hypercalvinisme bestaat niet calvinisme bestaat degenen die beticht worden van hypercalvinisme beroepen zich terecht op Calvijn. de verkiezingsleer van Calvijn is inderdaad een probleem, de praktijk wijst het uit.
In een bepaald opzicht heb je gelijk, namelijk als je de nadruk legt op de DUBBELE predestinatieleer, dus waarin je ook zegt dat God actief mensen verwerpt. Natuurlijk, als een deel van de mensen uitverkoren is, betekent dat ook dat er mensen zijn die niet uitverkoren zijn. Het probleem zit hem denk ik in de manier waarop Calvijn het brengt. Want ik denk dat Calvijn wel de waarheid bedoelt, maar dat de bewoordingen die hij gebruikt rondom verwerping, minder stichtelijk zijn. Maar ik heb sterk de indruk dat zijn bedoeling wel is om te benadrukken dat als een mens verloren gaat, dat dat gebeurt omdat hij zelf in de zonde is blijven liggen en daarom ten onder gaat aan de rechtvaardigheid van God. De uitverkorenen daarentegen worden behouden, omdat ze zijn gaan geloven in Jezus Christus, echter hebben ze dit geloof niet van zichzelf, maar uit pure genade ontvangen van God. Daarom denk ik dat we (hedendaagse) calvinisten moeten zien als mensen die de leer van Calvijn aanhangen waar het erom gaat dat het zaligmakende geloof enkel uit genade wordt beleden door uitverkorenen van God en niet als iets waar wij uit onszelf voor kiezen. Maar dat dat tegelijk niet wil zeggen dat ze elke zin uit de Insititutie van Calvijn onderschrijven. Ikzelf bezit die boeken ook niet, dus ik ken niet alles wat de man letterlijk schreef, maar ik ken wel de essentie waar de leer van Calvijn om draait. Ik heb mezelf ook nog nooit 'calvinist' genoemd, maar ik noem mezelf wel 'gereformeerd'. En ik geloof dan ook wel degelijk in de uitverkiezing, maar ik hang daarbij wel de uitleg aan zoals weergegeven in de Dordtse Leerregels. Met het woord verwerping in actieve zin heb ik wel wat moeite. Zelf leg ik het altijd zo uit: de mens ligt (sinds de zondeval) van nature verloren onder het rechtvaardig oordeel van God. God zou dan ook volkomen in Zijn recht staan als Hij ons daar allemaal had laten liggen. Dat zou naar niemand toe onrechtvaardig geweest zijn van God. Maar God had de wereld zo lief dat Hij zijn Zoon ten offer gaf om de zondeschuld te vereffenen van iedereen die in deze Zoon gelooft. Om mensen tot geloof te brengen, heeft God ervoor gekozen het Evangelie door Zijn dienstknechten de wereld in te zenden met het bevel tot geloof en bekering. Echter, er is nog een probleem: de mensen die in de zonde liggen, zijn geestelijk dood. En een dode kan nooit op een roepstem ingaan. Daarvoor moet de dode eerst tot leven worden gewekt. God heeft daarom uit pure genade bepaald dat Hij bepaalde mensen tijdens hun aardse leven nieuw geestelijk leven zou gaan inblazen, waardoor zij geestelijk tot leven komen (=wedergeboorte) en de roepstem van hun Goede Herder zullen herkennen en op Zijn roep in zullen gaan. En nou komt het: het geloof is dus een daad van de mens, iets dat de mens ZELF doet. Helemaal zelf. Alleen is het wel zo dat die mens dat alléén maar kan omdat God hem daartoe in staat heeft gesteld, omdat God hem van geestelijk dood weer geestelijk levend heeft gemaakt. En hier gaat het mis bij wat vaak de hypercalvinisten worden genoemd. Die zeggen altijd: ,,geloof is iets dat de mens niet kan, het moet hem van God gegeven worden.'' Ja, dat is wel zo, dat het van God gegeven moet worden, maar dat doet Hij niet buiten onze verantwoordelijkheid om. We moeten zélf gaan geloven, door Zijn kracht. Hij roept ons toch, door de brengers van het Evangelie? Nou dan, luister daar dan ook naar! Dat is het enige wat telt op het moment dat je het Evangelie hoort. Achteraf mag je dan weten dat je luisterde en geloofde, doordat God je levend maakte. Maar je mag nooit gaan zitten wachten of je iets voelt waaruit je kunt afleiden dat je wedergeboren zou zijn, waarna je pas dán mag gaan geloven. Degenen die niet verkoren zijn, zou ik dan ook simpelweg 'niet verkoren' willen noemen, i.p.v. 'verworpen'. Ze liggen nog steeds in hun verloren staat, waarin ze zichzelf gebracht hebben. Daar heeft God hen niet in gebracht. Hij heeft hen er alleen niet uit gehaald. Is dat onrechtvaardig? Nee, dat is wat we allemaal verdiend hadden. Dat God sommigen redt, is uit pure liefde en genade. En ook dat is niet onrechtvaardig, want daarom moest Christus sterven aan het kruis. Opdat die liefdedaad van God ook rechtvaardig zou zijn. Want de zonde van die uitverkorenen moest nog wel worden betaald. Daarom worden de uitverkorenen behouden, omdat Christus hun schuld heeft betaald en omdat ze door het geloof in het Evangelie deel hebben gekregen aan Zijn offer. Daarom gaan de niet-uitverkorenen verloren, niet omdat ze door God verhinderd werden om tot geloof te komen, maar omdat ze geestelijk dood zijn en door hun eigen doodstaat niet konden - maar vooral ook niet wílden geloven. De enige vraag die altijd zal blijven staan, is de vraag waarom God dan bepaalde mensen wel het geloof geeft en dus ook anderen niet. En dat is een vraag die geen mens ooit kan beantwoorden. Want dat is Gods verborgen raad. En dat is denk ik ook wat Calvijn bedoelt en wellicht iets minder stichtelijk verwoordt. Maar hij wilde de soevereiniteit van God benadrukken. Want wat God ook doet, het is volkomen rechtvaardig. Uiteindelijk is alles wat bestaat Gods schepping en komt dus God toe. En God mag met wat Hem toekomt, doen wat hij wil. En daar zullen we ons bij neer moeten leggen als kleine schepseltjes. Maar dat geeft niets, want God steekt Zijn reddende hand op dit moment naar iedereen uit die het Evangelie hoort. En die mogen we allemaal beetpakken!
@@willembruins9103 ja, je benadert het op een pastorale manier, Willem, zoals ook de DL doen en dat is mooi. Zelf heb ik de Institutie ook niet maar in een bepaalde fase van mijn leven wilde ik het precies uitzoeken en heb de beroemde (of beruchte) passages aandachtig gelezen. Ik vind ze niet overtuigend. Maar hoe dan ook, een calvinist die de verkiezing belijdt kan niet om de verwerping heen. Vaak wordt dit weg gemasseerd, zoals vaak in Gereformeerde Bonds kringen gebeurt (ook mijn wieg stond daar overigens) en dat vind ik niet goed. Maar dit is een aardig gedachtenexperiment: als je je gereformeerd noemt, ben je toch ook calvinistisch? De Nederlandse gereformeerde traditie grijpt toch terug naar Calvijn? En de vraag in het verleden was steeds weer: hoe zuiver volg je de Reformator? Als je verdacht was in die zuivere leer was de volgende kerkscheuring een feit. Alle scheuringen in Nederland hebben te maken met dit leerstuk (zelfs in 2004) dat is voor mij een teken aan de wand. Zoals je wel hebt gemerkt vind ik dat Calvijn de Bijbel misverstaat. Hij baseert zich vooral op Romeinen 9 en Efeziërs 1. In mijn hoofdcomment onlangs op de video van Christelijke Apologeet heb ik uitgelegd hoe ik de passages begrijp. Heb je ze gelezen?
heel helder
Bij het origineel komen er nog een paar zinnen vooraf. Die zijn hier weggelaten.
hypercalvinisme bestaat niet
calvinisme bestaat
degenen die beticht worden van hypercalvinisme beroepen zich terecht op Calvijn.
de verkiezingsleer van Calvijn is inderdaad een probleem,
de praktijk wijst het uit.
In een bepaald opzicht heb je gelijk, namelijk als je de nadruk legt op de DUBBELE predestinatieleer, dus waarin je ook zegt dat God actief mensen verwerpt. Natuurlijk, als een deel van de mensen uitverkoren is, betekent dat ook dat er mensen zijn die niet uitverkoren zijn. Het probleem zit hem denk ik in de manier waarop Calvijn het brengt. Want ik denk dat Calvijn wel de waarheid bedoelt, maar dat de bewoordingen die hij gebruikt rondom verwerping, minder stichtelijk zijn. Maar ik heb sterk de indruk dat zijn bedoeling wel is om te benadrukken dat als een mens verloren gaat, dat dat gebeurt omdat hij zelf in de zonde is blijven liggen en daarom ten onder gaat aan de rechtvaardigheid van God. De uitverkorenen daarentegen worden behouden, omdat ze zijn gaan geloven in Jezus Christus, echter hebben ze dit geloof niet van zichzelf, maar uit pure genade ontvangen van God. Daarom denk ik dat we (hedendaagse) calvinisten moeten zien als mensen die de leer van Calvijn aanhangen waar het erom gaat dat het zaligmakende geloof enkel uit genade wordt beleden door uitverkorenen van God en niet als iets waar wij uit onszelf voor kiezen. Maar dat dat tegelijk niet wil zeggen dat ze elke zin uit de Insititutie van Calvijn onderschrijven. Ikzelf bezit die boeken ook niet, dus ik ken niet alles wat de man letterlijk schreef, maar ik ken wel de essentie waar de leer van Calvijn om draait. Ik heb mezelf ook nog nooit 'calvinist' genoemd, maar ik noem mezelf wel 'gereformeerd'. En ik geloof dan ook wel degelijk in de uitverkiezing, maar ik hang daarbij wel de uitleg aan zoals weergegeven in de Dordtse Leerregels. Met het woord verwerping in actieve zin heb ik wel wat moeite.
Zelf leg ik het altijd zo uit: de mens ligt (sinds de zondeval) van nature verloren onder het rechtvaardig oordeel van God. God zou dan ook volkomen in Zijn recht staan als Hij ons daar allemaal had laten liggen. Dat zou naar niemand toe onrechtvaardig geweest zijn van God. Maar God had de wereld zo lief dat Hij zijn Zoon ten offer gaf om de zondeschuld te vereffenen van iedereen die in deze Zoon gelooft. Om mensen tot geloof te brengen, heeft God ervoor gekozen het Evangelie door Zijn dienstknechten de wereld in te zenden met het bevel tot geloof en bekering. Echter, er is nog een probleem: de mensen die in de zonde liggen, zijn geestelijk dood. En een dode kan nooit op een roepstem ingaan. Daarvoor moet de dode eerst tot leven worden gewekt. God heeft daarom uit pure genade bepaald dat Hij bepaalde mensen tijdens hun aardse leven nieuw geestelijk leven zou gaan inblazen, waardoor zij geestelijk tot leven komen (=wedergeboorte) en de roepstem van hun Goede Herder zullen herkennen en op Zijn roep in zullen gaan.
En nou komt het: het geloof is dus een daad van de mens, iets dat de mens ZELF doet. Helemaal zelf. Alleen is het wel zo dat die mens dat alléén maar kan omdat God hem daartoe in staat heeft gesteld, omdat God hem van geestelijk dood weer geestelijk levend heeft gemaakt. En hier gaat het mis bij wat vaak de hypercalvinisten worden genoemd. Die zeggen altijd: ,,geloof is iets dat de mens niet kan, het moet hem van God gegeven worden.'' Ja, dat is wel zo, dat het van God gegeven moet worden, maar dat doet Hij niet buiten onze verantwoordelijkheid om. We moeten zélf gaan geloven, door Zijn kracht. Hij roept ons toch, door de brengers van het Evangelie? Nou dan, luister daar dan ook naar! Dat is het enige wat telt op het moment dat je het Evangelie hoort. Achteraf mag je dan weten dat je luisterde en geloofde, doordat God je levend maakte. Maar je mag nooit gaan zitten wachten of je iets voelt waaruit je kunt afleiden dat je wedergeboren zou zijn, waarna je pas dán mag gaan geloven.
Degenen die niet verkoren zijn, zou ik dan ook simpelweg 'niet verkoren' willen noemen, i.p.v. 'verworpen'. Ze liggen nog steeds in hun verloren staat, waarin ze zichzelf gebracht hebben. Daar heeft God hen niet in gebracht. Hij heeft hen er alleen niet uit gehaald. Is dat onrechtvaardig? Nee, dat is wat we allemaal verdiend hadden. Dat God sommigen redt, is uit pure liefde en genade. En ook dat is niet onrechtvaardig, want daarom moest Christus sterven aan het kruis. Opdat die liefdedaad van God ook rechtvaardig zou zijn. Want de zonde van die uitverkorenen moest nog wel worden betaald.
Daarom worden de uitverkorenen behouden, omdat Christus hun schuld heeft betaald en omdat ze door het geloof in het Evangelie deel hebben gekregen aan Zijn offer.
Daarom gaan de niet-uitverkorenen verloren, niet omdat ze door God verhinderd werden om tot geloof te komen, maar omdat ze geestelijk dood zijn en door hun eigen doodstaat niet konden - maar vooral ook niet wílden geloven.
De enige vraag die altijd zal blijven staan, is de vraag waarom God dan bepaalde mensen wel het geloof geeft en dus ook anderen niet. En dat is een vraag die geen mens ooit kan beantwoorden. Want dat is Gods verborgen raad. En dat is denk ik ook wat Calvijn bedoelt en wellicht iets minder stichtelijk verwoordt. Maar hij wilde de soevereiniteit van God benadrukken. Want wat God ook doet, het is volkomen rechtvaardig. Uiteindelijk is alles wat bestaat Gods schepping en komt dus God toe. En God mag met wat Hem toekomt, doen wat hij wil. En daar zullen we ons bij neer moeten leggen als kleine schepseltjes. Maar dat geeft niets, want God steekt Zijn reddende hand op dit moment naar iedereen uit die het Evangelie hoort. En die mogen we allemaal beetpakken!
@@willembruins9103 ja,
je benadert het op een pastorale manier, Willem, zoals ook de DL doen en dat is mooi. Zelf heb ik de Institutie ook niet maar in een bepaalde fase van mijn leven wilde ik het precies uitzoeken en heb de beroemde (of beruchte) passages aandachtig gelezen. Ik vind ze niet overtuigend. Maar hoe dan ook, een calvinist die de verkiezing belijdt kan niet om de verwerping heen. Vaak wordt dit weg gemasseerd, zoals vaak in Gereformeerde Bonds kringen gebeurt (ook mijn wieg stond daar overigens) en dat vind ik niet goed.
Maar dit is een aardig gedachtenexperiment: als je je gereformeerd noemt, ben je toch ook calvinistisch? De Nederlandse gereformeerde traditie grijpt toch terug naar Calvijn? En de vraag in het verleden was steeds weer: hoe zuiver volg je de Reformator? Als je verdacht was in die zuivere leer was de volgende kerkscheuring een feit. Alle scheuringen in Nederland hebben te maken met dit leerstuk (zelfs in 2004) dat is voor mij een teken aan de wand.
Zoals je wel hebt gemerkt vind ik dat Calvijn de Bijbel misverstaat. Hij baseert zich vooral op Romeinen 9 en Efeziërs 1. In mijn hoofdcomment onlangs op de video van Christelijke Apologeet heb ik uitgelegd hoe ik de passages begrijp.
Heb je ze gelezen?