Modlitwa Dominikańska - Schola 2.0
HTML-код
- Опубликовано: 6 авг 2020
- Dzisiaj w uroczystość Świętego Ojca Dominika zapraszamy Was do odsłuchania "Modlitwy Dominikańskiej" w wykonaniu Scholi 2.0.
Muzykę tej pieśni stworzyli bracia z zakonu kaznodziejskiego. Jej tekst również pochodzi z tradycji dominikańskiej. Nagranie jest zaproszeniem do wspólnego świętowania uroczystości Świętego Ojca Dominika.
Schola 2.0 to jedna z grup Dominikańskiego Duszpasterstwa Dorosłych zajmująca się muzyką liturgiczną. Gromadzi się głównie na mszy świętej o 20:00 w Bazylice oo Dominikanów w Lublinie. Powstała jako odpowiedź na potrzebę wspólnego śpiewu w środowisku postakademickim. Okazjonalnymi koncertami i nagraniami promuje dominikański dorobek muzyczny i lubelski klasztor.
Zdjęcia i montaż: Mia Ratajczyk
Dźwięk: Kultura na Złotej
Copyright © by Schola 2.0
Dominikanie Lublin 2020
#Schola20
#kulturanazlotej
#dominikanielublin
Dziękuję!
Dziękuję. Piękne 🕊️🙏
Ty jesteś Słuzebnicą Wielkanocy
W Tobie od pierwszego Fiat
rozjaśniał się szabat
Rozwidnienie przeszło
najpierw przez Ciebie
choć zaraz zacienił Cię Krzyż...
Olśniona w zgodzie Przychodzącego
Widzisz Jego widzeniem
Ty nauczyłaś się światła Słowa...
Świt nastawał szybciej
niż ciemniał świat
W Tobie widniała
zapowiedziana Godzina...
Przywitana tak
raz na zawsze Anioła
rozradowaniem
Galilei kwitnącej zieleni nie zgubiłaś
skrzętnie niosłaś ją w Sobie
jak ojczyznę Dobrej Wieści...
Rajski Powiew od strony słońca:)
Służysz naszym drżącym krokom
W zapowiedź Niemożliwego
przyzywasz opiekunko dusz
Ciszą karmiąca
by Słuchaniem oddychało serce
O! Słuzebnico Paschalnych
SPOTKAŃ
Szafarko źródeł świetlanych...
[20.04, 07:38] S. Weronika: To spojrzenie wprost
przynosisz Paschalny Panie
Tą śmiałą sekretną bliskość
delikatnie rozpoznawalną
Cierpliwe nadspodziewanie
tajemniczo dajesz
jakby ktoś przygrywał akordy
dopiero powstającej melodi
a widzenie staje się wraz z nią...
Budzisz nasze oczy
uczysz źrenicom wnikać
w przybliżony cud Chleba
Tu Odsłona
która i nas objawia
w Tobie
w świetle Ciebie Rozpoznanego
Przysłonięte oczy uwalniasz
z uwięzi cieni
Wydana nam jasność
Piękniejemy wnikając w Dłonie Ranne
Jakby Stamtąd promieniał
nasz stwórczy rys
Wzbierające spojrzenie trwa
aż nadto piętrzeje zdziwienie...
czemu nietknięty tak blask
może w nas zostać...?
I szerzyć Pięknienie widnokręgu
Tak w Tobie jest rozpoznanie
obustronnie wnikliwe...
Wspaniali! ❤️
❤️