Odcinek #4 Księżniczka Małgorzata część III
HTML-код
- Опубликовано: 11 ноя 2020
- "Grzeczne dziewczynki idą do nieba, a niegrzeczne - tam, gdzie chcą". Wydaje się, że takie motto przyświecało naszej bohaterce - księżniczce Małgorzacie Windsor. Czy jednak to dało jej szczęście, jakiego szukała przez całe życie? Przekonajcie się sami:)
Zacznij wspierać ten kanał, a dostaniesz te bonusy:
/ @wyspahistorii
Bibliografia:
Theo Aronson: "Princess Margaret: A Biography"
Karen Dolby: "He Wicked Wit of Princess Margaret"
dziękuję za tę opowieść, nie chciałabym jej pozycji, pieniędzy, pałacy ani sławy w zamian za nieszczęśliwe, puste, niespełnione życie
Ja też nie. Teraz jestem pewna, że bycie księżniczką jest przereklamowane.
Przepiekna. Nieszczesliwa. Tragiczna. 🌹
Dziękuję za ten film oglądam to pierwszy raz . Dzisiaj dnia 12.09.2022roku . Dziękuję pani za piękną historię siostry kochanej królowej Elżbiety ll.
Genialny kanał. Jestem wielbicielka losów Royal Family. Będę śledziła Pani kanał z największą przyjemnością.
Serdecznie zapraszam i dziękuję za miłe słowa. 😊❤
Ło
Słuchałam z przyjemnością.Gratuluję talentu narracyjnego ☺.Zostanę tu na długo ☺
Bardzo dziękuję.🥰
Pięknie opowiedziane👍
W końcu konkrety a nie tylko przypuszczenia ,dobre dwie części
Bardzo dobrze i ciekawie zrobiony filmik. Jednak smutne i puste życie miała ta księżniczka Małgorzata.
To prawda 😢
Ale super! Dziękuje i proszę o więcej 😘❤
Na pewno będzie więcej. 😊
super materiał !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Biedna nieszczęśliwa.
Dziekuje 🥰😃
Kwestia Margaret i Townsenda jest jednak bardziej zawiła, niż nam się wydaje. Peter w 1944 miał być u Króla jedynie przez 3 miesiące, tak aby miał zajęcie. Po załamaniu nerwowym nie mógł na razie wrócić do latania. Miał problemy ze zdrowiem i dolegliwości skórne w związku ze wzmożonym stresem i lataniem. Które ledwo co ustąpiły. W swojej autobiografii sam pisze, że był straszliwie załamany, tym, że Rosemary jak się okazuje wyszła za inwalidę. Nie był w stanie praktycznie nic robić. Jednak jego służba przeciągnęła się na 10 lat. W tym czasie, jak się okazuje został faworytem rodziny królewskiej. Często rozmawiał z Królem i oboje podzielali dwie "przypadłości". Jąkanie i RAF. Król Jerzy VI również miał z tym problemy. I doskonale się pod tym kątem rozumieli. Są przesłanki w praktycznie każdym źródle, jakoby traktował Petera, jak swojego syna. Była nawet w jednej z książek historia, gdzie Król zadzwonił do Petera, kiedy ten był już po służbie. I trwały urodziny jego syna, czy mógłby przyjechać i wziąć Małgorzatę na konie. Zgodził się. Chodził z nimi do opery, jadał każde dania i towarzyszył im bezustannie. Król nawet awansował go, aby spędzał z nimi jeszcze więcej czasu. I pomagał w organizacjach różnych pikników. Konsekwencją było jego oddalanie się od Rosemary, co najbardziej zauważył w momencie wyjazdu do Afryki. Napisał jej bowiem, że chciałby ją kiedyś tam zabrać. Podzielił się planami na przyszłość. Był swego rodzaju wolnym duchem, który szukał swojego miejsca na ziemi. Jednak wtedy zauważył, jak znacząco się od siebie różnią. I fakt, że Rosemary nie podziela jego pasji, czy planów. Ona wolała życie na miejscu, niż poznawanie świata. Sam wspomniał, że często podczas wojennych małżeństw, ludźmi kierował popęd i chęć związania się z osobą, którą pozornie kochają. Bo nie wiedzą co przyniesie jutro. Po tym, jak Elżbieta wyszła za Filipa, Peter został w "wielkiej czwórce"(?) nie wiem, czy to dobre tłumaczenie. W tym składzie był Król, Królowa, Małgorzata i Peter. Peter wiedział, jak uspokoić i zadowolić Króla. On, Król i Margaret bardzo lubili wzajemnie te słynne żarty limerykowe. Ich znajomi wspominają, że rodzina królewska, niekiedy pomiędzy wierszami zachęcała do tej bliskości. Peter był "przyzwoitką" Margaret podczas wyprawy do Afryki. Spędzali ze sobą każdą wolną chwilę. A kiedy spojrzymy na inne relacje, jakoby Margaret miała powiedzieć już na początku do Elżbiety, że szkoda, że jest żonaty. Jak i przesłanki dotyczące tego, że już od początku próbowała z nim flirtować, czy poprosiła po jednym z bankietów przy samym królu. Aby Peter zniósł ją po schodach. Można stwierdzić, że zakochanie się było nieuniknione. Tak jak fakt przywiązania Petera do rodziny królewskiej. Oczywiście w grę również wchodzi natura Margaret. Która mimo wszystko była bardzo podobna do Petera. I świetnie się rozumieli. To podczas wyprawy do Afryki Margaret zakochała się w Peterze znacząco. A on prawdopodobnie w niej. Inaczej brzmi powiedzenie, że zakochało się w sobie kiedy Margaret miała 22 lata, niż 17. W jednej z książek była zamieszczona nawet krótka rozmowa ze słynnym malarzem Królowej Elżbiety II. Który powiedział, że szczera życzliwość Petera, bycie gentlemanem, jego zainteresowanie wschodnim mistycyzmem, uroda i bunt jaki przejawił wstępując do RAF. Mimo, że jego dziadek i ojciec byli wysoko postawieni w nieco innym froncie. Oraz "nieodkryta" cecha i czarujące zakłopotane zachowanie. Sprawiły, że wszystko stało się niebezpieczną grą.
Myślę, że świetnie rozumieli się z Margaret. Podzielali podobne zdanie na wiele tematów. Gdyby tak nie było zapewne ich związek nie przetrwałby próby czasu. Gdy spojrzymy na Petera i jego ubiór w tamtym czasie, również możemy zauważyć, że on również interesował się modą. I przywiązywał do tego uwagę. Co być może jest trudne do zauważenia na pierwszy rzut oka. Żeby ten komentarz nie był, aż tak długi. To wspomnę, że podczas swojej rozłąki, Peter niekiedy przyjeżdżał do Margaret i spotykali się nocami. On kilka godzin później wracał samolotem spowrotem do Brukseli. Czasami zatrzymywał się u ich wspólnych znajomych. I też czytając jego autobiografię, możemy zauważyć, że było mu ciężko z powodu sytuacji z Brukselą. Gdzie czuł się bardzo osamotniony. Prawdę zapewne poznamy dopiero za 10 lat, bo w 100 urodziny księżniczki Małgorzaty zostaną odtajnione ich wszystkie listy. Zgodnie z jej życzeniem. Ale w 2004 roku również zostały odtajnione archiwalne wiadomości w których Margaret. Pisze jedynie zarys swojego oświadczenia w którym zrzeka się wszystkich dóbr, oraz statusu na rzecz małżeństwa z Peterem. Są nawet korespondencję w których Eden (ówczesny premier) stara się wraz z Królową utorować im drogę. Tak, aby Małgorzata nie straciła statusu, czy zachowała część wypłaty. Musząc jedynie opuścić kraj na kilka lat. Ale nie będąc wykluczoną. Trwały konsultacje z krajami wspólnoty o tym, aby zdjąć ustawę z 1775 o małżeństwach. Bo jest ona zbyt przestarzała i krzywdząca. Jak i dyskutowane były szczegóły ugody na to, aby Margaret mogła wyjść za Petera. Prawdy zapewne dowiemy się za kilka lat. Chociaż nic człowiekowi nie przychodzi do głowy, co mogło się między nimi wydarzyć. Czego skutkiem miała być rezygnacja ze ślubu. W swojej książce Townsend pisze, że zadzwoniła do niego krótko przed ich spotkaniem cała zapłakana. Mówiąc, że jest po rozmowie z Elżbietą i Filipem i nie ma szans. Być może w grę wszedł fakt, że książe Filip mimo, iż lubił Petera, to był stanowczo przeciwny, aby wstąpił on do rodziny królewskiej? Spotkali się oni po jeszcze po jego wyprawie dookoła świata. Na blisko pół godziny, gdzie Margaret w zasadzie pożegnała go cała we łzach. To było blisko 1,5 roku po oświadczeniu. Zdecydowali wtedy, kiedy prasa znów wybuchła od spekulacji nie dając im żyć. Że nie będą się już spotykać. Wiadomym jest, że do samego końca sporadycznie się jednak widywali i pisali do siebie. Sam Peter nawet związał się z bardzo podobną do Margaret dziewczyną. A podczas ich ostatniego spotkania w 1993 powiedziała, że to wciąż ten sam Peter, który nigdy się nie zmienił. Co nieco obrazuje, że prawdopodobnie do końca życia żałowała rezygnacji z niego. On też potrzebował bliskiej osoby, bo jak sam pisał w swojej książce, wariował z poczucia samotności i braku drugiej osoby obok. A jego późniejsza żona, była jego kilkuletnią przyjaciółką. Nawet historycy wspominają, że zapewne kochała tylko jego. I nie potrafiła w nikim znaleźć takiego oparcia, jak właśnie w Peterze Townsendzie.
Jeśli chodzi o zastanawianie się odnośnie reakcji Jerzego VI na związek Petera i Margaret, gdyby jeszcze było mu dane żyć. To Peter w swojej autobiografii wspomniał, że położył się jednego razu na drzemkę i poczuł, że ktoś go okrywa. Była to Margaret, która okryła go marynarką i uśmiechała się, przyglądając mu. Co on odwzajemnił, a po chwili zauważył, że obok stoi Król. Zaśmiał się jedynie do niej mówiąc, czy wie, że jej ojciec ich obserwuje, na co ona podeszła do Króla i śmiejąc się pozwoliła mu zasnąć. Peter wspominał również, jakoby podejrzewał, że Król domyślał się o ich więzi, czy być może nawet byłby temu przychylny w jakimś stopniu.
To wszystko prawda. Peter był niezwykłą postacią i właśnie dlatego trudno zrozumieć, że będąc najbliższym, zaufanym towarzyszem króla Jerzego VI, został jednak uznany za niegodnego ręki jego córki. Myślę, że na związku Małgorzaty i Petera cieniem położyły się losy króla Edwarda VII i Wallis Simpson i zwyczajnie obawiano się skandalu. Prawda jest jednak taka, że czasy były już zupełnie inne a społeczeństwo w większości popierało ten związek. Jaki byłby koniec, gdyby pozostali razem, możemy tylko spekulować...
@@wyspahistorii Zapewne gdyby byli razem, monarchia mogłaby wyglądać całkiem inaczej. Być może finalnie uznali to za zbyt ryzykowne. Przecież wtedy mógłby wzniecić się bunt przy pierwszej lepszej okazji. Jakoby monarchia jednak nie podąża za cnotami i tradycją. A robi wyjątki. Okazana zostałaby słabość. Ciężko człowiekowi się o tym czytało. Czy tym bardziej słuchało w The Crown, tego co myślę, że nawet sama Małgorzata mogłaby powiedzieć. Czyli, dlaczego powielają stare błędy w przypadku Karola i Diany. Swoją drogą, bardzo polecam autobiografię Petera. Nie tyle dla wątku Małgorzaty. Ile dla poznania go trochę. Opowiada tam swoje refleksje od najmłodszych lat, czy przeżycia na wojnie. Z dodatkiem jego humoru, gdzie człowiek samoczynnie się uśmiecha pod nosem. Z opowiadanych przez niego anegdot. Na mnie chyba najbardziej zrobiły wrażenie rozdziały odnośnie jego podróży dookoła świata. Gdzie wspomina, że czuł się wolny i czuł kontrolę nad swoim życiem, jednak po powrocie. I widoku reporterów i eskorty policji, czuł jakby to wszystko straciło sens, a on nigdy nie był wolny. Można ją wypożyczyć z biblioteki internetowej za darmo na 14 dni :^)
Bardzo dziękuję za polecenie, chętnie przeczytam, tym bardziej że o Peterze rzeczywiście mało się mówi w kontekście jego samego.
Bardzo dziękuję za te informacje. Przeczytałam jednym tchem. Temat Małgorzaty znam powierzchownie. Na pewno nie darzę tej postaci sympatią za jej snobizm i arogancję, którą okazywała innym, niżej urodzonym. Z tego co piszesz wynika, że nie byli przeciwni temu małżeństwu. Ograniczały ich jakieś przepisy dotyczące możliwości poślubiania rozwodników przez osoby w kolejce do tronu. Przecież z tego powodu abdykował Edward. Siłą rzeczy Małgorzata również musiała zrezygnować ze swej roli i miejsca w kolejce do tronu. Logicznym jest, że nie będąc księżniczką, nie mogła dostawać środków podatników. Dokładnie jak Harry teraz. Nie widzę tu złej woli. Szczególnie po skandalu z jej wujem i Wallis. Gdy Elżbieta obejmowała tron, nadal unosił się nad monarchią cień tej abdykacji. Może dlatego przez większość swego panowania przestrzegała wszystkich zasad. Nie wyłączając siebie. W ostatnich 20 latach trochę uelastyczniła swoje stanowisko. Małgorzata chciała mieć ciastko i zjeść ciastko. Mało komu się to udaje.
W jakiej książce znajdę te wszystkie szczegóły? Chciałabym przeczytać.
Bardzo ciekawie opowiadasz. Proszę o kolejne filmiki :-)
Wstawki dźwiękowe nieco za głośne w porównaniu do reszty filmiku (na słuchawkach można się nieźle przestraszyć 😆)
Bardzo dziękuję za miłe słowa i za uwagi. Popracuję nad dźwiękiem 😊
Przekora jest cechą ludzi niedojrzałych lub b.młodych.Księżniczka Małgorzata zapomniała,że należy z niej wyrosnąć.Wydaje się także, że egoizm i brak skrupułów to nie zalety, jak prawdopodobnie myślała tylko b. brzydkie wady, które rodzinie zwłaszcza monarszej przynieść mogły poważne szkody.
Fajny odcinek!
Super Dzieki
Fajny i ciekawy trzyodcinkowy reportaż o księżniczce Małgorzacie.Dziękuję. Też jestem ciekawa jak potoczyłoby się jej życie , gdyby wyszła za Petera? Może byłaby spokojniejsza....
Kolejna fantastycznie opowiedziana historia. Wysłuchałam z ogromną ciekawością:) Dziękuję:) Co do samej Małgorzaty, to, no cóż, nie darzę tej postaci sympatią. Próżna, płytka persona. Pragnęła miłości całe życie? Ja bym zadała pytanie, czy sama była do tego uczucia zdolna? Rozpieszczony dzieciak, który w dorosłym życiu był równie rozpieszczoną irytującą kobietą. Narcystyczną i pyszniąca się swoją pozycją. Czytałam, że przyjmując gości zabraniała by ktokolwiek rozpoczął spożywać posiłek zanim ona tego nie zrobi. Nawet gdy się spóźniała i to znacząco. Po przyjściu przeciągała moment wzięcia sztućców do ręki, jakby pławiąc się we władzy jaką ma w tym momencie nad gośćmi. Zirytowany tym przedstawieniem G. Harrison, krzyknął raz: "Madam jesteśmy głodni. Może pani w końcu zacząć jeść?" Była arogancka i niemiła wobec służby. Epatowała snobizmem. Ja widzę kobietę, która nie miała żadnych pasji poza błyszczeniem i zabawą. Pewnie dlatego piła, by zabić te pustkę (intelektualną i emocjonalną) Mogła poślubić Townsenda. Nie żyłaby w biedzie. Jednak zrezygnowała bo ponad wszystko na świcie kochała błyszczeć. Nic w tym złego. Jej życie i miała do tego prawo, tylko po co to użalanie się nad sobą i obwinianie innych o konsekwencje własnych wyborów. Wyczułam nutkę sympatii do niej w Twoim głosie. Ja niestety jej nie mam. Co nie zmienia faktu, że bardzo byłam ciekawa jej historii:)
Chyba rzeczywiście starałam się jej aż tak surowo nie oceniać, choć charakter miała bardzo trudny. W jakimś stopniu jest mi jej żal, bo to demonstrowanie bycia księżniczką wynikało w dużej mierze z poczucia bycia tą gorszą, drugą i mniej ważną. Pozdrawiam serdecznie.😊
@@wyspahistorii Chyba masz rację, bo osoby o wysokim poczuciu własnej wartości nie mają potrzeby epatować nią w taki sposób. Gdzieś czytałam, że otrzymała dużo gorsze wykształcenie niż Elżbieta, którą po abdykacji Edwarda szykowano na królową, dbając o jej gruntowne wykształcenie. Małgorzata uczona była gry na pianinie, szydełkowania itp. Gdy dzięki Armstrongowi trafiła do bohemy artystycznej i intelektualnej często się kompromitowała. Miała zbyt małą wiedzę by podtrzymać konwersację i wtedy zaczynała okazywać swoją wyższość nad rozmówca. Ale nie wiem czy to prawda. A Twoją opinię szanuję i bardzo lubię gdy autor ją przedstawia. Często słucham podcastów kryminalnych i ciekawa jestem zdania osoby, która ma na dany temat ogromną wiedzę. Czasem historie lub postaci znam, ale "creme de la creme" to spojrzenie autora. Jakie cechy postaci uznaje za ważne. Na jakich aspektach jej życia się skupia. Bardzo Cię do tego zachęcam. Choc przyznaję, że i tak jesteś klasą sama dla siebie. Dołączam do grona wielbicielek:)
Świetnie się słucha i ogląda prowadzony przez Panią kanał.Gratuluję i z niecierpli-
wością czekam na następne informacje z życia rodziny królewskiej.
Bardzo dziękuję. 😊
Pięknie opowiadasz❣
Dzięki 🥰
Super się słucha :-) Bardzo ciekawie Pani opowiada:-) Tylko pomyślałabym nad czołówką..może coś delikatniejszego, cichszego? Bo jakoś nie pasuje mi do kanału ale to oczywiście moje zdanie:-) Pozdrawiam!
Witam serdecznie, dopiero co odkrylam pani Kanal i juz wiem, ze zostaje na dluzej. Wspaniale sie pani slucha i czekam oczywiscie na wiecej, pozdrawiam.
Dzięki serdeczne.🥰
@@wyspahistorii Nie ma za co, zasluzyla pani na tyle pochlebnych opinii, a ja wlasnie przeszlam do Wiktorii, naprawde super Kanal, gratuluje
Wspanialy kanal. ...zostaje. I sprawa sie rypla. ..hehe . Pozdrawiam z Bremy Katarzyna 👏
Bardzo się cieszę i pozdrawiam serdecznie. Brema, piękne miasto. ❤❤
Czy taka piekna ? Hm....gdy przegladam stare rodzinne fotografie z tamtych lat to widze, ze pelno na noch takich pieknosci. Tyle ze nie mialy pozycji i pieniedzy ksiezniczki, wiec prowadzily raczej spokojne i przecietne zycie.
Dziekuje za ciekawy kanal !
Czy mozna prosic o podcast o Edwardzie II ? Ciekawa historia !
🍀👍
😊😊😉
👍
👏
Cudownie :) Bardzo dobrze zrobila zmiana tła :) Za glośne intro, ale być moze ta mała usterka juz usunieta, bo wiem, ze oglądam z duuuzym opóxnieniem :)
Niby zyla jak chciala, nie mogla poslubic tego ktorego kochala. Lubila bym ja bo jestem szalona.RlP 🙏💔
Ja takze. ....✌
Małgorzata wrodziła się do matki. Piękna,bogata,umiejąca czerpać z tego korzyści. Jednak nie nadawała się na żonę. Była zbyt wymagająca dla siebie i dla innych. Ale potrafiła rozstać się z klasą.
Szkoda, moze jakby wyszla za Townsenda to nie mialaby udarow bo nie imprezowalaby tylko byla w domu z rodzina.
Nigdy nie wiadomo, czy by jej się nie znudził, gdyby przestał być zakazanym romansem, a stał się po prostu mężem.
Wyczekuję Diany 😊
Może też się pojawi...😊
Trochę za głośno ta muzyka albo pani za cicho. 😉 Super materiał 👌
Chyba kazda mala dziewczynka marzy o tym, by byc ksiezniczka, ale w dzieciecych fantazjach nie ma ksiezniczek jak Malgorzata: smierdzacych papierosami, wiecznie pijanych i spulkujacych z kim popadnie.
To jest tylko najlepszy dowód na to, że księżniczki szczęśliwe są tylko w bajkach. Pozdrawiam.
WITAM PANIĄ. CZY BĘDZIE KIEDYŚ PANI OPOWIADALA O KROLOWEJ JADWIDZE , ZONIE WLADYSLAWA JAGIELLY?CZY TO PRAWDA ZE JEJ PODOBIZNA TWARZY JEST W OBRAZIE JASNOGÓRSKIM?WCISNĘŁAM DZWONECZEK BO NIE CHCE NICZEGO POMINAC .POZDRAWIAM.
Być może kiedyś zrobię odcinki o polskich władcach ale niestety nie ma aż tylu źródeł na ich temat.
Uważam że gdyby pozwolono jej wyjść za mąż za tego, którego kochała jej życie wyglądało by inaczej, lepiej. Tym bardziej że miłość była obopólną. A że stało się jak się stało , zagluszsjac swoje cierpienie, brak zrozumienia, brak miłości poszła w ścieżkę chwilowych uciech romansów alkoholu. Zabroniono jej być szczęśliwą. Nigdy bym nie poświęciła szczęścia siostry dla korony dla kościoła!!!!
Proszę o mniej znanych,popularnych arystokratkach.
Proszę o Dianę
Myślę, że za jakiś czas się pojawi. 😊
@@wyspahistorii Ok bardzo dziękuję za odpowiedź
Tylko nie Diana , jest mnóstwo filmików o niej
👍