Autisme en wetenschap

Поделиться
HTML-код
  • Опубликовано: 9 июн 2013
  • In deze uitzending vier onderwerpen: autisme en erfelijkheid, visuele detailwaarneming bij mensen met autisme, effectief behandelen en autisme & ouderdom.
    Een project van het Dr. Leo Kannerhuis. Producent: HRMEDIA

Комментарии • 10

  • @MsTachke
    @MsTachke 5 лет назад +1

    Wat me opvalt is dat vaak mensen die geen ass hebben of een milde vorm hard worden aangepakt toch in België en mensen die dan zwaar autistisch zijn daar doet men niets mee vind ik. Ook mensen met nld krijgen onterecht een diagnose ass. Ik heb al zo veel begeleiding gehad en ik zou heel graag hebben dat iemand mij leert hoe ik mijn vrije dagen beter kan invullen dan zou ik heel blij.

  • @HANSMKAMP
    @HANSMKAMP 8 месяцев назад

    Ik heb zelf een autismediagnose, en ik vind deze video interessant.
    2:46 Mijn vader is misschien drager van autisme, maar heeft geen autisme. Ik vermoed ook niet, dat hij een autismediagnose zal krijgen, als hij zich daarop laat testen. Het vermoeden dat hij drager is, komt omdat zijn moeder qua uiterlijk en gedrag erg op mij lijkt.
    6:26 - 6:40: Mijn ouders vonden het belangrijk om mij als een normaal kind op te voeden, niet als een autistisch kind. Ze merkten dat mijn ontwikkeling in de eerste 4 jaar ernstig vertraagd was, maar dat daarna de ontwikkeling extreem snel vooruit ging. De achterstand werd een voorsprong. Ik had verschillende intersses, vooral in de muziek. Ik leerde notenschrift lezen en blokfluit spelen. Ze kochten eerst een orgel, later een wat geavanceerdere orgel. Ze gaven toe, niet precies te weten hoe ze me moesten opvoeden, maar voor mij was het toch een succesformule
    Ik had geen ernstige problemen op het onderwijs. Ik ging naar een reguliere basisschool, naar een reguliere HAVO. Het schoolhoofd van de basisschool had liever gewild dat ik naar het LBO zou gaan. Negatieve, beperkende invloeden begonnen, maar mijn ouders en ik weerstonden die. Veel later, bij het behouden van werk, ontstonden er problemen. Ik werd op veel manieren beperkt, en mocht geen vooruitgang boeken. Buiten het werk was er wel vooruitgaing. Ik ging reizen, eerst met een reguliere reisorganisatie, en later zelfstandig. Ik kreeg wel enige hulp bij het aanvragen van een visum voor Rusland, maar die hulp zou ook worden gegeven aan mensen zonder autisme.
    De school waar ik nu werk, meent het beste met mij voor te hebben, maar beweert dat mijn intelligentie het probleem is (hoewel ik naast autisme ook hoogbegaafd was). Ze legt allerlei beperkingen op, maar feitelijk is ze niet geïnteresseerd in mijn vaardigheden. Ook later, toen ik het diploma directiesecretaresse haalde. Die opleiding gaf mij veel interessante inzichten. Maar de school accepteerde mij niet. Ik kreeg geen nieuwe tests, en probeert me te gijzelen in het huidige veel te eenvoudige werk. Vroeg of laat gaat het fout, en sta ik met de school voor de rechter. Ik ben eigenlijk wel furieus.

  • @HANSMKAMP
    @HANSMKAMP 7 месяцев назад

    22:29 Ik (nu 57 jaar) ben juist met het ouder worden socialer en extraverter geworden. Deze kant van autisme neemt bij mij af. De positieve kanten nemen toe; ik heb het idee slimmer te worden en sneller te denken. Multitasken en veel andere executieve functies gaan me beter af. Ik heb niet het idee dat mijn cognitie afneemt. Eerder toeneemt; want ik kan bepaalde dingen, waarmee ik vroeger wat meer moeite mee heb.

  • @GeneralTruex
    @GeneralTruex 10 лет назад

    Bedankt voor de video!

  • @AutismeTV
    @AutismeTV  10 лет назад

  • @HANSMKAMP
    @HANSMKAMP 7 месяцев назад

    11:20 - 12:43 Ik denk dat ik wel getraind ben in gezichtsherkenning. Gaat het om het herkennen wie iemand is, of wat zijn gezichtsuitdrukking is? Bij mij verloopt dit proces erg snel, maar wel bewust.
    Ik zie niet alleen letterlijke details van het gezicht of van een bos, maar ook details in iemands gedrag. Ik ben getraind in het leggen van verbanden tussen gebeurtenissen, feiten en gedragingen van mensen. Intermenselijke relaties waren ingewikkeld voor mij, totdat ik verbanden zag.
    17:13 - 17:55 Ik heb i.h.a. geen moeite om in zo'n situatie iets te vragen. Het probleem in die situatie is de vraag (in mijn gedachte): Kan ik de receptioniste storen? Ze is immers aan het bellen. Op mijn werk wordt het niet erg geaccepteerd als ik de receptioniste in het telefoongesprek onderbreek en om de sleutel vraag. Vragen aan het management om mijn kennis te verrijken op het werk is ook problematisch. Ik zou dat willen doen, maar men heeft dat liever niet. Ik kan wel vragen om onduidelijkheden bij mijn print- en kopieeropdrachten. Daar wacht men niet op; men vraagt aan mij of het duidelijk is. Maar als er onduidelijkheden zijn, neem ik zelf het initiatief om te vragen.

  • @wimzeijden4329
    @wimzeijden4329 5 лет назад +2

    Jullie moesten is oudere als ik , nog pratende ondervragen maar dat doen jullie niet .