Bu filmi yapanların emeğine sağlık. Yapanların hayatı algılayış düzeylerinin yüksekliğine sağlık. İlk %70 lik kısmı mutlu olarak izledim. İzledikçe içim güneşlendi. Bahar sıcaklığı, bahar güneşi, bahar çiçekleri kapladı beni. Hatta kuş sesleri bile duydum. Ama sonlara doğru her şey yine grileşmeye başladı ve üşümeye başladım. Çünkü ne Füreya ne de o güzel insanların artık hayatta olmadığı gerçeği ile yüzleştim. Ne kadar kaçmak istesem de, ne kadar öĺüm tabii bir şey deyip kabullenmeye çalışsam da bunu henüz hiç başaramadığımı fark ettim. Sonra baktım hâlâ güzel insanlar var hayatta. Röportaj vermişler ve çok özel insanlar. Ama ben onlardan uzağım. Kendi hayatımı sorguladım elimde olmadan. Belleğim nereden nereye gidip geldi ama şuurumu hiç kaybetmedim. Hep filmde kalabildim. Füreya beni filmde tuttu. Füreya çok güçlü. Çekim gücü çok etkili. Ve nihayet videonun sonunda yine ne bahar kaldı, ne de çiçekleri... Kesif yalnızlığım kaldı yine. Bu kadar insan içinde sanat konuşabileceğim hiç kimsesiz bir yalnızlık. Füreya'yı benden başka tanıyan yok mu bu dünyada. Bırakın kuşları, evleri falan Füreya'yı tanıyan yok çevremde. Sonra Mengü Ertel'i, Abidin Dino'yu tanıyan yok. Bu nasıl bir hapis. Bu insanlardan ve sanatlarından bahsedemeden yaşamak, onları hayatın içine, hatta merkezine koyamadan yaşamak ne büyük bir hapis. Sadece benim bildiğim ve anlattığımda karşımdakinin sıkıldığı bir "başka dünyalar evreni"... Tanımıyorlar, bilmiyorlar ve tanımadıkları insanlardan bahsedince sıkılıyorlar. Tanıyanlar var tabii ama benim çevremde yok. Ben nasıl bir hapishanedeyim. Bu film benim esasen bir hapis olduğumu farkettirdi. Bir çok ölmüş insanla dolu hayatım. Onlarla konuşamıyorum. Eserleri hayat veriyor. Ama ben hayat almayı istiyor muyum emin değilim artık. Galiba herkes gitti ve ben kaldım. Belki de ben de gitmeliyim. Belki orada Füreya ile kahve ve sigara içeriz. Ne müthiş olur!
Ne kadar da güzel benim hislerime tercüman olmuşsunuz, insanların pek çoğu tanımıyor geçmişimizi sanatımızı tarihimizi bilmiyor. Kendimi yapayalnız hissediyorum bu konuları konuşacak insanlar bulamadıkca. Sevgiler, selamlar tüm sanat sevenlere Ruhları şad olsun 🙏🏻💐
Birbirinden değerli yorumlar yapılmış zaten. İyi ki denk geldim ve izledim diyorum. Türk kadınlarının örnek alması gereken değerli seramik sanatçımızın hayatının detaylarını öğrenmekten mutluluk duydum.
Füreya Koral özelinde bugünlere gelmemizde emeği bulunan tüm sanatçılara ne kadar teşekkür etsek az. Uçurumun eteğinden dönmüş yıkık bir memlekette aydın, üreten, sorgulayan, yenileyen ve iyileştiren sanatçıları olmasaydı toplumun hangi konumda olacağını düşünmek bile istemiyorum.Türk kadını, Türk çocuğu aydınlarını tanıdıkça müreffeh bir toplum olmak adına daha çok çalışacaktır. Çünkü biz aslında buyuz. Sadece daha az görünür durumdayız ne yazık ki. Selam olsun cesur kadınlara. Türkan Saylan'a, Aliye Berger'e, Sabiha Gökçen'e
Kitabini yeni bitirdim ve suan belgeseli izliyorum .. 😍… gercek yaşanmış hikayeleri okumaya bayılıyorum ! … bu arada yegeni sara hanimin seside benziyo halasina
Çok değerli bir çalışma olmuş. Türkiye'nin en önemli seramikçilerinden biri olan ve her anlamda kadınların hayatına ışık tutup örnek olan bir sanatçıyı bize aktardığınız için teşekkürler.🌸
Zuhalcim tebrik ederim.Böyle bir ustayı tekrar hatirlatarak, öğreterek yaşamasina katkıda bulundun.. biz sanat severleri mutlu ettin. Her zaman dediğim gibi bu programinda çok akıcı çok başarılı. Devamını bekliyoruz.sanata katkın hiç bitmesin. Iyiki varsın.
Belgesel çok güzel olmuş ama Şevki Bey’den hiç bahsetmemişler sanatoryum zamanlarında füreya’nın hayata küsmemesini sağlayan, hastaneye çamuru getiren ilgili kitaplar alan ve köpeği “şeytan” hediye eden kişiydi füreya’nın yasak aşkıydı keşke bahsetselermiş yine de çok güzel olmuş ❤️
belgesel için tşkler ama sara hanımın sürekli ayağını sallaması ve de füreyanın annesi babaannesi olmasına rağmen füreyanın annesi demesi ne kadar görgü kurallarına uygundur
Böyle bir belgeseli hayatımıza soktuğunuz için teşekkürler. Böyle kadınlarımızın çoğalması dileğiyle...
Bu filmi yapanların emeğine sağlık. Yapanların hayatı algılayış düzeylerinin yüksekliğine sağlık. İlk %70 lik kısmı mutlu olarak izledim. İzledikçe içim güneşlendi. Bahar sıcaklığı, bahar güneşi, bahar çiçekleri kapladı beni. Hatta kuş sesleri bile duydum. Ama sonlara doğru her şey yine grileşmeye başladı ve üşümeye başladım. Çünkü ne Füreya ne de o güzel insanların artık hayatta olmadığı gerçeği ile yüzleştim. Ne kadar kaçmak istesem de, ne kadar öĺüm tabii bir şey deyip kabullenmeye çalışsam da bunu henüz hiç başaramadığımı fark ettim. Sonra baktım hâlâ güzel insanlar var hayatta. Röportaj vermişler ve çok özel insanlar. Ama ben onlardan uzağım. Kendi hayatımı sorguladım elimde olmadan. Belleğim nereden nereye gidip geldi ama şuurumu hiç kaybetmedim. Hep filmde kalabildim. Füreya beni filmde tuttu. Füreya çok güçlü. Çekim gücü çok etkili. Ve nihayet videonun sonunda yine ne bahar kaldı, ne de çiçekleri... Kesif yalnızlığım kaldı yine. Bu kadar insan içinde sanat konuşabileceğim hiç kimsesiz bir yalnızlık. Füreya'yı benden başka tanıyan yok mu bu dünyada. Bırakın kuşları, evleri falan Füreya'yı tanıyan yok çevremde. Sonra Mengü Ertel'i, Abidin Dino'yu tanıyan yok. Bu nasıl bir hapis. Bu insanlardan ve sanatlarından bahsedemeden yaşamak, onları hayatın içine, hatta merkezine koyamadan yaşamak ne büyük bir hapis. Sadece benim bildiğim ve anlattığımda karşımdakinin sıkıldığı bir "başka dünyalar evreni"... Tanımıyorlar, bilmiyorlar ve tanımadıkları insanlardan bahsedince sıkılıyorlar. Tanıyanlar var tabii ama benim çevremde yok. Ben nasıl bir hapishanedeyim. Bu film benim esasen bir hapis olduğumu farkettirdi. Bir çok ölmüş insanla dolu hayatım. Onlarla konuşamıyorum. Eserleri hayat veriyor. Ama ben hayat almayı istiyor muyum emin değilim artık. Galiba herkes gitti ve ben kaldım. Belki de ben de gitmeliyim. Belki orada Füreya ile kahve ve sigara içeriz. Ne müthiş olur!
Okuduğum en güzel yorum... ne kadar içten. Ne kadar derin... sevgiyle kalın🙏💙
Ne kadar da güzel benim hislerime tercüman olmuşsunuz, insanların pek çoğu tanımıyor geçmişimizi sanatımızı tarihimizi bilmiyor. Kendimi yapayalnız hissediyorum bu konuları konuşacak insanlar bulamadıkca. Sevgiler, selamlar tüm sanat sevenlere Ruhları şad olsun 🙏🏻💐
o kadar güzeldi ki, soluksuz izledim. çok çok teşekkürler bu eşsiz program için.
Birbirinden değerli yorumlar yapılmış zaten. İyi ki denk geldim ve izledim diyorum. Türk kadınlarının örnek alması gereken değerli seramik sanatçımızın hayatının detaylarını öğrenmekten mutluluk duydum.
Ayşe Kulin'in Füreya kitabını okuyup geldim. Efsanelerimize selamlar 🙏
Füreya Koral özelinde bugünlere gelmemizde emeği bulunan tüm sanatçılara ne kadar teşekkür etsek az. Uçurumun eteğinden dönmüş yıkık bir memlekette aydın, üreten, sorgulayan, yenileyen ve iyileştiren sanatçıları olmasaydı toplumun hangi konumda olacağını düşünmek bile istemiyorum.Türk kadını, Türk çocuğu aydınlarını tanıdıkça müreffeh bir toplum olmak adına daha çok çalışacaktır. Çünkü biz aslında buyuz. Sadece daha az görünür durumdayız ne yazık ki. Selam olsun cesur kadınlara. Türkan Saylan'a, Aliye Berger'e, Sabiha Gökçen'e
Böyle güçlü kadın belgesellerine bayılıyorum 💪
Kitabini yeni bitirdim ve suan belgeseli izliyorum .. 😍… gercek yaşanmış hikayeleri okumaya bayılıyorum ! … bu arada yegeni sara hanimin seside benziyo halasina
Çok değerli bir çalışma olmuş. Türkiye'nin en önemli seramikçilerinden biri olan ve her anlamda kadınların hayatına ışık tutup örnek olan bir sanatçıyı bize aktardığınız için teşekkürler.🌸
Zuhalcim tebrik ederim.Böyle bir ustayı tekrar hatirlatarak, öğreterek yaşamasina katkıda bulundun.. biz sanat severleri mutlu ettin.
Her zaman dediğim gibi bu programinda çok akıcı çok başarılı.
Devamını bekliyoruz.sanata katkın hiç bitmesin.
Iyiki varsın.
Çok çok beğendim, teşekkür ediyorum
Belgesel çok güzel olmuş ama Şevki Bey’den hiç bahsetmemişler sanatoryum zamanlarında füreya’nın hayata küsmemesini sağlayan, hastaneye çamuru getiren ilgili kitaplar alan ve köpeği “şeytan” hediye eden kişiydi füreya’nın yasak aşkıydı keşke bahsetselermiş yine de çok güzel olmuş ❤️
Ayşe Kulin'in Füreya kitabını okurken bir taraftan da araştırırken bu videonun denk gelmesi çok güzel oldu❤
Harika bir belgesel olmuş.
Emeği geçen herkese bin teşekkür. 🙏👏👏
Çok Teşekkürler
Ruhu şad olsun , ışıklarda uyusun ❤️
Teşekkürler
👏
belgesel için tşkler ama sara hanımın sürekli ayağını sallaması ve de füreyanın annesi babaannesi olmasına rağmen füreyanın annesi demesi ne kadar görgü kurallarına uygundur
İçeriğiniz çok güzel olmuş. Ben de belgesel fotoğrafçılığı üzerine bir video hazırladım nasıl olmuş sizce ?
ruclips.net/video/35sKi3Lcbg4/видео.html