Het verdriet van de Schilderswijk

Maaike van Charante werd geboren in de Schilderswijk in 1960. Ze groeide daar op en had het er reuze naar haar zin. In 1970 verhuisde het gezin naar Voorburg. In 1983 besloot ze samen met haar man en kinderen terug te gaan naar de wijk. Het bleek een cultuurschok. De wijk was van een veilige volkswijk tot een onveilige, verkrotte en half afgebroken wijk verworden. Bovendien was de samenstelling van de bewoners ingrijpend veranderd. Er was daardoor tussen de bewoners geen of weinig samenhang meer. In 1987 verhuisde ze naar het noorden van het land.
In haar boek "Het verdriet van de Schilderswijk" toont zei middels gemeenteraadsverslagen aan dat met name de bestuurders van de stad het al sinds eind jaren vijftig het hebben laten afweten; dat dezen zowel de wijk als haar bewoners bewust hebben laten creperen.

[@kavishsewnandan8718]

Een zeer interessant gesprek over de geschiedenis van de Schilderswijk. Ik moet eerlijk bekennen dat de geschiedenis van de El Aksa-moskee aan de Wagenstraat mij het meest verbaast. Het feit dat het gebouw nu een moskee is, is voor mij geen bezwaar maar de wijze waarop dat destijds is gegaan is toch wel pijnlijk te noemen. Wat ik bovendien erg jammer vind is dat de voormalige synagoge door de gemeente Den Haag niet behouden kon worden. Het zou tegenwoordig kunnen fungeren als museum of kenniscentrum over de voormalige Joodse wijk in het Haagse centrum.