอนิเอสล็อบบี้แล้วต้องเผาเรือต่อ เป็นเหตุการณ์ต่อเนื่องที่กำลังยิ้มอยู่แล้วอยู่ ๆ ก็ทิ้งดิ่งไปเลย ในอนิเมะทำซาวน์ได้เศร้าจนน่ากระทืบ ฉากนี้เศร้าขาดใจเลย
ผมกลับชอบตอน ดร.ฮิลรุค ที่สุด และประโยคก่อนตายที่ว่า "พวกแกฆ่าฉันไม่ได้หรอก คิดว่าคนเราจะตายเมื่อไร ตายเพราะโดนยิงกลางหัวใจ ตายเพราะโรคที่ไม่มีทางรักษา ตายเพราะกินซุปเห็ดพิษ ไม่ใช่ เวลาที่ถูกลืมต่างหากล่ะ" ผมซึ่งเพิ่งมาดูตามหลังเกือบร้อยตอนน้ำตาซึมไปเลย จริงด้วย หลายครั้งที่เราอยู่ไปวัน ๆ ไม่มีคนจำเราได้ เราอาจจะตายไปจากชีวิตของคนอื่นไปแล้ว ตรงกันข้าม ในช่วงที่มีชีวิตอยู่ ทำแต่สิ่งที่ดีมีแต่คนนึกถึงเรา แม้เราจะตายไปนานเท่าไร แต่สิ่งที่เราทำไว้มันจะอยู่ต่อไปอีกนานแสนนาน
สำหรับผมฉากยิ้มของคุณโคราซอน ครับแล้วบอกว่า ‘ รักนะตัวเอง ‘ ผมนี้น้ำตาแตกเลย
ฉากโคราซอนประทับใจผมมากอีกฉากคือของตาเหยี่ยว ทำผมเกือบร้องไห้ "ไปกันได้แล้วยัยเด็กผี"แถมฉากป้าโคโคโระเป็นนางเงือก55555
อ่อฮานำ้ตาไหล555
สำหรับ ผม ลาบูน+บรู๊ค คือปูไว้นานมาก เลยสร้างอิมแพค ได้ดีพอสมควร อีกฉากคือ มองบลัง บนสกายเปียร์ แล้วก็แมรี่ 3อันนี้ยกให้แจ๋วสุด
สำหรับผม ซินยอ คือที่1ในใจเลยตอนโตโกะเอายาค้างคกไปทาไห้ยาสึโครตปวดใจแล้วก็ ดาดันกับการ์ป คือพีคจัดๆ
+1 ซินยอ
ซินยอ+1
+1ครับซินยอ
ซินยอร์+1
สำหรับผมเศร้าที่สุดคือฉากที่เอสตาย ไม่ได้เศร้าเพราะสูญเสียตัวละครแต่เศร้าเพราะสงสารลูฟี่ยิ่งย้อนอดีตแล้วรู้เลยว่าพระเอกเทิดทูนพี่ชายขนาดไหน ตั้งแต่อเมซอนลิลลี่มาอิมเพลย์ดาวและเข้าสู่สงครามเพียงคนเดียว แล้วอีกฉากก็คือตอนที่การ์ปกลับไปที่หมู่บ้าน แล้วถูกดาดันต่อว่าเห็นหน้าที่สำคัญกว่าครอบครัวหรอ มากิโนะก็รู้อยู่แก่ใจว่ากาปก็ไม่ได้เสียใจน้อยไปกว่าใคร แถมเหตุการณ์เกิดขึ้นตรงหน้าตัวเองด้วยซ้ำ แต่ตัวเองจะทำอะไรไม่ได้
สงสารที่พระเอกบุกคุก หนีออกมา ตามไปช่วยได้แต่ไม่รอดอยู่ดี
สำหรับลูฟี่ที่เหลือพี่ชายคนเดียวแล้วก็อยากปกป้องให้ได้ด้วย ไม่อยากอยู่คนเดียว ยิ่งคิดยิ่งเศร้า ดีใจที่ยังเหลือซาโบ้
มันเทิดทูนกันและกันอยู่แล้วครับ แต่ส่วนใหญ่มันจะจดจ่อไปที่ลูฟี่ ไปที่ไหน เอสก้คุยเรื่องลูฟี่ เพราะคิดว่าเหลือกันแค่ 2 คน ต่างคนต่างอวยพี่น้องตัวเอง อย่างตอนล่าสุด เอสยังคุยให้ยามาโตะฟังเลยเรื่องลูฟี่ ขนาดหนวดขาว เอสยังคุยให้ฟัง
ตอนดาดันพูดหน้าที่มันสำคัญกว่าครอบครัวนักรึไง น้ำตาซึมเลย
ผมก็ให้เอสตาย อันดับ 1 เพราะผมชอบเอสมาก เศร้าถึงขนาดที่เลิกอ่านไป2ปีเลยแต่การกลับมาของซาโบ้มันสานต่อได้อย่างลงตัวมาก ผมเลยชอบซาโบ้ที่สุดปล. ฉากจบภาคสแตมป์ปีดผมน้ำตาไหลเลย
อีกฉากหนึ่งที่ชอบมาก คือฉากที่ลูฟี่มันเข้าไปที่ห้องเขียนแผนที่ของนามิ แล้วพยายามทำลายห้องนั้น ตอนที่โต๊ะทำงานของนามิลอยออกมา คนอื่นๆจะไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น มีเพียงนามิที่รู้แล้วขอบคุณลูฟี่ เหมือนเป็นการปลดปล่อยนามิออกจากพวกอาลอง ตอนดูครั้งแรกนี่เอาซะนั่งน้ำตาซึมเลย
ผมร้องจริงๆมีแค่เผาแมรี่ครับแถมร้องตอนแอบอ่านซีคิดส์ในห้องเรียนด้วยบ้าที่สุด แล้วมีน้ำตาซึมโรบินอยากมีชีวิต เอสกับโคราซอนอยู่ในระดับสะอึกหน่วงๆ ที่เหลือซึ้งครับแต่ไม่มีปฎิกิริยา
จริง...
+1คระบ ฉากเดียวจริงๆ
จริงครับฉากเดียวเหมือนกันร้องไห้หนักมากเลย
ฉากตอน ซันจิ ออกจากพัตราคารบาลาติเอ้นี้ ดูกี่ทีก็น้ำตาไหล ยิ่งตอนซันจิได้ยินพวกพ่อครัวบอกว่าอาหารอร่อยแต่แกล้งบอกไม่อร่อยนี่ยั่งซึ้ง
สำหรับผมชอบฉากลั่นระฆังทองคำมากแล้วลูฟี่บอกว่า เมืองทองคำไม่ได้หายไปไหนอยู่บนท้องฟ้ามาตลอดสี่ร้อยปีเลย ฉากในอนิเมะคือขนลุกเลย แล้วนึกที่การูการาบอกไว้ก่อนตายว่า จะเคาะระฆังให้รู้ว่าอยู่ที่นี่ จะรอจนกว่าโนแลนด์จะกลับมา
1. ตอนดาดันต่อยการ์ป ว่าทำไมไม่ช่วยเอส แกอยู่ตรงนั้นแท้ๆ ลูฟี่เจ็บปวดที่สุด น้ำตาแมร่งไหลเองเลย2. ตอนซันจิเตะลูฟี่ ภาคโฮลเค้ก พอซันจิเอาข้าวมาให้ ผมน้ำตาซึมเลย(ความสัมพันธ์ของเพื่อนอะ)
ชอบฉากโรบิ้นมาก ปมโรบิ้นเยอะมากเเม่ก็ตายเกาะก็ไม่มีด้วยนะเซาโรก็ตายถ้าไม่ได้เซาโรโรบิ้นอาจจะไม่ได้ยิ้มเลยนะน่ะ เดริชิๆ ชอบมากก โรบิ้นไม่เหลือใครเเล้วนอกจากพวกพ้องหลังจบวานิเอสล็อบบี้ทำให้โรบิ้นเชื่อใจพวกพ้องมากซึ้งจากตอนเเรกยังไม่ค่อยไว้ใจยังยังเรียกพวกพ้องว่า คุณกับตัน คุณต้นหนบลาๆ เมื่อก่อนนะ TT
เอนิเอส
เหมือนกันเลยค่ะ ร้องไห้หนักมากจริง
โรบิ้นใช้ชีวิตอยู่กับการหักหลังมาตั้งแต่เด็ก ๆ แต่ยอมไปกลับCP0 เพื่อรักษาพวกพ้องไว้แค่คิดก็😭😭
@@youise66 เหมือนกันเลยยฮือ
@@c1gamer0z ขอโทษที่พิมพ์ผิดได้มั้ยย
ตัวละครที่ผมโคตรชอบเลยคือ MR.2 ครับ ฉากมันอบอุ่นและมิตรภาพมากๆ (ความเห็นต่างกันได้ เข้าใจครับ 55555)
ถ้าพี่ต้อมทำเอง ขอใส่ฉาก "ซันจิ ระวังอย่าให้เป็นหวัดล่ะ " ด้วยนะครับ 🥲🙏🏻
ฉาก ตอน ผุดดิ้ง ดึงความทรงจำ จากซันจิ ก็เศร้านะ รู้สึกอินตาม คนที่เราตกหลุมรักไปแล้ว แต่ต้องตัดสินใจปล่อยเขาไป มันเป็นอะไรที่ถ้าเกิดขึ้นในชีวิตจริง มันน่าหดหู่มาก แบบ แฟนกัน คบกันมาหลายปีแล้วอยู่ดีๆเขาจำเราไม่ได้ มันน่าเศร้ามาก
แล้วในเมะเพลงโครตบิ้ว
แมรี่นี่ผมผูกพันจัด ๆ เราขึ้นเรือก็ออกผจญภัยพร้อม ๆ ลูฟี่เปรียบเราเป็นหนึ่งในลูกเรือก็ได้ ตอนแฟลชแบล็คกลับไปนี่ ความทรงจำมันย้อนกลับมาหมด แถมเราอยู่กับแมรี่ในชีวิตจริงนานกว่าลูฟี่อยู่บนเรืออีกไม่แปลกที่จะร้องไห้เป็นเผาเต่า กับตอนนี้มีตอนที่ซันจิร้องเรียกให้โรบิ้นมาช่วย แอบน้ำตาซึมอยู่
ผมร้องไห้เรื่องของ มองบลัง โนแลนด์กับ กาลูการา ตั้งแต่ นักรบกาลูการา ยอมสละลูกเพื่อสังเวยเทพ จนถึงการตัดต้นไม้เพื่อระงับการแพร่เชื้อโรค ฉากจากกันที่เกือบจะไม่ได้เคลียใจกัน คือสุดใจผมมาก อ่านกี่ทีก็ร้อง สงสารโนแลนด์ 😭😭
อีกฉากซึ้ง&ประทับใจมากๆของผม ยกให้ตอนลูฟี่ลั่นระฆังสกายเปีย มันทัชใจมากๆเลยอะ ตอนลุงเกาลัดเห็นเงาลูฟี่กับเสียงระฆังแล้วน้ำตาไหล ผมก็ไหลตามเลย555 แล้วยิ่งบวกกับเรื่องของโนแลนด์กับกาลูการาอีก น้ำตาท่วมเลย5555
ดีใจมาก เมื่อกี้กำลังฟังคลิปเก่าต้อนย้อนอดีตคุณโคราซอนพอดีเลย ดูคลิปเก่าพี่นี่ละ พอลองฟังนี่เสี่ยงเปลี่ยนไปแบบชัดเจนมากครับ555+
ฉากเศร้าที่เราสะอื้นทุกครั้งที่ดูคือตอนนามิยอมขอร้องให้ลูฟี่ช่วยหมู่บ้านตัวเอง นามิน่าสงสารมาก และตอนที่โกอิ้งแมรี่ขอร้องให้ซ่อมตัวเองเพราะต้องการเดินเรือครั้งสุดท้ายไปช่วยพวกลูฟี่ ส่วนฉากประทับใจเก่าๆคือฉากสัญญาใหม่กับลาบูน และตอนที่ซาโบ้มาหาลูฟี่ครั้งแรกที่โคลอสเซี่ยม อึ้งมาก 55555555555555
ชอบมากเลยค่าา รอpart2นะคะ
49:50พี่ครับ ตัวร้ายต่อให้ร้ายต่อให้มันเลว แต่ไม่ใช้ว่าจะมีคนเกลียดเสมอไปนะครับ คนชอบก็มีเหมือนกัน (แต่ไม่ใช้ว่าผมชอบโฮดี้นะ ผมเกลียดมัน)
ฉากหนวดขาวตายผมประทับใจมาก อาจจะเพราะดูอนิเมะแล้วมีเสียงผู้บรรยาย ว่าโดนฟันกี่ครั้ง โดนยิงกี่ครั้ง แล้วมันน้ำตาซึมมมม
ส่วนตัวคือเซ๊นสิทีฟกับประเด็นที่มีเด็กมากๆ พอเจอฉากโคอาล่าตอนเด็ก แล้วน้องพูดซ้ำไปซ้ำมา คือ ร้องไห้เกือบขิต ไม่ไหวจริงๆ ฉากนั้น
ฉากดาดันต่อยการ์ปคือที่สุดครับ น้ำตาซึมทุกครั้งที่ดู ให้ sss เลยครับ
ติดตามมานานครับช่องนี้ สาระเยอะมาก ผมเลิกอ่านเว็บเถื่อน อดใจไว้อ่านลิขสิทธิ์แท้เพราะพี่เลยนะครับ ติดตามตั้งแต่ thaikpr มั้งครับ ก่อนจะเป็น gladiuz
ไอ้ซีนบรู๊คกับลาบูนนี่ผมชอบตอนแฟรงกี้ถามว่า "ใครอยากเป็นเพื่อนกับกระดูกพูดได้"แล้วบรู๊คบอกมีคำสัญญาไว้ว่าจะกลับไปหาแม้ผ่านมา50ปีแล้วก็ตาม แล้วแฟรงกี้มันตกใจแล้วปากหมาพูดพวกพ้องคนนั้นอาจตายแล้วก็ได้ แล้วบรู๊คนี่ตะโกะสวนเลย "ผมมีสิทธิ์อะไรไปคิดเรื่องพรรค์นั้น" โคตรซึ้งเลยsss
ผมว่าแฟรงกี้มันไม่ได้ปากหมาหรอก มันไม่รู้ว่าเพื่อนบรู๊คมันเป็นปลาวาฬ ถ้าคนอยู่มา 50 ปี มันมีโอกาสตายอยู่แล้ว มันพูดถูกแล้ว แต่บรู๊คมันรู้ไงว่า วาฬแค่ 50 มันยังไม่ตายง่ายๆหรอก วาฬอายุไขเยอะ
ผมติดตามช่อง gladiuz มาหลายปีแล้วครับ แต่ไม่เคยมาเม้นท์เลย ขอบคุณนะครับที่คอยทำคลิปดีๆมีคุณภาพให้แฟนๆวันพีซรับชมมาโดยตลอด สู้ๆนะครับคุณต้อม ✌🏻♥️
ฉากที่ผมเศร้าที่สุดยกให้ฉากอดีตบรู๊คครับ(ในนี้เหมือนจะไม่มี หรือรวมเลยก็ไม่รู้) สต.เป็นคนที่ค่อนข้างแข็งกระด้าง ไม่ร้องกับหนังการ์ตูนเท่าไหร่ ฉากอื่นๆก็เลยรู้สึกเฉยๆปนซึ้งนิดๆ แต่ตอนย้อนอดีตบรู๊คที่เล่นดนตรีกันแล้วค่อยๆล้มลง 4คน 3คน 2คน โซโล่ มันแบบจุคในอกอะ ต้องเห็นเพื่อนตายไปทีละคนต่อหน้าต่อตาโดยที่ตัวเองรอดคนเดียว แถมยังต้องเคว้งคว้างอยู่ที่นั่นไปเรื่อยๆอีก เป็นฉากที่เบาๆแต่กระแทกอารมณ์ผมมากเลย
ผมขอเพิ่มฉากช็อปเปอร์ต่ออีกนิดครับ หลังจากที่ด็อกเตอร์ฮิลลุคตาย ช็อปเปอร์ไปขอให้ด็อกทรีนูสอนวิชาหมอให้ ยืนโบกธงร้องไห้แงแง ในเมะนี่สุดๆไปเลย
อยากให้ทำแบบนี้อีกแต่เป็นอนิเมะทังหมดที่นืกออก ของผมนี้คือ naruto ฉาก minato กับ Kushina สละชีวิตปกป้อง naruto พร้อมกับพากย์ไทย เสียงพี่เอด้วย ผมนี้แบบบ่อน้ำตาแตก
อันกับเราเหมือนคุณต้อมเกือบหมดเลย มีแค่ฉากลูฟี่ตื่นมาตอนเสียเอสกับซาโบอ่านข่าวเอส เราให้B แต่ใดๆคือ ฉากดาดันพูดน้อยต่อยหนักจริ๊งงง เหมือนโดนกระชากอารมณ์ ไหนจะมากิโนะพูดอีก น้ำตาแตก🥲👍 ส่วนฉากเผาเรือแมรี่เมะบิ้วจริง ตอนดูร้องไม่ร้องไม่ได้เล้ย ซีนซันจิเตะลูฟี่แค่เล่าน้ำตาก็ซึมเหมือนคุณต้อมเลย อินสุดๆ555555555
สำหรับเราคือฉากที่เอสตาย กับของลอว์ที่โคราซอนตาย ดูซ้ำกี่ปีก็ทำร้องไห้ทุกครั้งเลย
นี่ตอนเผาแม่รี่ ตอนโรบิน กับเอสตายนี่คือร้องไห้แตกแตนจริงๆ
แมรี่กับเอสเวอร์อนิเมะคือเศร้าที่สุดในโลก น้ำตาไหลเป็นปี๊บ
ส่วนตัวชอบฉากของคุณโครามาสุดเลยค่ะอาจจะเป็นเพราะว่าส่วนตัวชอบคุณโครามากสุดด้วย เเล้วฉากตอนย้อนอดีตที่คุณโคราสารภาพกับลอว์ว่าเขาเป็นทหารเรือ กับ อดทนจนถึงที่สุดเพื่อให้ลอว์รอดออกไป คือน้ำตาไหลสุด
รอเสพคริปพี่เรื่อยๆคับ ทั้งย้อนหลังและคริปใหม่ ชอบฟังตอนกินข้าวและตอนนอน สู้ๆนะครับพี่✌🏻
ฉากที่ผมอินที่สุดตั้งแต่ดูมาจนถึงปัจจุบันคือฉากที่โรบินบอกว่าอยากมีชีวตอยู่แล้วกลุ่มทั้งกลุ่มพร้อมจะประกาศสงครามกับรัฐบาลโลกเพื่อนพวกพ้อง น้ำตาไหลจริงๆฉากนี้
คุณเบลเมล์ทำผมซึม ไปหลายวันเลย 55555 กับตอนเรือแมรี่ ร้องไห้หนักมาก
ไม่รู้ว่าในมังงะมีีเปล่านะแต่ผมชอบฉากนี้ในเมะมาก ที่ลูฟี่กับเอสรู้ว่า(คิดว่า)ซาโบ้ตายแล้วลูฟี่ร้องไห้บอกว่า "เอส นายห้ามตายเด็ดขาดเลยนะ" เรียบร้อยครับ...น้ำตาแตกไปดิเรา
ฉากย้อนอดีต ซินยอร์ พิงค์ นี้ดูแล้วดูอีกน้ำตาไหลตลอด
ชอบคลิปแบบนี้มากพี่ฟังเพลินดี
แมรี่ นี้ที่สุดแล้ว ท่าใครตามตอนออกรวมเล่มสมัยก่อนใช้เวลานานมากกว่าเรือจะแตก มันเลยมีความผูกพัน กันนาน เหมือนเพื่อนรู้จักกันมาหลายปีแล้วมาตายไป น้ำตาแตกเลย
บางเหตุผลในเรื่องมันก็ไม่มีน้ำหนัก ให้เราซึ้งขนาดนั้น คือมันเศร้าแหละ โมเมนต์ที่สื่อมาแต่ละซีน แต่บางฉากเรามีความรู้สึกว่า มันต้องขนาดนั้นเลยเหรอ มันคือวิธีที่ดีที่สุดแล้วใช่มั้ย เช่น ดร.ฮิลุค มึงก็รู้ว่ามันยาพิษ มึงจะกินทำหอกอะไร แค่อยากให้ช็อปเปอร์มันดีใจ แต่มึงตายอะนะ มันใช่เหรอ เอาชีวิตนึงมาแลกกับความสมใจของเด็ก มันใช่เหรอวะ เป็นต้น
ผมแอบซึ้ง ฉากโคอาล่าขึ้นเรือกลุ่มโจรสลัดพระอาทิตย์ครับ ฉากโยนปืนลงน้ำ แล้วบอกว่าจะร้องก็ร้องออกมาคือแบบดีจัด
ฉากแมรี่ผมเจอครั้งแรกตอนอ่านรวมเล่ม44 (เพิ่งเริ่มอ่านone pieceครั้งแรกไถจนล่าสุดมัน 44 พอดี) มาในตอนจบเล่ม ผมว่าอิมแพ็คตอนนั้นหนักมากนะ ผมร้องไห้เป็นหมาหลายวันเลย แค่ช่องคำพูดแมรี่ "ขอโทษ" ขึ้นมา.. สำหรับผมฉาก แมรี่=ที่สุดตลอดกาลของ ONE PIECE เลยครับ ขนาดตอนนี้เห็นฉากนั้นก็ร้อง5555
ฟังพี่ตอนกินข้าวนี่เพลินดีจังครับ อยากให้ทำคลิปทุกๆสามเวลาต่อวัน55555
ทำไมมีแต่ผู้แข็งแกร่ง ผมนี่ น้ำตาซึมทุกฉากเลยที่เป็นฉากเศร้า😂
ฉากที่ซึ้งที่สุด...ฉากซันจิจูบกับพุดดิ้ง!!และสุดท้ายโดนพุดดิ้งดึงความทรงจำออกและพุดดิ้งก็ร้องไห้🥺ฉากที่เศร้าที่สุด...คงหนีไม่พ้นเผาซันนี่!!🥺ฉากที่ขำที่สุด...เยอะ🤣
เดี๋ยวๆ...
เผาแมรี่ หรือเปล่า ไอ้นี่ก็รีบเผาซันนี่จัง
@@reiji0016 55555 นึกว่าจะไม่มีคนสังเกต
จริงตรงที่อ่านซ้ำบ่อย ก็ร้องบ่อย คือยิ่งตอนไหนอินมาก ผมร้องก่อนเปิดหน้าที่ซึ้งอีก ผมสายมังงะไม่ค่อยได้ดูเมะ แต่บางตอนเมะก็เพิ่มความอินได้มากกว่าเดิมอีก
เหตุผลของลอว์กับโคราซอน มันดูบางเบาสำหรับผมนะ แค่เด็กคนนึงที่มี D ในชื่อ ต้องเสียสละเวลาตามหาผลปีศาจขนาดนั้นเลย คนมี D มันตั้งเยอะตั้งแยะหลายตระกูล อันนี้หมายถึงเหตุผลที่โคราซอนตามหาผลโอเปะ โอเปะนะ ส่วนเหตุผลที่ช่วยจากโจ๊กเกอ อันนี้เราเข้าใจว่ามันรักกันมากๆแล้วตอนนั้น แต่ในตอนแรกที่ตัดสินใจออกจากกลุ่มพาลอว์มาตามหาผลปีศาจอะ ไม่ซื้อว่ะ มันบางเบาจนแบบ มึงต้องทำขนาดนั้นทำไม
ชอบฉากลาเรือแมรี่และฉากเอส ที่ติดในใจฉากดาดันต่อยการ์ปแล้วมากิโนะอินน้ำตาไหลเลย
1.ฉากอำลาแมรี่นี่ที่สุดแล้วววว😭2.อดีตลอว์และคุณโคราซอน3.ฉากพุดดิ้งบอกลาซันจิ งื้ออออตอนจบขอให้ได้กัน😂
ตอนอ่านมังงะ อ่านแล้วร้องไห้จริงๆจังๆคือตอนเผาโกอิ้งควีนแมรี่ สะอื้นเลยครับ รองมาคือตอนที่ซันจิอำลาเชฟขาแดงครับ อันนี้น้ำตาซึมเลย
ความเห็นส่วนตัวผมนะ ผมว่าคุณต้อมน่าจะแยกจัดเทียร์เป็น อนิเมะ กับ มังงะ อ่ะเพราะว่าบางซีน มังงะให้อิมแพ็คมากกว่าอนิเมะ แต่ในบางซีนอนิเมะก็โคตรจะอิมแพ็คมากกว่ามังงะ ส่วนอันดับ ซีนน้ำตาแตกในอนิเมะของผมคือ1.ดาดัน ที่ปรี่เข้าไปต่อย การ์ป แล้วเผยความรู้สึกในใจ2.เผาและจากลาโกอิ้งแมรี3.โรบิ้นตอนเด็กได้เจอแม่ ฉาก โรบิ้นพูดว่า "คุณคือแม่ของหนูใช่ไหม..." เด็กคนนึงที่ไม่เคยเจอหน้ามาตลอดเลย แต่พอได้เจอกลับกลายเป็นว่าต้องทำไม่รู้จักกันเพื่อรักษาชีวิตลูก ซีนนี้คือไม่รอด 😭
ผมซึ้งฉากโซโลแพ้มิฮอค แล้วขอปฏิญาณ กับลูฟี่อีกครั้งว่าต่อจากนี้จะไม่แพ้ใครหน้าไหนอีกแล้ว มีปัญหาไหม ราชาโจรสลัด ขนซู่ ผมรู้สึกว่ามันคือน้ำตาลูกผู้ชาย ที่ยอมรับความพ่ายแพ้ แต่ไม่ยอมในความฝันตัวเอง มีถามลูฟี่ด้วย ว่าทำให้ลำบากใจไหม ถ้าฉันเป็นนักดาบอันดับ1ไม่ได้ โดนใจซึ้งสุดๆ
ชอบพี่ต้อมทำรายการเอาฉากแบบนี้มากครับ ขอฉากต่อสู้มันๆด้วยจะดีมากพี่
ยกให้แมรี่เป็นอิมแพคมากที่สุดในเรื่องแล้วสำหรับบ่อน้ำตา ทั้งตอน428 กลับกันเถอะ หรือตอนที่คุณไอซ์เบิร์กจับเรือ แล้วแมรี่บอกช่วยซ่อมให้หน่อย อยากจะขอวิ่งอีกสักครั้ง จนกระทั่งพิธีศพ คือน้ำตาไหลพราก 😭😭😭
ส่วนตัว เศร้าสุดต้อง ซินยอร์ hardboy ชุดนายอาจจะตลกในสายตาคนอื่นแต่สายตาเมียคือดีที่สุด
ความซึ้งน้ำตาไหล ส่วนนึงมาจากตัวร้ายที่ร้ายสุดขั้ว ชั่วสุดตีนจนทำให้เรื่องที่ควรจะปกติมันกลายเป็นเรื่องที่ซึ้งได้
ฉากซันจิสู้กับลูฟี่ ย้อนดูกี่ทีผมนี่ก็ร้องทุกรอบ
ฉากเอสตายนี่..สุดๆละครับ..ผมดูทีไร..น้ำตาจะไหลทุกที
ผมดันชอบ ฉากการ์บพาโคบี้มาเจอกับลูฟี่โซโล เรียบๆ แต่คำพูดลูฟี่ผลักดันโคบี้ชิบหาย แบบเชื่อมั่นโคบี้ ดูทีไรก็ซึ้ง
ผมว่าที่แปลในมังงะบ้านเราก็แปลใกล้เคียงกับที่พี่ต้อมพูดนะครับ ประโยคเต็มๆคือ"พ่อ.. ทุกคน.. แล้วก็ลูฟี่ที่ผ่านมาขอบคุณมากที่อุตส่าห์ให้ความรักกับคนไม่ได้เรื่องและสืบสายเลือดปีศาจอย่างฉันคนนี้" แต่เหมือนกับที่พี่ต้อมบอกในคลิปครับพอแปลได้ไม่ตรงกับมังงะต้นฉบับอาจจะทำให้ความอินลดลงตอนอ่าน(มังงะของผมเป็นฉบับปี 2554 น่าจะตรงกับที่พี่ต้อมขยี้ในไลฟครับ)
/เริ่มค้นวันอันสดใสว้าว ดูคลิปคุณ GDZ ดีกว่า/นั่งฟังไปร้องไห้ไปเพราะคิดตามถึงฉากต่างๆกรรมจริงๆเกิดมาเป็นแฟนวันพีซ ร้องไห้ง่ายดายละเกิน
พี่ครับผมขอถามหน่อยนะครับ ว่าบิ้กม่ำสลบหรืตายแล้วซุลยังอยู่กับนามิไหมครับหรือสลายตัวไปกับบิ้กม่ำเลยเพราะถ้าผู้มีผลปีศาลตายหรือสลบมันจะหายไปอ่ะ ผมเลยสงสัยเหมือนคนขี้ไม่ออกหลายสัปดาห์แล้ว
ตอนคุณเปโดรตายนี่เฉยๆมาก แต่เปรูตายทิพย์ดันนี่ร้องเลย
ผมสะเทือนใจกับฉากยาสึอิเอะมาก พอโตโกะกับชาวบ้านวิ่งมาแล้วทุกคนแทนที่จะได้แสดงความรู้สึกออกมาแต่กับต้องมาหัวเราะน้ำตาไหลเฉยๆ เห็นแล้วเศร้าใจจัดๆเลย
ฉากซึ้งของผมคงS,Aเกือบหมดอ่ะ อ่านวันพีซทีไรบ่อน้ำตื้นทุกที น้ำตานองเกือบทุกฉากทุกครั้งที่อ่าน🥹
พุดดิ้งจูบซันจิแล้วดึงความทรงจำออกมาตัดซะงั้น นึกไม่ถึงว่าว่าพุดดิ้งจะทำแบบนั้นครับซึ้งมากครับ
อยากถามความเห็นพี่ว่า ภาพในอานิเมะอันเก่ากับอันใหม่ อันไหนดูแล้วอินกว่ากันครับ(ส่วนตัวผมชอบอันเก่า)
เศร้าอีกตอนคือตอนอุซปโดนพวกแฟรงกี้ยำเละ จนทุกคนมาเห็นสภาพเพื่อน ขึ้นจัดเลย
แต่ผมชอบฉากนึงน่ะ ที่ลูฟี่จะขึ้นไปช่วยเอส แล้วตะโกนว่า เพราะฉันเป็นน้องนายยังไงล่ะ คือจุกอกน้ำตาคลอเลย เป็นฉากสั้นๆคำสั้นๆ แต่จี้ใจขยี้ปมผมมาก
อย่างที่พูดอ่ะ มีคนชอบก็มีคนไม่ชอบอย่างสแปนดั้มนี่ยังมีคนชอบนะเห็นวาดfa หวีด กันต่างๆนานาจริงจังมาก
ผมดูลูฟี่ย้อนอดีตก่อนดูมารีนฟอร์ดนะ คือแบบน้ำตาแตก แตกแบบ!!! แตกเลยยย
ของผมมีเป็นตอนที่ราชินีโอโตฮิเมะโดนยิง แล้วชิราโฮชิร้องไห้ แล้วพี่ชายสองคนเข้าไปปลอบ แล้วต้องฝืนทำตัวบ้าๆบอๆตลกๆทั้งน้ำตา เพื่อให้ชิราโฮชิยิ้มออก
ฉากส่งลาโกอิ้งแมรี่ที่1ในใจ นั่งร้องไห้ในร้านเกมส์ คนก็เยอะ อายมาก55
ยิ่งดูจัดอันดับตามแล้วนึกถึงฉากนั้นๆ แล้วร้องไห้ตามเลยครับT T
Owner chefff ที่ผ่านมา ขอบคุณมากๆจริงๆครับ
ลงดึกแค่ไหนก็จะดูพี่ต้อมครับ☺️
ฉากในอนิเมะที่กลุ่มหมวกฟางยืนดูแมรี่ถูกเผาจากไป ผมนี่ร้องไห้แบบหนักมาก
ส่วนผมนั้นชอบทุกซีน... ที่พี่ขยี้ 55555555+ เพราะรักกันจริงเลยขยี้ได้มันส์โคตร
ในภาควาโนะผมชอบ"ซุบถั่วแดงถ้วยแรกในชีวิต" กับ "ทั้งๆที่พ่อต้องตายต่อหน้าแต่กลับร้องไห้ไม่ได้ ได้แต่หัวเราะทั้งน้ำตา" กินใจสุดๆครับ😢😢
ซีนคุมะตบนี้อยู่ระดับ s ของผมเลยนะ ความรู้สึกที่อ่อนแอ ไม่สามารถช่วยใครได้ไว้ซักคน โคตรทรมาน
ผมชอบฉากที่กลุ่มโจรสลัดรุมบ้าถูกโจมตีจากกลุ่มโจรสลัดที่ใช้พิษ แล้วก่อนทุกคนจะตายก็มาร่วมร้องเพลงกันเป็นครั้งสุดท้าย ระหว่างเพลงดำเนินไปก็ค่อยๆทยอยตายไปทีละคนจนเพลงจบ เป็นฉากที่เพลงที่ร้องบิ้วอารมณ์ได้สุดมากทั้งเศร้าแล้วก็มีความสุขกับเพลงที่ร้อง
รอเทียลิสพี่ต้อมเลยฮะ เดี๋ยวจะไปลองทำบ้าง อันนี้บางอันมันแบบ เอ้ะ ไม่สะเทือนใจนะ 55555555555
ฉากดาดัน คือสื่อให้รู้เลยว่า เวลาที่เราเสียใจเมื่อเสียคนที่รักไป อะไรที่เคยกลัวก็จะไม่กลัว และยิ่งที่ตอกย้ำคือประโยชน์ *คนที่เสียใจที่สุดไม่ใช่แก กาป แต่เป็นเจ้าลูฟี่ !!!!
ฉากของบรูคน่ะ ตอนที่พูดว่า "การมีชีวิตอยู่มันดีจริง ๆ เลย" คนที่เกือบ overdose ตายอย่างดิชั้นคือร้องไห้เหมียนหมา เราเข้าใจนาย ไม่ใช่แค่เรื่องบาบูนหรอก แต่เป็นการที่เรายังมีชีวิตอยู่ โดยในที่สุดก็รู้ว่าจะอยู่เพื่อใครต่างหาก
ลาบูนสิ
เศร้าจัดอะ//อีกฉากนึงในใจคือ โคอาล่า ตอนที่น้องขอโทษอะ คือน้ำตาแตกเลย (อยู่บนเรือฟิชเชอร์อะ)
ฉากอำลาโกอิ้งแมรี่ กับ ฉากดาดันต่อยการ์ป นี่ The Best สำหรับผมเลยครับ
ฉากดาดัน การ์ป มากิโนะ หลังจบศึกมารีนฟอร์ด โดนเฉพาะในอนิเมะเป็นฉากที่ร้องเป็นหมาที่สุดละ นั่งคัดจมูกทั้งวัน
ตอน แมรี่โดนเผาในอนิเมะนี่น้ำตาไหลกับ เพลง dear friend เลยบิ้วกูซะน้ำตาลูกผู้ชายแตก
ฉากที่โคราชอนตายคือที่สุดสำหรับหนู ร้องไห้จนตาบวม 😀
ผม ว่า คำพูด "มิฮอว์ค" เศร้า สุดละ.. 😭😭😭😭
"ฉันอยากมีชีวิตอยู่" ที่โรบินพูดออกมาจากความต้องการของตัวเองจริงๆตอนเอนีเอสล็อบบี้ สำหรับผมคือร้องไห้ตามหนักจริงๆ จากคนที่มีอดีตขมขื่น มีแต่คนตามฆ่าตั้งแต่เด็ก ผ่านเรื่องราวที่แทบจะ"ตายไปให้มันจบๆ"ยังดูสบายกว่า จนสุดท้ายก็ได้มาเจอเพื่อนที่ฝากชีวิตไว้ได้และทำให้รู้สึกว่าชีวิตของตัวเองก็มีค่าเหมือนกัน กลับไปอ่านกี่รอบก็น้ำตาไหลทุกรอบ
90% ของคนอ่านหรือดูวันพีช ผมคิดว่าน้ำตาไหลแน่นอน มันเป็นอะไรที่โคตรจะสุด ปัจจุบันแค่ฟังเพลงก็นึกย้อนวันวาน มีทั้งปลื้มทั้งเศร้าคิดถึงจนน้ำตาแตกได้ง่ายๆ เป็นการ์ตูนที่สุดจะบรรยาย ถึงได้ครองใจคนทั่วโลก
โคราซอนตอนเล่าย้อนแค่หน่วงๆ พอเซนโงคุบอกลอว์ว่า อย่าตั้งคำถามกับความรักที่ได้มา ถ้าจะทำอะไรสักอย่างเพื่อเค้าก็ช่วยชั้นจดจำเค้าไว้ก็พอ คือเหมือนโดนยิง
ใช่ครับขนานข้ามมาตอนเซนโงคุมาพูดยังสะเทือนใจเลย
ลอว์คิดมาเสมอว่าสาเหตุที่โคลาซอลช่วยเพราะตัวเองมี D อยู่ในชื่อ แต่เซ็นโงคุบอกอ้อมๆว่าเขารักลอว์จริงๆไม่ใช่เพราะมี D
"ซันจิ ระวังอย่าให้เป็นหวัดล่ะ " ประทับใจสุด ครั้งแรกที่น้ำตาไหลจากการดูทีวี
อันนี้ผมดูซ้ำกี่รอบก็น้ำตาไหล แง
@@trai1568 ครั้งแรกของผม คือน้ำตาไหลเองแบบไม่รู้ตัว จนแม่เดินมาเห็นแล้วถามว่าลูกเป็นอะไร ถึงได้รู้ว่าตัวเองร้องไห้
ใช่ครับปกติผมไม่เคยร้องไห้ง่ายๆ เเต่มาร้องกับฉากนี้ โครตประทับใจ
อันนี้ฉากไหนหรอครับ
ของผมครั้งแรกตอนย้อนอดีตช็อปเปอร์
ในมังงะ ซีนปอด์นพูดในใจประมาณว่าพ่อไม่เคยได้อยู่ดูแล ไม่ได้บอกรัก ไม่ได้ทำหน้าที่พอเลย แต่พ่อยินดีด้วยนะกับการแต่งงานของลูก
คือฉันร้องเลยนะ ร้องจริงจัง อ่านไปร้องไป 55555 ยกให้เป็นบทพูดที่ดีสุดของภาคนี้เลย แต่คนสนใจซีนนี้น้อยมาก แง
ฉากซินญอร์พิงค์คือระดับ SSS เลย ทั้งเศร้า ซึ้ง มีความเป็นลูกผู้ชายแบบล้นพิกัด แค่ลองนึกถึงคนปกติ เป็นผู้ชายที่มาดเนี๊ยบ ใส่สูทสูบบุหรี่แมน ๆ ยิงคนปล้นฆ่า ยังคิดไม่ออกเลยว่าจะมีใครในโลกที่เป็นแบบนี้แล้วจะยอมใส่ชุดที่เหมือนเด็กทารกเพียงเพราะสาเหตุเดียวคือรอยยิ้มของคนที่ตัวเองรัก เป็นการเล่าเรื่องที่ได้อารมณ์ทุกครั้งที่ย้อนกลับไปดู
รองมาก็เป็นฉากดาดันต่อยกราป สั้น ๆ แต่หนักมากจริง
กับฉากที่แมรี่มาช่วยตอนเอนิเอสล็อบบี้แล้วต้องเผาเรือต่อ เป็นเหตุการณ์ต่อเนื่องที่กำลังยิ้มอยู่แล้วอยู่ ๆ ก็ทิ้งดิ่งไปเลย ในอนิเมะทำซาวน์ได้เศร้าจนน่ากระทืบ ฉากนี้เศร้าขาดใจเลย
ผมกลับชอบตอน ดร.ฮิลรุค ที่สุด และประโยคก่อนตายที่ว่า "พวกแกฆ่าฉันไม่ได้หรอก คิดว่าคนเราจะตายเมื่อไร ตายเพราะโดนยิงกลางหัวใจ ตายเพราะโรคที่ไม่มีทางรักษา ตายเพราะกินซุปเห็ดพิษ ไม่ใช่ เวลาที่ถูกลืมต่างหากล่ะ" ผมซึ่งเพิ่งมาดูตามหลังเกือบร้อยตอนน้ำตาซึมไปเลย จริงด้วย หลายครั้งที่เราอยู่ไปวัน ๆ ไม่มีคนจำเราได้ เราอาจจะตายไปจากชีวิตของคนอื่นไปแล้ว ตรงกันข้าม ในช่วงที่มีชีวิตอยู่ ทำแต่สิ่งที่ดีมีแต่คนนึกถึงเรา แม้เราจะตายไปนานเท่าไร แต่สิ่งที่เราทำไว้มันจะอยู่ต่อไปอีกนานแสนนาน
สำหรับผมฉากยิ้มของคุณโคราซอน ครับ
แล้วบอกว่า ‘ รักนะตัวเอง ‘ ผมนี้น้ำตาแตกเลย
ฉากโคราซอนประทับใจผมมาก
อีกฉากคือของตาเหยี่ยว ทำผมเกือบร้องไห้
"ไปกันได้แล้วยัยเด็กผี"
แถมฉากป้าโคโคโระเป็นนางเงือก55555
อ่อฮานำ้ตาไหล555
สำหรับ ผม ลาบูน+บรู๊ค คือปูไว้นานมาก เลยสร้างอิมแพค ได้ดีพอสมควร อีกฉากคือ มองบลัง บนสกายเปียร์ แล้วก็แมรี่ 3อันนี้ยกให้แจ๋วสุด
สำหรับผม ซินยอ คือที่1ในใจเลย
ตอนโตโกะเอายาค้างคกไปทาไห้ยาสึโครตปวดใจ
แล้วก็ ดาดันกับการ์ป คือพีคจัดๆ
+1 ซินยอ
ซินยอ+1
+1ครับซินยอ
ซินยอร์+1
สำหรับผมเศร้าที่สุดคือฉากที่เอสตาย ไม่ได้เศร้าเพราะสูญเสียตัวละครแต่เศร้าเพราะสงสารลูฟี่ยิ่งย้อนอดีตแล้วรู้เลยว่าพระเอกเทิดทูนพี่ชายขนาดไหน ตั้งแต่อเมซอนลิลลี่มาอิมเพลย์ดาวและเข้าสู่สงครามเพียงคนเดียว แล้วอีกฉากก็คือตอนที่การ์ปกลับไปที่หมู่บ้าน แล้วถูกดาดันต่อว่าเห็นหน้าที่สำคัญกว่าครอบครัวหรอ มากิโนะก็รู้อยู่แก่ใจว่ากาปก็ไม่ได้เสียใจน้อยไปกว่าใคร แถมเหตุการณ์เกิดขึ้นตรงหน้าตัวเองด้วยซ้ำ แต่ตัวเองจะทำอะไรไม่ได้
สงสารที่พระเอกบุกคุก หนีออกมา ตามไปช่วยได้แต่ไม่รอดอยู่ดี
สำหรับลูฟี่ที่เหลือพี่ชายคนเดียวแล้วก็อยากปกป้องให้ได้ด้วย ไม่อยากอยู่คนเดียว ยิ่งคิดยิ่งเศร้า ดีใจที่ยังเหลือซาโบ้
มันเทิดทูนกันและกันอยู่แล้วครับ แต่ส่วนใหญ่มันจะจดจ่อไปที่ลูฟี่ ไปที่ไหน เอสก้คุยเรื่องลูฟี่ เพราะคิดว่าเหลือกันแค่ 2 คน ต่างคนต่างอวยพี่น้องตัวเอง อย่างตอนล่าสุด เอสยังคุยให้ยามาโตะฟังเลยเรื่องลูฟี่ ขนาดหนวดขาว เอสยังคุยให้ฟัง
ตอนดาดันพูดหน้าที่มันสำคัญกว่าครอบครัวนักรึไง น้ำตาซึมเลย
ผมก็ให้เอสตาย อันดับ 1 เพราะผมชอบเอสมาก เศร้าถึงขนาดที่เลิกอ่านไป2ปีเลย
แต่การกลับมาของซาโบ้มันสานต่อได้อย่างลงตัวมาก ผมเลยชอบซาโบ้ที่สุด
ปล. ฉากจบภาคสแตมป์ปีดผมน้ำตาไหลเลย
อีกฉากหนึ่งที่ชอบมาก คือฉากที่ลูฟี่มันเข้าไปที่ห้องเขียนแผนที่ของนามิ แล้วพยายามทำลายห้องนั้น ตอนที่โต๊ะทำงานของนามิลอยออกมา คนอื่นๆจะไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น มีเพียงนามิที่รู้แล้วขอบคุณลูฟี่ เหมือนเป็นการปลดปล่อยนามิออกจากพวกอาลอง ตอนดูครั้งแรกนี่เอาซะนั่งน้ำตาซึมเลย
ผมร้องจริงๆมีแค่เผาแมรี่ครับแถมร้องตอนแอบอ่านซีคิดส์ในห้องเรียนด้วยบ้าที่สุด แล้วมีน้ำตาซึมโรบินอยากมีชีวิต เอสกับโคราซอนอยู่ในระดับสะอึกหน่วงๆ ที่เหลือซึ้งครับแต่ไม่มีปฎิกิริยา
จริง...
+1คระบ ฉากเดียวจริงๆ
จริงครับฉากเดียวเหมือนกันร้องไห้หนักมากเลย
ฉากตอน ซันจิ ออกจากพัตราคารบาลาติเอ้นี้ ดูกี่ทีก็น้ำตาไหล ยิ่งตอนซันจิได้ยินพวกพ่อครัวบอกว่าอาหารอร่อยแต่แกล้งบอกไม่อร่อยนี่ยั่งซึ้ง
สำหรับผมชอบฉากลั่นระฆังทองคำมากแล้วลูฟี่บอกว่า เมืองทองคำไม่ได้หายไปไหนอยู่บนท้องฟ้ามาตลอดสี่ร้อยปีเลย ฉากในอนิเมะคือขนลุกเลย แล้วนึกที่การูการาบอกไว้ก่อนตายว่า จะเคาะระฆังให้รู้ว่าอยู่ที่นี่ จะรอจนกว่าโนแลนด์จะกลับมา
1. ตอนดาดันต่อยการ์ป ว่าทำไมไม่ช่วยเอส แกอยู่ตรงนั้นแท้ๆ ลูฟี่เจ็บปวดที่สุด น้ำตาแมร่งไหลเองเลย
2. ตอนซันจิเตะลูฟี่ ภาคโฮลเค้ก พอซันจิเอาข้าวมาให้ ผมน้ำตาซึมเลย(ความสัมพันธ์ของเพื่อนอะ)
ชอบฉากโรบิ้นมาก ปมโรบิ้นเยอะมากเเม่ก็ตายเกาะก็ไม่มีด้วยนะเซาโรก็ตายถ้าไม่ได้เซาโรโรบิ้นอาจจะไม่ได้ยิ้มเลยนะน่ะ เดริชิๆ ชอบมากก โรบิ้นไม่เหลือใครเเล้วนอกจากพวกพ้องหลังจบวานิเอสล็อบบี้ทำให้โรบิ้นเชื่อใจพวกพ้องมากซึ้งจากตอนเเรกยังไม่ค่อยไว้ใจยังยังเรียกพวกพ้องว่า คุณกับตัน คุณต้นหนบลาๆ เมื่อก่อนนะ TT
เอนิเอส
เหมือนกันเลยค่ะ ร้องไห้หนักมากจริง
โรบิ้นใช้ชีวิตอยู่กับการหักหลังมาตั้งแต่เด็ก ๆ แต่ยอมไปกลับCP0 เพื่อรักษาพวกพ้องไว้แค่คิดก็😭😭
@@youise66 เหมือนกันเลยยฮือ
@@c1gamer0z ขอโทษที่พิมพ์ผิดได้มั้ยย
ตัวละครที่ผมโคตรชอบเลยคือ MR.2 ครับ ฉากมันอบอุ่นและมิตรภาพมากๆ (ความเห็นต่างกันได้ เข้าใจครับ 55555)
ถ้าพี่ต้อมทำเอง ขอใส่ฉาก "ซันจิ ระวังอย่าให้เป็นหวัดล่ะ " ด้วยนะครับ 🥲🙏🏻
ฉาก ตอน ผุดดิ้ง ดึงความทรงจำ จากซันจิ ก็เศร้านะ รู้สึกอินตาม คนที่เราตกหลุมรักไปแล้ว แต่ต้องตัดสินใจปล่อยเขาไป มันเป็นอะไรที่ถ้าเกิดขึ้นในชีวิตจริง มันน่าหดหู่มาก แบบ แฟนกัน คบกันมาหลายปีแล้วอยู่ดีๆเขาจำเราไม่ได้ มันน่าเศร้ามาก
แล้วในเมะเพลงโครตบิ้ว
แมรี่นี่ผมผูกพันจัด ๆ เราขึ้นเรือก็ออกผจญภัยพร้อม ๆ ลูฟี่เปรียบเราเป็นหนึ่งในลูกเรือก็ได้ ตอนแฟลชแบล็คกลับไปนี่ ความทรงจำมันย้อนกลับมาหมด แถมเราอยู่กับแมรี่ในชีวิตจริงนานกว่าลูฟี่อยู่บนเรืออีกไม่แปลกที่จะร้องไห้เป็นเผาเต่า กับตอนนี้มีตอนที่ซันจิร้องเรียกให้โรบิ้นมาช่วย แอบน้ำตาซึมอยู่
ผมร้องไห้เรื่องของ มองบลัง โนแลนด์กับ กาลูการา ตั้งแต่ นักรบกาลูการา ยอมสละลูกเพื่อสังเวยเทพ จนถึงการตัดต้นไม้เพื่อระงับการแพร่เชื้อโรค ฉากจากกันที่เกือบจะไม่ได้เคลียใจกัน คือสุดใจผมมาก อ่านกี่ทีก็ร้อง สงสารโนแลนด์ 😭😭
อีกฉากซึ้ง&ประทับใจมากๆของผม ยกให้ตอนลูฟี่ลั่นระฆังสกายเปีย มันทัชใจมากๆเลยอะ ตอนลุงเกาลัดเห็นเงาลูฟี่กับเสียงระฆังแล้วน้ำตาไหล ผมก็ไหลตามเลย555 แล้วยิ่งบวกกับเรื่องของโนแลนด์กับกาลูการาอีก น้ำตาท่วมเลย5555
ดีใจมาก เมื่อกี้กำลังฟังคลิปเก่าต้อนย้อนอดีตคุณโคราซอนพอดีเลย ดูคลิปเก่าพี่นี่ละ พอลองฟังนี่เสี่ยงเปลี่ยนไปแบบชัดเจนมากครับ555+
ฉากเศร้าที่เราสะอื้นทุกครั้งที่ดูคือตอนนามิยอมขอร้องให้ลูฟี่ช่วยหมู่บ้านตัวเอง นามิน่าสงสารมาก และตอนที่โกอิ้งแมรี่ขอร้องให้ซ่อมตัวเองเพราะต้องการเดินเรือครั้งสุดท้ายไปช่วยพวกลูฟี่ ส่วนฉากประทับใจเก่าๆคือฉากสัญญาใหม่กับลาบูน และตอนที่ซาโบ้มาหาลูฟี่ครั้งแรกที่โคลอสเซี่ยม อึ้งมาก 55555555555555
ชอบมากเลยค่าา รอpart2นะคะ
49:50พี่ครับ ตัวร้ายต่อให้ร้ายต่อให้มันเลว แต่ไม่ใช้ว่าจะมีคนเกลียดเสมอไปนะครับ คนชอบก็มีเหมือนกัน (แต่ไม่ใช้ว่าผมชอบโฮดี้นะ ผมเกลียดมัน)
ฉากหนวดขาวตายผมประทับใจมาก อาจจะเพราะดูอนิเมะแล้วมีเสียงผู้บรรยาย ว่าโดนฟันกี่ครั้ง โดนยิงกี่ครั้ง แล้วมันน้ำตาซึมมมม
ส่วนตัวคือเซ๊นสิทีฟกับประเด็นที่มีเด็กมากๆ พอเจอฉากโคอาล่าตอนเด็ก แล้วน้องพูดซ้ำไปซ้ำมา คือ ร้องไห้เกือบขิต ไม่ไหวจริงๆ ฉากนั้น
ฉากดาดันต่อยการ์ปคือที่สุดครับ น้ำตาซึมทุกครั้งที่ดู ให้ sss เลยครับ
ติดตามมานานครับช่องนี้ สาระเยอะมาก ผมเลิกอ่านเว็บเถื่อน อดใจไว้อ่านลิขสิทธิ์แท้เพราะพี่เลยนะครับ ติดตามตั้งแต่ thaikpr มั้งครับ ก่อนจะเป็น gladiuz
ไอ้ซีนบรู๊คกับลาบูนนี่ผมชอบตอนแฟรงกี้ถามว่า "ใครอยากเป็นเพื่อนกับกระดูกพูดได้"แล้วบรู๊คบอกมีคำสัญญาไว้ว่าจะกลับไปหาแม้ผ่านมา50ปีแล้วก็ตาม แล้วแฟรงกี้มันตกใจแล้วปากหมาพูดพวกพ้องคนนั้นอาจตายแล้วก็ได้ แล้วบรู๊คนี่ตะโกะสวนเลย "ผมมีสิทธิ์อะไรไปคิดเรื่องพรรค์นั้น" โคตรซึ้งเลยsss
ผมว่าแฟรงกี้มันไม่ได้ปากหมาหรอก มันไม่รู้ว่าเพื่อนบรู๊คมันเป็นปลาวาฬ ถ้าคนอยู่มา 50 ปี มันมีโอกาสตายอยู่แล้ว มันพูดถูกแล้ว แต่บรู๊คมันรู้ไงว่า วาฬแค่ 50 มันยังไม่ตายง่ายๆหรอก วาฬอายุไขเยอะ
ผมติดตามช่อง gladiuz มาหลายปีแล้วครับ แต่ไม่เคยมาเม้นท์เลย ขอบคุณนะครับที่คอยทำคลิปดีๆมีคุณภาพให้แฟนๆวันพีซรับชมมาโดยตลอด สู้ๆนะครับคุณต้อม ✌🏻♥️
ฉากที่ผมเศร้าที่สุดยกให้ฉากอดีตบรู๊คครับ(ในนี้เหมือนจะไม่มี หรือรวมเลยก็ไม่รู้) สต.เป็นคนที่ค่อนข้างแข็งกระด้าง ไม่ร้องกับหนังการ์ตูนเท่าไหร่ ฉากอื่นๆก็เลยรู้สึกเฉยๆปนซึ้งนิดๆ แต่ตอนย้อนอดีตบรู๊คที่เล่นดนตรีกันแล้วค่อยๆล้มลง 4คน 3คน 2คน โซโล่ มันแบบจุคในอกอะ ต้องเห็นเพื่อนตายไปทีละคนต่อหน้าต่อตาโดยที่ตัวเองรอดคนเดียว แถมยังต้องเคว้งคว้างอยู่ที่นั่นไปเรื่อยๆอีก เป็นฉากที่เบาๆแต่กระแทกอารมณ์ผมมากเลย
ผมขอเพิ่มฉากช็อปเปอร์ต่ออีกนิดครับ หลังจากที่ด็อกเตอร์ฮิลลุคตาย ช็อปเปอร์ไปขอให้ด็อกทรีนูสอนวิชาหมอให้ ยืนโบกธงร้องไห้แงแง ในเมะนี่สุดๆไปเลย
อยากให้ทำแบบนี้อีกแต่เป็นอนิเมะทังหมดที่นืกออก ของผมนี้คือ naruto ฉาก minato กับ Kushina สละชีวิตปกป้อง naruto พร้อมกับพากย์ไทย เสียงพี่เอด้วย ผมนี้แบบบ่อน้ำตาแตก
อันกับเราเหมือนคุณต้อมเกือบหมดเลย มีแค่ฉากลูฟี่ตื่นมาตอนเสียเอสกับซาโบอ่านข่าวเอส เราให้B แต่ใดๆคือ ฉากดาดันพูดน้อยต่อยหนักจริ๊งงง เหมือนโดนกระชากอารมณ์ ไหนจะมากิโนะพูดอีก น้ำตาแตก🥲👍 ส่วนฉากเผาเรือแมรี่เมะบิ้วจริง ตอนดูร้องไม่ร้องไม่ได้เล้ย ซีนซันจิเตะลูฟี่แค่เล่าน้ำตาก็ซึมเหมือนคุณต้อมเลย อินสุดๆ555555555
สำหรับเราคือฉากที่เอสตาย กับของลอว์ที่โคราซอนตาย ดูซ้ำกี่ปีก็ทำร้องไห้ทุกครั้งเลย
นี่ตอนเผาแม่รี่ ตอนโรบิน กับเอสตายนี่คือร้องไห้แตกแตนจริงๆ
แมรี่กับเอสเวอร์อนิเมะคือเศร้าที่สุดในโลก น้ำตาไหลเป็นปี๊บ
ส่วนตัวชอบฉากของคุณโครามาสุดเลยค่ะ
อาจจะเป็นเพราะว่าส่วนตัวชอบคุณโครามากสุดด้วย เเล้วฉากตอนย้อนอดีตที่คุณโคราสารภาพกับลอว์ว่าเขาเป็นทหารเรือ กับ อดทนจนถึงที่สุดเพื่อให้ลอว์รอดออกไป คือน้ำตาไหลสุด
รอเสพคริปพี่เรื่อยๆคับ ทั้งย้อนหลังและคริปใหม่ ชอบฟังตอนกินข้าวและตอนนอน สู้ๆนะครับพี่✌🏻
ฉากที่ผมอินที่สุดตั้งแต่ดูมาจนถึงปัจจุบันคือฉากที่โรบินบอกว่าอยากมีชีวตอยู่แล้วกลุ่มทั้งกลุ่มพร้อมจะประกาศสงครามกับรัฐบาลโลกเพื่อนพวกพ้อง น้ำตาไหลจริงๆฉากนี้
คุณเบลเมล์ทำผมซึม ไปหลายวันเลย 55555 กับตอนเรือแมรี่ ร้องไห้หนักมาก
ไม่รู้ว่าในมังงะมีีเปล่านะแต่ผมชอบฉากนี้ในเมะมาก ที่ลูฟี่กับเอสรู้ว่า(คิดว่า)ซาโบ้ตายแล้วลูฟี่ร้องไห้บอกว่า "เอส นายห้ามตายเด็ดขาดเลยนะ" เรียบร้อยครับ...น้ำตาแตกไปดิเรา
ฉากย้อนอดีต ซินยอร์ พิงค์ นี้ดูแล้วดูอีกน้ำตาไหลตลอด
ชอบคลิปแบบนี้มากพี่ฟังเพลินดี
แมรี่ นี้ที่สุดแล้ว ท่าใครตามตอนออกรวมเล่มสมัยก่อนใช้เวลานานมากกว่าเรือจะแตก มันเลยมีความผูกพัน กันนาน เหมือนเพื่อนรู้จักกันมาหลายปีแล้วมาตายไป น้ำตาแตกเลย
บางเหตุผลในเรื่องมันก็ไม่มีน้ำหนัก ให้เราซึ้งขนาดนั้น คือมันเศร้าแหละ โมเมนต์ที่สื่อมาแต่ละซีน แต่บางฉากเรามีความรู้สึกว่า มันต้องขนาดนั้นเลยเหรอ มันคือวิธีที่ดีที่สุดแล้วใช่มั้ย เช่น ดร.ฮิลุค มึงก็รู้ว่ามันยาพิษ มึงจะกินทำหอกอะไร แค่อยากให้ช็อปเปอร์มันดีใจ แต่มึงตายอะนะ มันใช่เหรอ เอาชีวิตนึงมาแลกกับความสมใจของเด็ก มันใช่เหรอวะ เป็นต้น
ผมแอบซึ้ง ฉากโคอาล่าขึ้นเรือกลุ่มโจรสลัดพระอาทิตย์ครับ ฉากโยนปืนลงน้ำ แล้วบอกว่าจะร้องก็ร้องออกมาคือแบบดีจัด
ฉากแมรี่ผมเจอครั้งแรกตอนอ่านรวมเล่ม44 (เพิ่งเริ่มอ่านone pieceครั้งแรกไถจนล่าสุดมัน 44 พอดี) มาในตอนจบเล่ม ผมว่าอิมแพ็คตอนนั้นหนักมากนะ ผมร้องไห้เป็นหมาหลายวันเลย แค่ช่องคำพูดแมรี่ "ขอโทษ" ขึ้นมา.. สำหรับผมฉาก แมรี่=ที่สุดตลอดกาลของ ONE PIECE เลยครับ ขนาดตอนนี้เห็นฉากนั้นก็ร้อง5555
ฟังพี่ตอนกินข้าวนี่เพลินดีจังครับ อยากให้ทำคลิปทุกๆสามเวลาต่อวัน55555
ทำไมมีแต่ผู้แข็งแกร่ง ผมนี่ น้ำตาซึมทุกฉากเลยที่เป็นฉากเศร้า😂
ฉากที่ซึ้งที่สุด...ฉากซันจิจูบกับพุดดิ้ง!!
และสุดท้ายโดนพุดดิ้งดึงความทรงจำออก
และพุดดิ้งก็ร้องไห้🥺
ฉากที่เศร้าที่สุด...คงหนีไม่พ้นเผาซันนี่!!🥺
ฉากที่ขำที่สุด...เยอะ🤣
เดี๋ยวๆ...
เผาแมรี่ หรือเปล่า ไอ้นี่ก็รีบเผาซันนี่จัง
@@reiji0016 55555 นึกว่าจะไม่มีคนสังเกต
จริงตรงที่อ่านซ้ำบ่อย ก็ร้องบ่อย คือยิ่งตอนไหนอินมาก ผมร้องก่อนเปิดหน้าที่ซึ้งอีก ผมสายมังงะไม่ค่อยได้ดูเมะ แต่บางตอนเมะก็เพิ่มความอินได้มากกว่าเดิมอีก
เหตุผลของลอว์กับโคราซอน มันดูบางเบาสำหรับผมนะ แค่เด็กคนนึงที่มี D ในชื่อ ต้องเสียสละเวลาตามหาผลปีศาจขนาดนั้นเลย คนมี D มันตั้งเยอะตั้งแยะหลายตระกูล อันนี้หมายถึงเหตุผลที่โคราซอนตามหาผลโอเปะ โอเปะนะ ส่วนเหตุผลที่ช่วยจากโจ๊กเกอ อันนี้เราเข้าใจว่ามันรักกันมากๆแล้วตอนนั้น แต่ในตอนแรกที่ตัดสินใจออกจากกลุ่มพาลอว์มาตามหาผลปีศาจอะ ไม่ซื้อว่ะ มันบางเบาจนแบบ มึงต้องทำขนาดนั้นทำไม
ชอบฉากลาเรือแมรี่และฉากเอส ที่ติดในใจฉากดาดันต่อยการ์ปแล้วมากิโนะอินน้ำตาไหลเลย
1.ฉากอำลาแมรี่นี่ที่สุดแล้วววว😭
2.อดีตลอว์และคุณโคราซอน
3.ฉากพุดดิ้งบอกลาซันจิ งื้ออออตอนจบขอให้ได้กัน😂
ตอนอ่านมังงะ อ่านแล้วร้องไห้จริงๆจังๆคือตอนเผาโกอิ้งควีนแมรี่ สะอื้นเลยครับ รองมาคือตอนที่ซันจิอำลาเชฟขาแดงครับ อันนี้น้ำตาซึมเลย
ความเห็นส่วนตัวผมนะ ผมว่าคุณต้อมน่าจะแยกจัดเทียร์เป็น อนิเมะ กับ มังงะ อ่ะเพราะว่าบางซีน มังงะให้อิมแพ็คมากกว่าอนิเมะ แต่ในบางซีนอนิเมะก็โคตรจะอิมแพ็คมากกว่ามังงะ
ส่วนอันดับ ซีนน้ำตาแตกในอนิเมะของผมคือ
1.ดาดัน ที่ปรี่เข้าไปต่อย การ์ป แล้วเผยความรู้สึกในใจ
2.เผาและจากลาโกอิ้งแมรี
3.โรบิ้นตอนเด็กได้เจอแม่ ฉาก โรบิ้นพูดว่า "คุณคือแม่ของหนูใช่ไหม..." เด็กคนนึงที่ไม่เคยเจอหน้ามาตลอดเลย แต่พอได้เจอกลับกลายเป็นว่าต้องทำไม่รู้จักกันเพื่อรักษาชีวิตลูก ซีนนี้คือไม่รอด 😭
ผมซึ้งฉากโซโลแพ้มิฮอค แล้วขอปฏิญาณ กับลูฟี่อีกครั้งว่าต่อจากนี้จะไม่แพ้ใครหน้าไหนอีกแล้ว มีปัญหาไหม ราชาโจรสลัด ขนซู่ ผมรู้สึกว่ามันคือน้ำตาลูกผู้ชาย ที่ยอมรับความพ่ายแพ้ แต่ไม่ยอมในความฝันตัวเอง มีถามลูฟี่ด้วย ว่าทำให้ลำบากใจไหม ถ้าฉันเป็นนักดาบอันดับ1ไม่ได้ โดนใจซึ้งสุดๆ
ชอบพี่ต้อมทำรายการเอาฉากแบบนี้มากครับ ขอฉากต่อสู้มันๆด้วยจะดีมากพี่
ยกให้แมรี่เป็นอิมแพคมากที่สุดในเรื่องแล้วสำหรับบ่อน้ำตา ทั้งตอน428 กลับกันเถอะ หรือตอนที่คุณไอซ์เบิร์กจับเรือ แล้วแมรี่บอกช่วยซ่อมให้หน่อย อยากจะขอวิ่งอีกสักครั้ง จนกระทั่งพิธีศพ คือน้ำตาไหลพราก 😭😭😭
ส่วนตัว เศร้าสุดต้อง ซินยอร์ hardboy ชุดนายอาจจะตลกในสายตาคนอื่นแต่สายตาเมียคือดีที่สุด
ความซึ้งน้ำตาไหล ส่วนนึงมาจากตัวร้ายที่ร้ายสุดขั้ว ชั่วสุดตีนจนทำให้เรื่องที่ควรจะปกติมันกลายเป็นเรื่องที่ซึ้งได้
ฉากซันจิสู้กับลูฟี่ ย้อนดูกี่ทีผมนี่ก็ร้องทุกรอบ
ฉากเอสตายนี่..สุดๆละครับ..ผมดูทีไร..น้ำตาจะไหลทุกที
ผมดันชอบ ฉากการ์บพาโคบี้มาเจอกับลูฟี่โซโล เรียบๆ แต่คำพูดลูฟี่ผลักดันโคบี้ชิบหาย แบบเชื่อมั่นโคบี้ ดูทีไรก็ซึ้ง
ผมว่าที่แปลในมังงะบ้านเราก็แปลใกล้เคียงกับที่พี่ต้อมพูดนะครับ ประโยคเต็มๆคือ
"พ่อ.. ทุกคน.. แล้วก็ลูฟี่ที่ผ่านมาขอบคุณมากที่อุตส่าห์ให้ความรักกับคนไม่ได้เรื่องและสืบสายเลือดปีศาจอย่างฉันคนนี้" แต่เหมือนกับที่พี่ต้อมบอกในคลิปครับพอแปลได้ไม่ตรงกับมังงะต้นฉบับอาจจะทำให้ความอินลดลงตอนอ่าน(มังงะของผมเป็นฉบับปี 2554 น่าจะตรงกับที่พี่ต้อมขยี้ในไลฟครับ)
/เริ่มค้นวันอันสดใส
ว้าว ดูคลิปคุณ GDZ ดีกว่า
/นั่งฟังไปร้องไห้ไปเพราะคิดตามถึงฉากต่างๆ
กรรมจริงๆเกิดมาเป็นแฟนวันพีซ ร้องไห้ง่ายดายละเกิน
พี่ครับผมขอถามหน่อยนะครับ ว่าบิ้กม่ำสลบหรืตายแล้วซุลยังอยู่กับนามิไหมครับหรือสลายตัวไปกับบิ้กม่ำเลยเพราะถ้าผู้มีผลปีศาลตายหรือสลบมันจะหายไปอ่ะ ผมเลยสงสัยเหมือนคนขี้ไม่ออกหลายสัปดาห์แล้ว
ตอนคุณเปโดรตายนี่เฉยๆมาก แต่เปรูตายทิพย์ดันนี่ร้องเลย
ผมสะเทือนใจกับฉากยาสึอิเอะมาก พอโตโกะกับชาวบ้านวิ่งมาแล้วทุกคนแทนที่จะได้แสดงความรู้สึกออกมาแต่กับต้องมาหัวเราะน้ำตาไหลเฉยๆ เห็นแล้วเศร้าใจจัดๆเลย
ฉากซึ้งของผมคงS,Aเกือบหมดอ่ะ อ่านวันพีซทีไรบ่อน้ำตื้นทุกที น้ำตานองเกือบทุกฉากทุกครั้งที่อ่าน🥹
พุดดิ้งจูบซันจิแล้วดึงความทรงจำออกมาตัดซะงั้น นึกไม่ถึงว่าว่าพุดดิ้งจะทำแบบนั้นครับ
ซึ้งมากครับ
อยากถามความเห็นพี่ว่า ภาพในอานิเมะอันเก่ากับอันใหม่ อันไหนดูแล้วอินกว่ากันครับ
(ส่วนตัวผมชอบอันเก่า)
เศร้าอีกตอนคือตอนอุซปโดนพวกแฟรงกี้ยำเละ จนทุกคนมาเห็นสภาพเพื่อน ขึ้นจัดเลย
แต่ผมชอบฉากนึงน่ะ ที่ลูฟี่จะขึ้นไปช่วยเอส แล้วตะโกนว่า เพราะฉันเป็นน้องนายยังไงล่ะ คือจุกอกน้ำตาคลอเลย เป็นฉากสั้นๆคำสั้นๆ แต่จี้ใจขยี้ปมผมมาก
อย่างที่พูดอ่ะ มีคนชอบก็มีคนไม่ชอบ
อย่างสแปนดั้มนี่ยังมีคนชอบนะเห็นวาดfa หวีด กันต่างๆนานาจริงจังมาก
ผมดูลูฟี่ย้อนอดีตก่อนดูมารีนฟอร์ดนะ คือแบบน้ำตาแตก แตกแบบ!!! แตกเลยยย
ของผมมีเป็นตอนที่ราชินีโอโตฮิเมะโดนยิง แล้วชิราโฮชิร้องไห้ แล้วพี่ชายสองคนเข้าไปปลอบ แล้วต้องฝืนทำตัวบ้าๆบอๆตลกๆทั้งน้ำตา เพื่อให้ชิราโฮชิยิ้มออก
ฉากส่งลาโกอิ้งแมรี่ที่1ในใจ นั่งร้องไห้ในร้านเกมส์ คนก็เยอะ อายมาก55
ยิ่งดูจัดอันดับตามแล้วนึกถึงฉากนั้นๆ แล้วร้องไห้ตามเลยครับT T
Owner chefff ที่ผ่านมา ขอบคุณมากๆจริงๆครับ
ลงดึกแค่ไหนก็จะดูพี่ต้อมครับ☺️
ฉากในอนิเมะที่กลุ่มหมวกฟางยืนดูแมรี่ถูกเผาจากไป ผมนี่ร้องไห้แบบหนักมาก
ส่วนผมนั้นชอบทุกซีน... ที่พี่ขยี้ 55555555+ เพราะรักกันจริงเลยขยี้ได้มันส์โคตร
ในภาควาโนะผมชอบ"ซุบถั่วแดงถ้วยแรกในชีวิต" กับ "ทั้งๆที่พ่อต้องตายต่อหน้าแต่กลับร้องไห้ไม่ได้ ได้แต่หัวเราะทั้งน้ำตา" กินใจสุดๆครับ😢😢
ซีนคุมะตบนี้อยู่ระดับ s ของผมเลยนะ ความรู้สึกที่อ่อนแอ ไม่สามารถช่วยใครได้ไว้ซักคน โคตรทรมาน
ผมชอบฉากที่กลุ่มโจรสลัดรุมบ้าถูกโจมตีจากกลุ่มโจรสลัดที่ใช้พิษ แล้วก่อนทุกคนจะตายก็มาร่วมร้องเพลงกันเป็นครั้งสุดท้าย ระหว่างเพลงดำเนินไปก็ค่อยๆทยอยตายไปทีละคนจนเพลงจบ เป็นฉากที่เพลงที่ร้องบิ้วอารมณ์ได้สุดมากทั้งเศร้าแล้วก็มีความสุขกับเพลงที่ร้อง
รอเทียลิสพี่ต้อมเลยฮะ เดี๋ยวจะไปลองทำบ้าง อันนี้บางอันมันแบบ เอ้ะ ไม่สะเทือนใจนะ 55555555555
ฉากดาดัน คือสื่อให้รู้เลยว่า เวลาที่เราเสียใจเมื่อเสียคนที่รักไป อะไรที่เคยกลัวก็จะไม่กลัว และยิ่งที่ตอกย้ำคือประโยชน์ *คนที่เสียใจที่สุดไม่ใช่แก กาป แต่เป็นเจ้าลูฟี่ !!!!
ฉากของบรูคน่ะ ตอนที่พูดว่า "การมีชีวิตอยู่มันดีจริง ๆ เลย" คนที่เกือบ overdose ตายอย่างดิชั้นคือร้องไห้เหมียนหมา เราเข้าใจนาย ไม่ใช่แค่เรื่องบาบูนหรอก แต่เป็นการที่เรายังมีชีวิตอยู่ โดยในที่สุดก็รู้ว่าจะอยู่เพื่อใครต่างหาก
ลาบูนสิ
เศร้าจัดอะ//อีกฉากนึงในใจคือ โคอาล่า ตอนที่น้องขอโทษอะ คือน้ำตาแตกเลย (อยู่บนเรือฟิชเชอร์อะ)
ฉากอำลาโกอิ้งแมรี่ กับ ฉากดาดันต่อยการ์ป นี่ The Best สำหรับผมเลยครับ
ฉากดาดัน การ์ป มากิโนะ หลังจบศึกมารีนฟอร์ด โดนเฉพาะในอนิเมะเป็นฉากที่ร้องเป็นหมาที่สุดละ นั่งคัดจมูกทั้งวัน
ตอน แมรี่โดนเผาในอนิเมะนี่น้ำตาไหลกับ เพลง dear friend เลยบิ้วกูซะน้ำตาลูกผู้ชายแตก
ฉากที่โคราชอนตายคือที่สุดสำหรับหนู ร้องไห้จนตาบวม 😀
ผม ว่า คำพูด "มิฮอว์ค" เศร้า สุดละ.. 😭😭😭😭