V.- Curso: El Beato Severino Boecio y Santo Tomás de Aquino

Поделиться
HTML-код
  • Опубликовано: 8 фев 2025
  • Clase V. El comentario de santo Tomás al De Trinitate de Boecio
    I. La tarea de los comentarios y su significación
    A. Fuentes y comentarios
    B. El fin de los comentarios
    C. Santo Tomás comentarista
    II. El comentario al De Trinitate de Boecio
    A. Características del comentario
    B. Contenido del comentario
    C. Su relevancia
    III. El comentario al De Trinitate y la teología trinitaria de santo Tomás
    A. La importancia capital de las procesiones y el esquema boeciano
    B. La profundización de la noción de persona
    C. Subsistencia y substancia en santo Tomás
    2_Anexo a la clase V: Esquema del comentario Expositio prohemii
    -QUAESTIO I: De divinarum cognitionem
    Art 1. Utrum mens humana in cognitione ueritatis noua illustratione diuine lucis indigeat
    Art. 2. Utrum possit ad Dei notitiam peruenire
    Art. 3. Utrum Deus sit primum quod a mente cognoscitur
    Art. 4. Utrum ad diuinae Trinitatis cognitionem peruenire sufficiat
    -QUAESTIO II: De divinarum manifestatione
    Art. 1. Utrum diuina liceat inuestigando tractare
    Art. 2. Utrum de diuinis possit esse aliqua scientia
    Art. 3. Utrum in scientia fidei, que est de Deo, liceat rationibus philosophicis et auctoritatibus uti
    Art. 4. Utrum sint obscuris et nouis uerbis diuina uelanda.
    Expositio capituli I
    -QUAESTIO III: De his quae pertinent ad fidei communionem
    Art. 1. Utrum humano generi sit fides necessaria
    Art. 2. Quomodo se habet fides ad religionem
    Art. 3. Utrum conuenienter uera fides catholica uel uniuersalis nominetur
    Art. 4. Utrum hoc sit uere fidei confessio, quod Pater et Filius et Spiritus Sanctus singulus est
    Deus, et tres sunt unus Deus absque omni inequalitatis distantia --QUAESTIO IV: De his quae pertinent ad causam pluralitatis
    Art. 1. Utrum alteritas sit causa pluralitatis
    Art. 2. Utrum uarietas accidentium faciat diuersitatem secundum numerum
    Art. 3. Utrum duo corpora possint esse uel inteiligi esse in eodem loco
    Art. 4. Utrum uarietas loci aliquid operetur ad differentiam secundum numerum
    3
    Expositio capituli II (inconclusa)
    QUAESTIO V: De divisione speculativae
    Art. 1. Utrum sit conueniens diuisio qua diuiditur speculatiua in has tres partes: naturalem, mathematicam, et diuinam
    Art. 2. Utrum naturalis philosophia sit de his quae sunt in motu et materia
    Art. 3. Utrum mathematica consideratio sit sine motu et materia de his que sunt in materia
    Art. 4. Utrum diuina scientia sit de his que sunt sine materia et motu
    QUAESTIO VI: De modis quos parti specculativae attribuit
    Art. 1. Utrum oporteat uersari in naturalibus rationabiiiter, in mathematicis disciplinabiliter, in diuinis intellectualiter
    Art. 2. Utrum in diuinis sit ornnino ymaginatio relinquenda
    Art. 3. Utrum intellectus noster possit ipsam formam diuinam inspicere
    Art. 4. Utrum hoc possit fieri per uiam alicuius scientiae speculatiuae

Комментарии • 7

  • @juangoupil1851
    @juangoupil1851 3 месяца назад +4

    Gracias profesor,especialmente a Santiago por su esfuerzo en editar,filmar y subir estas clases.

  • @renedavidnavarro1976
    @renedavidnavarro1976 3 месяца назад +4

    Gracias Santiago y gracias al profesor Mayeregger

  • @manuelhernandez-mi8sf
    @manuelhernandez-mi8sf Месяц назад +1

    Gloria a Dios nuestro Señor Jesucristo.

  • @karinneinesgolik3798
    @karinneinesgolik3798 2 месяца назад +1

    Gracias Fundación Santa Ana.

  • @c.gastonfranzero9071
    @c.gastonfranzero9071 3 месяца назад +2

    Buenas
    ....

  • @c.gastonfranzero9071
    @c.gastonfranzero9071 3 месяца назад +2

    Pregunta: cuál es la formalidad ultima de Dios...? Al decir Ipsum Esse Sussistem .... y no Ipsum Esse Inteligens ...?

    • @fundacionsantaanalaplata
      @fundacionsantaanalaplata  2 месяца назад +1

      Hola Gaston.! La pregunta remite a una discusión dentro de la propia escuela tomista: La tesis de la formalidad metafísica divina identificada con el Ipsum Esse Intelligens es propia de Juan de Santo Tomás. Se trata de una opinión interesante, pero difícil de sostener, por cuanto no hace pie en el orden entitativo, sino en el operativo (en lo que hace a la analogía de partida). La tesis más común es la del Ipsum Esse Subsistens, y resulta más sólida en principio. En todo caso es una cuestión opinable. En lo que hace al pensamiento de Santo Tomás mismo, la tesis del Ipsum Esse Subsistens es mucho más próxima a su mente metafísico-teológica en general. Un saludo en Cristo.