02. Μεσα μας [En Kamino Project]

Jum, Ιανος & Προπατωρ
Ειμαι κομματι αυτης της γης ζω το τωρα
βουνο η ζωη μας ανεβενουμε την ανηφορα
κρυβει εμποδια προσπερνατα προχωρα μη λυγισεις να σαι βραχος ν'αντεξεις τη καθε μπορα
το τι συβαινει αν σου πω τοτε θα παρει ωρα αν θες να ξερεις
οτι κι αν εισαι, εισαι ανθρωπος κι αυτο δεν θα σε κανει μες το πληθος να διαφερεις
γυριζει λενε ο τροχος και χτιζει οτι γκρεμιζει
ποναει διπλα οποιος τη δυναμη σου φιλε δεν υπολογιζει
κατι παιζει την ατμοσφαιρα ηλεκτριζει
οτι γινεται τουλαχιστον αξιζει
να το νιωθεις να σ'αγγιζει
αν θες το προσωπο σου απο χαρα να πλημμυριζει να γελα
κρατησου απο του νηματος την ακρη αν βρεθεις στο πουθενα
που εχει μονοπατια σκοτεινα να βρεις το δρομο να γυριζεις στο παντου που ειναι τα παντα φωτεινα
Αλλη μια μερα που συνεχιζω κοντρα στον αερα
με ανοιχτα πανια να ψαχνω απεγνωσμενα για μια ξερα
αλλη μια μερα περναει ξυστα σαν μια αδεσποτη σφαιρα
σαν μια ιδεα που καρφωθηκε απο τ'ονειρο πιο περα
καλημερα ολα τελειωνουν καποτε μια μερα
ειν το κεφαλι μου βαρυ κι εχω την ξενερα απ'το ποτο
εκεινο που ηπια χθες το δυνατο εκεινο που με κανει καποια βραδια να ξεχνω
να τριγυρνω στη πολη μου να αναζητω το απλο
να βρισκω αφορμη να με κραταει ακομα λιγο ζωντανο
τι να πιστεψεις κι εγω τι να πω;
οταν μπερδευονται οι ψυχες το θεμα γινεται προσωπικο
να'σαι καλα δε θελω ευχαριστω
παθαινοντας μαθαινεις και καταλαβαινεις τι ειναι το σωστο
ωστοσο μοιαζει τοσο εθιστικο
το λαθος μονοπατι που συνειδητα καμια φορα τραβω
μπερδεμα ειναι τι να εξηγω
τι πιο πολλες φορες οι λεξεις σφαζουν διχως αναισθητικο
Το μονο που θελω ειναι να νιωθεις
επειτα σημαδια μην τα διωχνεις
το μεσα σου μιλα με τους παλμους μα το σκοτωνεις
αισθανεσαι! εισαι ευλογημενος και καθηκον σου ειναι να το μεταδωσεις
τιποτα απο τ'ασχημα που περασες δεν ητανε συμπτωσεις
ζησε τη μερα σου σα να΄ταν παντα η τελευταια με ολες της τις επιπτωσεις
ζησε το παρον ο διαβολος κυριζεται περιτεχνα το μελλον σου μα και το παρελθον
το χρημα γεννησε την απληστια κι ολας γυρω μας καρμπον
το μονο που με κανει να πιστευω ειναι αγγελοι που βλεπω βαθια στα ματια παιδιων
δωστε μου ανασα να αντεξω
ο λογος μου ειναι γαμωτο οπλο και το σαπιο σας παιχνιδι δεν θα παιξω
ορκιστηκα να μεινω μαχητης και στην απεξω
εξω απ'το συστημα σας εξω
εξω απο την φημη που αρρωστησε μυαλα και τη σαπιλα που πλασαρεται σα μοδα και καλα
καπου εξω, καπου εξω εκει που σταματανε οι προβολες
και το συναισθημα δε χαριζει πληγες
αυτο που νιωθεις παντα να το λες
πειστηριο οτι εισαι ζωντανος και κανεις κατι σε σκοτεινες εποχες