Ερημικός παλιοτεκές - Στέλλα Γιαλτζή - Official Music Video | Erimikos Paliotekes - Stella Gialtzi

Σκιές επιστρέφουνε απ' τα παλιά μιας και ποτέ δεν ησύχασαν απ' τ' άδικο που ζήσαν.
Έρχονται στο σήμερα να βρούνε την ελπίδα. Οι εποχές έχουν αλλάξει.
Οι άνθρωποι όμως μένουν ίδιοι. Κανένας δεν βλέπει πια το παρελθόν.
Το μέλλον όμως κοιτά κατάματα. Η ελπίδα ζει ακόμα.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Ερμηνεία: Στέλλα Γιαλτζή
Μουσική: Ζωή Τσινιάρη
Στίχοι: Τηλέμαχος Αθανασιάδης (Μάχος)
Το τραγούδι συμπεριλαμβάνεται στο EP των "ΜαΖή" με τίτλο "Εσωστρεφές".
Σενάριο-Σκηνοθεσία:
Ρούλα Φωτιάδου, Ζωή Τσινιάρη, Τηλέμαχος Αθανασιάδης
Λήψεις-Μονταζ:
Θεοχάρης Τσάμπουρας, Major Axis Productions
Πρωταγωνιστές:
Έλενα Δαμίγου
Ρούλα Φωτιάδου
Λεωνίδας Καμπασακάλης
Τα γυρίσματα έγιναν στη ταβέρνα “Χατζή Μπαχτσέ”.
Κομμώσεις:
Εύη Δεμερτζή
Θερμές ευχαριστίες:
Μανώλης Πορφυράκης
Βαγγέλης Κοχύλης
Έφη Φωτιάδου
Κυριάκος Αμοιρίδης
Παναγιώτης Αμοιρίδης
Νίκωνας Σπηλιωτάκης
Παναγιώτης Σακαγιάννης
Θεμιστοκλής Νίκογλου
Βασίλης Μάτσος
Ελένη Κωνσταντίνου
Άννα Μαχαίρα
Σουζάνα Πεχλιβανίδου
Παρασκευή Τσιτσιλίκου
Αντώνης Δημητριάδης
Έλπη Βουτσά
Απόστολος Αγγελόπουλος
Μιχάλης Γαλάνης
Δημήτρης Γούρος
Πόπη Σιδηροπούλου
Γεωργία Νίκογλου
Θάλεια Τραϊανού
Συμεών Μπεχλιβάνης
Δημήτρης Τσάμπουρας
Ανθή Μπαλιώ
Σωτήρης Αλεξίου
Μαρία Φουρκιώτη
Ορχήστρα:
Μπουζούκι: Βαγγέλης Κοχύλης
Κιθάρα: Μανώλης Πορφυράκης
Τσέλο: Ντίνα Σαραντζή
Στάμνα: Νίκος Μανώλης
Βοηθός παραγωγής: Νίκωνας Σπηλιωτάκης
Ενορχήστρωση: Βαγγέλης Κοχύλης, Ζωή Τσινιάρη
Η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Αρκαδικόν στη Θεσσαλονίκη.
Μηχανικός ήχου: Θεόδωρος Μπουρνάς
Μίξη ήχου: Άγγελος Μπουρνάς
Mastering: Θεόδωρος Μπουρνάς
Πίνακας Εξωφύλλου: Έφη Φωτιάδου
Επιμέλεια παραγωγής: Major Axis Productions
Ευχαριστούμε πολύ τους:
Κυριάκο Αμοιρίδη, Ρούλα Φωτιάδου, Παναγιώτη Σακαγιάννη, Θάλεια Τραϊανού
Παραγωγή: ΜαΖή
Ακολουθήστε μας σας στο Facebook:
/ maziduo
Μπορείτε να στηρίξετε την προσπάθεια μας:
www.paypal.com....
Τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν στους δημιουργούς
© 2022
ΣΤΙΧΟΙ:
Ερημικός παλιοτεκές,
ημισελήνου οι σκιές,
λικνίζεις λάγνα το κορμί
και της ψυχής σου τη πληγή.
Μες τα ντουμάνια του αργιλέ,
ξεριζωμένε μου ανθέ,
τα μάτια κλείνεις να μη δεις
πικρή τη λάμψη της αυγής.
Και σε θυμιάζουνε, σε μαστουριάζουνε
στις αγκαλιές για να μπλεχτείς,
μην ξεμυτίσεις και χαθείς,
μην τους ξεφύγεις και σταθείς.
Ερημικός παλιοτεκές,
και ξεθωριάσαν οι σκιές,
κανείς δεν σου πε ένα γεια,
μία κουβέντα στη γωνιά.
Μεσ' τα ντουμάνια του αργιλέ,
θολη φιγούρα στο μπερντέ,
στο τέλος πάντα μοναχή
κι ένας γλυκός μανές ηχεί.
Και σε θυμιάζουνε, σε μαστουριάζουνε
στις αγκαλιές για να μπλεχτείς,
μην ξεμυτίσεις και χαθείς,
μην τους ξεφύγεις και σταθείς.