Η αγάπη του Θεού - Λόγοι Γερόντισσας Γαβριηλίας
HTML-код
- Опубликовано: 15 ноя 2020
- Αποσπάσματα εκ του βιβλίου "Η ασκητική της αγάπης" Γερόντισσα Γαβριηλία 1897-1992
© 2020 Όρος Αλατόμητον
Μπορείτε να μοιραστείτε ή να κοινοποιήσετε αυτό το βίντεο από τον εξής σύνδεσμο: • Η αγάπη του Θεού - Λόγ...
Κάνετε εγγραφή στο κανάλι και πατήστε το καμπανάκι για να ειδοποιήστε αυτόματα για τις νέες αναρτήσεις, εδώ: / @theuncutmountain
Η Γερόντισσα Γαβριηλία Παπαγιάννη γεννήθηκε στις 2 Οκτωβρίου του 1897 στην Κωνσταντινούπολη. Ο πατέρας της ήταν εύπορος ξυλέμπορος κι έζησε σε ένα περιβάλλον με πολλές ανέσεις στην Πόλη, στο Φανάρι. Ήταν ένα χαριτωμένο κοριτσάκι, γεμάτο αγάπη για όλον τον κόσμο.
Η Αυρηλία ήταν το τέταρτο και το τελευταίο παιδί της οικογενείας. Από τα αδέλφια της η μεγάλη, η Βασιλική ήταν εκείνη που της πρωτομίλησε για τον Θεό. Μαζί με τα παραμύθια που της διάβαζε, της έλεγε ιστορίες από το Ευαγγέλιο και την Παλαιά Διαθήκη. Μια μέρα λοιπόν, της είπε ότι ο Θεός είναι «πανταχού Παρών» κι ότι κι αν κάνουμε Εκείνος το βλέπει. Τότε η μικρή Αυρηλία που ήταν 4-5 χρονών τα έχασε και με τρομαγμένη φωνή ρώτησε: «Κι αν πάω και κλειστώ μέσα σ’ εκείνο το ντουλάπι, θα με βρει»; «Ναι» της λέει. «καλά, κι αν γίνω μικρή-μικρή και μπω σ’αυτό το σπιρτόκουτο κι εκεί θα με βλέπει»; «Κι εκεί». Τότε κατάλαβε ότι η ζωή είναι σοβαρή υπόθεση γιατί μας βλέπει «Εκείνος που είναι παντού»!
Μετά το γυμνάσιο, συνέχισε τις Σπουδές της στην Ελβετία στη Σχολή Γεωπονικής του Estavayer-Le-Lace. Αγαπούσε ιδιαίτερα τα φυτά και κυριολεκτικά μέχρι το τέλος της ζωής της «μιλούσε» μαζί τους.
Το 1923 βρίσκεται οικογενειακώς στη Θεσσαλονίκη. Εκεί μπαίνει στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, ως Ακροάτρια στη Φιλοσοφική Σχολή. Μετά το τέλος των σπουδών τις φθάνει στην Αθήνα και εργάζεται σε μια ψυχιατρική κλινική όπου παρέμεινε έναν μόνον χρόνο. Έπειτα ακολούθησε η Αγγλία, μόνη με μοναδική περιουσία μια χάρτινη Λίρα Αγγλίας.
Στις 24 Μαρτίου 1954, έφυγε για την άλλη ζωή η μητέρα της. Από κει και πέρα ξεκίνησε η μεγάλη ιεραποστολή της. Το 1954 πήγε στην Ινδία όπου και παρέμεινε 5 χρόνια. Ήταν μεγάλος σταθμός στη ζωή της και η ίδια αγαπούσε ιδιαίτερα την Ινδία. Εκεί βοηθούσε ακατάπαυστα πλήθος λεπρών και αρρώστων και τους έδειχνε απεριόριστη αγάπη! Όλοι την αγαπούσαν και την φώναζαν αδελφή Λίλα. Στο καθημερινό της κουραστικό πρόγραμμα ήταν απαραίτητη η δίωρη ανάγνωση της Αγίας Γραφής και πολλές ώρες προσευχής. Είχε απόλυτη εμπιστοσύνη στον Θεό και γι’ αυτό ποτέ δεν κρατούσε χρήματα πάνω της. Όλα της τα έδινε εκείνος, έλεγε, εκείνη το μόνο που έκανε ήταν να αφεθεί στα χέρια Του. Βοηθούσε πλήθος ανθρώπων ενώ ήταν η αιτία πολλοί άνθρωποι να βαφτιστούν Ορθόδοξοι. Ποτέ δε μιλούσε σε άλλους για τον Χριστό αν δεν της το ζητούσαν οι ίδιοι.
Την καλούσαν σε διάφορες χώρες για να μιλήσει για τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό και πραγματικά άφηνε τα πλήθη άλαλα. Μετά την Ινδία βρέθηκε στα Ιμαλάια για έναν χρόνο με λιτή τροφή, μόνη μόνο το Θεό, σε ώρες ατελείωτης προσευχής. Η ίδια έλεγε αργότερα ότι εκείνο τον χρόνο έζησε τον ησυχαστικό μοναχισμό χωρίς καν να το γνωρίζει!
Πίστευε πλέον ότι έκανε το θέλημα του Θεού όταν ξαφνικά της ήρθε το μήνυμα από τους αγγέλους όπως η ίδια έλεγε, «τώρα είσαι σε θέση να πας για Μοναχή». Τότε κατάλαβε ότι ο μοναχισμός είναι ένας ιδιαίτερος και ανώτερος τρόπος ζωής. Πήγε στη Βηθανία, σε ηλικία 62 ετών, όπου ξεχώρισε για την αγάπη και την υπομονή της.
Κι εκεί που νόμιζε ότι αυτή θα ήταν πλέον η ζωή της άρχισε πάλι τα ταξίδια για να βοηθήσει, να μιλήσει για τον Χριστό και να αγαπηθεί από όλον τον κόσμο. Ακολουθεί η Αθήνα όπου έκανε εγχείρηση για να θεραπευτεί από την 100% τύφλωση του αριστερού ματιού της. Όταν έγινε η εγχείρηση «εγένετο φως». Παρέμεινε στην Αθήνα στην Ιερά Μονή Ευαγγελίστριας, την Νέα Ιερουσαλήμ όπως η ίδια έλεγε. Μέσα από το μοναστήρι αλληλογραφούσε και βοηθούσε πολλούς ανθρώπους. Ακολουθεί η Αφρική, η Αθήνα, όπου έμεινε στο σπίτι των αγγέλων όπως το αποκαλούσαν τα πνευματικά της παιδιά, όπου κάθε μέρα δεχόταν πονεμένους ανθρώπους και τους βοηθούσε.
Έπειτα, ακολούθησε η Αίγινα και η Λέρος, όπου και εκοιμήθη σε ηλικία 95 ετών, στις 28 Μαρτίου του 1992 ανασηκώνοντας τα χέρια της στον ουρανό. Εκείνη τη στιγμή τα πνευματικά της παιδιά άκουσαν καθαρότατα μια νεανική φωνή να τραγουδά μια μελωδία άγνωστη, χαρμόσυνη, αγγελική. Αυτό κράτησε μόλις λίγα δευτερόλεπτα και μετά μια σιωπή πλημμύρισε το κελί της. Όλες οι καμπάνες της Λέρου χτυπούσαν πένθιμα και στην κηδεία της παρευρέθη πολύς λαός.
Η Γερόντισσα Γαβριηλία ήταν ένας σπάνιος άνθρωπος με απεριόριστη αγάπη προς τον πλησίον. Αξιώθηκε επίσης και της απόκτησης του διορατικού χαρίσματος. Έλεγε ότι κάποτε οι άγγελοι της είπαν ότι αυτό που μετράει πιο πολύ είναι το ποσόν και το ποιόν της αγάπης που δίνεις στους άλλους χωρίς διακρίσεις. Όλοι τη ρωτούσαν πως ήταν δυνατόν να αγαπάει τόσο πολύ ακόμα και τους αγνώστους και πως ήταν δυνατόν να κάνει υπακοή σε όλον τον κόσμο και να ταξιδεύει συνεχώς για να βοηθήσει έστω και έναν μόνο άνθρωπο. Δίκαια λοιπόν η ζωή της χαρακτηρίζεται ως η ασκητική της αγάπης!
τι ομορφα λογια που σε γαληνευουν
Η γερόντισσα Γαβριηλια να πρεσβεύει από ψηλά για μας τους αμαρτωλούς στον Κύριο υμών Ιησού Χριστό .....πολύ όμορφα αυτά που γράφονται στο βιβλίο της ,,,,,,γαληνεύει η ψυχή ακούγοντας.!!!!!!
Εισφοροαπαλλαγή για τον θεο
Σε ευχαριστώ πολύ χαριτωμένη γλυκιά φωνούλα ο Θεος να σε χαριτώνει πάντα ,,,
Το πρώτο μου πνευματικό βιβλίο ήταν αυτό η ασκητική της αγάπης ,,,,
Τα παραδείγματα της στην πνευματική ζωή της με εμπνέουν ,,,,,,,,,,,και εφαρμόζονται,,,,,,,,αιώνια η μνήμη της την προσεύχομαι και πάντα γράφω το όνομα της στην εκκλησία ,,,,,,,το πιστεύω έτσι ,,,,,ως ένα σώμα Χριστου ,,να είμαστε ενωμένοι ,,,
Τους έχουμε πολύ ανάγκη όλους τους Αγίους ,
Μακαρι να το καταλαβουν πολοι πια ειναι αληθινη αγαπη ακομα και γω που πιστευω μπερδεβομαι
Τέλειο! Περισσότερα τέτοια παρακαλώ! Συγχαρητήρια!
Κύριε Ιησού Χριστέ μου ευλογημένος ευλογημένοςαμήνΕλέως κυρίου Ελέως κυρίου αμήν Παναγία. Αμην
Σας ευχαριστω παρα πολυ που μου απαντησατε.Να ειστε παντα καλα.
Х!В! Благодарим за живое слово о истинной Божией Любви! Храни Господь и Царица Небесная! Умножайте свет, не замечая тьмы!
Να τους αγαπάμε και να τους εμπιστευομαστε και εμείς με όλη μας την καρδιά το μυαλό και την ψυχή
Ευχαριστω πολυ ωραιαλογια γα ταεφαρμοζωμε
Γερόντισσα γαβριηλία την ευχή σου και την ευλογία σου πρέσβευε στον κύριο για μας μία προσευχή υπέρ υγείας Νίκος Πέτρος Κυριάκος Γεώργιος φωτεινούλα κύριε Ιησού Χριστέ ελέησε με τον αμαρτωλό υπεραγία θεοτόκε σώσον ημάς
Κύριε Ιησούς Χριστέ Ελέησον με τον αμαρτωλό
Η αγάπη του Θεού και της Παναγίας για τους ανθρώπους είναι απεραντη
Ευχαριστούμε για την αγάπη, τον κόπο, και την κοινοποίηση της πολύ όμορφης αυτής παραγωγής!!
Και εμείς ευχαριστούμε ιδιαίτερα για την υποστήριξη!
Η γερόντισσα ήταν δώρο τού Θεού προς τον άνθρωπο, όπως καί άλλοι στο ύψος της γερόντισσας γαβριηλιας.
♥️♥️
Ευχαριστούμε. Μπορούμε να έχουμε Αγγλικούς υποτιτλους;
Αμην
!
Βεβαια να αγαπαμε γιατι πιο ωραιο συναισθημα απο την αγαπη δεν υπαρχει,αλλα οταν προσφερουμε αγαπη και εισπραττουμε μισος και παρα πολυ κακια τοτε τι κανουμε;
Έχετε απόλυτο δίκιο. Οι άνθρωποι είναι πλασμένοι για να αγαπούν αλλά έχουν ανάγκη και την αγάπη των άλλων ανθρώπων. Και δυστυχώς η σκληρή πραγματικότητα της ζωής μας, πολλές φορές μας απογοητεύει. Αυτός που το βίωσε στον μέγιστο βαθμό, είναι ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός. Που ευχόμαστε να παρηγορήσει και εσάς. Αν θέλετε, δέστε το ακόλουθο, ίσως σας βοηθήσει. Ο Θεός μαζί σας. ruclips.net/video/deI2ExUDAIA/видео.html
Καλησπέρα σας. Πρώτα-πρώτα, διαβάστε τόν "ύμνο τής Αγάπης", όπως τόν γράφει θεόπνευστα ο Απόστολος Παύλος καί δείτε ΑΝ & ΠΟΣΗ αγάπη προσφέρετε... Συγνώμην, δέν θέλω νά σάς προσβάλω, θέλω μόνο νά αναδείξω τό μέγεθος τής κορυφαίας αρετής,διότι πολύ έχουμε στό στόμα τήν καραμέλα περί αγάπης. Δεύτερον, μπράβο άν εισπράττετε όσα γράφετε, διότι σάς επισκέπτετε ο Χριστός μας. Τού μοιάζετε στήν υπομονή, τήν αντοχή, τήν συγχώρεση, τήν ευλογία, καί, καί, καί, κι αγανακτείτε;; ΘΑΡΡΟΣ, καί ξέρει Αυτός νά ζυγίζει διαθέσεις... Ξέρει νά "πληρώνει"... Καλή συνέχεια.
Μα πως γίνεται ο Θεός να έχει το πρόγραμμα του ,να πρέπει να κάνουμε υπακοή στο θέλημα του αλλά να είμαστε και ελεύθεροι ταυτοχρονα;Αυτά δεν πάνε μαζί.
Ο άνθρωπος μετά την πτώση των πρωτοπλάστων έγινε αιχμάλωτος στα πάθη. Ελεύθερος άνθρωπος δεν είναι αυτός που κάνει ό,τι θέλει. Αν δηλ. είμαι εξαρτημένος από ένα πάθος (π.χ. το αλκοόλ,) σημαίνει ότι δεν είμαι ελεύθερος, αλλά αιχμάλωτος στο ποτό.
Για να μπορέσει να μας ελευθερώσει ο Θεός, μας έδωσε τις εντολές του, δηλ. την συνταγή για την ελευθερία μας εκ των παθών μας.
Όπως π.χ. ένα μικρό παιδάκι χρειάζεται συμβουλές και καθοδήγηση από τους γονείς του για να μπορέσει να διακρίνει το καλό και το κακό. Έτσι υποχρεούται να τηρεί τις εντολές των γονέων του, μέχρι να αποκτήσει την δική του διάκριση και ελευθερία.
Το ίδιο λοιπόν συμβαίνει και με εμάς. Τηρώντας τις εντολές του Θεού, σιγά-σιγά αποκτούμε την διάκριση να ξεχωρίζουμε το καλό από το κακό και αποκτούμε πλήρη ελευθερία από τα πάθη μας. Και τότε είμαστε και λειτουργούμε σε πλήρη ελευθερία, όπως μας έπλασε ο Θεός.
Διότι η αλήθεια του Θεού σε ελευθερώνει δηλαδή ο αληθινός τρόπος της σωστής ζωής σε λύνει από τα δεσμά του επειγιου κόσμου!