Ռուբեն Հախվերդյան-Հեքիաթ

ՀԵՔԻԱԹ
Կկատարվեն բախտագուշակ կնոջ խոսքերը,
Եվ երջանիկ արքայորդին քեզ կայցելի,
Եվ պարտեզում, որտեղ բացվել են ծաղիկները,
Նա քեզ քնքո՜ւշ, այնպե՜ս քնքուշ կհամբուրի:
Ծիծեռնակի ձայնով կբացվի առավոտը,
Եվ վարագույրը գիշերվա կանհետանա,
Երբ քո սրտում կդողդողա թռչնակ կարոտը,
Այնժամ գարունը ցանկալի այցի կգա:
Արի՛ ինձ մոտ, և կբացվեն գարնան դռները,
Ծիծեռնակները ետ կգան առաջվա պես:
Արի՛ ինձ մոտ, երբ իմ այգում դաժան ձմեռն է,
Ձմռան ցուրտ շունչը կհալվի սառույցի պես:
Երբ կփակվեն քո դեմ բախտի բոլոր դռները,
Երբ որ դառնաս դու բոլորին անցանկալի,
Երբ կվխտան քո շուրջ մարդկանց անհոգ դեմքերը,
Այնժամ դու ինձ քեզ մո՛տ կանչիր, ի՛մ սիրելի:
Դու քո մտքում պահիր գուշակ կնոջ խոսքերը
Եվ հավատա ճակատագրի կախարդանքին.
Ծիծեռնակի ձայնով կբացվի առավոտը,
Եվ կայցելի քեզ երջանիկ արքայորդին:
Արի՛ ինձ մոտ, և կբացվեն գարնան դռները,
Ծիծեռնակները ետ կգան առաջվա պես:
Արի՛ ինձ մոտ, երբ իմ այգում դաժան ձմեռն է,
Ձմռան ցուրտ շունչը կհալվի սառույցի պես: