یادش به خیر.در تالار سینمای شرکت نفت اهواز در نیوساید به همراه همسایه عزیزمان برای دیدن این فیلم رفتیم و هیچگاه فراموش نمی کنم که خیلی خوش گذشت یادم هست اواخر سال ۱۳۶۸ بود.در نیوساید اهواز در واقع مجموعه فرهنگی،هنری و،ورزشی وجود دارد به همین دلیل خیلی شلوغ بود.خدایا چه زود گذشت..یاد آن روزهای خوب و خوش در میهن عزیزمان به خیر.روح جمشید اسماعیل خانی و اسماعیل داور فر که در این فیلم ایفای نقش کردند شاد.روح همه عزیزانی که در آن زمان در کنار ما بودند و از میان ما رفتند و آسمانی شدند شاد.با سپاس.🌹🌹🙏🙏🖤🖤❤️❤️
بطور کلی دهه شصت با وجود جنگ و مشکلات اما دهه خوبی بود.حال همه چیز عوض شد طوری که مردم مهاجرت کردند و یا به فکر مهاجرت هستند.حالا جنگ نیست منتها مشکلات مردم بیش از حد شده است و همین مشکلات مسبب اصلی جنایات می باشند.
بازیگران قدیمی کشورمان خیلی عزیزند حالا جدیدا با پول و رشوه و پارتی به وسط آورده می شوند ولی متأسفانه حتی شکلشان به هنر نمی خورد،این واقعیت است و نه اهانت می خواهند به زور معرف شوند،نه عزیزم در هنر اول باید پشتکار و علاقه باشد و اگر نباشد به زور و پول و پارتی بازی نمی توانی هنرمند شوی.روح جمشید اسماعیل خانی و اسماعیل داورفر که در این فیلم ایفای نقش کردند شاد.
حرف دلم را زدی.صادقانه گفتم اگر بنویسم اهانت و یا حسادت می شود ولی واقعا حرف شما کاملا راست میباشد چرا که همه شاهد هستند و فرق هنرمندان قدیم جدید را میدانند.
آخی.یادش بخیر.پروردگارا چگونه می توانم باور کنم که این همه سال گذشت. دیدن چنین فیلمی که در دهه شصت تماشا کردم و به طور تصادفی بعد از سالهای طولانی بار دیگر یا برای بار دوم این فیلم را دیدم،تمام خاطرات آن دوران قدیمی و مدرسه را زنده کرد و به فکر دوستانم و همسایه های قدیمی مان افتادم و اشک از چشمانم جاری شد.یکی از هموطنان ما راجع به خاطرات قدیمی ما دهه پنجاهی و شصتی ها در جایی نوشته بود یاد آن روزها دلها را خون می کند،که البته واقعاً درست گفت.فقط آنهایی که بوی خوش آن دوران نازنین به مشام مبارکشان خورد و با افتخار و سربلندی دهه شصتی لقب گرفتند،خوب می دانند چه احساسی به آدم می دهد و چه معنی دارد.با سپاس و درود.20/05/2024❤❤
چه روزای خوبی بود همه چیز ساده بود اما دلا خیلی خوش بود امکانات کم بود اما مردم هنوز یکم شاد بودن اما افسوس الان که همگی افسرده شدیم به خاطر شرایط فعلی کشور. خدایا خودت خدایی کن برای این ملت به حق هرچی که برای خودت عزیز و محترم
واقعآ فیلم قشنگی بود ، بعضی از صحنههای فیلم واقعآ اشکم در اومد ، چقدر هنرمندان جدی نقش شون رو بازی میکردند عالی ، موسیقی فیلم هم که خیلی عالی بود ، فیلمهای دهه شصت واقعآ بی نظیر بود ، با دیدن این فیلم کلی خاطرات گذشته تازه شد چه دوران قشنگی داشتیم ، 😔 روح هنرمندانی که دراین فیلم بازی داشتند و دیگه نیستند شاد باد ❤
واقعا درست فرمودید هموطن عزیز. من همیشه در کامنتهای هم میهنان گرامی می خوانم که اخلاق و عواطف مردم خیلی عوض شد. اگر لطف کنید و دلیل یا دلایل تغییرات خصوصیات اخلاقی مردم ما را توضیح دهید ممنون شما هستم.🙏
دقیقا درست میفرمایید. پلان آخر داره به پسرش میگه که حلبها رو کجا بزارن. اتفاقا تیتراژ پایانی اون ساختمانهای کوچیک حلبی آباد هست. فیلمای خودشونو هم سانسور میکنن😄
آخ دلم ضعف میره برای دهه شصت و اوایل دهه هفتاد!!!!!برای مردمانش..برای ماشینهای اون زمان..برای دکه تلفن همگانی..برای صف نون..برای زنبیلهای قرمز مادرهامون...برای کارگردانی و تهیه کنندگی اینطور فیلمها با دوبلورهای حرفه ای...آخ که میشد دوباره برگشت به دهه شصت و هفتاد...با ۲۰۰ هزار تومان میشد خونه اجاره کرد...با ماهی ۱۵ هزار تومان میشد زندگی چرخوند...کی با من هم نظر هست!؟!!کی دلش میخواد یک شهرک به سبک دهه شصت ساخت؟!!کی دلش میخواد فیلمهایی با سبک همین فیلم ساخته بشه؟!!با همین رنگ و صدا و....حیف که خیلی از بازیگرانمون دیگه نیستند...😔😔😔
ای کاش.ای کاش.اگر چنین می شود.اولین نفری هستم که به وطنم ایران بر می گردم.حتی اگر فرزندانم می خواهند بمانند.می توانم خودم یا خودشان به دیدن من بیایند.من همیشه می گویم جنگ بود و بعضی از مشکلات اما زندگی خوب بود و به آسانی اداره می شد و گر نه دلیلی وجود نداشت که من و امثال من برای زندگی بهتر و یا درآمد بیشتر مهاجرت می کنیم.
وای ادم احساس اصحاب کحف میکنه.میگه پول پیش خونه ۲۰۰هزار تومن.تازه میگه اووه چخبره😂حقوقش ماهی ۶هزار تومن!😂اخ چی میشه زمان برگرده عقب من با همین پول تو کیفم ۱۰تاخونه میخرم.بعد زرت باز برگردیم تو همین زمان.
مقصود شما زنده یاد آقای اسماعیل داورفر است. ایشون در سریال آقای دلار (ساخته سال ۱۳۶۸) بازیگر نقش فرجامی بودن. روح ایشون, آقای اسماعیل خانی و امثال آنها شاد که شبیه بعضی از امروزی ها خودفروش و وطن فروش نبودن.
یادش به خیر.در تالار سینمای شرکت نفت اهواز در نیوساید به همراه همسایه عزیزمان برای دیدن این فیلم رفتیم و هیچگاه فراموش نمی کنم که خیلی خوش گذشت یادم هست اواخر سال ۱۳۶۸ بود.در نیوساید اهواز در واقع مجموعه فرهنگی،هنری و،ورزشی وجود دارد به همین دلیل خیلی شلوغ بود.خدایا چه زود گذشت..یاد آن روزهای خوب و خوش در میهن عزیزمان به خیر.روح جمشید اسماعیل خانی و اسماعیل داور فر که در این فیلم ایفای نقش کردند شاد.روح همه عزیزانی که در آن زمان در کنار ما بودند و از میان ما رفتند و آسمانی شدند شاد.با سپاس.🌹🌹🙏🙏🖤🖤❤️❤️
نزدیک خرمکوشک؟؟ بعد از چارشیر ؟
@@mohamadbakhshayesh246 باریکلا دقیقا.البته همه این مناطق را در زمان شاه انگلیسی ها ساختند.شما هم بچه اهواز هستید؟
اره توبودی رفتیم@@mohamadbakhshayesh246
طوری تعریف کردین که اشکم دراومد
بطور کلی دهه شصت با وجود جنگ و مشکلات اما دهه خوبی بود.حال همه چیز عوض شد طوری که مردم مهاجرت کردند و یا به فکر مهاجرت هستند.حالا جنگ نیست منتها مشکلات مردم بیش از حد شده است و همین مشکلات مسبب اصلی جنایات می باشند.
قربون اون روزا بشم من😢😢😢 چقدر مهر و وفا بود بین مردم چقدر همچی بوی محبت و صفا میداد... کاش قدرشو میدونستیم
🥺🥺🥺🥺
روحشون شاد یادشون گرام 🙏🙏 هنرمند اینها هستن نه سلبریتی لمپن مجازی
👌👌👌💕💓💖❤ این فقط واسه تصویر پروفایلتون
بازیگران قدیمی کشورمان خیلی عزیزند حالا جدیدا با پول و رشوه و پارتی به وسط آورده می شوند ولی متأسفانه حتی شکلشان به هنر نمی خورد،این واقعیت است و نه اهانت می خواهند به زور معرف شوند،نه عزیزم در هنر اول باید پشتکار و علاقه باشد و اگر نباشد به زور و پول و پارتی بازی نمی توانی هنرمند شوی.روح جمشید اسماعیل خانی و اسماعیل داورفر که در این فیلم ایفای نقش کردند شاد.
به خدا قسم راست گفتی هموطن گرامی.درود بر شما.🌟👍
کاملأ با حرف شما موافقم.درود بر شما.
حرف دلم را زدی.صادقانه گفتم اگر بنویسم اهانت و یا حسادت می شود ولی واقعا حرف شما کاملا راست میباشد چرا که همه شاهد هستند و فرق هنرمندان قدیم جدید را میدانند.
@@Juliawalker-n4e سپاسگذارم از توجه و نظر لطف شما.🙏
دقیقاً درست فرمودید.کاملاً واضح است.👍
آخی.یادش بخیر.پروردگارا چگونه می توانم باور کنم که این همه سال گذشت.
دیدن چنین فیلمی که در دهه شصت تماشا کردم و به طور تصادفی بعد از سالهای طولانی بار دیگر یا برای بار دوم این فیلم را دیدم،تمام خاطرات آن دوران قدیمی و مدرسه را زنده کرد و به فکر دوستانم و همسایه های قدیمی مان افتادم و اشک از چشمانم جاری شد.یکی از هموطنان ما راجع به خاطرات قدیمی ما دهه پنجاهی و شصتی ها در جایی نوشته بود یاد آن روزها دلها را خون می کند،که البته واقعاً درست گفت.فقط آنهایی که بوی خوش آن دوران نازنین به مشام مبارکشان خورد و با افتخار و سربلندی دهه شصتی لقب گرفتند،خوب می دانند چه احساسی به آدم می دهد و چه معنی دارد.با سپاس و درود.20/05/2024❤❤
دهه شصتی ها لطفا با سربلندی پرچم هاتون بالا و همچنین دستهای بندری بالا.❤❤❤
دمت گرم👌❤️👍
ای ولله کا بچه بودانی کا.من یکی از یاران قلو برادر نبو خنجریم.
آخی چ زود گذشت عمرمون
روح اسماعیل خانی شاد یادش گرامی دورانی بود
اونوقت ااااسینما 😔😔
افسوسسسس
اشک آدم در میاد.... انگار دیروز بود... درود بر روح زنده و مرده تون....💐💐💐💐
🥺🥺🥺🥺🥺🥺
چه روزای خوبی بود همه چیز ساده بود اما دلا خیلی خوش بود امکانات کم بود اما مردم هنوز یکم شاد بودن اما افسوس الان که همگی افسرده شدیم به خاطر شرایط فعلی کشور. خدایا خودت خدایی کن برای این ملت به حق هرچی که برای خودت عزیز و محترم
واقعآ فیلم قشنگی بود ، بعضی از صحنههای فیلم واقعآ اشکم در اومد ، چقدر هنرمندان جدی نقش شون رو بازی میکردند عالی ، موسیقی فیلم هم که خیلی عالی بود ، فیلمهای دهه شصت واقعآ بی نظیر بود ، با دیدن این فیلم کلی خاطرات گذشته تازه شد چه دوران قشنگی داشتیم ، 😔 روح هنرمندانی که دراین فیلم بازی داشتند و دیگه نیستند شاد باد ❤
چه رحم و محبتی بود توی آدمهای اون روزگار
واقعا درست فرمودید هموطن عزیز.
من همیشه در کامنتهای هم میهنان گرامی می خوانم که اخلاق و عواطف مردم خیلی عوض شد.
اگر لطف کنید و دلیل یا دلایل تغییرات خصوصیات اخلاقی مردم ما را توضیح دهید ممنون شما هستم.🙏
پلان آخر این فیلم سانسور شده، خانوادهی مستاجر در پلان آخر به حلبی آباد رفتن.
دقیقا درست میفرمایید. پلان آخر داره به پسرش میگه که حلبها رو کجا بزارن. اتفاقا تیتراژ پایانی اون ساختمانهای کوچیک حلبی آباد هست. فیلمای خودشونو هم سانسور میکنن😄
آخ دلم ضعف میره برای دهه شصت و اوایل دهه هفتاد!!!!!برای مردمانش..برای ماشینهای اون زمان..برای دکه تلفن همگانی..برای صف نون..برای زنبیلهای قرمز مادرهامون...برای کارگردانی و تهیه کنندگی اینطور فیلمها با دوبلورهای حرفه ای...آخ که میشد دوباره برگشت به دهه شصت و هفتاد...با ۲۰۰ هزار تومان میشد خونه اجاره کرد...با ماهی ۱۵ هزار تومان میشد زندگی چرخوند...کی با من هم نظر هست!؟!!کی دلش میخواد یک شهرک به سبک دهه شصت ساخت؟!!کی دلش میخواد فیلمهایی با سبک همین فیلم ساخته بشه؟!!با همین رنگ و صدا و....حیف که خیلی از بازیگرانمون دیگه نیستند...😔😔😔
معلومه همه
همه ما دهه شصتی ها در یک رده و پرچم مان بالاست.یاد آن روزها بهخیر.
ای کاش.ای کاش.اگر چنین می شود.اولین نفری هستم که به وطنم ایران بر می گردم.حتی اگر فرزندانم می خواهند بمانند.می توانم خودم یا خودشان به دیدن من بیایند.من همیشه می گویم جنگ بود و بعضی از مشکلات اما زندگی خوب بود و به آسانی اداره می شد و گر نه دلیلی وجود نداشت که من و امثال من برای زندگی بهتر و یا درآمد بیشتر مهاجرت می کنیم.
روحتون شاد اسماعیلخانی و دارفر مرحوم ...هنرمند اینا بودند نه جلفهای امروزی با دستمزدهای میلیاردی
خدا رحمت کنه جشمید اسماعیل خانی هنرمند شیرازی الاصل و همسر گوهر خیر اندیش
من عاشق بازیهای جناب جمشید اسماعیل خانی هستم بی نظیر ایفای نقش میکند با تمام حالتهای سنتی زمان خودش هم
روحش شاد
چه فیلم بی نظیری !، یه روزگاری سینما و تلویزیون طلا بود ؛ الان بلا نسبت خلا
خیلی خوشحالیم که از این فیلم خوشتون امده😉برای فیلم های بیشتر از این دست همراه ما باشید
خوش به حال مااااا که خاطرات شیرینی رو در گذشته تجربه کردیم😊😊😊
با هیچی خوشحال وشاد بودیم😊😊😊
یادش بخیررر ایام گذشته😊😊❤❤❤
درود درود درود به آقای خمسه هنرمند وطنپرست دوستداشتنی هستن
من سالها بی خانه بودم این فلم واقعا به بهترین وجهه حالت بی خانمان ها را به تصویر کشیده.
عالي بود خيلي قشنك بود ❤❤❤❤❤❤❤❤❤
این فیلم رو باید دید و فقط خدا رو شکر کرد
همون موقع هم بیچاره ها بیچاره بودنند .یادمه مغازه داشتم یک خانومی میومد سال ۷۹ هر صبح یه تخم مرغ میگرفت خدا به دادش برسه الان چیکار میکنه .ای بابا
عالى بود ❤
چه حسه بدی میده این فیلم واقعا حس بد .حالا واسم عجیبه که خیلیا میگن قربون اون روزها .خدا کمک کنه به مردم واقعا .خدا نابود کنه این مملکت و حاکمانش رو
یادش بخیر چه کشوری داشتیم...بخوای حساب کنی تو این چهار سال یعنی دور دوم آقای کلید ساز ریده شد تو این کشورو وضعیت😔😤
وای ادم احساس اصحاب کحف میکنه.میگه پول پیش خونه ۲۰۰هزار تومن.تازه میگه اووه چخبره😂حقوقش ماهی ۶هزار تومن!😂اخ چی میشه زمان برگرده عقب من با همین پول تو کیفم ۱۰تاخونه میخرم.بعد زرت باز برگردیم تو همین زمان.
😂😂😂🤦🏻♀️🤦🏻♀️🤦🏻♂️🤦🏻♂️
مدرسه های ایران بیشتر شبیه زندان بود اون موقع
خوب بود
خدای پاک خودش کمکم کنه یکی دو ماه دیگه وقت خونم تموم میشه
خوده پاکش همه مستاجرا را صاحب خونه کنه مستاجری بد دردی...
الهی آمین. خدا کنه مشکلت حل شه
چه پول با ارزشی داشتیم الان ولی توش ترررررر زدن ،روزگار خیلی باصفا وبی ریایی داشتیم و پر زدو رفت،نسل ساده دلان بودیم ما.🤗😘
فيلم رو سال 67 در جشنواره دیدم. اخرش این بود که جمشید اسماعیل خانی خانواده رو میبره حلبی آباد که در پخش تلویزیونی سانسور شده بود
👌👌💗
هزاران افسوس، کاش اون روزها هنوز بود. همه دور هم بودن. ولی الان همه از هم فراریین. یادش بخیر
من دلم.اون.روزا.میخواد.بابام.هنوز.زنده.بود
این بازیگرا یکی از یکی بهتر...پدر شاداماد نمیدونم اسمشو تو یه فیلمی بازی میکرد اسمش فرجامی بود🤔🤔🤔
مقصود شما زنده یاد آقای اسماعیل داورفر است. ایشون در سریال آقای دلار (ساخته سال ۱۳۶۸) بازیگر نقش فرجامی بودن. روح ایشون, آقای اسماعیل خانی و امثال آنها شاد که شبیه بعضی از امروزی ها خودفروش و وطن فروش نبودن.
عزیز دل، ایشان در سریال « دایی جان ناپلئون» نقش دوستعلی خره رو بازی میکرد. بهترین سریال ساخته شده در تاریخ ایران
خوندن کامنتا دلگیر تر از خوده فیلم، یاده روزای بی ریایی که با سرعت رفتن و حالام......
من حساب کردم اون موقع هم با حقوق ۲۸ ماه میتونستن پول رهن خونه جور کنن
الان هم همینطور
پس اونقدری فرق نمرده
یه جوری همه کیگن یاد ان روزها به خیر انگار محتوی فیلم خیلی شاد بوده و هیچ بدبختی و بی پولی و سگ دو زدنی هم توش نبوده. مردم رد دادن!
منظورشان آن زمان قدیم و خاطراتشان بود.به همین خاطر می گویند.یادش بخیر.
اصل فیلم آخرش بود که سانسور کردید
یاد باد آن روزگاران یاد باد
چه زود دیر شد... اعداد و ارقام چی میگن
۳۰۰۰ تومن و ۲۰۰۰۰۰ تومن..... کی فکر این روزا رو میکرد؟؟!!!!
آخر فیلم کلا سانسور شده
جمشيداسماعيل خاني خدابيامرزدش واي همه چقدجوننن ايرج طهماسب عليرضاخمسه گوهرخيراندبش همه جونننن خيلي قشنگ بود
اجارماهي 200,تومن
این در تهران بود.یادم هست در تابستان سال ۱۳۶۵ در اهواز خانه ۲۵۰ متری کرایه کردیم ۵۰۰۰(پنج هزار تومان)بود.
علی برجسته رئیس کلانتری برادرمرتضی خواننده بود،و پسر اون روزنامه فروش هم برادر زاده ی مرتضی برجسته بود