Tarık Tufan | Yalnız Hüznü Vardır Kalbi Olanın
HTML-код
- Опубликовано: 1 дек 2019
- ''Yalnız hüznü vardır kalbi olanın.''
İlhami Çiçek'in bu mısrasını ilk okuduğumda o kadar etkilenmiştim ki sanki kendimi ifade etmemin en güzel cümlesiydi bu. O kadar ki paylaştığım şiirlerin altına genelde gelen yorumlarda ''neden bu kadar hüzün var'' diye şikayet edenleriniz de olmuştu. Belki rahatsız oluyorsunuz bu durumdan bilmiyorum ama sanırım hüzün benim hayatımın bir parçası. Hani diyor ya Nuri Pakdil;
''Hiç alışamadım gülmeye, hüzün vicdanıma daha uygun'' diye. Tam olarak bu düşünceyi savunuyorum. Hüzün vicdanıma daha uygun.
Bir de hüzün deyince Rasim Özdenören'in Gül Yetiştiren Adam isimli romanında geçen o güzel bölüm geliyor aklıma.
''Çocuk bağdan dönmüştür, şimdi, dedesinin solmuş, kurumuş çiçek bahçesinde gezinmektedir. Dede, pırıl pırıl yanan gözleriyle torununun kafasını okşuyor.
Evet diyor çocuğa, bu senin dediğini anlamak için bütün bir ömür harcamak gerekir. Ağlamak.. yalnız gözyaşı dökebilen insan anlayabilir bazı şeylerin hikmetini
Ama insan her zaman ağlayamaz ki, diyor çocuk.
O zaman da ağlar gibi durmak gerekir.
Çocuk, anlayarak bakıyor dedesinin söylediklerine.
Biz, hüzün peygamberinin ümmetiyiz diyor dede.. ağlayabilenler ağlar, ağlayamayanlar ağlar gibi yapar.
Ne güzel, diyor çocuk dedesinin başı üzerinde gezinen kuru parmaklarını yoklayarak ve ağlar gibi durup, dedesine bakarak.''
Rasim Özdenören (Gül Yetiştiren Adam, s. 24)
-
‘’Bir gün uzaklarda düşeceğim. Kimselerin tanımadığı yerlerde düşeceğim ve öylece kalakalacağım. Bedenimden yayılan kokular rahatsız edecek iyi giyimli insanları. Korkarım bir gün uzaklarda düşeceğim. İşte böylesi korkular düşüyor birden üzerime ve ben ne yapacağımı şaşırıyorum. Kiminle konuşacağımı ve nereden başlayacağımı sözlerime. Kelimelerin dişlerimin arasında sıkışacağından ve hep yarım kalacağından cümlelerin. Başlayıp da yarım kalmış aşklarım gibi. Tam söyleyecekken dilimin tutulduğu aşk itirafları gibi. İtiraf edilmemiş aşkların mezarlığına dönüyor kalbim. Ya yağmur bastırıyor o sırada ya da bir yaprağın dansına takılıyor gözlerim. Sık sık uzaklara dalıyorum. Sanırım ben uzaklarda düşeceğim. Otobanda ölmüş kediler tırmalıyor zihnimi. Ben en çok ateş böceklerine kanıyorum.
Sorun şu ki Tanrım; gömleğim bir kavgada önden yırtıldı ve ben kimselere anlatamıyorum. Kimseler inanmıyor gözlerimdeki yaraların gerçek olduğuna.’’
Tarık Tufan - Yalnız Hüznü Vardır Kalbi Olanın
-
Yazı: Tarık Tufan
Kitap: Kraliçenin Pireleri
Seslendiren: Ahmet Culum
-
#tarıktufan #yalnızhüznüvardırkalbiolanın #ilhamiçiçek
Ve ben kimselere anlatamıyorum.
Kimseler inanmıyor gözlerimdeki yaraların gerçek olduğuna.
Ahmet Culum kimse bilmiyor kimse anlamıyor.,bir sevda bir yara bir hasret...
Cümledeki naiflik♥️kalp♥️ ben
Sizi anlattıklarınızla değil gözlerinizden anlayacak birini bulmanız dileğiyle...
Ne kadar huzur veren bir ses iyi ki varsınız duygulara tercümansınız..
Fon muzigi ogrenembilir miyim
"Hüzün, Allahın zarif gönüllere sunduğu bir lütuftur."
Ve yalnız vicdan sahibi kişiler gözyaşı döker.
Ve ağlamaktan kurumuş gözler görürseniz tekrardan taşacak bir ırmağa bakıyorsunuzdur
Söz kime ait acaba çok hoş size mi? @aczi mihman
İçimdeki bu ateş bir lütuf o halde... Uhud bu çağda başlamış bir savaştır belki
Gerçekten öyle mi!😢
"Tanrım, bu nasıl bir yorgunluktur, Uhud az önce sona ermiş gibi nefes nefese yürüyorum.."
"Biraz inşirah lütfen, biraz inşirah.."
"Hiç alışamadım gülmeye, hüzün vicdanıma daha uygun."
"hadi ben kırıldım, toparlamak gelmedi mi aklına..."
Ah Muhsin Ünlü
sorun şu ki tanrım, gömleğim önden yırtıldı. gömleğim önden yırtıldı ve artık hiç kimseye masumiyetimi ispat edemiyorum. bu bir kaza sadece ve sonucu değiştirmiyor. kuyuda saklanıyorum uzun yıllardır. gelip geçen kervanlardan saklıyorum kendimi. esir olmak korkusu, pazarlarda satılmak korkusu yapışıyor boğazıma. kendi karanlığımda boğulmayı seçiyorum. dışarı çıktığımda gökyüzünü ciğerlerime çekip, çocukları havasız bırakmak endişesi var üzerimde. böylesi garip ve bir o kadar saçma endişeler taşıyorum. oysa ne meryem’in iffetinden şüphe etmişliğim var ne de magdalena’ya bir tek taş attım.
gömleğim önden yırtıldı ve artık kimseye anlatamıyorum suçsuzluğumu.
tanrım bu nasıl bir yorgunluktur?
uhud az önce sona ermiş gibi nefes nefese yürüyorum. sözlerin nasıl da yoruyor bedenimi.
sarsılıyorum, titriyorum, ateş vücudumu sarıyor.
gözleri çalınmış savaşçılar dolduruyor uykularımı. kadınların çığlıklarıyla uyanıyorum gece yarıları. yatağımdan ölü çocukların şarkılarını topluyorum sabahlara kadar. şeytanın kirli tırnaklarından besleniyor kentliler.
ışık, biraz ışık lütfen!
mabedlerin karanlığında günaha el açıyoruz.
biraz inşirah lütfen!
istatistik tablolarında ölümler düşüyor payımıza. gazete manşetlerinde tüketiyoruz hayatı. hayata gözlerimi kapıyorum. hayata kalbimi kapıyorum. hayata ruhumu kapıyorum. sesler ve ışık yok artık. aşk ve merhamet yok.
böylesi yoksuluz işte tanrım!
kentin büyük ve gösterişli binalarına sıkışmış ruhlarımız.
bir gün uzaklarda düşeceğim. kimselerin tanımadığı yerlerde düşeceğim ve öylece kalakalacağım. bedenimden yayılan kokular rahatsız edecek iyi giyimli insanları. korkarım bir gün uzaklarda düşeceğim. işte böylesi korkular düşüyor birden üzerime ve ben ne yapacağımı şaşırıyorum. kiminle konuşacağımı ve nereden başlayacağımı sözlerime. kelimelerin, dişlerimin arasında sıkışacağından ve hep yarım kalacağından cümlelerin. başlayıp da yarım kalmış aşklarım gibi. tam söyleyecekken dilimin tutulduğu aşk itirafları gibi. itiraf edilmemiş aşkların mezarlığına dönüyor kalbim. ya yağmur bastırıyor o sırada ya da bir yaprağın dansına takılıyor gözlerim. sık sık uzaklara dalıyorum.
sanırım ben uzaklarda düşeceğim.
otobanda ölmüş kediler tırmalıyor zihnimi.
ben en çok ateş böceklerine kanıyorum.
sorun şu ki tanrım; gömleğim bir kavgada önden yırtıldı ve ben kimselere anlatamıyorum. kimseler inanmıyor gözlerimdeki yaraların gerçek olduğuna. oysa ne meryem’in iffetinden şüphe ettim ne de magdalena’ya bir tek taş attım.
kalbime sıkışmış bir hayvan içimden kemiriyor bedenimi. sık sık uyanmam bundan gece yarıları. çalan her telefondan ürküyorum. yastığımla başımı kapatıp kurtulmaya çalışıyorum. söyleyebileceğim hiçbir şey yok. artık buradan gitmelerini ve başka kâbuslara düşmelerini diliyorum.
bu gecenin hiç bitmeyeceğinden korkuyorum. yaşlı kadınların hayatlarını çalıyor kargalar. her sabah evlerin önünde siper tutuyorlar. işte böylesi endişeler çınlıyor kulaklarımda. böylesi gereksiz, böylesi saçma.
tanrım biliyorum senden çok şey istiyorum.
ve biliyorsun ki artık bir başkası yok.
ve biliyorsun ki kalbim yarılacak.
biliyorsun ki geceler uzamaya başladı.
biliyorsun ki,
“yalnız hüznü vardır, kalbi olanın.”
Yalnız hüznü vardır kalbi olanların
Tanrım biliyorum çok şey istiyorum senden biliyorum ki artık yalnızım senden başka kimsem yok.
"Gömleğim bir kavgada önden yırtıldı ve ben kimseye anlatamıyorum..." derken Hz. Yusuf'u kastetmesi ve daha birçok imge... Çok güzel, çok ince.
Rabia 👏🏻🤐
"Aşkı ve öfkeyi söyleyemediğinde insanın konuşmaya dair hevesleri de bir bir yok oluyor. Susuyorsun.." Tarık Tufan.
2 senedir bu şiiri dinlemeye ara vermiştim anlamıyorum diye. Şimdi gömleğim nerede yırtılmış, nasıl önü boydan boya yırtılmış buldum ve geldim şiiri hakkını vererek dinliyorum artık. Meğer ne derin anlammış...
Bugün bu şiirle tanıştım ve harflerine, kelimelerine takılıp kaldım. Yağmur bekler oldum, gözlerim yapraklara takıldı...
"Kimseler inanmıyor gözlerimdeki yaraların gerçek olduğuna" yüreğinize sağlık, mest edici bir sesiniz var 👏👌
"yalnız hüznü vardır, kalbi olanın "
sorun şu ki tanrım, gömleğim önden yırtıldı. gömleğim önden yırtıldı ve artık hiç kimseye masumiyetimi ispat edemiyorum. bu bir kaza sadece ve sonucu değiştirmiyor. kuyuda saklanıyorum uzun yıllardır. gelip geçen kervanlardan saklıyorum kendimi. esir olmak korkusu, pazarlarda satılmak korkusu yapışıyor boğazıma. kendi karanlığımda boğulmayı seçiyorum. dışarı çıktığımda gökyüzünü ciğerlerime çekip, çocukları havasız bırakmak endişesi var üzerimde. böylesi garip ve bir o kadar saçma endişeler taşıyorum. oysa ne meryem’in iffetinden şüphe etmişliğim var ne de magdalena’ya bir tek taş attım.
gömleğim önden yırtıldı ve artık kimseye anlatamıyorum suçsuzluğumu.
tanrım bu nasıl bir yorgunluktur?
uhud az önce sona ermiş gibi nefes nefese yürüyorum. sözlerin nasıl da yoruyor bedenimi.
sarsılıyorum, titriyorum, ateş vücudumu sarıyor.
gözleri çalınmış savaşçılar dolduruyor uykularımı. kadınların çığlıklarıyla uyanıyorum gece yarıları. yatağımdan ölü çocukların şarkılarını topluyorum sabahlara kadar. şeytanın kirli tırnaklarından besleniyor kentliler.
Işık, biraz ışık lütfen!
mabedlerin karanlığında günaha el açıyoruz.
biraz inşirah lütfen!
istatistik tablolarında ölümler düşüyor payımıza. gazete manşetlerinde tüketiyoruz hayatı. hayata gözlerimi kapıyorum. hayata kalbimi kapıyorum. hayata ruhumu kapıyorum. sesler ve ışık yok artık. aşk ve merhamet yok.
böylesi yoksuluz işte tanrım!
kentin büyük ve gösterişli binalarına sıkışmış ruhlarımız.
bir gün uzaklarda düşeceğim. kimselerin tanımadığı yerlerde düşeceğim ve öylece kalakalacağım. bedenimden yayılan kokular rahatsız edecek iyi giyimli insanları.
korkarım bir gün uzaklarda düşeceğim. işte böylesi korkular düşüyor birden üzerime ve ben ne yapacağımı şaşırıyorum. kiminle konuşacağımı ve nereden başlayacağımı sözlerime. kelimelerin, dişlerimin arasında sıkışacağından ve hep yarım kalacağından cümlelerin. başlayıp da yarım kalmış aşklarım gibi. tam söyleyecekken dilimin tutulduğu aşk itirafları gibi. itiraf edilmemiş aşkların mezarlığına dönüyor kalbim. ya yağmur bastırıyor o sırada ya da bir yaprağın dansına takılıyor gözlerim. sık sık uzaklara dalıyorum.
sanırım ben uzaklarda düşeceğim.
otobanda ölmüş kediler tırmalıyor zihnimi.
ben en çok ateş böceklerine kanıyorum.
sorun şu ki tanrım; gömleğim bir kavgada önden yırtıldı ve ben kimselere anlatamıyorum. kimseler inanmıyor gözlerimdeki yaraların gerçek olduğuna. oysa ne meryem’in iffetinden şüphe ettim ne de magdalena’ya bir tek taş attım.
kalbime sıkışmış bir hayvan içimden kemiriyor bedenimi. sık sık uyanmam bundan gece yarıları. çalan her telefondan ürküyorum. yastığımla başımı kapatıp kurtulmaya çalışıyorum. söyleyebileceğim hiçbir şey yok. artık buradan gitmelerini ve başka kâbuslara düşmelerini diliyorum.
bu gecenin hiç bitmeyeceğinden korkuyorum. yaşlı kadınların hayatlarını çalıyor kargalar. her sabah evlerin önünde siper tutuyorlar. işte böylesi endişeler çınlıyor kulaklarımda. böylesi gereksiz, böylesi saçma.
tanrım biliyorum senden çok şey istiyorum.
ve biliyorsun ki artık bir başkası yok.
ve biliyorsun ki kalbim yarılacak.
biliyorsun ki geceler uzamaya başladı.
biliyorsun ki,
“yalnız hüznü vardır, kalbi olanın.”
Ilk defa dinliyorum ve şiir boyunca ağlıyorum... Nasıl içten yazılmış ve dahası söylenmiş
Masumiyetine Allahın şehit olduğu kullara başka şehit gerekmez.Ve bazı ınsanlar ışık işçisi olarak gelmişlerdir bu karanlık dünyaya.Ne mutlu.
Açlığa sabredersin;
Adı oruç olur
Acıya sabredersin;
Adı metanet olur
İnsanlara sabredersin;
Adı hoşgörü olur
Dileğe sabredersin;
Adı dua olur
Duygulara sabredersin;
Adı gözyaşı olur
Özleme sabredersin;
Adı hasret olur
Sevgiye sabredersin;
Adı aşk olur
Mevlana Hz
💫✨•~MEVLANA~•✨💫
🤍
“Hüzünlü olmalısınız. Çünkü hüzün kalbin anahtarıdır.”
(Taberânî) 🍂
İlk cümlesini duyunca bi 10 saniye donup kaldım 🥀
😥 daha dayanılmaz oldu yaram.
Geçicekmi Rabbim. 😥
😥 Ne zaman. 😥
Sen nasıl Bi şeysin ki içime işledin böylesine hem benliğimi ele geçiren sendn hemde seni kaybetmekten korkan kendimden titriyor kalbim bilemezsin...
Hayata gözlerimi kapıyorum
Hayata kalbimi kapıyorum
Hayata ruhumu kapıyorum
Sesler ve ışık yok artık
Hayata kalbimi kapıyorum..🍂
Ahhh...
Gelen bildiri bile mutlu ederken dinlemek nasıl mutlu etmesin güzel satırları sizinle dinlemek huzur verici.
-bu gecenin hiç bitmeyeceğinden korkuyorum..
ağzınıza sağlık🌿
Beklediğim tren bana geç kaldı.
Benimle kara sular altında kaldı şehir
Kaç insan boğuldu,
Kaç insan ki herkesle kendi arasındaki aynılığı göremedi, yabansadı, yalnızlaştı.
Boğuldu.
Şimdi ben çok yalnızım, herkes gibi.
Boğuluyorum.
Öyle ki öldüğüm zaman mezarıma gülleri ben ekeceğim.
Tüm gülleri severim, solgun olsalarda..
"Hiç alışamadım gülmeye,hüzün vicdanıma daha uygun"🍂
Asil bir ruhun edebi hale bürünüp ruhlarımıza armağan olduğu bir eser, hücrelerime hitap etti. Tebrikler Tarık bey sevgiler...
Çıkmış gibi göründüğümüz kuyularımız var bizim...
Huzura, sessizliğe ve karanlığa ihtiyacım olduğu demler..
Gömleğim önden yırtıldı ve ortada kanıtlayacak bir masumiyetim de yok, suçlu benim, bir tek özür hakkımı en affediciye sunuyorum.
Afederseniz bira içerken dinliyorum.harika bir yorum.
Sen nasil bir adamsin ağlattin beni uzucu butun yasantimi anlattin siirlerine 😭😭😭
çok severim bu kitabını.. defalarca okuduğum bölümleri vardır.. hüznün hakkını verebilmeyi nasip etsin Rabb'imiz.. âmîn.. eyvallah Kardeşim.. selamet ile..
Selâmetle Cân. ❣
@@fatmaoter8782 öylesine muhtacız ki Rahmân ve Rahîm Olan'ın bize hayırlı bir selamet bahşetmesine can.. öylesine.. gönülden âmîn.. hasret, muhabbet ve selametle ... 🍁
amin, eyvallah...
“Yalnız hüznü vardır, kalbi olanın”…
Tek bir cümle ama yüz şiir kadar bir etkisi var
Tarık Tufan’ın satırlarında kayboluyorum ...
Ağzınıza sesinize sağlık
Yine buradayım. Tüm hüznümle.. ağlayarak dinliyorjm
Uyuyunca unutulur herşey diyorlar. Peki ya uyanınca...🍂
"Mabedlerin karanlığında günaha el açıyoruz. Biraz inşirah lütfen!"
Tarık Tufan ayrı bir evren gibi. Dinlemekten onur duydum. Yüreğinize sağlık Ahmet Bey 🍂
Seslendirmeleriniz insana huzur veriyor. Ve nasıl bir tevafuktur ki yaşananlara cevap veriyor sanki şiirler... Nefesinize sağlık 👏
Hüzün ki kalbinin varlığını hissettirir
Hüzün ki kalbine sahibini hissettirir.. 💦
Çocukları havasız bırakmak düşüncesi, muhteşem bi anlatım yaa🤦🏻♀️
Gelde Allahın bizim hakkimizda bildiklerinden dolayı biraz ağlayalım ..
Gomlegimiz önden yırtıldı,kuyularda saklanalim..
Olsun O Zuleyhayi affedendi,Rahmetinden payimiza düşer ya..
Tanrım gönlümden geçeni, gönlümdekini biliyorsun... 🍀❤️🐎
"Kimseyi inandıramıyorum gözlerimdeki yaraların gerçek olduğuna"
Neden inanmıyorlar yaralarıma?
Biliyorum korkuyorlar. Bunca şeye nasıl dayandığımı anlayamıyorlar. Bunca şeye rağmen insan kalmış olmamdan korkuyorlar.
İnsanlar artık insan değil mi Tanrım?
Anlatmayın anlatmaya çalışmayın çünkü bi anlayan siz birde yine yorulan siz ve siz olursunuz..💫🍁
Aşk ve merhamet yok...
Yalnız hüznü vardır kalbi olanın.
İlhami Çiçek 🌸🙏
Artık hiç bir şeyin değişmesine imkân yok. Lûzum da yok.
Maşah’Allah çok güzel bir eser🌹🤲🌹🕊İste bu bır hayat hikayesi🌹🕊🌹
Sesinizde hüzün var hocam. Yaşayarak okumuşsunuz hakkını vermişsiniz satırların, yüreğinize sesinize sağlık.🌿
Yüreğine emeğine sağlık kardeş yüreğine keder değmesin
@Gözlerim daha bir mavi. :)👍👍👍
Ahmet cülum bey, Allah sizden razı olsun.
Gozellik var,YARADAN var,her halimda yandigimda, canimin n sigi sigi sarildigim,REBBIM var,cok goz yawlari,cok sevmek ,severek REBBIME siginmag,,,,Tewrk,Size,cok gozel,kalamli ,sehirli,insan ele bil buludlar arasinda,,,iki goyercin kimi ,iki seven gelb ruhlari,,,govuwur,,sonra ,,,,,,ise yene ayrilorlar,,,,son menzilde umudlar,,,gercekmi olacag ,deye cabaliyorlar,,,,heyat bu,gozellllll,her wey gizellllll,Yaradanimin gozellikleri,,,,cok wukir,,,,,🌷💮🌺🌻🌾🌸🏵️🌼🎶👍🎶👍🎶👍🎶👍🎶🌳🌿🌿🌿☘️☘️☘️🌱🌱😭🌲☘️🌳🌿🤗🎶👍
Ağzınıza sağlık, Tarık abinin de kalemine sağlık..
Hüznün hakkını verebilen kalplere.🍁Selâmet ile..
Ahmet Culum yüreğine sesine sağlık, dinlendiriyor .🌹
Saatlerdir kayboldum, dönüp dönüp başa alıyorum, kasetin A yüzünü. Teker teker söndürüyorum gamzeleri misali olan yıldızlarını gökyüzünün.. kafamı kaldırıpta bakacak mecali yok yüzümün. Neden utanıyorum, neden korkuyorum yüzüne bakmaktan, ne olarak konumlandırdım bilincimde yüzünü. İnşirah rabbim biraz inşirah.
Ağzına sağlık hocam yine mest ettin hüznü olanları teşekürler
Dünya hüzün
Hüzün dünya
Mı?
Yoksa sadece gözyaşı mı?
Olurmuş Öyle..
yalnız hüznü vardır kalbi olanın
Kalbimi kaptiyorum hayata
Korkuyorum kaybolmakdan..
Saklıyorum seni gecelerime, her gün daha da sarıyorum seni kullandığım hecelere...
Bir boşluk sarıyor beni yetmez mi sensizlik biçare halime ?
Sesinde hüzün var ağabey, ciğerimi dağlıyor...
Yalnız hüznü olan kalbinize sağlık👍👍
"Yalnız hüznü vardır, kalbi olanın."
Sizi keşfettiğim için mutluyum. Bu şiirle keşfettiğim içinde biraz üzgün, buruk , anlamsız bir boşluk. .
Yalnızlık hüznü galiba.
"Bir gün uzaklarda düşeceğim, kimsenin tanımadığı yerlerde düşeceğim ve öylece kalakalacağım..."
"Biraz inşirah lütfen, biraz inşirah"
En bi çok sevdiğim 2. Şiir olabilirsin 💙
En sevdigin
birinci olanı nedir😊
Birinci?
Tanrı bile inandı yüzümüzdeki sahte gülümsemelere🍀
Yalniz huznu vardir kalbi olanin o zaman bir kalbim var diyebilirim bende
Korkarım bir gün uzaklarda düşeceğim. İşte böylesi korkular düşüyor birden üzerime ve ben ne yapacağımı şaşırıyorum. Kiminle konuşacağımı ve nereden başlayacağımı sözlerime... Kelimelerin, dişlerimin arasında sıkışacağından ve hep yarım kalacağından cümlelerin...
Açıklama kısmınızda en az video kadar güzel olmuş emeğinize sağlık
Bu gecenin hiç bitmeyeceğinden korkuyorum
Sesinize ve Yüreğinize sağlık Fon müziğini öğrenebilir miyim?
Öyle özledim ki seni
Merhaba güzel yorumlamıssıniz:)
Gökyüzünü ciğerlerime çekip çocuklari havasiz birakmak endişesi var yüreğimde ...
Otobanda ölmüş kediler tırmalıyor zihnimi. Ben en çok ateş böceklerine kanıyorum🔥
Dinledikçe ağlarım haline dünyanın..
Ne düşlerin bir önemli kaldı ne gerçeklerin.. ölmek bile sıradan oldu artık.. ne korku kaldı artık ne de merak öbür dünyanın..
Bu bir kaza sadece ve sonucu değiştirmiyor
...Ve tanrım biliyorsun ki yalnız hüznü vardır kalbi olanın ...
Hiç alışamadım gülmeye ,hüzün vicdanıma daha uygun...
Hz Ömer (r.a),
'Ümidi az olanın,
Üzüntüsü çok olur.' demiş.
üzüntü şeytanın en çok sevdiği şey ve 'ümitsizlik her türlü vesvesenin kaynağıdır'
Ne olursa olsun ümidinizi kaybetmeyin..
💙M
Sesinizi çok sevıyorum
Gece gece hiç olmadı..
Ağzınıza gönlünüze sağlık. Fon müziği nedir acaba?
İlk defa hüznüme bu kadar anlamlı şükrettim . .
"Biz hüzün peygamberinin ümmetiyiz."
Suda boğulurken bir anda solungaçlarımın olduğunu, suda da nefes alabildiğimi öğrenmişim gibi hissettim.
@Gözlerim daha bir mavi. Kanatlarımızı bağlayıp hadi git, uç, artık özgürsün demişler gibi. Bir anlık sevinçle kanmışız ne dedilerse, bırakmışız kendimizi uçsuz bucaksız uçurumlara. Kanatlarmız olmamış hiç, hayatımızda hiç uçmamış olmamıza rağmen en büyük özlemimiz uçmak olmuş gibi. Hiç sahip olmadığı şeyi özler mi insan? Özlüyormuş işte..
@@beyhan6047 biz hüzün peygamberinin ümmetiyiz😔👏👍
Şuan şiirin anlattığı durumdayım ,Rabbim herşeyi biliyor ama kimseye masumiyetimi anlatamıyorum 😢😢😢😢
🌼
Bır kalbım olmasaydı keske o zaman huznumde olmazdı
Yanlız hüznü vardır kalbi olanın...
Kimse kabullenmiyor yaşananları...
🌻
🎶🌺
Şiir ayrı, yazı ayrı, fon ayrı güzel.teşekkürler🤗
Fon muziginin ismi ne acaba?
@@feride5 öğrenildiniz mi?
@@Dilfiruz22 evet sezen aksu gülümse piyano fon müziği
@@feride5 teşekürlerr🌸
Bir insan bir insana bu kadar benzeyemez...
Yalnız hüznü vardır kalbi olanın...
💜
"Kendi karanlığımda boğulmayı seçiyorum."
Artık buradan gitmelerini ve başka kabuslara düşmelerini diliyorum.